[ร้านหงหยุนหลาย ∣ โชคลาภมาถึง] - หน้า 3 - ฝั่งตะวันออก - The Myth of Han

XueXi โพสต์ 2025-10-3 20:25:40

<span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">วันที่ 1 เดือน 10 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 11<span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ยามไห้ เวลา 21.00 - 22.00 น.<span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">╰┈➤ พบเจอโจวจิน <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">แสงสีส้มทองจากโคมกระดาษแขวนเรียงรายเหนือศีรษะส่องประกายสะท้อนบนหินปูถนนที่ยังคงอุ่นไอแดดยามบ่ายอยู่เล็กน้อย ผู้คนเริ่มเบาบางลงหลังย่ำค่ำ เสียงพ่อค้าแม่ค้าเรียกลูกค้าจางหายไป เหลือเพียงเสียงฝีเท้าคู่หนึ่งที่ก้าวเคียงข้างกันอย่างช้า ๆ <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">โจวจินเดินนำเสวี่ยซีบนถนนสายแคบที่ทอดไปสู่ย่านร้านรวงทางทิศตะวันออกของเมืองเก่า ริมทางยังพอมีผู้คนบางตาเดินกลับบ้าน บางคนหอบหิ้วถุงผักผลไม้ที่ซื้อจากตลาด บางคนจูงเด็กเล็กผ่านไปอย่างเร่งรีบ ทว่าทั้งหมดก็เพียงแค่กลายเป็นเงาลางเลือนในสายตาของเสวี่ยซี เพราะในเวลานี้สมาธิของเขาจับอยู่ที่บุรุษผู้เดินเคียงข้างตน <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"คุณชายเสวี่ยซี วันนี้ข้ามีความสุขมากที่ได้ท่องเที่ยวไปกับท่าน" เสียงทุ้มชัดเจนดังขึ้นท่ามกลางความเงียบสงัดของค่ำคืน โจวจินหยุดเดิน หันกายมาเผชิญหน้ากับเสวี่ยซี ใต้แสงโคมที่แกว่งไกวเบา ๆ รอยยิ้มของเขาช่างดูจริงใจและอบอุ่นกว่าครั้งใด <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เสวี่ยซีชะงักไปเล็กน้อย เขาไม่คาดคิดว่าโจวจินจะเอ่ยคำพูดที่เปี่ยมด้วยน้ำหนักเช่นนี้ นัยน์ตาสีอำพันของเขาสะท้อนประกายโคมไฟสั่นระริก ริมฝีปากบางขยับเล็กน้อยก่อนจะกล่าวตอบเสียงเบา "ข้าเองก็รู้สึกสนุกเช่นกัน ไม่คิดเลยว่าตลาดตะวันออกจะมีของแปลกตาน่าสนใจมากมาย ขอบคุณท่านพ่อค้าโจวที่พาไปชม" <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">โจวจินหัวเราะเบา ๆ พลางส่ายหน้า "อย่าเรียกข้าว่าพ่อค้าโจวเลย ฟังดูห่างเหินนัก เรียกชื่อข้าตรง ๆ ก็พอ" <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"เช่นนั้น ข้าจะเรียกเจ้าว่าโจวจิน" เสวี่ยซีเอ่ยด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา ดวงแก้มขาวซีดขึ้นสีอุ่นจาง ๆ ด้วยความประหม่า แต่ก็พยายามรักษากิริยาให้นุ่มนวลเช่นเดิม <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">โจวจินมองเขาแล้วพยักหน้าด้วยความพอใจ ก่อนจู่ ๆ จะล้วงมือเข้าไปในแขนเสื้อกว้างของตน และหยิบสิ่งหนึ่งออกมา เงาโลหะสะท้อนกับแสงโคมจนเกิดประกายเย็นวาบ "สิ่งนี้ ข้ามีของเล็กน้อยอยากมอบให้ท่าน" <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เสวี่ยซีเบิกตากว้างเล็กน้อย เมื่อเห็นว่าในมือของโจวจินคือมีดสั้นด้ามเล็กที่งดงามยิ่ง ตัวมีดทำจากเหล็กกล้าผสมเงินส่องแสงวาววับ ส่วนด้ามหุ้มด้วยไม้ดำมันเงา แกะสลักลวดลายเสี้ยวจันทร์โอบเมฆา ดูงดงามราวงานศิลป์มากกว่าอาวุธเสียอีก <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"นี่เรียกว่า 'มีดสั้นเงาจันทร์'" โจวจินกล่าวช้า ๆ น้ำเสียงเต็มไปด้วยความหนักแน่น "ข้าได้มันมาจากนักเดินทางลึกลับผู้หนึ่ง เขากล่าวว่ามีดนี้คมยิ่งนัก และเบาดุจขนนก ข้าไม่ใช่นักรบจึงไม่เคยใช้มันอย่างจริงจัง แต่เมื่ออยู่ในมือของท่าน แม้ท่านจะมิใช่ผู้ใช้อาวุธก็ตาม อย่างน้อยมันก็ช่วยป้องกันภัยในยามคับขันได้" <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เสวี่ยซีมองมีดในมือของโจวจิน ดวงตาสีอำพันไหววูบด้วยความลังเล "แต่…ข้า…" น้ำเสียงสั่นเล็กน้อย เขาส่ายหน้าเบา ๆ "ข้ามิใช่คนกล้าแข็ง ไม่ถนัดใช้อาวุธเลยสักนิด มีดเล่มนี้ช่างล้ำค่า หากข้าเผลอทำมันหายไป" <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"ไม่ต้องกังวล" โจวจินเอ่ยตัดบท พลางยื่นมีดสั้นเข้ามาใกล้จนแทบจะวางลงในมือของเสวี่ยซี "สิ่งของล้ำค่าแท้จริง หาใช่โลหะหรืออัญมณี แต่เป็นความสบายใจที่มอบให้เจ้าของต่างหาก ข้าอยากให้ท่านได้รู้สึกอุ่นใจเมื่อมีมันอยู่กับตัว หากวันใดเกิดอันตรายขึ้น ท่านจะไม่ต้องพึ่งคนอื่นเสมอไป" <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เสวี่ยซีชะงักหัวใจเขาเต้นแรงขึ้นทุกขณะ ริมฝีปากเม้มแน่นก่อนจะยื่นมือขาวเรียวออกไปรับมีดสั้นเงาจันทร์ด้วยสองมืออย่างระมัดระวัง ราวกับกำลังรับสมบัติที่ประเมินค่าไม่ได้ "ขอบคุณโจวจิน ข้าจะรักษามันไว้ให้ดี" <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">โจวจินมองเสวี่ยซีที่ก้มหน้าลงเล็กน้อยอย่างซาบซึ้ง รอยยิ้มอ่อนโยนค่อย ๆ คลี่ขึ้นบนใบหน้าคมคาย "ท่านไม่จำเป็นต้องขอบคุณ ข้ามอบสิ่งนี้ให้เพราะอยากปกป้องท่าน แม้ข้าจะไม่อาจอยู่เคียงข้างได้ตลอดเวลา" <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เสวี่ยซีเงยหน้าขึ้น ดวงตาเป็นประกายสะท้อนกับแสงโคมที่ส่องเหนือศีรษะ เสียงเขาแผ่วเบาราวกระซิบ "เจ้าพูดเช่นนี้ ข้ายิ่งรู้สึกเป็นหนี้น้ำใจเจ้า" <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">โจวจินหัวเราะเบา ๆ พลางโบกมือ "อย่าได้คิดเช่นนั้นเลย หากท่านเป็นหนี้น้ำใจข้า งั้นท่านก็ชดใช้ด้วยการไปดื่มสุราที่ร้านหงหยุนหลายกับข้าบ่อย ๆ ก็พอ ฮ่า ๆ" <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">คำพูดแสนเล่นหัวของโจวจินทำให้เสวี่ยซีที่ยังเคร่งขรึมอยู่นั้นเผลอหัวเราะออกมาเสียงใส "เจ้านี่ ไม่ว่าเวลาใดก็ยังมีมุกตลก" <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">บรรยากาศระหว่างทั้งสองผ่อนคลายลง เสียงหัวเราะของเสวี่ยซีผสานเข้ากับรอยยิ้มจริงใจของโจวจิน กลางคืนในฉางอันที่เงียบสงัดพลันอบอุ่นขึ้นอย่างน่าประหลาด <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เมื่อทั้งคู่เดินต่อไปจนถึงหน้าร้านหงหยุนหลาย โจวจินหันมากล่าวอีกครั้ง น้ำเสียงนุ่มทุ้มและจริงใจยิ่ง "คุณชายเสวี่ยซี ข้าหวังว่าเราจะได้พบกันอีก" <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เสวี่ยซียกมีดสั้นเงาจันทร์ขึ้นแนบอก ดวงตาสีอำพันทอประกายวูบไหว "ข้าก็หวังเช่นนั้น” <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ไอเทมเควสปลดหัวใจ โจวจิน

หน้า: 1 2 [3]

The Myth of Han's Archiver