ร้านวั่นเซียงจวี

万祥居

ร้านวั่นเซียงจวี

อวี้เหยียนถาน

วั่นเซียงจวี คือร้านค้าเก่าแก่ชื่อดังแห่งเมืองหนานเจ้า ชื่อร้านแปลว่า เรือนหมื่นมงคล บ่งบอกถึงความอุดมสมบูรณ์ทั้งโชคลาภและสินค้านานาชนิด ร้านแห่งนี้ขึ้นชื่อว่า "มีทุกอย่างที่ควรมี และบางสิ่งที่ควรมีแต่ไม่มีที่ไหนขาย" ตั้งแต่ของใช้ประจำวัน ยาและสมุนไพรหายาก เครื่องหอม ของวิเศษยันวัตถุโบราณจากสำนักเซียนก็ล้วนหาซื้อได้ที่นี่

ภายในร้านแบ่งเป็นโถงหลวงและห้องเล็กหลายสิบห้อง แต่ละห้องเรียงรายด้วยสินค้าล้ำค่าอย่างมีระเบียบ กลิ่นหอมจาง ๆ ของดอกไม้แห้งและธูปบูชาลอยคลุ้งคล้ายอยู่ในศาลเจ้ามงคล ตัวร้านตั้งอยู่ใกล้ตลาดหลัก แต่กลับสงบเย็นราวกับอยู่คนละโลก เชื่อกันว่าร้านนี้ได้รับพรจากเจ้าแม่หนี่วา และไม่อาจเปิดกิจการอยู่รอดมาได้ยาวนานหากไร้บุญวาสนา

เข้าดูสินค้าภายในร้าน
[LINK]

หมายเหตุ: กล่องลูกบาศก์ ต้องมีแหวนดาราจรัสหรือสะพานแสงจันทร์ยี่สิบสี่ หรือกระเป๋าเจ็ดขุมทรัพย์เท่านั้น เถ้าแก่จะใช้กล่องหลอมรวมกับช่องมิติให้เลย

WeijiaLianhua ดี

ลมคิมหันต์พัดโบกแย้มกลีบเหลียนฮวาเบ่งบาน
วันที่สิบห้าอู่เยว่ เจี้ยนหยวนศกที่สิบเอ็ด
ยามซื่อ ( 09.00 น. )

   “เจ้าไม่คิดจะออกจากห้องเลยหรือ”

   วจีหวานของสตรีผู้เป็นหนี่หวางแห่งหนานเจ้าเอ่ยขึ้นในยามเหม่าครั้นเมื่อพระนางฉลองพระองค์เสร็จพร้อมออกเสด็จไปทรงราชกิจอย่างเป็นกิจวัตร ทว่าสตรีที่อาศัยร่วมห้องอย่างเว่ยเจียเหลียนฮวากลับกำลังนั่งอ่านตำราม้วนที่กี่สิบเล่มก็ไม่อาจทราบได้ นางจะตื่นพร้อมกับจื่อเซวียนชิงหลีก็จริง ทว่าสิ่งที่นางกระทำคือการเดินไปหยิบม้วนตำราเอนกายอย่างเกียจคร้านอ่านม้วนตำราทั้ง ๆ ที่ไม่ได้ผลัดเปลี่ยนอาภรณ์เลยแม้ยามซื่อแล้วก็ตาม

   ต้องบอกว่าหลังจากที่ ‘เขาผู้นั้น’ ออกเดินทางเพื่อทำธุระส่วนตัวตามที่นางเข้าใจ สหายตัวดีก็ไม่ค่อยออกจากห้องเลย กลับกันนั้นนางจะเห็นโจวจินเข้า ๆ ออก ๆ หอสดับพิรุณทุกเมื่อเชื่อวันราวกับว่าไปเช่าที่นอนอย่างไรอย่างนั้น แล้วในช่วงเวลายามบ่าย ๆ ก่อนที่หอสดับพิรุณจะเปิดทำการ ทั้งสองจะนัดเจอกันสักที่เพื่อสนทนาบางอย่างซึ่งนางไม่อาจเอ่ยถามได้เพราะพวกนางดูเคร่งเครียดกันนัก

   หากให้อธิบายในมุมของเว่ยเจียเหลียนฮวา นางแค่ไม่รู้จะไปที่ใดเท่านั้น ม้วนตำราที่ไปซื้อมาก็ยังไม่หมดดี ทั้งเรื่องที่รู้สึกไม่สบายใจนางก็ได้ขอให้โจวจินช่วยจับตาดูมามาผู้ดูแลหอสดับพิรุณ หากมีสิ่งใดร้ายแรงให้แจ้งนางทันที แลกกับเงินทั้งหมดราว ๆ สิบตำลึงทองได้…

   แม้จะต้องรวบรวมความกล้าสนทนากับเขาก็เถิด ทว่านางก็ขอบคุณความหน้ากลมปานอีแปะนั่นของโจวจินที่ทำให้การร้องขอเป็นไปได้ด้วยดี

   “ออกไปซื้อของไป ข้าจำได้ว่าร้านวั่นเซียงจวีกลับมาเปิดร้านสักพักแล้ว อาจจะมีตำราหายากก็ได้นะ”

   ด้วยเหตุนี้เอง ในยามซื่อของวันนี้กลับปรากฎร่างของสตรีผู้สวมอาภรณ์ไหมสีครามงดงาม ทับด้วยไหมโปร่งปักดิ้นเงินลายเมฆางดงาม ปักปิ่นเงินดอกเหมยสองสามปิ่นห้อยระล้าเกิดเสียงข้างใบหูเบา ๆ เท้าเรียวในรองเท้าไหมปักก้าวเดินเข้ามาภายในร้านวั่นเซียงจวีเพื่อสำรวจร้านรวงแห่งนี้ และหากได้หยิบจับจ่ายใช้สวยสิ่งใดก็ถือว่าช่วยอุดหนุนบ้านเมืองของสหาย

   ดวงตากลมมองสิ่งของมากมายภายในร้านก่อนจะเริ่มไล่เรียงว่าต้องการสิ่งใดบ้าง

   รายการสินค้าที่สั่งซื้อ

   หินดาวเคราะห์(ตีบวก) 1 * 21 = 21 ตำลึงทอง
   ปลาเก๋า 141 * 968 = 136,488 อีแปะ หรือ 136 ตำลึงเงิน 488 อีแปะ
   เต้าเจี้ยวดำ 163 * 129 = 21,027 อีแปะ หรือ 21 ตำลึงเงิน 27 อีแปะ
   หญ้าแสงจันทรา 2 * 12 = 24 ตำลึงทอง
   กล่องขยายลูกบาศก์ 2 * 40 = 80 ตำลึงทอง
   แพรหยก 37 * 4 = 148 ตำลึงเงิน
   เนื้อกวาง 131 * 1 ตำลึง 817 อีแปะ = 238 ตำลึงเงิน 27 อีแปะ
   สุรานารีแดง 145 * 850 = 123,250 อีแปะ หรือ 123 ตำลึงเงิน 250 อีแปะ
   แร่เหล็ก 116 * 444 = 51,504 อีแปะ หรือ 51 ตำลึงเงิน 504 อีแปะ
   ใบชาลิ่วอันกวาเพี่ยน 25 * 6 = 150 ตำลึงเงิน

   รวมทั้งหมด = 125 ตำลึงทอง 867 ตำลึงเงิน 1,296 อีแปะ

- สามารถโรลเพลย์ค้นคว้าหาความรู้จากการฟัง หรือ อ่าน +30 EXP (วันละครั้ง)

@Admin