เขา ซีเหมินชิง คือบุตรชายคนเดียวของผู้ใช้กระบี่สันโดษเจ้าของสมญานาม สะบั้นวิญญาณ ซีเหมินหานแห่งกว่างโจว เพียงแค่หนึ่งขวบปีก็รู้จักชื่นชมกระบี่แล้ว วีรกรรมสมัยเด็กที่หยิบมาเล่าก็กระดากปาก คือ เด็กน้อยซีเหมินชิงชอบลักลอบขโมยกระบี่บิดามานอนกกกอดเป็นเพื่อนข้างกาย
นานวันเขาผู้เป็นพ่อก็เริ่มเอือมระอา แต่ก็เห็นแววคลั่งกระบี่ของเด็กน้อย จึงสนับสนุนให้เขาฝึกฝนร่างกายมัดกล้ามเพื่อให้เหมาะสมกับการใช้กระบี่ ถึงขวบวัยที่สื่อสารกันรู้เรื่อง บิดาก็มอบบททดสอบแก่เขาเพื่อเป็นแรงบันดาลใจ นั่นคือ หากสามารถยกกระบี่ขอพ่อได้ล่ะก็ จะสอนวิชากระบี่ให้แก่เจ้า กระบี่สะบั้นวิญญาณของบิดาแบกเลือดเนื้อของปีศาจมากมาย หลอมมาจากแร่เงินพิสุทธิ์ สูงราคา และมีน้ำหนักมาก ด้วยวันเต๊าะแตะที่เพิ่งเริ่มเข้าใจภาษามนุษย์ ช่างเป็นภารกิจที่ยากเย็นแสนเข็ญ ทว่าซีเหมินชิงมุมานะอย่างไม่ยอมแพ้ จนสามารถยกกระบี่ได้ด้วยวัยสี่ขวบอย่างปาฏิหาริย์!
ซีเหมินชิงคนบ้าจอมคลั่งกระบี่ ยังคงฝึกฝนวิชากระบี่จากผู้พเนจร และสำนักต่างๆ โดยการฝากตัวร่วม เรียนก็ดี ครูพักแอบลักจำก็ช่าง ในท้ายที่สุดเวลาก็ล่วงผ่านมายาวนานถึงสิบขวบปีกว่าๆ เด็กน้อยวัยเยาว์เริ่มฉายเค้าโครงของคนหนุ่มวัยละอ่อน วิชากระบี่ของเขารุดหน้าจนบิดาให้การยอมรับ
ทว่าครอบครัวซีเหมินโดดเดี่ยว ซีเหมินชิงคลั่งกระบี่จนคบมันแทนสหาย ฝึกอยู่คนเดียวนานวันเข้าก็ถึงทางตัน ไร้คนให้วัดฝีมือและความก้าวหน้า ซีเหมินชิงจึงลำพองเชื่อว่า ตนนั้นเก่งกล้าไร้เทียมทานในรุ่นเดียวกัน บิดาเห็นความทรนงตนของบุตรชายก็คิดว่า ถึงเวลาที่อินทรีจะโผบินแล้ว ซีเหมินหานเอ่ยถ้อยคำเตือนใจอย่างเป็นมิตร เจ้าลูกชายเอ๋ย…เดินทางซะ! มือกระบี่ที่แท้จริงจะไม่หยุดอยู่กับที่จนกว่าจะเจอกับฝักที่เหมาะสม
รอยยิ้มเอียงอายของผู้เป็นมารดาที่สบประสานกับบิดาในจังหวะนั้น ทำให้ซีเหมินชิงงงงวยไปชั่วขณะ สุดท้ายก็สลัดความคิดทิ้ง เพื่อเสาะแสวงหาการเป็นยอดกระบี่ที่ได้รับการยอมรับจากตัวเองอย่างบริสุทธิ์ไร้ข้อกัง เด็กหนุ่มได้เก็บของออกเดินทางมุ่งหน้ามายังฉางอัน ดินแดนทองคำที่เต็มไปด้วยพยัคฆ์ร้ายและมังกรอหังการ
โพสต์ 2024-8-29 00:01:27
