ลานอิ้งหรง • ลานระดมพล

ลานอิ้งหรง • ลานระดมพล

{ เขตราชฐานชั้นนอก }

【 ลานอิ้งหรง 】
『ลานระดมพลหน้าองค์วัง 』

ลานกว้างเปิดโล่งเบื้องหน้าพระราชวังชั้นหน้าเป็นศูนย์รวมของเหล่าทหารจากทุกเหล่าทัพในยามศึก ภายใต้เสียงกลองศึกและธงชัยโบกสะบัด เหล่านักรบจากทั้งสามเหล่าทัพจะมารวมตัวกันเพื่อเตรียมออกสู่สนามรบโดยมีองค์จักรพรรดิเสด็จมาเป็นประธานในพิธีส่งทัพเกือบทุกครั้ง พระราชดำรัสของพระองค์มีไว้เพื่อปลุกใจทหารให้ฮึกเหิม พร้อมพลีชีพเพื่อมาตุภูมิ ลานแห่งนี้จึงเป็นมากกว่าที่รวมทัพ— แต่เป็นสัญลักษณ์แห่งความสามัคคี จิตวิญญาณนักรบและความจงรักภักดีต่อแผ่นดิน

RongXiuying มาร

วันที่ 31 ซื่อเยว่ เจี้ยนหยวนศกที่ 11

ยามซื่อ (เวลา 10.00 น.)

บัดนี้ลานอิ้งหรงเบื้องหน้าพระราชวังแปรเปลี่ยนเป็นภาพที่ยิ่งใหญ่และน่าเกรงขาม ทหารจำนวนแปดร้อยนายเดินทางมาถึงลานระดมพลอย่างพร้อมเพรียง เสียงฝีเท้ากระทบพื้นศิลาหนักแน่นดังกึกก้องไปทั่วบริเวณ กองทหารม้าแยกตัวจัดระเบียบออกทางด้านหนึ่ง ทหารม้าทุกนายประจำที่อยู่บนหลังม้าอย่างมั่นคง แถวเรียงตรง กริยาท่าทางของพวกเขาสง่างามและเปี่ยมไปด้วยความมุ่งมั่น ดวงตาของแต่ละนายจับจ้องเบื้องหน้าไม่วอกแวก แม่ทัพฮั่วชวี่ปิ้งยืนตระหง่านอยู่เบื้องหน้าสุดของกองทัพบนหลังม้าสีขาวสะอาดบริสุทธิ์ เขาสวมเกราะสีเงิน มือขวากำทวนแดงด้ามยาวปลายแหลม ท่วงท่ายามนั่งบนหลังม้าสง่างามดั่งเทพสงคราม กองทหารของซิ่วอิงก็มาถึงในเวลาใกล้เคียงกัน พวกเขาเคลื่อนขบวนเข้าสู่ลานอิ้งหรงอย่างทรงพลัง ก่อนจัดแถวเรียงรายอย่างเป็นระเบียบ หัวแถวขนาบด้วยธงประจำกองทัพที่โบกสะบัดเบา ๆ อย่างน่าเกรงขาม ไม่นานหลังจากกองทหารทั้งสองหน่วยจัดแถวอย่างเป็นระเบียบแล้ว เสียงแตรศึกแหลมสูงก็ดังก้องขึ้นเหนือท้องนภา ไม่นานเสียงกลองศึกก็ดังตามมาอย่างหนักแน่นสอดประสานดังกึกก้องจากทุกทิศทาง บรรยากาศเคร่งขรึมแปรเปลี่ยนเป็นเปี่ยมพลังในชั่วพริบตา ทุกสายตาจับจ้องขึ้นไปยังเบื้องบนของบันไดหินทอดยาว สู่ประรำพิธีด้านหน้าพระราชวัง ที่ซึ่งพระองค์…ฝ่าบาทฮั่นอู่ตี้ เสด็จขึ้นอย่างองอาจพร้อมฉลองพระองค์เต็มยศ เสียงของพระองค์เปล่งออกมาดังชัดและหนักแน่น ก้องกังวานไปทั่วลานพิธี "ทหารแห่งต้าฮั่น ดาบในมือเจิ้น ยิ่งเจ้าฆ่าศัตรูได้เท่าใด ศักดิ์ศรีที่เจ้าได้ก็มากเท่านั้น" เสียงของโอรสสวรรค์ดังกระแทกเข้าสู่ห้วงจิตใจของทหารทุกนาย ทุกคำเต็มไปด้วยแรงบันดาลใจที่ดึงหัวใจนักรบขึ้นจากหุบเหวแห่งความหวั่นไหว "วันนี้... เจิ้นไม่ได้มาเรียกร้องความกล้าหาญ เพราะผู้ที่ไร้ใจนักรบ ย่อมไม่กล้าจ้องมองเจิ้นแต่แรก" คำตรัสนั้นเปรียบเสมือนการชี้ชัดว่าผู้ที่ยืนอยู่ ณ ลานนี้ ล้วนเป็นผู้กล้าหาญโดยไม่ต้องทดสอบอีกต่อไป "บัดนี้ดินแดนฉีเหลียงซาน ถูกฝังด้วยเงาแห่งความอัปยศ เจิ้นจะไม่ให้เงานั้นลามมาถึงพระราชวังแห่งนี้…เจ้าจะเป็นผู้หยุดมัน หรือจะถูกมันกลืน…” คำถามของฝ่าบาทไม่มีที่ให้ความลังเล ในใจของซิ่วอิงนั้นคำตอบเดียวคือ “หยุดมัน” ด้วยศาสตราวุธและชีวิตของนาง "ศัตรูมีสามพันพวกเจ้ามีแปดร้อยเจิ้นรู้ แต่จำนวนไม่เคยเป็นข้ออ้างของทหารต้าฮั่น…ฮั่ว ชวี่ปิ้ง อยู่เบื้องหน้าเจ้าทั้งหลาย เขาคือมือขวาของเจิ้น เจ้าคือมือซ้ายของเจิ้น" ภาพของแม่ทัพหนุ่มบนหลังม้าขาวกลับมาปรากฏเด่นชัดในใจของเหล่าทหาร ดั่งดวงประทีปที่นำทางในความมืด "ใครกล้าเหยียบผ่านดาบสองข้างนี้...จงเตรียมหลั่งเลือด ถ้าจะตาย จงตายอย่างมีชื่อ ถ้าจะอยู่รอด...ก็จงส่งชื่อของเจ้าขึ้นแท่นตำนาน" ทหารทุกนายต่างกำหมัดแน่น ดวงตาเปล่งประกาย ประโยคนั้นเหมือนจุดประกายไฟให้ทุกคน "เจิ้นจะเฝ้ารอเสียงเท้าทัพของเจ้าเหยียบกลับมา หากกลับมาจงนำชัย หากตายจงให้ศัตรูตายก่อน…ไปเถิด...นักรบแห่งแผ่นดินไปเขียนประวัติศาสตร์ให้โลกจำว่า ใต้ฟ้านี้... คือแผ่นดินของต้าฮั่น!" เมื่อเสียงตรัสสุดท้ายของฝ่าบาทสิ้นสุด แสงสีทองเจิดจ้าก็ฉายวาบขึ้นจากเบื้องบนท้องฟ้า ออร่ารูปมังกรทองขนาดใหญ่ทะยานออกจากเบื้องหลังของพระองค์ ลอยวนเหนือประรำพิธีด้วยอิทธิฤทธิ์อันศักดิ์สิทธิ์ ดวงตาของมังกรจับจ้องไปยังเหล่าทหารกล้า แผ่รัศมีแห่งพลังชโลมจิตใจของทหารทุกนายให้เปี่ยมด้วยพลังและศรัทธา แสงทองของมังกรปกคลุมทั่วลาน เสียงโห่ร้องดังกึกก้องในทันที เหล่าทหารกล้าส่งเสียงตะโกนอย่างสุดลำคอ บ้างชูอาวุธขึ้นฟ้า บ้างทุบอกด้วยกำปั้น ท่ามกลางเสียงตะโกนแห่งความภักดีและฮึกเหิมที่กลั่นออกมาจากจิตวิญญาณแท้จริงของนักรบ ฮั่วชวี่ปิ้งบังคับม้าขาวเบื้องหน้าขบวนให้เคลื่อนตัวออกอย่างสง่างาม เสียงกีบม้าสะท้อนบนพื้นหินตามมาติด ๆ จากกองทหารม้า พวกเขาแปรขบวนเคลื่อนที่อย่างพร้อมเพรียง ม้าศึกทุกตัวควบไปอย่างมั่นคง ถัดจากทหารม้า คือกองทหารเดินเท้า เสียงฝีเท้าหนักแน่นเป็นจังหวะราวกลองรบ เบื้องหน้ากองเดินเท้ามีเกวียนบรรทุกเสบียงเรียงแถวกันมาอย่างเป็นระเบียบ ล้อไม้บดผ่านลานศิลาเสียงเอี๊ยดอ๊าดของเกวียนประสานกับเสียงฝีเท้าของทหารกลายเป็นบทเพลงแห่งการออกรบ ขบวนทัพเคลื่อนผ่านประตูพระราชวังอันยิ่งใหญ่ บานประตูไม้สูงตระหง่านเปิดออกสู่ท้องถนนสายใหญ่ของเมืองหลวง มังกรทองยังคงวนเวียนเหนือท้องฟ้าราวกับกำลังส่งเหล่าทหารและอวยพรให้คว้าชัยในสมรภูมิให้จงได้

เดินทางออกจากพระราชวัง

+5 Points จากออร่ามังกรทอง

@Admin