{ สายเลือดแห่งทวยเทพที่หลงเหลือ }

 |
แก้วผลึกผนึกแผ่นฟ้า
ชื่อทางการ : จื่อเซวียน ชิงหลี | Zǐxuān Qīnglí | 子轩青璃
อาชีพ NPC : องค์หญิงแห่งหนานเจ้า — ทายาทหนี่วา
วันเดือนปีเกิด : วันที่สิบสาม เดือนสี่ จงหยวนศก ปีที่ 3
ข้อบกพร่องร้ายแรง : ไม่เชี่ยวชาญวิธีการควบคุมพลัง
โรคประจำตัว : ไม่มี
ลักษณะนิสัย :
‘ ประหนึ่งเทพธิดาลงมาจุติ ชโลมฤทธิ์พราวพร่างตระการตา ’ สาวน้อยผู้ครองเนตรดอกท้ออย่างจื่อเซวียนชิงหลีถึงจะหาได้พิลาสล้ำเช่นนางอัปสร แต่ก็ครองท่วงท่างามสง่าตามฉบับชนชั้นสูง ทั้งที่สิ้นมารดาไปตั้งแต่ยังเยาว์ เนื้อในของสาวน้อยไร้เดียงสาวัยสิบหกปีกเปี่ยมไปด้วยความใสซื่ออ่อนหวานผสานกล้าหาญอย่างลงตัว สมกับที่เป็นองค์หญิงของชนเผ่าซึ่งมีความสำคัญเป็นอันดับต้น ๆ ของแคว้นต้าหลี่ ที่ต่อให้เผชิญหน้ากับความทุกข์ยากนางก็พร้อมที่จะปรับตัวและเรียนรู้ ถึงขนาดที่สมควรกล่าวว่าเป็นผู้มีความสามารถที่กระหายในการพัฒนาไม่น้อยไปกว่าองค์ชายของแผ่นดินใหญ่
|
---|
ชีวประวัติโดยสังเขป
หลังคำเล่าขานถึงตำนานของทวยเทพที่สูญหายได้ผ่านมาช้านานจนผู้คนเริ่มหลงลืมและเหลือไว้เพียงไม่กี่ตระกูลที่ก้าวออกมาประกาศศักดาว่าครองสายโลหิตของเทพยดาทำให้ทีละน้อย ตลอดทั่วทั้งพื้นที่ราบภาคกลางค่อย ๆ เสียความศรัทธาจนแทบเลือนหาย หากมิใช่ว่าที่แถวบริเวณตะวันตกเฉียงใต้ของแผ่นดิน ภายในแคว้นต้าหลี่ ยังมีชนเผ่าหนานเจ้าที่เรียกได้ว่าเป็นกลุ่มกำลังพลปกครองตนเองผ่านการดูแลควบคุมของสกุลจื่อเซวียนที่สืบเชื้อสายของเจ้าแม่หนี่วาเมื่อครั้งอดีตกาล ป่านนี้ทั่วทั้งใต้หล้าคงยากแลัวที่จะพบเห็นผู้ที่เทิดทูนบูชาเจ้าแม่องค์นี้
ตลอดระยะเวลาหลายร้อยหลายพันปีที่เหล่าทายาทแห่งหนี่วาคงอยู่เพื่อปกปักษ์รักษามวลมนุษย์ให้พ้นจากภัยร้าย ในที่สุดก็มาถึงคราวที่ผู้สืบทอดสายโลหิตจะได้พบกับบททดสอบสำคัญ เมื่อทุกสิ่งอย่างล้วนตกมาอยู่ในมือของ ‘ จื่อเซวียนชิงหลี • องค์หญิงแห่งหนานเจ้า ’ ที่สืบทอดความสามารถพิเศษอันเกี่ยวข้องกับทวยเทพมาจากมารดา .. ทว่าน่าเศร้านักที่อีกฝ่ายด่วนจากไปตั้งแต่ในคราวที่นางยังเยาว์วัยนัก ทำให้ไม่เคยมีผู้ใดสามารถชี้แนะเทพธิดาน้อยให้ดึงศักยภาพที่แท้จริงออกมา
แม้จะกลบฝังความไม่สมบูรณ์นี้เอาไว้ด้วยการอบรมให้นางเป็นยอดสตรีที่กิริยามารยาทชดช้อยงามสง่า ท้ายที่สุดแล้วก็ไม่เพียงพอต่อการเตรียมพร้อมเพื่อรับมือกับโศกนาฏกรรมแห่งชีวิตที่ซือมิ่งจัดเตรียมเอาไว้ให้นาง ด้วยวัยสิบหกปี ยังไม่ทันได้เจรจาคุยฤกษ์จัดพิธีบรรลุนิติภาวะ ก็มีของขวัญส่งมาถึงหน้าวัง เสียก็แต่ของขวัญนี้ได้ฉีกกระชากทุกภาพจำที่เคยคึกคักของหนานเจ้าให้เต็มไปด้วยเสียงร้องไห้ ความโศกเศร้า และกลิ่นอายของความตายอบอวลเต็มไปหมด..
เป็นเพราะเหล่าปีศาจน่าเกลียดน่ากลัวที่ไม่ทราบที่มานั้นได่กระจายกำลังเข้าโจมตีบ้านเมืองอย่างที่ทางการไม่ทันได้ตั้งตัว เหตุการณ์ทั้งหมดรุนแรงป่าเถื่อนและลุกลามอย่างรวดเร็วถึงขนาดใช้เวลาเพียงหนึ่งอาทิตย์ หัวหน้าของเหล่าปีศาจนั้นก็สามารถขึ้นครองอำนาจวางตัวเป็นต้าหวางโดยที่เลือกจะคุมขังบิดาของนางเอาไว้ในคุกน้ำดำมืด
องค์หญิงน้อยในวัยสิบหกปีโชคดีกว่าคนอื่นนัก นางไม่เหมือนกับสตรีชาวเมืองที่ถูกกระทำย่ำยีจนต้องสิ้นใจ เพราะอย่างน้อยข้างกายของนางก็ยังมีองครักษ์หลวงสือเยี่ยนหมิงที่สามารถพานางหลบหนีออกจากสถานการณ์คับขันเพื่อซ่อนตัว รอวันที่นางจะพบคนคำสุดท้ายของแม่หมอคนสำคัญที่กล่าวกำชับก่อนที่นางจะออกมาจากหนานเจ้า
“ จงรอผู้กล้ามาเยือน.. บัดนี้พลังในกายท่านยังคงหลับใหล มีเพียงตามหามุกวารีที่หายสาบสูญไปจากหนานเจ้านับพันปีเท่านั้น จึงจะสามารถปลุกพลังในกายท่าน และนำมันกลับมากอบกู้หนานเจ้าได้สำเร็จ ทว่าเรื่องนี้ท่านมิอาจทำสำเร็จได้เพียงผู้เดียว เหล่าผู้กล้านั้นจะมาแน่.. กงจู่เพียงแค่ต้องเฝ้ารอ โชคชะตา..จะนำพาพวกเขามาหาท่าน ”
( เพิ่มเติม : อายุ 16 ปี , มักอยู่ติดกับองครักษ์สือเยี่ยนหมิงตลอดเวลา , แม้จะยิ้มแต่หลายครั้งก็ดูเศร้าซึม , ก่อนการโจมตีของปีศาจปลา ชิงหลีไม่เคยสนใจฝึกฝนเรื่องการต่อสู้ ทว่าหลังจากเหตุร้ายในครั้งนี้ตลอดช่วงที่พักบนเขาเทียนซาน นางก็หันมาฝึกวิชาการต่อสู้พื้นฐานจากองครักษ์ประจำตัว )
|