[โรงเตี้ยมชางลั่งถิง] โถงกลาง - หน้า 8 - โรงเตี๊ยมชางลั่งถิง - The Myth of Han

XueXi โพสต์ 2025-10-4 19:30:30

<span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">วันที่ 2 เดือน 10 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 11<span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ยามไห้ เวลา 22.00 - 00.00 น.<span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">╰┈➤ พบเจอเว่ยชิง <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เงาไม้โยกไหวเคลื่อนไปตามแรงลมกลางคืนที่อบอวลด้วยกลิ่นสุราจากโรงเตี๊ยมใกล้เคียง.เสียงรองเท้าสองคู่เหยียบกรวดเบา ๆ ดังกึกกักเป็นจังหวะสม่ำเสมอ <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">จ้งชิงเดินนำหน้า ส่วนเสวี่ยซีเดินตามหลังอย่างสงบ ร่างบอบบางของเขายังมีเหงื่อซึมจากการฝึกก่อนหน้านั้นเล็กน้อย แต่แววตากลับเปล่งประกายเหมือนเด็กที่เพิ่งได้เรียนรู้บางสิ่งใหม่ ๆ <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ไม่นานทั้งคู่ก็หยุดอยู่ที่สวนหลังโรงเตี๊ยมชางลั่งถิง สวนที่แทบไม่มีใครรู้ว่ามีอยู่ สวนนั้นล้อมรอบด้วยกำแพงไม้เตี้ย ๆ ต้นไผ่สูงเรียงรายเป็นแนว ดอกไม้หลากสีบานละลานตา มีทั้งดอกเหมย ดอกบัวเล็กในอ่างหิน และต้นพลัมที่ส่งกลิ่นหอมอ่อน ๆ ลอยในอากาศ แสงโคมสีอำพันจากหน้าต่างโรงเตี๊ยมสาดลอดช่องไม้ลงมาเป็นริ้ว เหมือนแสงดาวร่วงลงกลางสวน <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">“ที่นี่” เสวี่ยซีหันมองรอบ ๆ ด้วยความประหลาดใจ “ดูเหมือนไม่ใช่สถานที่สำหรับฝึกยุทธ์เลยนะ” <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">จ้งชิงหันมายิ้มบาง ๆ “ที่ที่สงบที่สุด มักเป็นที่ที่ผู้ฝึกควบคุมลมหายใจได้ดีที่สุด” <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เขาเดินไปที่กลางลาน ปัดเศษใบไม้แห้งออกก่อนเอ่ยเสียงราบเรียบ “วันนี้ข้าจะสอนเจ้าถึงการประยุกต์ใช้พู่กันในการต่อสู้” <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เสวี่ยซีเลิกคิ้วดวงตาอำพันเปล่งประกายในแสงจันทร์ “จะสอนข้าได้อย่างไร พู่กันมันอ่อนปวกเปียกขนาดนี้ จะไปสู้กับดาบหรือทวนได้ยังไง” <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">จ้งชิงไม่ตอบในทันที เพียงยื่นมือไปหยิบพู่กันขนกระต่ายจากกระเป๋าผ้า เสียงปลายขนกระทบอากาศเบา ๆ ขณะเขาเหวี่ยงมันไปมาจากนั้นรอยยิ้มบางก็ผุดขึ้นบนใบหน้า “เจ้าจงมองดูให้ดี” <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ร่างสูงก้าวเท้าออกหนึ่งก้าว วาดพู่กันกลางอากาศอย่างนุ่มนวล  ทันใดนั้นเส้นทางของพู่กันที่เคลื่อนไหวกลับปล่อยแรงลมแผ่วออกมา สายลมหมุนวนเป็นวงกลมรอบตัว คล้ายม่านบางที่ห่อหุ้มเขาไว้ ดวงตาของเสวี่ยซีเบิกกว้างอย่างตกตะลึง <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">“นี่คือการใช้ลมปราณควบคุมอาวุธเบา” จ้งชิงพูดต่อขณะข้อมือหมุนเปลี่ยนทิศ “พู่กันไม่ใช่เพียงเครื่องมือของนักปราชญ์ มันสามารถเป็นอาวุธได้เช่นกันหากเจ้าควบคุมลมหายใจและแรงในกายได้ถูกจุด” <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ลมที่หมุนรอบตัวเขาค่อย ๆ แปรเปลี่ยนเป็นแรงกระแทกคล้ายคมดาบ ปัดเศษใบไม้ให้ปลิวกระจาย เสวี่ยซีมองอย่างตะลึง “เหมือนพู่กันของเจ้ามีชีวิต” <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">“ไม่ใช่พู่กันที่มีชีวิตหรอก” จ้งชิงตอบ “แต่เป็นลมปราณที่เจ้าส่งผ่านมันต่างหาก” เขาหยุดท่าพลางยื่นพู่กันให้ “คราวนี้ เจ้าลองบ้างสิ” <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เสวี่ยซีรับพู่กันด้วยสองมือ มองมันเหมือนของศักดิ์สิทธิ์ แล้วสูดลมหายใจลึกตามที่อีกฝ่ายเคยสอน จากนั้นจึงลองวาดเส้นกลางอากาศ แต่ผลลัพธ์คือพู่กันสะบัดไปมาอย่างไร้ทิศทาง ลมปราณไม่ยอมไหลตามปลายนิ้ว มีเพียงแรงสะบัดเบา ๆ ที่ทำให้ขนพู่กันฟาดกับอากาศเสียงแผ่วเบา <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">“มันไม่ฟังคำสั่งเลย” เสวี่ยซีขมวดคิ้ว “ข้าวาดตัวอักษรได้ แต่พอให้ใช้ต่อสู้ กลับเหมือนมือข้าไม่มีแรงเลย” <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">จ้งชิงเดินเข้ามาใกล้ มองการเคลื่อนไหวของเขา “เจ้ากำลังพยายามบังคับมันมากเกินไป ลมหายใจเจ้าขาดช่วง ลมปราณย่อมไม่ต่อเนื่อง” <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">“แต่ข้าไม่รู้ว่าควรทำยังไงให้มันไหลเอง” <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">“งั้นข้าจะช่วยเจ้า” <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">จ้งชิงก้าวเข้ามาใกล้อีกก้าว จนแผ่นอกของเขาแทบชิดหลังของเสวี่ยซี มือข้างหนึ่งวางบนไหล่ อีกข้างจับข้อมือเรียวที่ถือพู่กันไว้แน่น “หลับตา แล้วตั้งสมาธิที่ลมหายใจ” เขากระซิบข้างหู น้ำเสียงทุ้มต่ำแต่มั่นคง “สูดเข้า... ผ่อนออก... ปล่อยลมหายใจให้ไหลลงปลายนิ้ว...” <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เสวี่ยซีหลับตาตาม เสียงหัวใจของเขาดังชัดในอก ความร้อนแผ่วจากแผ่นอกของอีกฝ่ายแผ่ซ่านไปทั่วตัว ความใกล้ชิดนั้นทำให้เขาแทบลืมหายใจ แต่พอได้ยินเสียงจ้งชิงอีกครั้ง เขาก็พยายามสงบจิต “สูดเข้า... ผ่อนออก...” <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">พู่กันในมือเริ่มนิ่งขึ้น ลมหายใจของเขาเชื่อมกับแรงมือ กลายเป็นการเคลื่อนไหวที่มีจังหวะและลื่นไหล ปลายพู่กันลากลมเบา ๆ สร้างแรงหมุนบาง ๆ คล้ายจะเกิดวงลมเล็ก ๆ รอบตัว เสวี่ยซีอ้าปากด้วยความประหลาดใจ “ข้า... ข้าทำได้แล้ว!” <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">จ้งชิงยิ้มพอใจ “ดีมาก เจ้ารู้สึกไหมว่าลมปราณของเจ้ากำลังเชื่อมกับพู่กัน นั่นแหละคือจุดเริ่มต้น” <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เสวี่ยซีหันกลับมาจะพูดอะไรบางอย่าง แต่จู่ ๆ ความซุกซนก็แวบขึ้นในแววตา เขาแอบจุ่มปลายพู่กันลงในหมึกที่เตรียมไว้ แล้ววาดรูปกระต่ายน้อย ลงบนหน้าผากของจ้งชิงอย่างรวดเร็ว <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เสียงหัวเราะใสแจ๋วดังขึ้นในสวน “ดูสิ เจ้ากลายเป็นกระต่ายไปแล้ว!” <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">จ้งชิงนิ่งไปหนึ่งอึดใจ ก่อนเอานิ้วแตะหน้าผากตัวเอง แล้วเห็นรอยหมึกสีดำเป็นวงเล็ก “เจ้า บังอาจมาก!” <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เสวี่ยซีหัวเราะจนแทบก้มตัว “ก็ท่านบอกให้ข้าฝึกใช้พู่กันอย่างมีจินตนาการมิใช่หรือ ข้าก็แค่ฝึกตามคำสอนของท่าน!” <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">จ้งชิงถอนหายใจเฮือกใหญ่ แล้วเลิกคิ้วอย่างจำนน “เช่นนั้นก็คงต้องตอบแทนบ้าง” <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ก่อนที่เสวี่ยซีจะทันหนี มือใหญ่ของจ้งชิงก็คว้าข้อมือเขาไว้ แล้วใช้ปลายพู่กันวาด หนวดแมวสองข้างบนแก้มขาวเนียนนั้นอย่างรวดเร็ว <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">“เจ้า!” เสวี่ยซีร้องเสียงหลง มือแตะแก้มตัวเอง “หนวดแมวรึ” <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">“ใช่ เจ้าเองก็เป็นแมวขี้แกล้งอยู่แล้ว” จ้งชิงพูดพลางหัวเราะเบา ๆ “นี่ถือว่าเท่ากัน” <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ทั้งสองคนมองหน้ากัน แล้วเสียงหัวเราะก็ดังก้องอยู่ในสวนเงียบงันกลางคืน <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ลมยามดึกพัดผ่านกลีบดอกไม้ปลิวว่อนรอบตัว เสียงแมลงกลางคืนร้องระงมอยู่เหนือแสงจันทร์ พู่กันทั้งสองอันถูกวางพิงข้างอ่างหิน น้ำในอ่างสะท้อนเงาของชายสองคนที่ยืนเคียงกัน เงาหนึ่งสูงสง่าอีกเงาหนึ่งอ่อนช้อยเหมือนเงาพระจันทร์บนผิวน้ำ <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เสวี่ยซีมองเงานั้น พลางยกมือแตะพู่กันในมือเบา ๆ “ข้าไม่คิดเลยว่าพู่กันจะกลายเป็นอาวุธได้จริง ๆ” <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">จ้งชิงตอบเรียบ ๆ “อาวุธที่ทรงพลังที่สุด ไม่ใช่ดาบหรือหอก แต่คือสิ่งที่เจ้าควบคุมด้วยใจ” <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ไอเทมปลดล็อกหัวใจ เว่ยชิง<span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">(ไม่มี)<span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">

XueXi โพสต์ 2025-10-8 08:35:50

<span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">วันที่ 5 เดือน 10 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 11<span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ยามซวี เวลา 19.00 - 20.00 น.<span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">╰┈➤ สืบข้อมูลชุดที่ 1 <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">โรงเตี๊ยมชางลั่วถิงผ่านกาลเวลานับทศวรรษ กลิ่นอาหารอบอวลและเสียงหัวเราะของผู้คนทำให้โรงเตี๊ยมแห่งนี้มีชีวิตชีวาเหมือนหัวใจของเมือง ความอบอุ่นและความคึกคักที่นี่ไม่เคยจางหาย กลายเป็นจุดหมายของผู้เดินทาง ชาวบ้าน พ่อค้า และขุนนางที่ต้องการพักแรมยามค่ำคืน <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เสวี่ยซีย่างเท้าเข้ามาอย่างเงียบเชียบ พนักงานโรงเตี๊ยมรีบโค้งรับด้วยความสุภาพตามธรรมเนียม เขาเลือกนั่งที่มุมหนึ่งของห้องโถงใหญ่ มุมที่มองเห็นประตูทางเข้าและเตาไฟหลัก แต่ก็ไม่เด่นจนดึงความสนใจไปจากสายตาของผู้คนรอบตัว นี่คือยุทธวิธีแรกในการสืบสวนลับของเขา แฝงตัวและสังเกตทุกสิ่งรอบตัว <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">สายตาอำพันของเสวี่ยซีเคลื่อนผ่านโต๊ะไม้เรียงราย บางโต๊ะมีชาวบ้านหัวเราะร่วนขณะจิบน้ำชาร้อน ๆ กลิ่นหอมของเนื้อผัดและบะหมี่ไหลอวลอยู่ในอากาศ โต๊ะฝั่งตรงข้ามมีพ่อค้าชาวต่างเมืองคุยเรื่องราคาสินค้าและข่าวสารจากเมืองหลวง อีกมุมหนึ่งมีนักเดินทางหนุ่มสาวเพิ่งถึงจากเมืองไกล แลกเปลี่ยนเรื่องราวการเดินทางและทิวทัศน์ที่พบเจอ <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เสวี่ยซีไม่เร่งรีบเขาค่อย ๆ จิบน้ำเต้าหู้ร้อน ๆ จากถ้วยดินเหนียวที่มีไอน้ำลอยขึ้นเป็นละออง บดบังหน้าเล็กน้อยขณะสอดส่องสายตา เขาตระหนักว่าในโรงเตี๊ยมเช่นนี้ ข่าวสารมักไหลเวียนอย่างรวดเร็ว หากต้องการสืบหาความจริงเกี่ยวกับกลุ่มนักฆ่า “เงาอดีต” การนั่งมองและฟัง คือวิธีที่ปลอดภัยและได้ข้อมูลมากที่สุด <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ที่มุมหลังเคาน์เตอร์มีพนักงานหญิงยิ้มอ่อนโยนรับออร์เดอร์และยกอาหารให้ลูกค้า เสวี่ยซีสังเกตอย่างละเอียด ทุกท่าทีของพนักงานทุกคน กลิ่นน้ำซุปและเสียงกระดิ่งที่ประตูแจ้งการเข้าออก ถูกบันทึกอยู่ในความทรงจำของเขา การเคลื่อนไหวของแต่ละคน อาจมีนัยยะสำคัญสำหรับการสืบสวนครั้งนี้ <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ความสงบเงียบที่เสวี่ยซีพยายามรักษา ถูกทำลายเล็กน้อยเมื่อมีนักเดินทางสองสามคนเข้ามา และเสียงรองเท้าไม้กระแทกพื้นดังขึ้น เสียงหัวเราะและการทักทายขานรับกันของลูกค้าทำให้โรงเตี๊ยมคึกคักขึ้นอีกครั้ง เขาหมุนสายตาเล็กน้อย<span style="background-color: transparent; font-weight: 700; font-style: italic; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> เห็นชายหนุ่มสวมชุดดำยืนอยู่ใกล้ประตูมุมหลัง มุมตาของชายคนนั้นสอดส่องไปที่เสวี่ยซีด้วยสายตาเย็น เงยหน้าสบสายตากับเขาเพียงชั่วครู่ เสวี่ยซีก็พยักหน้าเล็กน้อย รับรู้ทันทีว่าเป็นคนของเถียนเฟิง ตามคำสั่งต้าซือคงมาสอดส่อง <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เสวี่ยซีพยายามทำตัวเป็นคนธรรมดา มือซุกอยู่ในแขนเสื้อ พลางมองไปยังโต๊ะข้างหน้า เด็กชายสองคนกำลังเล่นลูกเต๋าและหัวเราะร่วน เสียงหัวเราะนั้นเป็นเหมือนพื้นหลัง ทำให้เขาสามารถโฟกัสกับผู้คนอื่น ๆ รอบตัวได้โดยไม่โดดเด่นนัก <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เขาสังเกตว่าผู้คนในโรงเตี๊ยมต่างก็มีเรื่องราวของตนเอง บางคนแลกเปลี่ยนข่าวสารการเมือง บางคนวิจารณ์พ่อค้าที่มาถึงจากเมืองอื่น ทั้งหมดนี้คือข้อมูลล้ำค่า หากเสวี่ยซีสามารถสกัดข่าวสารที่ซ่อนอยู่ในบทสนทนาธรรมดา ๆ เขาก็อาจค้นพบเบาะแสของกลุ่ม “เงาอดีต” ได้ <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ชายหนุ่มค่อย ๆ ก้มลงมองถ้วยชาในมือ สายตายังคงจดจ้องรอบตัว เขาเห็นชายสูงวัยในชุดขุนนางนั่งอยู่กับพ่อค้าอีกสองคน พูดคุยถึงการแบ่งผลประโยชน์และข้อพิพาทที่อาจเกิดขึ้น เสวี่ยซีบันทึกทุกคำ ทุกท่าทาง สังเกตปฏิกิริยาที่เกิดขึ้นทันทีหลังมีคำพูดหรือท่าทีผิดปกติ <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เวลาผ่านไปเสียงแผ่วของสายลมพัดเข้ามาทางประตูไม้บาง เสวี่ยซีได้ยินเสียงกระซิบของนักเดินทางสาวที่นั่งใกล้เคาน์เตอร์ “ข้าได้ยินว่าช่วงนี้มีคนแปลกหน้ามาที่นี่” นางกระซิบกับเพื่อน เสียงนั้นเป็นเหมือนสัญญาณที่ทำให้เสวี่ยซีตั้งใจฟังอย่างเต็มที่ เขาขมวดคิ้วอย่างพิจารณา รวบรวมทุกเสียงที่ได้ยินในใจ <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เสวี่ยซีหันสายตาไปยังประตูอีกครั้ง เห็นชายชุดดำที่ถูกส่งมาตามคำสั่งต้าซือคง ยืนอยู่เงียบ ๆ สังเกตการณ์ เสวี่ยซีพยักหน้าเบา ๆ รับรู้ว่าไม่ได้อยู่คนเดียว เขายังคงนั่งอย่างสงบ แต่หัวใจเต้นรัวเล็กน้อย ทั้งจากความตื่นเต้นในการสืบสวน และความรู้สึกถูกเฝ้ามอง <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">โรลสืบสวนจนกว่าจะเจอเลขไบต์สุดท้าย 6/9 <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ได้เลข 9

XueXi โพสต์ 2025-10-8 10:37:32

<span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">วันที่ 5 เดือน 10 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 11<span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ยามซวี เวลา 20.00 - 21.00 น.<span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">╰┈➤ สืบข้อมูลชุดที่ 1 (สำเร็จ) <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ค่ำคืนนี้ในโรงเตี๊ยมชางลั่วถิง คล้อยต่ำด้วยแสงจากตะเกียงน้ำมัน เสวี่ยซีแอบนั่งอยู่มุมห้อง มองไปยังโต๊ะต่าง ๆ และฟังเสียงสนทนาของลูกค้าด้วยความระมัดระวัง ดวงตาอำพันสอดส่องทุกการเคลื่อนไหว แม้ร่างจะบางบอบบาง แต่ความตั้งใจของเขากลับชัดเจน ราวกับนักสังเกตการณ์ผู้ไม่อยากพลาดรายละเอียดใด <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เสียงหัวเราะเบา ๆ และเสียงถ้วยกระทบโต๊ะดังเป็นระยะ ๆ เสวี่ยซีจดจำทุกบทสนทนา ทุกเสียงหายใจ และท่าทีของผู้คนรอบตัว ทันใดนั้นเสียงประตูโรงเตี๊ยมดังขึ้นชัดเจน ร่างสูงของชายคนหนึ่งก้าวเข้ามา เขามองไปรอบ ๆ ด้วยสายตาสงสัย ดวงตาคู่นั้นหยุดที่มุมที่เสวี่ยซีนั่งอยู่ <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ชายคนนั้นยืนเงียบเล็กน้อย มือจับขอบโต๊ะเหมือนกำลังประเมินสถานการณ์ เสวี่ยซีก้มตัวต่ำลงเล็กน้อย พร้อมขยับตัวให้ร่างลับลงหลังพนักเก้าอี้ แต่สายตาของเขายังคงจับจ้องทุกการเคลื่อนไหวของชายแปลกหน้า <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เสวี่ยซีกวาดสายตาไปรอบ ๆ เพื่อประเมินจังหวะสนทนาและไม่ให้ใครจับผิด  <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">หูฟังตาทำเป็นมองอย่างอื่น <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ชายคนนั้นขมวดคิ้ว แล้วหันไปถามพ่อค้าอีกสองคนที่อยู่ใกล้ ๆ “ข้าได้ยินว่าที่นี่มีข่าวลับบางอย่าง…พวกเจ้ารู้เรื่องบ้างไหม?” <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">พ่อค้าหนุ่มคนหนึ่งเลิกคิ้ว แล้วตอบด้วยน้ำเสียงราบเรียบ “ข้าไม่ทราบเรื่องอะไรนัก ขอโทษด้วยท่าน แต่ก็มีคนบางคนพูดถึงเรื่องนักเดินทางแปลกหน้าและเรื่องข้อตกลงลับ ๆ บ้าง” <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ชายคนนั้นพยักหน้าช้า ๆ แววตาไม่วางใจ แต่ก็ไม่ได้รุกล้ำมากนัก เพียงค่อย ๆ สังเกตพฤติกรรมผู้คนรอบตัว <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เสวี่ยซีเอนตัวไปข้างหน้าเล็กน้อย เพื่อให้ได้ยินบทสนทนามากขึ้น ชายคนนั้นกำลังฟังพ่อค้า และค่อย ๆ ถามเรื่องผู้คนที่เข้ามาโรงเตี๊ยมช่วงเย็น <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">“มีคนมาสั่งเครื่องดื่มหลายชุด แล้วก็มีชายชุดดำมานั่งเงียบ ๆ ที่มุมห้องด้านโน้น…ข้าไม่แน่ใจว่าเขาเกี่ยวข้องกับอะไรหรือเปล่า” พ่อค้าเล่าเบา ๆ <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ชายคนนั้นพยักหน้า พลางลอบมองไปยังมุมที่เสวี่ยซีนั่ง แต่ไม่แน่ใจว่าเขาเป็นใคร เสวี่ยซีเพียงก้มหน้าทำเป็นดูแก้วน้ำและยกซดชาเบา ๆ ปล่อยให้ชายคนนั้นสนใจตัวอื่นไป <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">“ข้าสงสัยเรื่องการแลกเปลี่ยนของนักเดินทางบางคน…พวกเขาพูดถึงแผนการบางอย่างในเมืองนี้” ชายคนนั้นกระซิบกับพ่อค้าอีกคน เสียงดังพอให้เสวี่ยซีได้ยินทุกคำ <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เสวี่ยซีขยับมือเบา ๆ พลางล้วงในเสื้อเพื่อหยิบสมุดเล็กออกมา จดจำคำพูดและท่าทางของชายคนนั้น ใจเต้นแรงด้วยความตื่นเต้นและความระมัดระวัง <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">“เจ้าคิดว่าเราควรสืบเรื่องนี้ต่อไหม?” พ่อค้าอีกคนถาม <span style="background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">“ใช่…แต่ต้องระวังทุกสายตา และอย่าให้ใครรู้ว่าเรากำลังจับตาใคร โดยเฉพาะคนของขุนนางใหญ่”<span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> ชายคนนั้นตอบ พลางขมวดคิ้วอย่างคิดหนัก <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เสวี่ยซีกัดริมฝีปากอย่างตั้งใจ แม้ใจเต้นแรง เขาก็ยังคงนิ่งสงบ ใช้เวลานี้จดจำทุกรายละเอียด ตั้งแต่เสียงฝีเท้าไปจนถึงรอยยิ้มที่แฝงความลับ ทุกสิ่งล้วนเป็นข้อมูลสำคัญสำหรับการสืบสวน <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เวลาผ่านไปเสวี่ยซีได้ยินบทสนทนาที่ทำให้เขาเริ่มเชื่อมโยงเบาะแสกับกลุ่มคนที่อาจจะเกี่ยวข้อง ราวกับทุกคำพูดทุกเสียงที่ได้ยินเป็นชิ้นส่วนของปริศนาที่เขาต้องแก้ไข เขายิ้มบาง ๆ อย่างเงียบ ๆ ในใจ แม้จะเหน็ดเหนื่อย แต่ทุกสิ่งที่สังเกตไว้คืนนี้มีค่าเกินกว่าการพักผ่อนใด ๆ <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ชายคนนั้นลุกจากโต๊ะ เดินออกไปโดยไม่จับผิดเสวี่ยซี ดวงตาของเสวี่ยซีตามจนชายคนนั้นหายลับเข้าประตูไม้ จากนั้นเขาก็เอนหลังพิงพนักเก้าอี้ กวาดสายตามองทั้งโรงเตี๊ยมอีกครั้ง กลิ่นชา กลิ่นอาหาร และเสียงผู้คนที่ยังคงสนทนากันราวกับไม่รับรู้เหตุการณ์ใดรอบตัว เสวี่ยซีใช้เวลานี้บันทึกทุกอย่างในใจ ความเงียบสงบในโรงเตี๊ยมกลายเป็นพื้นที่เรียนรู้และสังเกตการณ์ของเขา <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ข้อมูลช่างแสนจะน้อยนิด ทำให้เสวี่ยซีต้องไปหอจิวหลิ่งอินสักหน่อย ก่อนจะสืบข้อมูลอื่น ๆ เพิ่มเติม <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">มีโพสต์ด้านบน<span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ได้เลข 9

หน้า: 1 2 3 4 5 6 7 [8]

The Myth of Han's Archiver