[ลานศิลานักปราชญ์]

Watcher โพสต์ 2024-8-1 14:44:44

Ximenqing โพสต์ 2024-8-5 18:41:38

วันที่ 3 เดือน 08 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 10 เวลา5.00 น ลานศิลาปราช

คืนนี้โจวจินนั้นฝัน เขาฝันว่าเขาต้องไปที่ศิลาแห่งนึงรอบนอกเมืองฉางอัน

ทันใดนั้น โจวจินเขาก็สะดุ้งตื่นและรีบแต่งตัว อะไรดลใจเขาก็ไม่รู้แต่ว่าความฝันนั้นช่างเหมือนจริงยิ่ง ชายหนุ่มรีบแต่งตัวและออกเดินทางมาที่ลานศิลานักปราชญ์

โจวจินตัดสินใจเดินทะลุเข้ามา เขาจำแทบไม่ได้ด้วยซ้ำเขาเข้ามาที่นี่ได้ยังไงเพียงแค่เดินผ่านป่า รอบนอกเมืองซักพักเขาก็มาเจอเสาหินและชายหนุ่มคนนึง กำลังนั่งอยู่แถวนั้น

"สวัสดีผู้มีชะตาต้องกัน ตัวเจ้านั้นเป็นผู้ถูกเลือกซินะไม่ต้องกลัวๆ นั่งพักคุยกันก่อนก็ได้ ตัวข้ามีนามว่าหลีหยาง เจ้าเรียกข้าว่าพี่หลี่ก็ได้" พี่หลีกล่าวให้โจวจินสงบและเเนะนำตัว

"ผู้น้อยโจวจินขอรับ ข้านั้นฝันประหลาด ฝันว่าอย่างน้อยๆตัวข้าต้องมาที่นี้ซักครั้ง แล้วข้าก็ได้มาจริงๆ" โจวจินกล่าว

"จริงๆ วิธีมาที่นี่ก็ง่ายนะเพียงเจ้าตั้งจิตให้นิ่งคิดถึงสถานที่นี้ ในพื้นที่ธรรมชาติเดี้ยวเจ้าก็เข้ามาที่นี่เองแหละ" พี่หลีหยักไหล่พลางกล่าวแนะนำ

"แต่เจ้าก็ตั้งจิตได้นิ่งดี สมแล้วที่รู้จักกับเจ้าหนูนั่น" พี่หลี่กล่าว

"ท่านหมายถึงที่พี่หมานสอนข้านั่งสมาธิซินะครับ ข้าคิดแล้วว่ามันต้องดี แต่ข้าไม่คิดว่ามันจะดีขนาดนี้" โจวจินพยักหน้าหงึกๆ

"เอาล่ะการที่เจ้ามาที่นี่ คงเพราะเจ้าจะมาเพื่อรับภารกิจ เเห่งทวยเทพเจ้าลองมองไปที่ศิลาเจ้าจะเห็นภารกิจที่ทวยเทพเเนะนำ ลองเลยซิ รอช้าอยู่ไยเจ้าหนู" พี่หลีกล่าวพลางตบหลังโจวจิน

โจวจินมองเข้าไป ที่ศิลาปราชญก็เห็นภารกิจ

การก่อกวนของปีศาจต่างแดน (ครั้งเดียวจบ) (ทำได้คนละครั้ง)เงื่อนไข: ระดับ 20 แต่ระดับไม่เกิน 30วันหมดอายุ: 31 สิงหาคม 2024เหล่าจอมยุทธ์ผู้กล้าเอ๋ย เวลานี้ดูเหมือนหลายเมืองในแถบเจียงหนานจะเกิดอุทกภัยน้ำท่วมดูเหมือนจะเป็นฝีมือของปีศาจต่างแดน เทียนโก้ว เป็นปีศาจจากตะวันออกไกลของต้าฮั่นตอนนี้พวกมันหลายตัวกำลังสร้างความวุ่นวายให้กับพื้นที่แถบเจียงหนานจนเกิดอุทกภัยแล้งแห้งมากมาย เพียงแต่ตอนนี้พวกมันยังซุ่มซ่อนตัวอยู่ไม่มีใครพบเห็นทำให้ผู้คนคิดว่าเกิดจากแม่น้ำฉางเจียงแปรปรวนตามธรรมชาติปกติ
"ปีศาจที่ทำความเดือดร้อนให้พื้นที่เจียงหนานงั้นรึ ข้าขอรับภารกิจนี้" โจวจินมองไปที่ศิลาพลางกล่าวรับงาน
"เยี่ยมมาก สมกับเป็นเป็นผู้ถูกเลือก จะรอช้าอยู่ไย ไปลุยกันเลย"พี่หลี่ตบหลังโจวจิน และส่งศิลาตามหาปีศาจให้
"นี่เป็นศิลาตามหาปีศาจ มันจะส่องสว่างถ้าเจ้าพบปีศาจตัวนี้อยู่ใกล้ๆ ใช้ให้เป็นประโยชน์ข้าเชื่อในตัวเจ้านะ" พี่หลี่โบกมือลา
ทันใดนั้นเองศิลาปราชก็ส่งชายหนุ่มไปยังเมืองซินตู้
------------------------------------------
@Admin เปิดใช้งานพรสวรรค์ผู้มีบุญด้วยนะงับ แล้วตอนนี้ต้องไปสร้างแมพเมืองซินตู้เพื่อจัดการเทียนโกว้ รวมถึงโรลวิธีหาพวกเขาเนอะ

Ximenqing โพสต์ 2024-8-6 01:36:18

วันที่ 3 เดือน 08 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 10 เวลา9.00 น ป่าเมืองซินตู

เเปะๆ เป็นเสียงปรบมือที่ดังขึ้น

"เก่งมากน้องชายเจ้าใช้เวลาไม่นานก็ทำภารกิจสำเร็จ" พี่หลีปรบมือให้

"เวลาผ่านไปได้นานรึยังครับพี่หลี่ ข้านั้น รู้สึกเหมือนฝัน ข้าเดินทางข้ามเมืองไปยังซินตู้และกลับมาฉางอันด้วยเวลาไม่ถึงวัน"โจวจินตะลึง

"ฮ่ะ ฮะ เจ้ายังตะลึงมากกว่านี้อีก เจ้าลองเอามือทาบไปที่ศิลาปราชญ์ซิ" พี่หลี่กล่าว

โจวจินก็ทำตาม

วิ้งง

อยู่ดีๆโจวจินก็ได้ยินเสียงในหัว

"ทำดีมากเจ้าหนุ่ม รับไปซินี่คือรางวัลของเจ้า" เป็นเสียงผู้หญิงที่โจวจินคุ้นเคยมาก แต่เขานึกเท่าไรก็นึกไม่ออก

พริบตาเดียวชายหนุ่มก็ลืมตา พบกับ 9 ตำลึงทองและ อัญมณีประหลาดที่โจวจินจับก็ละลายเข้าตัวโจวจินไปเลย

"เจ้าอาจจะต้องใช้เวลาปรับตัวซักพักนะพ่อหนุ่มขอให้เจ้าโชคดีพักผ่อนเถอะ" พี่หลีโบกมือลาโจวจินที่ทำท่ามึนงง

รู้ตัวอีกทีโจวจินก็มาโผล่ที่ชายป่าใกล้ประตูเมืองแล้ว

-------------------------------

- รางวัลงาน: +100 พลังใจ, 9 ตำลึงทอง , +55 EXP และ +2 Point +เศษเสี้ยวความทรงจำโลกเก่า 1 ชิ้น
@Admin เปิดใช้งานพรสวรรค์ผู้มีบุญ

Ximenqing โพสต์ 2024-8-22 16:02:06

วันที่ 22 เดือน 08 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 10 เวลา 5.30 น

หลังจากตื่นเช้า อาบน้ำทำตัวให้สดชื่น ชายหนุ่มก็พร้อมทำภารกิจ

เขาเดินทางผ่านป่า ตั้งจิต และก้าวข้าวมายังลานศิลาปราชดุจก้าวเข้ามายังโลกลับแล

"เจ้า จะรับภารกิจไหม"พี่หลีกล่าวถามด้วยสีหน้าเร่งรีบ

"ระ รับขอรับ" ชายหนุ่มทำหน้างง

"เจ้ารีบเอามือทาบศิลาข้าจะบอกรายละเอียด และจะรีบส่งเจ้าใบในบันดล" พี่หลีกล่าว

ชายหนุ่มไม่รอช้า เอามือทาบศิลาปราช และรับฟังรายละเอียด

กล่าวคือ อุกกาบาตจะพุ่งลงมาบนหลังเรือวาฬ หมู่บ้านกลางทะเลตงไห่ เกิดการต่อสู้ไม่ทันตั้งตัวมนุษย์มารที่ยากเกินเยียวยากำลังโจมตีชาวบ้านอย่างคลุ่มคลั่ง และดูเหมือนพวกเขาจะเต็มไปด้วยไอมารหนาแน่นกว่ามนุษย์มารทั่วไป ไม่สามารถดูดซับไอมารออกจากร่างพวกเขาได้อีกแล้ว

"เจ้าเข้าใจแล้วนะ เพราะงั้น ไปเลย" พี่หลีตบไหล่โจวจิน หลังจากนั้น ชายหนุ่มก็กลายเป็นละอองเเสงหายไป

@Admin ขอปีศาจเจวี่ยฮวา 4 ตัวที่งับแอดดดดด ที่ทะเลตงไห่

Ximenqing โพสต์ 2024-8-22 16:53:57

วันที่ 22 เดือน 08 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 10 เวลา 10.00 น

"อาโจว เจ้าทำได้ดีมาก รับรางวัลแล้วไปพักเถอะ" หลังจากที่ชายหนุ่มกลับมาพี่หลี่ก็ได้ตบไปที่ไหลของชายหนุ่ม

ชายหนุ่มที่มึนหัวจากการวาป ก็พยักหน้างึกๆ และทาบมือไปที่ศิลาเพื่อรับรางวัล

จากนั้นชายหนุ่มก็คารวะพี่หลี่ และกลับไปพักผ่อนต่อที่เมือง

-------------------------------------

- รางวัลงาน: +100 พลังใจ, 15 ตำลึงทอง +50 ตบะฝึกฝน , +60 EXP และ +2 Point
@Admin ผู้มีบุญขอรับ

WeijiaLianhua โพสต์ 2024-8-30 14:55:55

Watcher โพสต์ 2024-8-30 16:52:04

WeijiaLianhua ตอบกลับเมื่อ 2024-8-30 14:55
#LianH01 {
border: 0px solid;
border-radius: 10px;

[คำแนะนำจากท่านเซียน]
ดูเหมือนจ้าวปีศาจปลาตนนั้นคงจะได้รับไอมารบางส่วนที่พยายามเล็ดลอดเข้ามาสู่โลกใบนี้ทำให้มันเกิดใหม่กลายเป็นเผ่ามารและความโกรธเกรี้ยวและแค้นเคืองเจ้ากับสหายอีกคนทำให้มันมุ่งมั่นอย่างแรงกล้ามีพลังมากกว่าก่อนที่เป็นเพียงปีศาจ

ตามหิ่งห้อยตัวนี้ไป เมื่อเจ้ารู้สึกหลงทาง มันจะนำทางเจ้าสู่หนทางยับยั้งภัยร้ายครั้งนี้แต่พึงระวัง มนุษย์ย่อมไม่เลิกการค้นคว้า หมู่บ้านนั้นพบเจอหินมารและคิดจะดึงพลังศึกษาค้นคว้ามันในการปรุงยากับสมุนไพรพิษแต่กลับทำให้เกิดเภทภัยแปรเปลี่ยนชาวบ้านทั้งหมดเป็นผีดิบหิวกระหายตลอดเวลา เพียงแต่มันกลัวแสงแดดยามกลางวันเมื่อแสงสุริยาสูญหาย ผีดิบจะลุกขึ้นอาละวาด พึงระวังอย่าให้พวกมันกัด มิเช่นนั้นเจ้าก็อาจไม่รอดการกลายพันธุ์เหล่านี้

นิมิตที่เจ้าเห็นคือเหตุการณ์อนาคต ปกป้องทายาทหนี่วาให้ได้ แล้วนิมิตที่เจ้าเห็นจะคลี่คลายเป็นปกติดั่งเดิมภัยครั้งนี้เกิดขึ้นเพราะความอยากรู้อยากเห็นของมนุษย์ที่ต้องการรู้อย่างไม่มีสิ้นสุด ระวังการล่อลวงการเดินทางครั้งนี้ของเจ้าอาจถูกล่อลวงโดยบางสิ่งบางอย่างจนไขว้เขว และทุกอย่างที่ทำมาจะสูญเปล่า

Longyue โพสต์ 2024-9-7 14:11:01

<div align="center" style="list-style-type: none;">
<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Chakra Petch'); Chakra Petch {font-family: 'Chakra Petch';}
</style>

<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Sriracha'); Sriracha {font-family: 'Sriracha';}
</style>

<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css2?family=Charmonman:wght@400;700&display=swap'); Charmonman {font-family: 'Charmonman';}
</style>

<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Ma+Shan+Zheng&display=swap'); Ma Shan Zheng {font-family: 'Ma Shan Zheng';}
</style>

<style>
@import url('https://fonts.googleapis.com/css2?family=KoHo:ital,wght@0,200;0,300;0,400;0,500;0,600;0,700;1,200;1,300;1,400;1,500;1,600;1,700&display=swap'); KoHo {font-family: 'KoHo';}
</style>

<style name="captain" type="text/css">
img {border-radius: 8px;}

img { filter: alpha
(opacity=100); opacity:1.0;}img:hover { filter: alpha(opacity=70);
opacity:.7 } img {-webkit-transition:0.7s; -moz-transition:0.7s;
-o-transition:0.7s;}

img:hover{
-webkit-transform:scale(0.9);
transform:scale(0.9);
}
img:hover{
overflow:hidden;
}
img{
-webkit-transform:scale(1.0);
transform:scale(1.0);
-webkit-transition: all 1.0s ease;
transition: all 1.0s ease;
}</style>

<style>
#boxhuan01 {
width: 900px;
border: 3px double pink;
border-radius: 10px;
padding: 5px;
box-shadow: 1px pink;
background-image: url("https://imgur.com/wknEdxk.jpg");}
</style>

<style>
#boxhuan02 {
width: 650px;
border: 3px double pink;
border-radius: 10px;
padding: 40px;
box-shadow: 0px 0px 0em;
background-image: url("https://imgur.com/bXV59dD.jpeg");}
</style>

<div id="boxhuan01">
 
<div id="boxhuan02">
<center>
</center>
<img width="500" _height="500" src="https://i.imgur.com/7grM4yF.jpeg" border="0" alt=""> 
 

<center>


CHAPTER 26.2</center><center><center style=""> </center><center style=""><span style="font-size: 12pt; font-family: KoHo, sans-serif; color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">วันที่<span style="font-size: 12pt; font-family: KoHo, sans-serif; background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ยี่สิบสอง<span style="font-size: 12pt; font-family: KoHo, sans-serif; color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เดือน<span style="font-size: 12pt; font-family: KoHo, sans-serif; background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">แปด<span style="font-size: 12pt; font-family: KoHo, sans-serif; color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">แห่งรัชศกเจี้ยนหยวนปีที่สิบ<span style="font-size: 12pt; font-family: KoHo, sans-serif; color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">วันพุธ ช่วงเวลา 12.00 น.<span style="font-size: 12pt; font-family: KoHo, sans-serif; color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ลานหินของทวยเทพ</center></center><div align="left"> <span style="font-size:12pt;font-family:KoHo,sans-serif;color:#000000;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;"> <span style="font-size:12pt;font-family:KoHo,sans-serif;color:#000000;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">หลงเยวี่ยคิดว่าบาดแผลเพียงเท่านี้ยังเล็กน้อยมาก ในวันนี้นางเตร็ดเตร่ออกมาถึงนอกเมืองฉางอัน พลันพบเข้ากับทำเลมังกร— มีหุบเขาโอบล้อมตลอดสี่ทิศ ใจกลางที่แห่งนั้นมีศิลาแผ่นหนึ่งตั้งตระหง่าน ลำแสงจากดวงตะวันลอดผ่านตกกระทบแผ่นหินพอดี ชวนให้คิดว่า เป็นป้ายหลุมศพของใครสักคน ทำแผ่นหินใหญ่เพียงนี้ นางคิดว่าคุณูปการแต่ปางหลังของวีรชนที่หลับใหลอยู่ใต้แผ่นดินจะต้องมากมายเป็นแน่ <span style="font-size:12pt;font-family:KoHo,sans-serif;color:#000000;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;"> <span style="font-size:12pt;font-family:KoHo,sans-serif;color:#000000;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">ครั้นเดินลงไป ความรู้สึกอันสงบเงียบก็แผ่กำจาย ต่อเมื่อยืนอยู่หน้าแผ่นหินนั้นแล้ว หลงเยวี่ยก็ต้องประหลาดใจอย่างที่สุดที่พบว่ามันเป็นเพียงแผ่นหินเปล่าเปลือยไร้ตัวอักษรใด<span style="font-size:12pt;font-family:KoHo,sans-serif;color:#ff9900;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;"> “น่าประหลาดยิ่งนัก” <span style="font-size:12pt;font-family:KoHo,sans-serif;color:#000000;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">หลงเยวี่ยอดพึมพำขึ้นมามิได้<span style="font-size:12pt;font-family:KoHo,sans-serif;color:#ff9900;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;"> “เป็นป้ายหลุมศพแต่กลับไร้อักษรจารึกสดุดี” <span style="font-size:12pt;font-family:KoHo,sans-serif;color:#000000;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;"> <span style="font-size:12pt;font-family:KoHo,sans-serif;color:#38761d;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">“เพียงแต่เปิดโอกาสให้ผู้พบเห็นใช้ใจมอง” <span style="font-size:12pt;font-family:KoHo,sans-serif;color:#000000;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;"> <span style="font-size:12pt;font-family:KoHo,sans-serif;color:#000000;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">หลงเยวี่ยกระชับกระบี่ในมือ นัยน์ตาคมปรายตวัดมอง พบว่าเยื้องไปทางด้านหลังของตนมีชายผู้หนึ่งยืนอยู่ด้วยท่วงท่าสุขุมปลอดโปรง ประหนึ่งเป็นเนื้อเดียวกับที่แห่งหนึ่ง แวบหนึ่งความคิดอุตรีวาบขึ้นมาว่า เขาคือเจ้าของหลุมศพตรงหน้านางนี้— <span style="font-size:12pt;font-family:KoHo,sans-serif;color:#000000;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;"> <span style="font-size:12pt;font-family:KoHo,sans-serif;color:#000000;background-color:transparent;font-weight:700;font-style:italic;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">นอกรีตนัก คนตายจะยืนอยู่ต่อหน้านางได้เยี่ยงไร<span style="font-size:12pt;font-family:KoHo,sans-serif;color:#000000;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;"> <span style="font-size:12pt;font-family:KoHo,sans-serif;color:#000000;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;"> <span style="font-size:12pt;font-family:KoHo,sans-serif;color:#000000;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">ร่างของเขาแผ่กลิ่นอายเป็นมิตร หลงเยวี่ยจึงเก็บกระบี่ไว้ที่เดิม ต่างฝ่ายต่างยกมือประสานคำนับกัน <span style="font-size: 12pt; font-family: KoHo, sans-serif; background-color: transparent; font-weight: 400; font-style: normal; font-variant: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">“ท่านสุภาพบุรุษ (เซียนเซิง)” <span style="font-size:12pt;font-family:KoHo,sans-serif;color:#000000;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;"> <span style="font-size: 12pt; font-family: KoHo, sans-serif; background-color: transparent; font-weight: 400; font-style: normal; font-variant: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">“ผู้น้อยสกุลฝูมีนามว่าหลีหยาง” <span style="font-size:12pt;font-family:KoHo,sans-serif;color:#000000;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;"> เขาเอ่ยต่อ <span style="font-size: 12pt; font-family: KoHo, sans-serif; background-color: transparent; font-weight: 400; font-style: normal; font-variant: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">“หลีจากอักษรแยกจาก และหยางจากอักษรสุริยัน” <span style="font-size:12pt;font-family:KoHo,sans-serif;color:#000000;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;"> <span style="font-size:12pt;font-family:KoHo,sans-serif;color:#000000;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">ผู้อื่นมากมารยาท หลงเยวี่ยควรต้องปฏิบัติตามธรรมเนียม ทว่าชื่อสกุลของนางเป็นสิ่งต้องห้าม หลงเยวี่ยมีสีหน้าอ่อนลง ริมฝีปากแฝงรอยยิ้มละไม <span style="font-size: 12pt; font-family: KoHo, sans-serif; background-color: transparent; font-weight: 400; font-style: normal; font-variant: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">“เวลานี้ข้าไม่มีสกุลไร้นาม เรียกข้าว่า อวี้ถู” <span style="font-size:12pt;font-family:KoHo,sans-serif;color:#000000;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;"> <span style="font-size: 12pt; font-family: KoHo, sans-serif; background-color: transparent; font-weight: 400; font-style: normal; font-variant: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">“อวี้ถู…”<span style="font-size:12pt;font-family:KoHo,sans-serif;color:#000000;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;"> ปลายเสียงของหลีหยางเบาลงเล็กน้อย “ 'กระต่ายหยกบนดวงจันทร์แท้จริงแล้วคือเสือ' อวี้มาจากหยก ถูมาจากหวูถู ที่แปลว่าเทพเจ้าเสือกระมัง” <span style="font-size:12pt;font-family:KoHo,sans-serif;color:#000000;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;"> <span style="font-size:12pt;font-family:KoHo,sans-serif;color:#ff9900;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">“ท่านฝูมีความรู้กว้างขวาง เป็นเช่นนั้น” <span style="font-size:12pt;font-family:KoHo,sans-serif;color:#000000;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">หลงเยวี่ยแปลกใจนัก น้อยคนที่จะมีความรู้ในเรื่องนี้ ที่ปรึกษาของตวนมู่เจี้ยนเต๋อซึ่งนางนับถือเป็นท่านลุง เคยเอ่ยเล่ากวีโบราณให้ฟัง เอ่ยว่าหวูถูหรืออวี้ถู [เทพเจ้าเสือ] เป็นที่ยกย่องและถูกนำไปตั้งเป็นชื่อภูเขาและลำน้ำ ต่อมามีการตีความบทกวีโบราณเพี้ยนจึงกลายเป็น กระต่ายหยก <span style="font-size:12pt;font-family:KoHo,sans-serif;color:#000000;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;"> <span style="font-size:12pt;font-family:KoHo,sans-serif;color:#000000;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">กระต่ายและเสือมีความเกี่ยวข้องกัน ชื่อจริงของนางมีคำว่า เยวี่ย[พระจันทร์] และเคยมีชื่อเล่นว่า ทูทู่ [กระต่าย] จึงใช้นามใหม่ให้นางว่า อวี้ถู [เสือหยก] ให้สอดคล้องกัน ดังที่เซียนเซิงท่านนี้เปรยไม่ผิดเพี้ยน <span style="font-size:12pt;font-family:KoHo,sans-serif;color:#000000;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;"> <span style="font-size:12pt;font-family:KoHo,sans-serif;color:#000000;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">เรื่องชื่อนั้นช่างเถิด…หลงเยวี่ยผินหน้าไปทางแผ่นหิน <span style="font-size:12pt;font-family:KoHo,sans-serif;color:#ff9900;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">“แผ่นหินจารึกแผ่นนี้มีไว้เพื่อสิ่งใดกัน”<span style="font-size:12pt;font-family:KoHo,sans-serif;color:#000000;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;"> หลงเยวี่ยถาม <span style="font-size:12pt;font-family:KoHo,sans-serif;color:#000000;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;"> <span style="font-size:12pt;font-family:KoHo,sans-serif;color:#000000;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">ฝูหลีหยางผินหน้ามองแผ่นหิน นัยน์ตาประหนึ่งมองผ่านเลยไปถึงห้วงกาลไร้สิ้นสูญ <span style="font-size:12pt;font-family:KoHo,sans-serif;color:#38761d;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:italic;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">“แม่นางอวี้ถู พอมองออกหรือไม่—” <span style="font-size:12pt;font-family:KoHo,sans-serif;color:#000000;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;"> <span style="font-size:12pt;font-family:KoHo,sans-serif;color:#000000;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">น้ำเสียงเขากระหนึ่งนามหยดลงในคนโทแก้ว ก้องกังวานและแจ่มชัด เบื้องหน้ากระเพื่อมไหวราวกับมีพู่กันที่มองไม่เห็นสลักหมึกหยดลงบนแผ่นศิลาทีละตัวอักษร หลงเยวี่ยไล่สายตาตามอักษรทองทีละตัว นัยน์ตาเบิกกว้างแฝงความไม่เชื่อและงุนงง <span style="font-size:12pt;font-family:KoHo,sans-serif;color:#ff9900;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">“อักขระทอง…” <span style="font-size:12pt;font-family:KoHo,sans-serif;color:#000000;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">นามเสียงของนางขาดห้วง ความกริ่นเกรงผุดขึ้นมาประหนึ่งฟองอากาศใต้น้ำ <span style="font-size:12pt;font-family:KoHo,sans-serif;color:#000000;background-color:transparent;font-weight:700;font-style:italic;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">เหล่าจอมยุทธ์ผู้กล้าเอ๋ย เวลานี้ดูเหมือนหลายเมืองในแถบเจียงหนานจะเกิดอุทกภัยน้ำท่วม ดูเหมือนจะเป็นฝีมือของปีศาจต่างแดน เทียนโก้ว เป็นปีศาจจากตะวันออกไกลของต้าฮั่น ตอนนี้พวกมันหลายตัวกำลังสร้างความวุ่นวายให้กับพื้นที่แถบเจียงหนาน จนเกิดอุทกภัยแล้งแห้งมากมาย เพียงแต่ตอนนี้พวกมันยังซุ่มซ่อนตัวอยู่ไม่มีใครพบเห็น ทำให้ผู้คนคิดว่าเกิดจากแม่น้ำฉางเจียงแปรปรวนตามธรรมชาติปกติ <span style="font-size:12pt;font-family:KoHo,sans-serif;color:#000000;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;"> <span style="font-size:12pt;font-family:KoHo,sans-serif;color:#000000;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">เสียงของฝูหลีหยางเอ่ยคลอ<span style="font-size:12pt;font-family:KoHo,sans-serif;color:#38761d;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;"> “อักขระทองคำจากจิตวิญญาณแห่งทวยเทพ มีเพียงผู้ถูกเลือกที่มองเห็น…” <span style="font-size:12pt;font-family:KoHo,sans-serif;color:#000000;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;"> <span style="font-size:12pt;font-family:KoHo,sans-serif;color:#000000;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">หลงเยวี่ยทั้งตระหนกทั้งนิ่งงัน…ปีศาจตะวันออก เทียนโก้วนั่น… ดังเช่นที่ได้ยินจากไทเฮาไม่ผิดเพี้ยน หลีหยางยังคงมีภาพลักษณ์สุขุมแผ่กลิ่นอายอันนิ่งสงบ ผิดจากหลงเยวี่ยที่อารมณ์เปลี่ยนราวกับละครหน้ากาก เขาเอ่ย <span style="font-size:12pt;font-family:KoHo,sans-serif;color:#38761d;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">“เมื่อแม่นางเห็นแล้วจะไปหรือไม่” <span style="font-size:12pt;font-family:KoHo,sans-serif;color:#38761d;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;"> <span style="font-size:12pt;font-family:KoHo,sans-serif;color:#ff9900;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">“ไปหรือ?”<span style="font-size:12pt;font-family:KoHo,sans-serif;color:#000000;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;"> หลงเยวี่ยคล้ายยิ้มหยัน <span style="font-size:12pt;font-family:KoHo,sans-serif;color:#ff9900;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">“ไปอย่างไร” <span style="font-size:12pt;font-family:KoHo,sans-serif;color:#000000;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;"> <span style="font-size:12pt;font-family:KoHo,sans-serif;color:#000000;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">นับจากตรงนี้ไปที่เจียงหนาน อย่างน้อยก็ร่วมสัปดาห์ ฝูหลีหยางย่อมแจ้งชัดในความกังวลของนาง เขาเอ่ยอย่างมากมารยาท <span style="font-size:12pt;font-family:KoHo,sans-serif;color:#000000;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;"> <span style="font-size:12pt;font-family:KoHo,sans-serif;color:#38761d;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">“แม่นางมองเห็นแล้ว… ด้วยอำนาจแห่งเทพ หาใช่เป็นไปไม่ได้” <span style="font-size:12pt;font-family:KoHo,sans-serif;color:#000000;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;"> <span style="font-size:12pt;font-family:KoHo,sans-serif;color:#000000;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">หลงเยวี่ยกำมือแน่น <span style="font-size:12pt;font-family:KoHo,sans-serif;color:#38761d;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;"> <span style="font-size:12pt;font-family:KoHo,sans-serif;color:#000000;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">บ้านเกิดของนางที่เจี้ยนเย่ก็ตั้งอยู่ริมแม่น้ำฉางเจียนเช่นกัน น้ำหลากเกิดอุทกภัยซ้ำยังมีปีศาจร้าย หลงเยวี่ยรู้สึกเจ็บแปลบที่หัวใจ การต่อสู้กับซีเหมินชิงเมื่อสองวันก่อนทำให้หัวไหล่ของนางเคล็ดไปด้านหนึ่ง การจับดาบถนัดน้อยลง…ก่อนหน้านี้นางเคยเจ็บมาแล้ว ยังสามารถสังหารปีศาจได้…ครั้งนี้ก็คงจะสามารถทำได้เช่นกัน <span style="font-size:12pt;font-family:KoHo,sans-serif;color:#000000;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;"> <span style="font-size:12pt;font-family:KoHo,sans-serif;color:#ff9900;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">“ข้าไป” <span style="font-size: 12pt; font-family: KoHo, sans-serif; color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> <span style="font-size: 12pt; font-family: KoHo, sans-serif; color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">สิ้นคำนั้น ประหนึ่งพายุพัดโหมกระหน่ำรอบกาย รุนแรงจนแสบผิว หลงเยวี่ยได้ยินเสียงของท่านฝูแหวกว่ายสายลม <span style="font-size: 12pt; font-family: KoHo, sans-serif; color: rgb(56, 118, 29); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">“เทียวโก้วกำลังซ่อน เจ้าต้องหา”<center style="font-size: medium;"><img width="500" _height="500" src="https://i.pinimg.com/564x/96/4c/4a/964c4af1dac58bc592c2e48f8ecfa1d3.jpg" border="0" alt=""></center>
 รับเควสต์การก่อกวนของปีศาจต่างแดน <a href="https://han.mooorp.com/?1" style="text-indent: 3.5em; font-family: "Microsoft Yahei", Simsun; font-size: 12px;"> @@Admin </a> </div>
</div>
 
 </div></div>

Longyue โพสต์ 2024-9-10 12:17:04

Ximenqing โพสต์ 2024-9-11 11:42:22

วันที่ 25 เดือน 08 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 10 เวลา7.00

'ที่นี่มันที่ใดกัน ทำไมข้าถึงรู้สึกคุ้นเคยอย่างน่าประหลาดใจ' เด็กหนุ่มคิดในใจ

'ลานศิลาเก่าๆ นี่มันอะไรกันทำไมข้ารู้สึกอยากสัมผัส' เด็กหนุ่มยื่นมือไปสัมผัสที่ศิลาก็รู้สึกว่ามีข้อมูลบางอย่างไหลเข้ามาในหัว

"ยินดีต้อนรับผู้มาใหม่ เจ้าดูท่าทางขยันขันแข็งหน่วยก้านดีนะ" ชายหนุ่ม(?) กล่าวทักทายเด็กหนุ่ม

"อ่ะ ขออภัยครับนี่ข้ามารบกวนที่ของท่านรึเปล่า ตัวข้ามีนามว่าซื่อเทียนขอรับ" เด็กหนุ่มผละมือออกจากศิลา และหันหน้าไปทางชายหนุ่มที่ทักเขา น่าแปลกใจปกติถ้ามีคนเเปลกหน้ามาทักทายเขา เขาจะต้องระวังตัวมากกว่านี้ แต่กับคนๆนี้เหมือนสัญชาตญาณของเด็กหนุ่มจะไม่ทำงานจะว่ากระไรดี เหมือนกับเป็นหนึ่งเดียวกับธรรมชาติ

"ข้าหลีหยาง ผู้มาจากต่างโลกตัวน้อย" ชายหนุ่มกล่าว

"ไม่ต้องตกใจ ข้าจะอธิบายเงียบๆแล้วฟังข้าก็พอ"ชายหนุ่มเห็นเด็กหนุ่มเอ่ยปากทำท่าจะถามอะไรบ้างอย่างก็เอ่ยหยุดก่อนและกล่าวยาว

กล่าวคือสถานที่เเห่งนี้นั้นเป็นสถานที่ ที่ให้บุคคลจากต่างโลก หรือผู้ที่เข้าถึงธรรมชาติได้นั้นไซร้ได้เข้ามาผจญภัยในที่ตรงนี้ โดยมีภารกิจที่ได้รับการมอบหมายจากทวยเทพ ซึ่งเเต่ละภารกิจล้วนมีรางวัลให้มากมาย บางรางวัลอาจจะเป็นความทรงจำเกี่ยวกับอดีตชาติ

"เป็นไงได้ฟังแล้วเจ้าอยากจะลองทำภารกิจเลยใช่ไหมล่ะ" พี่หลีที่กล่าวยาวก็ไม่มีท่าทีคอแห้ง กล่าวถามเด็กหนุ่ม

"ใช่ขอรับ ตอนทีข้าแตะศิลาเหมือนจะมีภารกิจที่น่าสนใจ" เด็กหนุ่มนึกไปถึงภารกิจล่าปีศาจเทียนโก้วที่โผล่เข้ามา ปีศาจที่ดุจดั่งภัยธรรมชาติรึ ช่างน่าสนใจ

"ภารกิจนั้นงั้นเหรอ ถ้างั้นเจ้าอย่าลืมนำสิ่งนี้ไปด้วย"พี่หลีส่งศิลาแปลกๆให้เด็กหนุ่ม

"นั่นคือศิลาไอปีศาจ ถ้าพบเจอปีศาจจะเปล่งเเสง" เขากล่าวแนะนำ

"ที่นี้เจ้าก็ไปได้แล้ว" พี่หลีโบกมือ ทันใดนั้นเอง เด็กหนุ่มก็อันตธารหายไปจากที่ตรงนี้ไปโผล่ที่ซินตู.....

หน้า: [1] 2

The Myth of Han's Archiver

[ลานศิลานักปราชญ์]