เจ้าของดวงเนตรกลมโตหวานกระจ่าง ที่สามารถโอ้อวดนัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนเหลือบสวาดที่เป็นประกายสดใสแต่ก็แฝงไว้ด้วยความลึกซึ้งไม่ธรรมดา ไม่ว่าจะท่วงท่าหรือแววตาล้วนเปี่ยมไปด้วยความไร้เดียงสาแทรกมากับความใคร่รู้ในใต้หล้า เจ้าของฉายากระต่ายน้อยที่มักแอบมองสิ่งต่าง ๆ ด้วยความสนใจ ราวกับกำลังพยายามเข้าใจสิ่งที่อยู่รอบตัว
บุตรสาวของสตรีปริศนาและนักกวีพเนจรที่ด้ายแดงขาดสะบั้นจนไร้ทางหวนคืน แต่กลับมีพยานรักตัวน้อยเหลือทิ้งไว้ให้ชอกช้ำใจคน
ครั้งหนึ่งในยามที่บิดายังเฝ้ารักและถนอม เด็กน้อยที่ชีวิตนี้ไร้วาสนาจะได้พบมารดาถูกตั้งชื่อว่า ‘ หรูเยี่ยน • งามนักดั่งความหรูหรา ’ ทว่าต่อมาเมื่อเติบโตขึ้นเรื่อย ๆ แทนที่ความรักก็กลายเป็นความชิงชัง ยิ่งเด็กสาวเติบโตมาคล้ายตนเองมากเท่าใด ความอ่อนโยนที่เคยได้รับก็ยิ่งเลือนหายไปถึงขนาดที่ไม่เคยมีคนนอกผู้ใดทราบชื่อของนางด้วยซ้ำ..
ยัยหนูเพิงชานเมือง ยัยตัวปัญหา เด็กที่น่าสงสาร คือคำกล่าวขานถึงตัวตนที่แทบจะเรียกได้ว่าลี้ลับของอู๋เว่ย ด้วยอายุไม่กี่ปี นางต้องอาศัยความพยายามของตัวเองในการขวนขวายหาทรัพย์สินเงินทองมาประเคนมอบให้บิดา ไม่ว่าจะลำบากหรืออันตราย ขอแค่ได้เห็นท่านพ่อคนงามยิ้มแย้มอย่างมีความสุขในเสี้ยววินาทีหนึ่ง ก็นับเป็นรางวัลอันประเมินค่ามิได้ของเด็กหญิงตัวเล็กที่ปรารถนาความอบอุ่น
แต่แล้วอยู่ ๆ ลมหายใจของเขาก็เลือนหายไป ด้วยความเขลาของเยาว์วัยทำให้นางไม่เข้าใจความสูญเสีย กระทั่งได้พบกับสามีภรรยาคู่หนึ่ง นับจากนั้นชีวิตของนางก็เปลี่ยนไปตลอดกาล..