สรรพนามแทนผู้คนและตนเองนั้นมีมากมายหลายระดับนัก เช่นนั้นแล้วการใช้งานย่อมสับสน บ้างก็มีเส้นคั่นบาง ๆ เท่านั้นก็ใช้สรรพนามผิดพลั้งไปซึ่งอาจก่อให้เกิดเรื่องไม่ดีตามมาในภายหลังได้เช่นกัน… เช่นดันใช้คำสูงส่งเกินตัว

   ตำราเล่มนี้ รวบรวมสรรพนามแทนตนและแทนผู้อื่นมากมายที่เคยได้รับฟังมาอธิบายเรียบเรียงให้ผู้คนได้เข้าใจมากขึ้น

สรรพนามแทนตนเอง : ข้า
   1. เจิ้น (月关): คำที่หวงตี้ (ฮ่องเต้) ใช้เรียกตัวเอง
   2.อ้ายเจีย(哀家): :คำที่ไท่โฮ่ว(ไทเฮา) ใช้เรียกตัวเอง
   3.เปิ่นกง(本宫): :คำที่หวงโฮ่ว(ฮองเฮา), พระสนมยศสูง, องค์หญิงใช้เรียกตัวเอง
   4. เปิ่นหวาง(本王): คำที่องค์ชายหรืออ๋องใช้เรียกตัวเอง
   5. เปิ่นหวางเฟย(本土妃):คำที่พระชายาขององค์ชายใช้เรียกตัวเอง
   6.เวยเฉิน(微臣): : คำที่ขุนนางใช้แทนตัวเองแบบถ่อมตัว -- จะใช้เวลาคุยกับหวงตี้
   7. เชี่ย(妾)หรือ เชี่ยเชิน(妾身):คำที่ภรรยา (หรือสนม) ใช้เรียกแทนตัวเองต่อสามี
   8. เปิ่นกงจื่อ(本公子): ใช้แทนตัวเองของคุณชาย แปลว่า ตัวข้าคุณชายผู้นี้
   9.เปิ่นกูเหนียง (本姑娘): ใช้เป็นคำแทนตัวของหญิงสาวที่ยังไม่ออกเรือ แปลว่า ตัวข้าแม่นางผู้นี้ (กูเหนียง คือหญิงสาวที่ยังไม่ออกเรือน)
   10.เปิ่นเสี่ยวเจี่ย (本小姐): ใช้แทนตัวเองของคุณหนู แปลว่า ตัวข้าคุณหนูผู้นี้
   11.นู๋ปี้(奴婢):คำที่นางกำนัลใช้เรียกตัวเอง
   12.นู๋ไฉ(奴才):คำที่ขันทีใช้เรียกตัวเอง
   13.เหล่านู๋(奴老):คำที่บ่าวชราใช้เรียกตัวเอง
   14.เหล่าฝุ(老夫):คำที่ชายชราเรียกตัวเอง
   15.เหลาสิ้ว(老朽): คำที่ชายชราเรียกตัวเองแบบถ่อมตัว - แปลว่าของเก่า, ไร้ประโยชน์
   16.จ้ายเซี่ย(在下):ผู้น้อย, ข้าน้อย (เรียกตัวเองแบบถ่อมตน)
   17.เหล่าน่า(老衲): พระชราใช้เรียกตัวเอง
   18. ผินเต้า(贫道):คำเรียกตัวเองแบบถ่อมตัวของนักพรตเต๋า
   สรรพนามของเทพเซียน
   เปิ่นจวิน : ตี้จวิน / เทียนจวิน / เชื้อพระวงศ์ (ชาย) เรียกตัวเอง
   เปิ่นเสิน : เรียกเชิงยกย่องตนเองของ และชั้นกลาง (ไม่กำหนดชายหญิง)
   เหล่าเสิน : เทพเซียนอาวุโสเรียกตนเอง
   เสี่ยวเสิน : เทพเซียนผู้น้อย

สรรพนามแทนผู้อื่น
   1. หวงช่าง (皇上): พระเจ้าอยู่หัว/ฝ่าบาท ใช้เรียกตอนที่พูดถึงหวงตี้เวลาคุยกับคนอื่น
   2.ปี้เซี่ย(陛下): ฝ่าบาท สรรพนามเรีนกแทนฝ่าบาทตอนสนทนาต่อหน้า
   3.เหนียงเหนี่ยง (丸良効良):ใช้เรียกไทโฮ่ว - หวงโฮ่ว -พระสนยศสูง
   (1)ไทโฮ่วเหนียงเหนื่ยง (太后娘娘):เรียกไทโฮ่ว
   (2)หวงโฮ่วเหนียงเหนี่ยง (皇后娘娘):เรียกหวงโฮ่ว
   (3) แซ่/ยศ : เรียกพระสนมรองลงมา เช่น พระสนมแซ่เฉิน ก็เป็น เฉินเหนียงเหนียง
   4. เหล่าจ้าง(老丈):คำเรียกชายสูงอายุแบบให้เกียรติ
   5.ซือฝู(师傅):อาจารย์
   6.ต้าเหริน(大人):ใต้เท้า
   7.ต้า = ใหญ่สุดโตโตสุด วิธีใช้ ต้า คือให้ใช้ ต้า นำหน้าบทบาทของคนคนนั้น เช่น ต้าเกอแปลว่าพี่ใหญ่ ต้ากงจื่อแปลว่าคุณชายใหญ่
   8. เสี่ยว : เป็นคำเรียกเชิงเอ็นดูสำหรับคนที่เด็กกว่าโดยใช้คำว่า เสี่ยว นำหน้าชื่อ/ยศ/บทบาท เช่น เสี่ยวกงจู่ แปลว่า เจ้าหญิงตัวน้อย เสี่ยวเมา เช่น แมวตัวน้อย
   9. ชื่อตัวสุดท้าย + เอ๋อร์ : เป็นคำเรียกเชิงเอ็นดู เช่น ชื่อ จินเฟิง ก็เรียกเป็น เฟิงเอ๋อร์
   10.หวางเย่(王爷): ใช้เรียกหวาง
   11.หมู่โฮ่ว(母后): องค์ชายองค์หญิงทุกองค์ใช้เรีย หวงโฮ่ว (คล้ายๆ เรียกว่า 'แม่ใหญ่)
   12.หมู่เฟย (母妃):ใช้เรียกมารดาที่เป็นพระสนม
   13.ฟูหวง(父皇):องค์ชายองค์หญิงใช้เรียกหวงตี้ที่เป็นพ่อ
   สรรพนามที่ใช้ในครอบครัว
   1.เชี่ยงกง(相公):ภรรยาใช้เรียกสามี
   2.ฟูเหริน(夫人): ภรรยาเอก เป็นคำที่สามีเรียกภรรยา และ ใช้ต่อท้ายแซ่ของสามีเพื่อเรียกแทนตัวภรรยา เช่น สามีแซ่ ตู้ จะเรียกภรรยาว่า ตู้ฟูเหริน
   3. อี๋เหนียง(姨娘):ตำแหน่งอนุภรรยา, สำหรับลูกเรียกอนุภรรยาของพ่อ
   4. เฉยซื่อ(妾侍): แปลว่าอนุภรรยา [กล่าวโดยรวม]
   5.เกอเกอ (哥哥) : พี่ชาย
   6. เจี่ยเจีย(姐姐):พี่สาว
   7. เหม่ยเหม่ย(妹妹):น้องสาว
   8. ตี้ตี(弟弟):น้องชาย
   9. เวลาเรียกพี่สาวน้องสาวพี่ชายน้องชายแบบมีชื่อจะใช่คำศัพท์ต่อท้าย เช่น พี่ชายเจีย เป็น เจียเกอ , พี่หญิงมู่ เป็น มู่เจีย / มู่เจี่ยเจีย , น้องชายหลิว เป็น หลิวตี้ตี , น้องหญิงจาง เป็น จางเหม่ยเหมย