บึงสุ่ยปี้ - หน้า 8 - รอบนอกนครฉางอัน - The Myth of Han

LinYa โพสต์ 2025-9-2 15:25:50

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย LinYa เมื่อ 2025-9-2 17:46 <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><img src="https://img2.pic.in.th/pic/-4_20250603154522.md.png" width="500" _height="57" border="0"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">วันที่ 02 เดือน 8 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 11<span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ยามเว่ย เวลา 13.00 - 15.00 น. ณ นอกเมืองฉางอัน บึงสุ่ยปี้ (มาช่วยผมเดี๋ยวนี้) <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> สายลมริมบึงสุ่ยปี้พัดแรงจนหญ้ารอบ ๆ เอนระลอก คล้ายเสียงสะท้อนหัวใจของหลินหยาในยามนั้นที่เต้นถี่จนแทบระเบิด ดวงตาคมหวานเพ่งมองปีศาจเป็ดทั้งสองที่ยืนโงนเงน เลือดสีคล้ำเปื้อนขนและเกราะของมัน ร่างยักษ์ที่เคยข่มขู่บัดนี้อ่อนแรงลงชัด หากเธอเพียงโจมตีอีกครั้งเดียว บางทีชัยชนะอาจเป็นของเธอ แต่ทว่าความเจ็บปวดรุนแรงจากพิษกลับปะทุขึ้นในกาย หญิงสาวสะดุ้งเฮือก หัวใจเหมือนถูกบีบจนเจ็บแน่น  <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> “อึก…!” เลือดสดทะลักออกมาจากทั้งจมูกและริมฝีปากร่วงหยดลงบนพื้นดินชุ่มน้ำจนเกิดเป็นคราบแดงสดชัดเจน มือบางที่กำขลุ่ยสั่นเทิ้ม หลินหยายันมันลงกับพื้นเพื่อพยุงร่างกายอันสั่นสะท้านไม่ให้ล้มลงทันที ร่างเล็กก้มหน้าหอบหายใจแรงเส้นผมยาวสยายลงบดบังสีหน้าซีดเผือด ดวงตาเลื่อนลอยพร่าไปเพราะพิษกัดกร่อน แต่ยังคงมีประกายของการเอาตัวรอด <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> “ไม่ได้…ข้า…ยังต้องรอด…” เสียงนางพร่าก้องในลำคอ ฝ่าเท้าเปื้อนเลือดขยับก้าวถอยไปทีละก้าว จากนั้นรวบแรงเฮือกสุดท้าย วิ่งกะโผลกกะเผลกออกห่างจากบึง เสียงปีศาจเป็ดทั้งสองร้องคำรามไล่หลังมา แต่ร่างมันก็อ่อนแรงเกินกว่าจะตามได้ทัน เพียงแค่กระทืบเท้าลงพื้นอย่างเจ็บแค้น <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">หลินหยาพยายามกลั้นหายใจ ฝืนดึงขาของตนให้ก้าวไปข้างหน้าตามเส้นทางลัดเลาะรอบบึง ร่างกายโอนเอนแทบล้มทุกย่าง แต่หัวใจเต็มไปด้วยเสียงตะโกนก้อง <span style="background-color: transparent; font-style: italic; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ต้องรอด <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">แม้เธอจะสั่นสะท้าน เลือดไหลรินเลอะเต็มอกเสื้อฮั่นฝูอ่อนบาง แต่สุดท้ายเธอก็สามารถหนีห่างออกมาจากวงล้อมของปีศาจได้สำเร็จ ทิ้งไว้เพียงเสียงกรีดร้องโกรธเกรี้ยวของเป็ดปีศาจที่สะท้อนก้องไปทั่วบึงสุ่ยปี้ <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> แต่เมื่อเดินผ่านหนีออกมาร่างของหลินหยากลับทรุดลงพื้น พื้นดินกรวดทรายใต้ฝ่ามือของหลินหยาเย็นเฉียบ แผ่วกรอบเหมือนจะตัดผิวหนังของนางทุกครั้งที่กดทับ เสียงหอบหายใจถี่รัวดังสะท้อนก้องอยู่ในอก ความเจ็บปวดจากพิษมังกรที่กัดกินอยู่ในเส้นเลือดแล่นพล่านปะทุขึ้นเป็นระลอก ทุกแผลที่ถูกปีศาจเป็ดโจมตีเมื่อครู่ก็ยังคงไหลรินไม่หยุด เลือดสดค่อย ๆ แผ่กระจายไปทั่วผืนดินรอบกาย ดวงตาคู่หวานที่เคยเปล่งประกายบัดนี้พร่าเลือนเหมือนม่านหมอกคลุม เธอกะพริบตาอย่างยากลำบาก สายตาพร่ามัวเห็นเพียงเส้นขอบฟ้าที่สั่นไหวราวกับภาพลวงตา แสงแดดยามบ่ายสาดลงมาทำให้ความซีดเผือดของผิวเธอยิ่งชัดเจน ร่างเล็กบอบบางเหมือนจะถูกกลืนหายไปพร้อมกับพื้นดิน <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> “ข้า…ไม่ไหวแล้วจริง ๆ …” เสียงแผ่วแห้งแตกพร่าร่วงจากริมฝีปากซีด ดวงตาของนางค่อย ๆ ปิดลงแต่ยังฝืนลืมขึ้นมาอีกครั้ง คล้ายยังมีบางสิ่งในใจที่ไม่อยากปล่อยมือ เลือดจากปากและจมูกหยดลงบนพื้นหญ้า เขียนลวดลายสีแดงเข้มอย่างบิดเบี้ยว ทุกหยาดหยดคือหลักฐานว่าร่างเล็กกำลังถูกพิษและบาดแผลกัดกินจนใกล้ถึงขีดสุด <span style="background-color: transparent; font-style: italic; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">นี่หรือ…จุดจบของข้า<span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> ความคิดเลือนลางสะท้อนในใจหลินหยา นางหัวเราะในลำคอเบา ๆ ทั้งเจ็บทั้งสมเพช “ช่างเป็นการตายที่…ไร้ค่าเสียจริง…” ร่างบางทรุดแนบลงกับพื้นดินในที่สุด ลมหายใจแผ่วราวกับจะดับวูบไปทุกขณะ เหมือนสวรรค์ลิขิตให้นางต้องทอดกายราวกับดอกไม้ที่ถูกเด็ดร่วงกลางทาง อาจไร้ผู้พบเจอ อาจไร้ผู้เหลียวแล และอาจต้องสิ้นใจเพียงลำพังท่ามกลางความเงียบงัน...<span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> ยามจะมาเยื่อนแล้วหรือ...จางกงกงข้าคงไม่อาจไปหาท่านที่ศาลาจื่อเถิงฮวาได้แล้ววันนี้...ข้าขอโทษนะ<span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><img src="https://img2.pic.in.th/pic/-4_20250603154522.md.png" width="500" _height="57" border="0"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">@Admin <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> <div style="outline-style: none; text-align: center;">พรสวรรค์: ลาภลอย (ไม้)</div><div style="outline-style: none; text-align: center;">มีโอกาสพบเจออีเว้นท์แปลก ๆ บางอย่างแทรกในเควสที่กำลังทำอยู่</div><div style="outline-style: none; text-align: center;"> </div><div style="outline-style: none; text-align: center;">พรสวรรค์ : คนดวงแข็ง</div><div style="outline-style: none; text-align: center;">หากพบเจอสถานการณ์วิกฤตเสี่ยงอันตรายจนเกือบตาย จะสามารถรอดมาได้อย่างฉิวเฉียด (1 สัปดาห์ต่อครั้ง)</div><div style="outline-style: none; text-align: center;"> </div><div style="outline-style: none; text-align: center;">อื่น ๆ: ส่งคนมาช่วยผมมมมมมมมมม</div><div><span style="font-size: 12pt; font-family: Sarabun, sans-serif; color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> </div>

LinYa โพสต์ 2025-9-2 17:45:14

<span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><img src="https://img2.pic.in.th/pic/-4_20250603154522.md.png" width="500" _height="57" border="0"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">วันที่ 02 เดือน 8 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 11<span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ยามเว่ย เวลา 13.00 - 15.00 น. ณ นอกเมืองฉางอัน บึงสุ่ยปี้ <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> เสียงฝีเท้าแหวกหญ้าและสายลมดั่งอัสนีบาตฟาดผ่านเข้ามา วินาทีนั้นเองที่เงาร่างสตรีผู้หนึ่งปรากฏขึ้นตรงหน้าหลินหยา ดวงตาคมกล้าดั่งเหยี่ยวสะท้อนประกายปราณอันสงบมั่นคง กระบี่ในมือของนางพริบวาบเพียงคราเดียวก็ฉีกอากาศเป็นเส้นแสง ปีศาจเป็ดที่พุ่งเข้ามาด้วยความหิวกระหายหยุดชะงักในทันที ก่อนที่เลือดดำคล้ำจะแตกกระเซ็น กลายเป็นร่างไร้วิญญาณทรุดลงตรงพื้นข้างหลินหยา “แม่นาง! อย่าเพิ่งหลับ…อดทนไว้” เสียงสตรีนั้นนุ่มทว่าหนักแน่นก้องอยู่เหนือหัวหลินหยา เว่ยจื่อฟูคุกเข่าลงข้างร่างบอบช้ำ มือหนึ่งรวบกระบี่กลับเข้าฝักอย่างสงบนิ่ง อีกมือแตะที่บ่าของหลินหยาอย่างระมัดระวัง ปลายนิ้วเย็นชื้นจากเหงื่อผสานกับพลังปราณอันอบอุ่นที่ไหลแทรกเข้าไปในกายหญิงสาว <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> หลินหยาหอบหายใจแรง ดวงตาที่พร่าเลือนจ้องมองใบหน้างดงามของสตรีปริศนา ริมฝีปากซีดขาวขยับเอ่ยแผ่วจนแทบไม่ได้ยิน “ท่าน…เป็นใครกัน…” เลือดแดงไหลซึมออกจากมุมปากอีกครั้งแต่ยังฝืนถามออกไป <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> เว่ยจื่อฟูสบตาเธออย่างมั่นคง “ผู้ที่ผ่านชะตากรรมมาไม่น้อยกว่าที่เจ้าเผชิญ และครั้งนี้ข้าจะไม่ยอมให้ผู้ใดดับสูญต่อหน้าข้าอีก” เสียงของนางเต็มไปด้วยแววเด็ดเดี่ยวและเมตตาที่สั่นสะเทือนใจ ขณะที่ปราณเสวียนเทียนอันลึกลับไหลเวียนเข้าสู่ร่างกายหลินหยา ความร้อนวูบวาบแทรกซึมไปตามเส้นเลือด ผลักดันพิษมังกรให้ชะลอการแพร่กระจายออกไปชั่วขณะ แม้ความเจ็บปวดจะยังไม่หายไป แต่หลินหยากลับสัมผัสได้ถึงประกายแห่งชีวิตที่ยังคงเหลืออยู่ <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> ในแววตาเลือนรางน้ำตาเอ่อคลอเพราะทั้งเจ็บปวดและตื้นตันใจ “ข้า…นึกว่าต้องตายแล้วจริง ๆ…” เสียงเธอแผ่วราวสายลม แต่แฝงด้วยความรู้สึกจากก้นบึ้งหัวใจ <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> เว่ยจื่อฟูใช้ผ้าคลุมสะอาดเช็ดเลือดบนแก้มซีดเผือดนั้น ก่อนจะยิ้มบาง ๆ ที่เต็มไปด้วยความอบอุ่น “ตราบใดที่ยังมีคนยื่นมือช่วย ความตายไม่อาจพรากเจ้าไปได้ง่าย ๆ หลับตาเสียเถิด…ที่เหลือปล่อยให้ข้าจัดการเอง” นางพูดเพื่อให้หลินหยากลับท่ามกลางสายลมบนบึงสุ่ยปี้ยังคงพัดแรง หอบกลิ่นคาวเลือดและไอพิษอวลอยู่ในอากาศ เว่ยจื่อฟูประคองร่างหลินหยาแนบอก ดวงตาของนางหรี่ลงเมื่อใช้ปราณตรวจสอบภายในกายหญิงสาว สิ่งที่สัมผัสได้ทำให้หัวใจของนางกระตุกวูบ <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> “พิษมังกร…” เสียงพึมพำต่ำลอดริมฝีปาก นัยน์ตาที่เคยเยือกเย็นสะท้อนเงาวิตกเป็นครั้งแรก นางรู้ชัดว่าพิษนี้ไม่ใช่สิ่งธรรมดาแต่คือกระแสปราณอสรพิษระดับสูงสุดที่แม้แต่ยอดฝีมือยังต้องหวาดหวั่น <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> ใบหน้าซีดเผือดของหลินหยาซบลงบนไหล่นาง ลมหายใจอ่อนแรงแผ่วเบา เส้นผมชื้นเหงื่อเปรยแนบแก้มขาวจนเหมือนตุ๊กตากระเบื้องเคลือบที่พร้อมจะแตกสลายทุกขณะ “แม่นางน้อย เจ้า…ช่างดวงแข็งนักที่ยังมีลมหายใจอยู่” เว่ยจื่อฟูเอ่ยเบา ๆ เสียงเต็มไปด้วยความเวทนา นางใช้ปลายนิ้วจรดจุดชีพจร ส่งปราณเสวียนเทียนเข้าไปพยุงชีพเพื่อต้านพิษ แต่สัมผัสได้ว่ามันเพียงประคับประคองเท่านั้นไม่อาจถอนรากเหง้าได้ <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> เลือดสีแดงผสมดำซึมออกมาจากมุมปากของหลินหยาอีกครั้ง ร่างกายกระตุกไหวเบา ๆ เสียงครางแผ่วแทบไม่ได้ยิน “เจ็บเจ้าค่ะ…มันร้อน…ร้อนมากเลยเจ้าค่ะ…” <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> เว่ยจื่อฟูเม้มริมฝีปากแน่นก่อนก้มลงพึมพำกับตนเอง “จะมัวรอชะตาฟ้าสวรรค์มิได้แล้ว…หากปล่อยไว้อีกเพียงครึ่งชั่วยามแม่นางน้อยผู้นี้คงไม่รอด” ทันใดนั้นนางรวบกระบี่เข้าฝัก ใช้สองแขนอุ้มร่างบอบบางขึ้นแนบอกอย่างมั่นคง ก้าวเท้าพุ่งทะยานออกจากบึงสุ่ยปี้อย่างรวดเร็ว ฝีเท้านางเบาดุจเหยียบลมแต่แรงก้าวกลับพุ่งพาร่างทั้งสองเคลื่อนผ่านผืนป่าราวเงาสีเทาที่ฉีกอากาศไปข้างหน้า <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> แสงแดดยามบ่ายส่องลอดพงไม้ นางอุ้มหลินหยาก้าวไปสู่เส้นทางที่มุ่งหน้าเข้าเมืองฉางอันอย่างไม่ลังเล เพราะรู้ดีว่าที่นั่นอาจเป็นโอกาสเดียวที่จะรักษาชีวิตสตรีผู้เคราะห์ร้ายนี้ให้รอดพ้นจากบาดแผลฉกรรณ์อันหฤโหด<span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><img src="https://img2.pic.in.th/pic/-4_20250603154522.md.png" width="500" _height="57" border="0"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">@Admin <div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> </div><div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline;">พรสวรรค์: ลาภลอย (ไม้) <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline;">มีโอกาสพบเจออีเว้นท์แปลก ๆ บางอย่างแทรกในเควสที่กำลังทำอยู่<span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline;">อื่น ๆ: ว้ายๆๆๆ เกย์กับเว่ยจื่อฟู<span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline;"> <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline;">รางวัล: +5 ความสัมพันธ์สนทนาทั่วไป เว่ย จื่อฟู <span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline;">หัวดี โบนัสเพิ่มความโปรดปราน+20โบนัส ความสัมพันธ์พิเศษ (VIP) กับ NPC +10 แต้มโบนัส ความโปรดปราน NPC เผ่ามนุษย์ (ผู้มีบุญ) +20 แต้ม<div style="font-size: 12pt; font-family: Sarabun, sans-serif;"><span style="font-size: 12pt; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline;"> </div></div>

JiTiandao โพสต์ 2025-10-1 14:29:37

<span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">วันที่ 28 เดือน 8  รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 11<span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เวลา 20.00 - 21.00 น. <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เสียงน้ำตกเล็กไหลรินกระทบโขดหินดัง  <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ฉ่า…ฉ่า  <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ก้องสะท้อนก้องไปทั่วผืนป่า กลายเป็นทำนองธรรมชาติขับกล่อม บริเวณเบื้องหน้าของจี เทียนเต้า ปรากฏบึงกว้างใสแจ๋วราวแผ่นกระจกมรกต <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">บึงสุ่ยปี้ น้ำที่ไหลลงมาจากน้ำตกชั้นบน รวมตัวเป็นแอ่งใหญ่ก่อนจะไหลต่อสู่ชั้นล่าง จึงทำให้บึงแห่งนี้สะอาดใสตลอดทั้งปี  <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">รอบบึงประดับด้วยกอพืชน้ำหลากชนิด ดอกบัวป่าผุดขึ้นประปราย รากอ้อและกกโอนเอนไปตามแรงลมอ่อน เหล่าสัตว์ป่าเล็กใหญ่จึงมักมารวมตัวกันที่นี่ เพื่อดับกระหายในยามฤดูแล้ง <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ทิวทัศน์งดงามจับตา แต่กลับกลายเป็นฉากตลกร้าย เมื่อจี เทียนเต้าเดินโซเซเข้าไปใกล้บึง แล้วเงยหน้ามองฟ้า พลันหัวเราะเสียงดังลั่น <span style="color: rgb(255, 0, 255); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">“ฮ่า! ฮ่า! ฟ้าดินกว้างใหญ่ยังมีที่ให้สัตว์ทั้งหลายดื่มกิน แต่ไฉนจึงมิคิดเวทนาแก่คนเช่นข้า! ข้าก็มิใช่น้อยหน้าเจ้าเสือ กวาง หรือนกกาใดเล่า!” <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ว่าจบ เขาก็หันกายปลดกางเกงเก่าเกรียนออก ยืนปัสสาวะลงในบึงอย่างไม่สนโลก เสียงน้ำไหลแตกกระเซ็นผสมปนไปกับเสียงน้ำตกกลายเป็นทำนองแปลกประหลาด <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ขณะที่เขาหัวเราะคิกคักประหนึ่งได้แก้เงื่อนในใจ <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ละอองน้ำสะท้อนแสงสุดท้ายของอาทิตย์ ลอยฟุ้งเหนือผืนน้ำใสราวม่านหมอก นกกระยางที่กำลังยืนริมบึงสะดุ้งโผบิน เสียงปีกกระพือก้องไปทั้งหุบเขา ขณะเดียวกัน งูเขียวตัวยาวที่เลื้อยอยู่บนกิ่งไผ่ข้างบึงก็โผล่หัวชะงัก  <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">จ้องมองภาพชายแก่ผู้บ้าคลั่งที่หัวเราะพลาง “ฉี่แตก” ราวท้าทายสวรรค์<span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">

JiTiandao โพสต์ 2025-10-2 00:33:57

<span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">วันที่ 30 เดือน 8  รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 11<span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เวลา 21.00 - 22.00 น. <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">แสงจันทร์ค่ำค่อนคืน ส่องลอดยอดไม้กระทบผิวน้ำใสแห่ง บึงสุ่ยปี้ จนปรากฏแสงวับวาวดุจอัญมณีสีมรกต บึงนี้ตั้งอยู่กึ่งกลางระหว่างธารน้ำตกเล็กสองสายที่ไหลหลั่นลงมาจากหน้าผาสูง เสียงน้ำกระทบหินดังก้องประสานเป็นท่วงทำนองแห่งพงไพร ขับให้บรรยากาศเงียบสงบมีมนต์ขลังประหนึ่งแดนสวรรค์ <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ทว่าในยามวิปลาสแห่งดึกดื่น ร่างชายแก่หัวล้านผอมแห้ง กลับโซซัดโซเซมายืนอยู่ริมตลิ่ง เขาแหงนหน้ามองจันทร์พลางหัวเราะหึๆ ในลำคอ เสียงแผ่วคล้ายเย้ยหยันโลกทั้งใบ ก่อนจะปลดกายเบื้องล่างยืนปัสสาวะลงสายน้ำใสสะอาด ราวกับมิได้เห็นค่าของธรรมชาติที่งดงามดุจภาพวาดสวรรค์นั้นเลย <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">น้ำที่พุ่งกระทบพื้นบึงแตกกระจายเป็นวงคลื่นเล็กๆ กระทบกับเงาจันทร์ที่สะท้อนอยู่เบื้องหน้า คล้ายสั่นไหวราวสรวงฟ้าโกรธเกรี้ยว เขาหัวเราะลั่นขึ้นอีกครั้ง เอ่ยวาจาเพ้อเจ้อ  <span style="color: rgb(255, 0, 255); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">“ฮ่าๆๆ โลกนี้ยังต้องการความสะอาดอันใดเล่า ในเมื่อจิตคนยังสกปรกยิ่งกว่าของข้านี้เสียอีก!” <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ลมกลางคืนพัดวูบ กลิ่นอายของน้ำตกเย็นชื้นผสมกลิ่นเหม็นเปรี้ยวจากกายเขาลอยคลุ้งปะปน ราวกับบึงสุ่ยปี้ซึ่งแต่เดิมสงบร่มเย็น ต้องทนรับความบ้าคลั่งของชายแปลกหน้าโดยมิอาจขับไล่ได้ <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">จี เทียนเต้า หลังจากระบายกายเสร็จ กลับยืนนิ่งทอดสายตามองผืนน้ำมรกตที่ไหวระริกอยู่เบื้องหน้า น้ำตกยังคงเทกระหน่ำลงมาไม่หยุด เสียงดังดุจพิณสวรรค์ ทว่าในหูเขากลับเป็นเสียงหัวเราะเยาะเย้ย เสียงผู้คนมากมายราวกับรุมประณามเขาอยู่รอบด้าน <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เขาหัวเราะบ้าง ร้องไห้บ้าง เอามือปาดน้ำตาแล้วหัวเราะต่อราวคนบ้าสติวิปลาส <span style="color: rgb(255, 0, 255); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">“ฮ่าๆๆ! เจ้าพวกจอมยุทธ์ทั้งหลายล้วนสวมหน้ากากหรูหรา หาได้ต่างจากข้าผู้นี้ไม่ เพียงแต่กลิ่นกายของพวกมันมิอาจเล็ดลอดออกมาเท่านั้น ฮ่าๆๆ!” <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ว่าแล้วก็ยกมือโบกสะบัด เหมือนปราศรัยแก่ผู้คนนับหมื่นที่รายล้อม แต่แท้จริงแล้วรอบข้างมีเพียงแสงจันทร์และเสียงแมลงกลางคืน เขาเดินวนไปรอบบึง พูดพร่ำกับน้ำตกและเงาจันทร์ในบึงราวกับสนทนากับสหายเก่า <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">บางคราเสียงแผ่วเศร้าหม่นผุดขึ้นจากริมฝีปาก<span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> <span style="color: rgb(255, 0, 255); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">“ท่านพ่อ…ท่านแม่…เหตุใดจึงทอดทิ้งข้าไว้กลางโลกที่โหดร้ายเช่นนี้ หากข้าเป็นเพียงเศษฝุ่นที่ไร้ค่า ไยต้องเกิดมาให้เจ็บปวดด้วยเล่า…” <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">แล้วทันใด เขาก็หัวเราะลั่นขึ้นอีกครั้ง ราวคนเมาที่ไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย เสียงหัวเราะสะท้อนก้องไปตามผนังผา น้ำตกพลันดูเหมือนหัวเราะตามไปด้วย <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ร่างชายแก่หัวล้านนั้นยืนโงนเงนริมบึงสุ่ยปี้ ร่างกายสั่นสะท้านเพราะทั้งความหนาวและความบ้าคลั่ง ท่ามกลางความงามวิจิตรของธรรมชาติ เขากลับกลายเป็นรอยด่างที่ไม่มีใครต้อนรับ แต่เขากลับภูมิใจเพ้อเจ้อ คิดว่าตนยิ่งใหญ่เหนือทุกสิ่ง <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">แม้จะโดดเดี่ยวเพียงใดก็ตาม<span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">

JiTiandao โพสต์ 2025-10-2 02:59:32

<span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">วันที่ 1 เดือน 9  รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 11<span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เวลา 16.00 - 17.00 น. <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ชายแก่หัวล้านผอมแห้ง จี เทียนเต้า เดินโซเซเข้ามายัง บึงสุ่ยปี้ แอ่งน้ำธรรมชาติที่ตั้งอยู่ใต้ธารน้ำตกขนาดเล็ก ร่างกายผอมแห้ง เสื้อผ้าขาดรุ่ย เครารุงรังปกคลุมหน้าอกและคาง มือทั้งสองยกขึ้นโบกไปมาเหมือนกำลังปรับสมดุลกับโลกที่หมุนเร็วเกินไป <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">น้ำในบึงใสสะอาดจนสามารถมองเห็นหินใต้ผิว น้ำสะท้อนแสงแดดเป็นสีมรกตราวกับมณีล้ำค่า จี เทียนเต้านั่งลงที่ขอบบึง มือจุ่มน้ำ พลางหัวเราะคิกคักและเริ่มพูดจามโนคนเดียว เสียงของเขาแหบพร่าและก้องสะท้อนไปตามหุบเขาและน้ำตก <span style="color: rgb(255, 0, 255); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">“เจ้าบึงสุ่ยปี้…เจ้าไหลมาจากฟ้า…หรือจากความฝันของข้าเอง ข้าจะอยู่ที่นี่…สังเกตทุกหยดน้ำ ทุกเสียงกระทบหิน…ฮ่าๆๆ! ไม่มีผู้ใดเข้าใจข้า แต่เจ้าต้องฟังข้า!” <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เขาก้มลงมองเงาสะท้อนในน้ำ ดวงตาแดงกร่ำเปล่งประกายราวเพลิงเพ้อ <span style="color: rgb(255, 0, 255); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">“นี่คือข้า…จี เทียนเต้า…หัวล้านผอมแห้ง ผู้ถูกโลกทอดทิ้ง ข้าเพ้อคลั่ง แต่ข้ารู้จักตัวตนของข้า ฮ่าๆๆ! น้ำใสเจ้าจะเห็นหรือไม่…ข้าจะอยู่เหนือทุกสิ่ง แม้โลกจะไม่ยอมรับ!” <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">บางครั้งเขาก็ชี้ไปยังรอบ ๆ บึง พลางพูดกับหิน ผืนป่า และน้ำตกเล็ก ๆ <span style="color: rgb(255, 0, 255); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">“เจ้าหิน…เจ้าต้นไม้…เจ้าแม่น้ำเล็ก…ทุกสิ่งรอบข้า ข้าจะเพ้อไปกับเจ้าทุกวัน ข้าจะคุยกับเจ้าทุกเวลา ฮ่าๆๆ! โลกทั้งใบทอดทิ้งข้า แต่ข้าจะไม่ทอดทิ้งตัวเอง!” <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เสียงหัวเราะและคำพูดเพ้อของเขาแทรกผสมกับเสียงน้ำตกและเสียงลม ทำให้บึงสุ่ยปี้ราวกับกลายเป็นเวทีของชายแก่หัวล้านผู้หนึ่ง ทุกการเคลื่อนไหว ทุกฝีเท้า  <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ทุกคำพูดเพ้อเจ้อของเขาเหมือนมีชีวิต ผสมกับประกายมรกตของน้ำ กลายเป็นภาพความบ้าคลั่งที่งดงามและลี้ลับในคราวเดียว <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เขายืนขึ้น โซเซไปมารอบบึง จับน้ำขึ้นมาแล้วปล่อยลงอีกครั้ง พลางหัวเราะสะใจ <span style="color: rgb(255, 0, 255); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">“ไม่มีใครอยู่ที่นี่…ไม่มีใครฟัง…แต่ข้าจะไม่หยุดเพ้อ! ฮ่าๆๆ! ข้าจะบอกทุกสิ่งให้รู้…ข้า…คือจี เทียนเต้า…ผู้บ้าคลั่ง แต่ยิ่งใหญ่เหนือบึงสุ่ยปี้นี้!” <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ร่างผอมแห้งของเขา ยืนโอบกว้าง น้ำมรกตใสสะท้อนใบหน้าเพ้อคลั่งของเขา ทุกสายลม ทุกเสียงน้ำ ทุกเงาที่กระทบผิวบึงกลายเป็นผู้ร่วมเวทีในบทเพ้อของชายแก่หัวล้านคนนี้

หน้า: 1 2 3 4 5 6 7 [8]

The Myth of Han's Archiver