ผู้พิทักษ์หิน (Stone Guardian)

ผู้สร้างสรรค์กระทู้: Eloise
(percyjackson.mooorp.com)

ผู้พิทักษ์หิน (Stone Guardian)

ชื่อ สัตว์วิเศษ : ผู้พิทักษ์หิน (Golem)

เผ่าพันธุ์ลักษณะ : หิน

สังกัด : -

พื้นที่พบเจอ: ซากโบราณสถานศักดิ์สิทธิ์

ข้อเสนอแน: ยิงฟันแทงไม่เข้า จะต้องใช้พลังปราณในการปราบผู้พิทักษ์ และ ทำลายอายตนะทั้งหกที่ซ่อนอยู่ในรูปวัตถุที่แนบเนียนซ่อนอยู่ตามบริเวณนั้น ผู้พิทักษ์ก็จะกลายเป็นกองซากหินมหึมาตรงนั้นถาวร

**ไม่มีรางวัลสำหรับเอฟเฟกต์ชนะโดยไม่ผ่านการประลอง**

ดูดซับแก่นวิญญาณผู้พิทักษ์: +30 ตบะ 

(สุ่มจากระบบอย่างใดอย่างหนึ่ง)

- หินอัปเกรด

- หินตีบวก

(หากมี LUK 80 ขึ้นไป) จะได้โบนัสหินเพิ่ม x2 จากระบบที่ได้

บุคลิกภาพสัตว์วิเศษ (Personality) : 

โกเลมเป็นยักษ์ ความสูงประมาณ 2-30 เมตร มีหลากหลายขนาด ร่างกายจะเป็นหินทั้งหมด ส่วนใหญ่แล้วถูกสร้างขึ้นมาจากแร่ธาตุ เช่น ดิน ดินเหนียว หินหรือวัสดุอื่นที่คล้ายกันแล้วถูกทำให้มีชีวิตขึ้นมาโดยผู้สร้าง มันเดินเชื่องช้าและมักพบตามทะเลทราย ถึงแม้พวกมันจะมีชีวิตแต่กลับไม่มีความคิดเป็นของตัวเอง มันจะทำตามคำสั่งของผู้เป็นนายเท่านั้น จึงมักถูกใช้ให้ทำหน้าที่เฝ้าประตูสำคัญต่าง ๆ

ชีวประวัติโดยสรุป :

ผู้พิทักษ์หินเป็นศาสตร์แห่งการสร้างข้ารับใช้ การสร้างผู้พิทักษ์

สามารถสร้างได้โดยการนำมูลดินมาปั้นให้เป็นรูปมนุษย์ โดยมีรยางค์ทั้งห้าครบบริบูรณ์ คือ ศีรษะ แขน และขา 

การที่จะให้ผู้พิทักษ์หินมีชีวิตขึ้นมาได้นั้นต้องฝังอายตนะศักดิ์สิทธิ์ทั้ง 6 ชิ้น คือ ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ ซึ่งอายตนะจะแฝงอยู่ในรูปลักษณ์วัตถุศักดิ์สิทธิ์ที่จะเป็นแก่นของผู้พิทักษ์ โดยปกติแล้วการทำลายวัตถุที่บรรจุเก็บอายตนะจะต้องใช้พลังปราณระดับหนึ่งในการทำลาย โกเลมมีความโดดเด่นทางด้านพลังกายภาพอย่างสูง แต่ด้อยด้านพลังเวท และการต้านทานพลังเวท รวมไปถึงความคล่องตัว วิธีการกำจัดโกเลมที่ง่ายที่สุด คือ การทำลายอายตนะทั้งหก

เมื่อตายแล้วจึงไม่สามารถเกิดใหม่ได้อีก หรือถ้าหากถูกสร้างขึ้นมาใหม่ก็จะไม่มีความทรงจำของตัวเดิมเหลืออยู่

RongXiuying มาร

แบบฟอร์ม

รูปภาพหลักฐาน หรือ URL การต่อสู้: ลิงก์ขิตไปพร้อมระบบประลองเก่าแล้วฮะ

พิชิตครั้งแรกจากโรลเพลย์: ผู้พิทักษ์หิน First Time

ประสบการณ์ครั้งแรกในการเผชิญหน้าของคุณมีความรู้สึกยังไง: ตอนแรกที่มันลุกขึ้นจากซากปรักหักพังพร้อมดวงตาแดงก่ำนั่น บอกตรง ๆ ว่าใจข้าก็เต้นไม่เป็นจังหวะเหมือนกัน ข้าพุ่งเข้าใส่ ง้าวในมือฟาดฟันไปที่มันอย่างสุดแรง แต่เจ้าหินยักษ์นี่มันแข็งแกร่งเหลือเชื่อ ร่างมันกลับไม่มีรอยแม้แต่น้อย! มันทำให้ข้าตกใจมาก เพราะไม่เคยเจออะไรที่แข็งแกร่งขนาดนี้มาก่อน ข้าเปลี่ยนแผนทันทีเมื่อรู้ว่าต้องทำลายอายตนะของมัน โชคดีที่มีคุณชายตงฟางช่วยจนสามารถทำลายอายตนะมันได้ทั้งหมด เมื่ออายตนะสุดท้ายถูกทำลาย ร่างมหึมาของมันล้มครืนลงมากลายเป็นเพียงซากเศษหินระเนระนาด มันเป็นความรู้สึกที่ทั้งโล่งใจและเหนื่อยล้าในคราวเดียวกันเลยล่ะ