[เมืองเปี้ยนโจว]

汴州

เปี้ยนโจว

ศูนย์กลางคมนาคมแห่งต้าฮั่น

“หลิวเอนคล้อยริมฝั่งเปี้ยน คลองเย็นคลอแสงจันทร์
ควันเตาถ่านหอมกรุ่น ล่องเคลื่อนฝันเมืองเก่า...”

   เมืองเปี้ยนโจวในยามเช้าเปรียบดั่งม่านภาพหมึกจางที่ค่อย ๆ แผ่กระจายจากริมคลองใหญ่ ต้นหลิวริมน้ำเอนใบยาวแนบผิวน้ำราวอิสตรีสยายเรือนผมลูบคลื่นลำน้ำไหว กิ่งไม้สะบัดเบาในสายลมฤดูปลายใบไม้ผลิ พลิ้วไหวดังท่วงทำนองขลุ่ยที่ขับกล่อมเมืองมาตั้งแต่สมัยราชวงศ์ก่อน

   ริมฝั่งคลองเปี้ยนเหอ พ่อค้าเร่ลากเสียงเสนอขายบะหมี่ร้อน ซุปกระดูกหมูและเต้าหู้ทอดหอมคลุ้งออกจากร้านเล็กใต้ชายคากระเบื้องดินเผา เสียงกาน้ำกระทบขอบเตาเบา ๆ คล้ายจังหวะของเวลาในเมืองแห่งการค้าขายและการเดินทาง

   สะพานหงเฉียวทอดตัวข้ามคลองดุจรุ้งสีซีด บนสะพานมีผู้คนขวักไขว่—บัณฑิตในชุดผ้าแพรสีจาง ชาวบ้านหาบของ สตรีในชุดผ้าป่านโปร่งปักลายสาหร่ายทะเล เสียงเท้า เสียงเกวียน และเสียงหัวเราะแผ่วเบาทับซ้อนกันเป็นเสียงของชีวิต

   จากแนวกำแพงเมืองทางทิศตะวันออก มองเห็นป้อมหินตั้งตระหง่าน ผืนธงของทหารประจำเมืองโบกสะบัดเหนือดาดฟ้า ศาลาริมน้ำซึ่งตั้งตามแนวคลองประดับด้วยโคมกระดาษและผ้าริ้วสีแดง มีนักเล่านิทานและนักบรรเลงพิณสี่สายผลัดกันมาเอนความฝันให้ผู้คนที่หยุดพักจากการเดินทาง

   บ้านของชาวเมืองมุงกระเบื้องสีเทาเรื่อ มีไม้เลื้อยดอกขาวพาดตามรั้ว กาน้ำดินเผาและกรงนกแขวนอยู่ใต้ชายคา กลิ่นหอมของดอกหงฮว่าจากสวนวัดใกล้ประตูเมืองลอยมาตามสายลมเบา ตัดกับเสียงระฆังวัดที่ดังจากหอสูง ส่งเสียงก้องสะท้อนในหัวใจผู้ที่เคยจากถิ่นนี้ไปไกล

   เปี้ยนโจว...ไม่ใช่เพียงเมืองทางผ่านของการค้า แต่เป็นจุดแวะพักของอดีต ความทรงจำ และคำกลอนที่ยังไม่สิ้นสุด

WeijiaLianhua ดี

千劫幽影

琴响惊天际，曲韵抚大地。

แว่วฉินก้องนภา, แว่วคีตากล่อมปฐพี

   ได้ชื่อว่าสตรี ย่อมพร้อมด้วยศิลป์ทั้งสี่ ดีดฉิน หมากล้อม เขียนอักษร ทัศนศิลป์ ศาสตร์ทั้งสี่เป็นดั่งใบเบิกทางในสังคมชนชั้นสูง การเพรียบพร้อมด้วยสิ่งเหล่านี้คือสัญลักษณ์แห่งผู้มีการศึกษาอันแสดงถึงฐานะที่สูงกว่าชนชั้นสามัญไร้กำลังจะร่ำเรียน เว่ยเจียเหลียนฮวาในวัยเจ็ดหนาวได้เรียนรู้ศาสตร์การคำนวณจากมารดาก็จริง ทว่าสิ่งที่นางต้องร่ำเรียนมิใช่ศาสตร์ทั้งหกที่มักจะเป็นบุรุษที่ร่ำเรียน แต่เป็นศิลป์ทั้งสี่ที่สามารถเพิ่มคุณค่าของสตรีได้

   “ท่านแม่ สอนขลุ่ยให้หน่อยสิเจ้าคะ”    ร่างเล็กของเจ้าก้อนแป้งเอ่ยกับมารดาในช่วงเวลาที่เอนกายพิงตักอุ่น สงบดวงใจสดับฟังเสียงกังวาลใสของขลุ่ยไม้เลาบางเป็นเสียงประจำที่เด็กสาวได้ยินมาตั้งแต่เกิด

   “สัญญากับแม่ก่อนว่าเจ้าจะเรียนดีดฉินควบคู่ด้วย”

   “สัญญาเจ้าค่ะ !!”

   ราวกับว่าโลกทั้งใบพลันสว่างสดใส รอยยิ้มของเด็กสาวช่างงดงามเจิดจ้า ความไร้เดียงสาที่ยังคงติดตรึงในดวงจิตของมารดาจนในอกอุ่นร้อน ในช่วงเวลาที่อยู่เรือนเล็กในจวนสกุลเว่ยเจีย แม้ต้องหยิบสินเดิมมาใช้เพื่อซื้อฉินไม้งามให้บุตรีของนาง ทว่าในกาลเวลาที่เต็มไปด้วยการกลล่อมเกลาของเสียงดนตรี ณ จวนหลังเล็กนี้เต็มด้วยเสียงหัวเราะของสองแม่ลูก

   ครั้นอัจริยภาพฉายออกมา ความสามารถที่ไม่อาจให้สายเลือดบดบัง เว่ยเจียเหลียนฮวาในช่วงวัยสิบสองหนาวได้รับการยอมรับให้เข้าเรียนสำนักศึกษา บัดนี้แววตาของเด็กสาวผู้ไร้เดียงสาได้หายไป เหลือเพียงความถือดีที่มีต่อสตรีผู้มีศักดิ์เป็นเจี่ยเจีย

   “เจ้ารู้ไหมว่าคุณหนูสามสกุลเว่ยเจียน่ะ เขาว่ากันว่าเป็นอัจฉริยะรอบพันปีเชียวนะ”

   แว่วเสียงกระซิบสนทนาที่ดังลอดเข้าหูตลอดการก้าวเท้าเหยียบย่างยกย่องในผืนดินลั่วหยาง ทุกการกระพือเอื้อนวจียิ่งทำให้ปฏิกิริยาของสตรีผู้เป็นเจี่ยเจียนั้นน่าดูยิ่งขึ้น ทว่าฉากหน้าแสนเปี่ยมด้วยความรู้นั้นมาพร้อมกับความพยายามของสตรีที่ต้องการเหนือกว่าผุ้อยู่จุดสูงสุดของห่วงโซ่อาหาร

   นางร่ำเรียนจนสัมผัสลมหายใจแห่งสายพิณ สละราตรีนับพันใต้ดวงดาราและหยาดน้ำค้าง มิใช่เพื่อความรื่นเริงจรรโลงใจ หากเพื่อให้หนึ่งเสียง กังวานถึงฟ้าดิน

   หากในจวนสายเลือดไม่อาจข้ามผ่านกำแพงได้ เช่นนั้นสถานที่ที่อิฐก่อกำแพงคือการศึกษา เช่นนั้นนางจะตอบแทนคืนด้วยการก้าวข้ามอิฐความรู้ที่เจี่ยเจียคนดีอุตส่าห์ปีนไปถึงยอดสูงและทำให้นางผู้นั้นตระหนักได้ว่าแผ่นอิฐที่นางยืนอยู่หาได้เหนือกว่าผู้นางไม่

   ณ ใต้ต้นหมู่ตานแสนห่างไกลจากเรือนพัก ในราตรีที่แสงจันทร์กระจ่าง ท้องนภาโปร่งในวสันต์ฤดู ร่างของสตรีในอาภรณ์ตัวบางเกินกว่าจะปกป้องกายจากลมหนาวในคืนที่กลีบบุปผาปลิดปลิว มือเรียวเล็กบรรจงดีดฉินก้องในห้วงความเงียบงัน ในห้วงเวลานั้นราวกับโลกทั้งใบมีเพียงนางและกู่ฉินตรงหน้า

   ช่วงเวลาที่นางได้เป็นนางอย่างแท้จริง

รูปภาพ (ปลดยอดนักดนตรี):

https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/4cff7ad788bc7527a.png
ทักษะความชำนาญ:ศาสตร์การดนตรี

การรับพลังยอดนักดนตรี
1) มีระดับปราณพรสวรรค์ถึงระดับทอง
2) มีระดับความแข็งแกร่งถึงระดับ 40
3) มีสเตตัส INT 60+ และ POW 50+


@Admin