กรมการคลัง

[คัดลอกลิงก์]







กรมการคลัง

─── ทิศตะวันออก | ถนนสิบลี้ ───





【 กรมการคลัง 】
กรมสรรค์สวรรค์สร้าง

ทางทิศตะวันออกของถนนสิบลี้มีเรือนไม้ขนาดใหญ่ที่แขวนป้ายไว้อย่างกล้าหาญองอาจว่ากรมการคลัง สถานที่ทำงานราชการของกองการคลังที่เนืองแน่นด้วยเหล่าขุนนางท่าทางเคร่งขรึม ตลอดรอบอาณาเขตกรมเต็มไปด้วยหน่วยรักษาการณ์ดูแลรักษาความปลอดภัยภายใต้คำสั่งอันเข้มงวดของเจ้ากรมคนปัจจุบัน การจะเข้าและออกจำเป็นต้องได้รับการตรวจสอบอย่างเข้มงวด ถือเป็นอีกหนึ่งที่ซึ่งเคร่งครัดไม่ต่างอะไรไปจากกรมราชทัณฑ์

สำหรับผู้สนใจเปิดร้านค้า | 🏯 (แตะที่ ICON)



【 เจ้ากรมการคลัง 】

ซ่างกวน ซีโหลว



รายละเอียดประจำตัว |
อยู่กรม : วันอาทิตย์-พุธ (พฤหัสบดี-เสาร์กลับบ้าน)









แสดงความคิดเห็น

โพสต์ 6926 ไบต์และได้รับ 4 EXP! [VIP]  โพสต์ 2025-7-22 11:40
โพสต์ 2025-7-22 22:39:13 | ดูโพสต์ทั้งหมด
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย LinYa เมื่อ 2025-7-22 22:40


วันที่ 21 เดือน 6 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 11

ยามซื่อ เวลา 09.00 - 11.00 น. ณ ถนนสิบลี้ ฝั่งตะวันออก กรมการคลัง


ยามซื่อยามสายแสงอาทิตย์ทาบยอดอาคารในฉางอันแผ่วเบาแต่เรือนไม้ขนาดมหึมาตรงหน้าหลินหยากลับแลดูขึงขังแข็งกร้าวราวจะตั้งตนขวางฟ้านั่นคือ กรมการคลัง แห่งราชสำนักฮั่น อาคารไม้สามชั้นที่ตั้งตระหง่านริมถนนสิบลี้ฝั่งตะวันออก มีตราสลักเป็นรูปง้วนง้าวมังกรล้อมเหรียญโบราณประดับไว้เหนือประตูใหญ่ บ่งบอกชัดว่านี่คือสถานที่ซึ่งเกี่ยวพันกับเงินในทุกหยาดหยดของราชวงศ์ ตั้งแต่ภาษีของพ่อค้าเร่จนถึงงบหลวงของฮ่องเต้


“เหี้ย... ใหญ่เหมือนจะกลืนข้าทั้งตัวได้เลยนะ...” หลินหยาพึมพำเบา ๆ กับตัวเอง แม้แสงเช้าจะอ่อนโยนเพียงใด แต่ยามยืนหน้าสถานที่ราชการที่ขึ้นชื่อว่าเข้ายากออกยากที่สุดแห่งหนึ่งในเมือง เธอก็อดไม่ได้ที่จะกลืนน้ำลายอึกใหญ่ให้กับแรงกดดันทางอำนาจที่แผ่ซ่านออกมาจากตึกทั้งหลัง บริเวณรอบกรมนั้นรายล้อมด้วยขุนนางชายหญิงในชุดครุยหลวงสีน้ำหมึก ท่าทางเคร่งครัดจนแทบไม่กล้าหายใจแรง บ้างก็เร่งเดิน บ้างก็กำลังสั่งการข้ารับใช้ ขณะที่หน่วยทหารองครักษ์ในชุดเกราะเงินดำยืนประจำแน่นหนา ทุกจุดมีทวนเงาวับสะท้อนแดดยามสายราวกับจะเตือนผู้คนว่า ‘ที่นี่ไม่ใช่ที่สำหรับคนธรรมดาจะย่ำเท้าเข้าเล่น’


แต่หลินหยาคือหลินหยาถึงจะมาในชุดชาวบ้านกึ่งสุภาพเรียบร้อย แต่แววตาของนางกลับเต็มไปด้วยประกายดื้อรั้นปนสนุกสนานปิดไม่มิด เสื้อลินินสีอ่อนที่นางสวมแม้จะดูเรียบง่าย ทว่ากลับมีลวดลายปักมือเล็ก ๆ รูปดอกไม้แฝงอยู่ตรงชายเสื้อ และกระเป๋าเจ็ดสมบัติที่มีอะไรก็ไม่รู้อยู่ข้างตัวห้อยแนบกระเป๋าย่ามก็ยิ่งขับให้ดูมีชีวิตชีวาในท่ามกลางผู้คนสีหน้าเครียดจัดอย่างสิ้นเชิง


"ก็มาสิวะ...แค่กรมการคลังเอง" หลินหยาพึมพำยิ้มมุมปากเหมือนกำลังบิ๊วท์ตัวเองให้กล้าเข้าไป มือหนึ่งของเธอควักเอกสารที่เขียนคำร้องขออนุญาตเปิดกิจการจากท่านหลิวอันที่เคยได้รับคำแนะนำมาซึ่งประทับตราแดงสว่างของฝ่ายจดทะเบียนมาเรียบร้อยแผ่นกระดาษนั้นเป็นเหมือนตั๋วผ่านด่านอสูรที่เธอภาวนาให้ไม่มีใครมาเบรคกลางคัน ไม่อย่างนั้นนางคงกัดหัวเสมียนตายแน่


เมื่อเดินมาถึงหน้าประตูไม้ใหญ่ที่สลักลวดลายเมฆหงส์ เสียงของทหารองครักษ์ที่ยืนตรวจคนเข้าออกก็เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงขึงขัง


“มีธุระสิ่งใดกับกรมการคลัง?”


หลินหยายิ้มบางเงยหน้ามองชายผู้สูงเกินกว่าเธอหนึ่งช่วงตัวแล้วตอบด้วยน้ำเสียงมั่นใจว่า “ข้ามาขอเปิดกิจการในเขตฉางอันเจ้าค่ะ” พลางยื่นเอกสารคำร้องไปตรงหน้าอย่างองอาจ แม้ภายในใจจะเริ่มรู้สึกเหมือนเหงื่อจะไหลตามร่องหลัง ทหารหนุ่มเลิกคิ้ว สายตามองสตรีแปลกหน้าตรงหน้าอย่างพินิจครู่หนึ่ง ก่อนจะรับเอกสารไปส่งต่อให้เจ้าหน้าที่ด้านใน


“รออยู่ตรงนี้ ข้าจะเรียกเจ้าหน้าที่ลงมาตรวจเอกสารเจ้า” เขากล่าวก่อนจะส่งสัญญาณให้ใครบางคนในตัวตึก หลินหยาพยักหน้าขอบคุณ แล้วหันกลับมายืนเรียบร้อย...สายตากวาดมองอาคารใหญ่ตรงหน้าที่เหมือนเขาวงกตไม้ไร้ทางออกด้วยความตื่นเต้นครึ่งกลัวครึ่งบ้า “เอาน่า…หากวันนี้ผ่านไปได้ ข้าก็จะมีร้านเป็นของตัวเองในฉางอันแล้วล่ะนะ...สู้เขาหลินหยา” นางพูดกับตัวเองเสียงเบาแต่ใบหน้าเต็มไปด้วยแววกร้านชีวิตแบบคนที่เคยงัดข้อกับงูพิษมาแล้วหลายตัวในวังหลวง


และไม่ไกลนักในหน้าต่างชั้นสองของเรือนกรม เงาเงียบ ๆ เงาหนึ่งที่ซ่อนตัวภายใต้ม่านไหมบางกลับมองลงมาที่เธอด้วยสายตาเย็นเฉียบแต่ลุ่มลึก ราวกับกำลังเฝ้าดู ‘นางแมวป่าของเขา’ ด้วยความสนใจเป็นพิเศษ...ใบหน้าของเขานั้นไม่อาจเห็นได้ชัดในแสงเช้า แต่แววตานั้น...เหมือนจะจำเธอได้ตั้งแต่ก่อนที่เธอจะก้าวเข้าประตูเสียอีก


ภายในอาคารไม้ชั้นสองของกรมการคลังที่เคร่งขรึมสงัดเงียบ ห้องทำงานของ ต้าซือหนง ซ่างกวน ซีโหลว ผู้เป็นเจ้ากรมการคลังประจำราชสำนักฮั่นนั้นหรูหราเรียบง่ายผิดกับตำแหน่งใหญ่โต โต๊ะทำงานไม้มะฮอกกานีแกะสลักลายเมฆคลื่นจัดวางอย่างพิถีพิถัน ใกล้หน้าต่างเปิดรับแสงธรรมชาติเพียงพอ กระดาษตราประทับวางเรียงกันเป็นระเบียบไม่มีร่องรอยความวุ่นวาย ขณะที่ด้านหนึ่งของห้องมีภาพครอบครัววาดด้วยหมึกจีนแขวนไว้เหนือชุดน้ำชาดินเผาสองถ้วย


ซ่างกวน ซีโหลวผู้เป็นดั่ง "ตาชั่งมีชีวิต" ของราชสำนัก นั่งนิ่งบนเก้าอี้ไม้หรูสูงเพียงพอให้มองเห็นผู้คนได้ทั้งจากระดับสายตาและระดับเจตนา ชายหนุ่มในชุดครุยสีครามลวดลายทองแต้มที่แขนเสื้อพอให้ขลับยศโดยไม่ข่มตา ใบหน้าคมคายแฝงความเหนื่อยล้าบางเบาจากเอกสารหลายร้อยฉบับเมื่อคืน แต่ดวงตาคมสีน้ำตาลไหม้นั้นกลับยังคงเยือกเย็นมั่นคงดั่งจิตใจเหล็กกล้าของผู้ไม่เคยยอมให้ความผิดพลาดแม้แต่น้อยรอดสายตาไปได้ ขณะที่เสียงเคาะประตูดังขึ้น เสมียนนำหญิงสาวผู้หนึ่งเข้ามาพร้อมเอกสารหญิงสาวผิวขาวจัดแต่งตัวสุภาพแต่ดูซุกซนในที เส้นผมดำขลับถูกเกล้าอย่างเรียบง่าย ดวงตากลมโตของนางมองไปรอบห้องอย่างตื่นเต้นกึ่งหวาดหวั่น


“ต้าซือหนงขอรับ นี่คือผู้มายื่นขอเปิดกิจการตามขั้นตอนที่ผ่านความเห็นชอบจากกรมทะเบียนค้าขายแล้ว...นามว่า หนาน หลินหยา”


หลินหยาแทบอยากจะหยิกแขนตัวเองให้ตื่น…ทำไมต้องขึ้นมาพบตัวท่านเจ้ากรมเลยวะ นางคิดพลางกลืนน้ำลาย เมื่อสบตากับสายตาคมเฉียบของซ่างกวน ซีโหลว ราวกับถูกเข็มเล่มเล็กทิ่มเบา ๆ ที่หัวใจจนหัวใจเต้นสะดุดไปครึ่งจังหวะ


ซ่างกวน ซีโหลวละสายตาจากเอกสารบนโต๊ะ ก่อนจะยกคิ้วขึ้นเล็กน้อยพลางถามด้วยเสียงที่นุ่มลึกและเรียบเฉียบเสียจนเธอไม่รู้จะกังวลหรือเคลิ้มดี “แม่นางน้อยคือหนาน หลินหยา…ใช่หรือไม่? เอกสารครบถ้วน...ดูเหมือนจะเรียบร้อยดี” เขาหยุดเล็กน้อย มองตรงมายังเธอ “เหตุใดจึงคิดเปิดกิจการในฉางอัน?”


โอ้โห ถามตรงไม่มีแต่งเติม ไม่มีข่มขู่ ไม่มีเล่นคำสวยหรู แต่แฝงพลังอำนาจให้ขาสั่นเฉยเลย…หลินหยาเกือบตอบไปว่า ‘เพราะอยากรวย’ แต่ก็รีบกัดลิ้นตัวเองไว้ก่อนจะโดนตบออกนอกประตู


หญิงสาวสูดลมหายใจ น้อมตัวเล็กน้อยอย่างสุภาพ แล้วตอบด้วยน้ำเสียงมั่นใจแต่ไม่แข็งกระด้างนัก “ข้าน้อยเคยทำงานที่หอว่านหงเหรินเจ้าค่ะ มีประสบการณ์ในการจัดหาเครื่องหอม น้ำอบ และของใช้สำหรับสตรี หรือของอย่างอื่น...แม้ข้าจะไม่ใช่ขุนนางชั้นสูงหรือคหบดีบุตรเจ้าพ่อค้าใหญ่โต แต่ข้าก็รู้จักการทำการค้าอย่างสุจริตดีและอยากจะเริ่มต้นสิ่งที่มั่นคงในฉางอันแห่งนี้เจ้าค่ะ”


ซ่างกวน ซีโหลวฟังด้วยสีหน้าเรียบเฉย แต่น้ำเสียงของเขาตอบกลับนั้นกลับแฝงแววชมเชยเพียงเล็กน้อยหากฟังดี ๆ “กล้าตอบด้วยใจ(?) มิใช่ปั้นแต่งคำสวยงาม(?) นับว่าตรงไปตรงมาดี(????)” เขารับตราแผ่นเหล็กจารึกตราสำนักขึ้นมา พลิกมันเล็กน้อยก่อนจะประทับลงบนเอกสารของหลินหยาอย่างแม่นยำ...เสียง "แปะ" จากตราประทับดังกึกก้องในอกเธอมากกว่าหู “ข้าอนุญาต...ตามขั้นตอน หากมีปัญหาใดในระหว่างการค้าขาย ขอให้มาตามข้าโดยตรง” เขาพูดเรียบ ๆ แต่ดวงตานั้นกลับมองเธออย่างพินิจ ราวกับกำลังมองผ่านกระดาษใสทะลุถึงกลไกในใจ


หลินหยารีบค้อมศีรษะให้ตามมารยาท “ขอบพระคุณเจ้าค่ะ ท่านเจ้ากรม…”


“เจ้ามีดวงตาที่ซื่อตรง…แต่ก็ซ่อนอะไรไว้มากมายนัก” เขาเอ่ยราวกับกำลังพูดกับตัวเอง…หรืออาจพูดกับหล่อน? แต่หลินหยาเหมือนจะไม่ได้ยิน


หลินหยาที่กำลังถอนหายใจโล่งอก กลับต้องชะงักกลางลมหายใจนั้นเอง เมื่อได้ยินเสียงทุ้มเรียบนุ่มแฝงอำนาจจากซ่างกวน ซีโหลวเอ่ยตามมารยาทราชการ "การออกสิทธิ์อนุญาตนี้จำเป็นต้องชำระค่าธรรมเนียมตามระเบียบ… สิบตำลึงทอง"


สิบ ตำ ลึง ทอง


โอ้โห เหมือนโดนตบเข้าที่กระเป๋าสตางค์ฉับหนึ่งแบบไม่ต้องผ่านมือ! หลินหยาเบิกตากว้างแทบหายใจไม่ออก สิบตำลึงทอง!? นางคิดว่าแค่สามถึงห้าก็น่าจะมากพอแล้ว ไอ้เหี้ย...จะแพงอะไรขนาดนี้วะ! ร้านยังไม่ทันได้ขายแตงโมลูกแรกเลยด้วยซ้ำ!


"ขะ...ข้าน้อยทราบแล้วเจ้าค่ะ…" นางพยายามเก็บสีหน้ากลั้นกรี๊ดไว้ในหัวใจอย่างสุดชีวิต มือควานไปที่ห่อเงินใต้แขนเสื้อ ห่อที่มีเงินสำรองซุกไว้เผื่อวันเกิดเหตุการณ์แบบนี้โดยเฉพาะ...แน่นอนว่านางคิดว่าคงไม่มีทางเกิด แต่มันก็เกิดขึ้นจริงไงล่ะ! ขอบคุณจางกงกงที่เขาให้เงินนางไว้เป็นเงินถุงเงินถัง ฮือออ มีเสี่ยเลี้ยงมันดีแบบนี้เองสินะ มือเรียวล้วงเงินออกมาอย่างละล้าละลัง ตำลึงทองวาววับสิบเหรียญถูกวางลงบนถาดไม้ตรงหน้าโต๊ะซ่างกวน ซีโหลวอย่างเรียบร้อยแม้ในใจจะเลือดไหลกระฉูด…


บุรุษผู้เป็นดั่งตาชั่งแห่งฉางอันผงกศีรษะเล็กน้อยพลางเก็บเงินใส่ห่อผ้าอย่างเงียบงัน แววตาเขายังคงไม่เปลี่ยน สีหน้าสงบเสมอเหมือนภูผาใหญ่ แต่ก็ไม่เย็นชาเสียทีเดียว จากนั้น เขาจรดปลายพู่กันลงบนกระดาษแผ่นเล็กอีกฉบับหนึ่ง จารึกคำแนะนำสั้น ๆ ก่อนส่งมันให้เธอพร้อมกล่าว "หลังจากนี้…ให้ไปที่กรมโยธาธิการบนถนนสิบลี้อีกฟากหนึ่ง จงเลือกทำเลร้านค้าตามความเหมาะสม หากตกลงได้จะต้องชำระค่าเช่ารายเดือนต่อราชสำนักตามสัญญา ถ้ามีข้อสงสัยใดเกี่ยวกับสิทธิ์การใช้พื้นที่ ขอให้ยื่นเรื่องผ่านเสมียนโยธาธิการเท่านั้น อย่าเชื่อข่าวลือหรือการเรียกเก็บจากบุคคลภายนอก" เสียงของเขาเรียบเย็น แต่กลับฟังแล้วรู้สึกถึงความห่วงใยในระบบราชการที่เคร่งครัด หญิงสาวก้มหน้ารับคำเร็วจี๋


"เจ้าค่ะ ข้าน้อยจะปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัด! ขอบพระคุณท่านต้าซือหนงที่กรุณาให้คำแนะนำเจ้าค่ะ!" เธอรีบคว้ากระดาษแล้วหมุนตัวเดินเร็วออกมาราวกับคนเพิ่งรอดจากด่านประหารแต่ยังต้องเสียค่าทางด่วน เหงื่อผุดเต็มหลังเหมือนคนโดนล่ามด้วยคำว่า 'สิบตำลึงทอง' แล้วลากไปโยนหน้าตรอกตลาด… 


เมื่อหลินหยาเดินออกจากห้องพร้อมเอกสารในมือ ใบหน้าของนางยังเปื้อนรอยยิ้มตื่นเต้นแบบคนที่รอดออกจากดงเสือมาได้ “โอ้ย...เขาหล่อเหมือนรูปปั้นเทพแล้วทำไมสายตาถึงน่ากลัวขนาดนั้นล่ะวะ...แต่ก็แบบ...โคตรเท่เลยเหี้ยเอ้ยยยย” หลินหยาพึมพำกับตัวเองเบา ๆ ขณะเดินลงบันไดไม่เป็นจังหวะ "อาาาา…แม่งเอ้ย...สิบตำลึงทองขาดตัวเลย ฮือออ…แต่เขาก็พูดดีมากเลยนะเว้ย ทำไมเป็นคนที่สุภาพแล้วยังหล่อได้ขนาดนี้วะ! ซ่างกวน ซีโหลว บัดซบ...ข้าเกลียดตัวเองจริง ๆ เลย..." นางพึมพำระบายขณะเดินออกมาท่ามกลางแดดยามสาย มือยังจับกระดาษคำแนะนำแน่นราวกับมันเป็นคำสั่งสวรรค์


และเมื่อหันกลับไปอีกครั้งมองที่เรือนกรมการคลังใหญ่โตที่ยังคงตั้งตระหง่านอยู่เบื้องหลัง แววตาของหลินหยากลับเต็มไปด้วยทั้งความฮึดและความระทม "จะเอาร้านมาให้ได้! จะขายให้รวยลืมชื่อซ่างกวนเลยคอยดู!" แล้วนางก็รีบวิ่งดิ่งต่อไปยังกรมโยธาธิการ ฝั่งตะวันออกของถนนสิบลี้ทันทีด้วยหัวใจที่ปวดแสบแต่อัดแน่นไปด้วยความมุ่งมั่นใหม่อีกระลอก




@Admin 


พรสวรรค์: ลาภลอย (ไม้) 

มีโอกาสพบเจออีเว้นท์แปลก ๆ บางอย่างแทรกในเควสที่กำลังทำอยู่


อื่น ๆ: ค่าใช้จ่ายในการออกสิทธิ์อนุญาต: 10 ตำลึงทอง


รางวัล: พบและพูดคุย [NPC ตัวประกอบ - ซ่างกวน ซีโหลว]


99 EXP [LV Max] แจ้งเลื่อนระดับ +2 Point


แสดงความคิดเห็น

โพสต์ 48032 ไบต์และได้รับ 32 EXP! [VIP]  โพสต์ 2025-7-22 22:39
โพสต์ 48,032 ไบต์และได้รับ +35 EXP +12 คุณธรรม จาก ยอดคีตศิลป์  โพสต์ 2025-7-22 22:39
โพสต์ 48,032 ไบต์และได้รับ +2 คุณธรรม จาก ปราณกระเรียนขาว(ไม้)  โพสต์ 2025-7-22 22:39
โพสต์ 48,032 ไบต์และได้รับ +12 EXP +12 คุณธรรม +12 ความโหด จาก ดาวนำโชค  โพสต์ 2025-7-22 22:39
โพสต์ 48,032 ไบต์และได้รับ +25 EXP +20 คุณธรรม +9 ความชั่ว +20 ความโหด จาก ขลุ่ยพันธะในเงาศาลา  โพสต์ 2025-7-22 22:39
←อุปกรณ์ที่สวมใส่อยู่→
วาสนาเซียน
ตำราขนมหวานสูตรลับ
ด้ายแดงแห่งโชคชะตา
แหวนดาราจรัส(D2)
ยอดคีตศิลป์
ปราณกระเรียนขาว(ไม้)
ขลุ่ยพันธะในเงาศาลา
กระเป๋าเจ็ดขุมทรัพย์(D)
ทักษะผู้ขี่มังกรตะวันตก
←ไอเท็มที่มีอยู่→
x20
x1
x30
x4
x10
x12
x2
x1
x3
x114
x5
x5
x5
x5
x5
x8
x2
x2
x4
x21
x8
x20
x1
x158
x20
x21
x1
x5
x34
x5
x246
x1
x1
x1
x145
x5
x6
x66
x17
x6
x93
x51
x5
x209
x5
x50
x5
x85
x6
x197
x55
x68
x68
x4
x105
x5
x9
x4
x3
x8
x4
x2
x15
x69
x1
x1
x7
x52
x36
x47
x16
x140
x7
x10
x10
x26
x10
x10
x4
x16
x60
x55
x2
x1
x95
x62
x9
x10
x135
x55
x28
x70
x54
x49
x3
x3
x117
x11
x9
x11
x5
x3
x3
x9
x5
x3
x2
x1
x24
x6
x13
x8
x135
x70
x20
x10
x14
x48
x3
x1
x3
โพสต์ 2025-8-20 08:26:19 | ดูโพสต์ทั้งหมด


วันที่ 20 เดือน 7 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 11

ยามซื่อ เวลา 11.00 - 12.00 น. ณ ถนนสิบลี้ ฝั่งตะวันออก กรมการคลัง (ไปจ่ายค่าเช่าร้านรายเดือน)


เมื่อถึงปลายยามซื่อแสงแดดกลางวันที่ร้อนจัดส่องกระทบชุดผ้าลินินแสนเรียบง่ายสีผิวท้อของหลินหยา สตรีผู้ไม่ยอมปล่อยให้ตนเองเป็นหนี้แม้แต่ราชสำนักนางเดินมุ่งหน้าไปยัง "กรมการคลัง" ที่ตั้งอยู่ฝั่งตะวันออกของถนนสิบลี้ ตรงข้ามกับเรือนหมู่อาคารที่แออัดด้วยพ่อค้าแม่ขาย นางไม่ลืมที่จะยิ้มแห้ง ๆ ให้กับเหรียญทองที่กำลังจะปลิวหายไปจากถุงผ้าเล็ก ๆ ใบหนึ่งที่คล้องเอว เรือนไม้ของกรมการคลังนั้นใหญ่โตและดูน่าเกรงขาม ป้ายไม้เขียนด้วยอักษรสีทองสลักคำว่า กรมการคลัง เด่นหรา ประตูหน้ามีทหารยามถือทวนยืนนิ่งไม่ต่างจากรูปสลัก สายตาเฉียบคมของพวกเขาไล่สำรวจทุกผู้คนที่ก้าวย่างเข้าไปในบริเวณกรม ราวกับทุกคนที่เข้ามาล้วนมีโอกาสเป็นโจร


หลินหยาสูดลมหายใจหนึ่งครั้งก่อนจะเดินไปยังช่องจ่ายเงินของหน่วยราชการ หญิงสาวยื่นถุงผ้าเล็กที่ใส่เงินพร้อมกับเอ่ยเสียงเรียบ "ข้ามาจ่ายค่าเช่าร้านค้าเจ้าค่ะ รายเดือน เดือนที่ 7"


เจ้าหน้าที่ชายวัยกลางคนผู้มีหนวดเรียวบางรับเงินไปพลางจดบันทึกอย่างรวดเร็ว เขาเอ่ยเสียงเรียบ "5 ตำลึงทอง ตรงตามระเบียบ ข้าจะลงชื่อรับไว้"


หลินหยายิ้มจืดเจื่อน... "เจ้าค่ะ เข้าใจแล้วเจ้าค่ะ ....อ๊า...เจ็บกว่านี้ก็เคยเจอมาแล้ว" นางพึมพำเบา ๆ พลางมองเงินของตนถูกเทใส่หีบเหล็กใบใหญ่ รู้สึกได้ถึงเสียงร้องไห้ของเหล่าเหรียญในใจ


เมื่อเสร็จสิ้นธุรกรรม นางรับใบเสร็จมาเก็บใส่แขนเสื้ออย่างทะนุถนอม นี่คือสิ่งยืนยันว่านางไม่ใช่คนค้างค่าเช่า...เป็นหลักฐานแห่งเกียรติยศของพ่อค้าแม่ขายแห่งถนนสิบลี้ แล้วหันหลังกลับอย่างสง่างามแม้ภายในใจอยากร้องไห้ใส่ฝาท่อน้ำ และเมื่อออกมายืนกลางแดด หลินหยาก็พึมพำกับตัวเองว่า "5 ตำลึงทอง...เท่ากับบะหมี่หรือเสี่ยวหลงเปาได้เป็นสัปดาห์ ๆ แม่งได้ตั้งหลายชาม… โอ้ย..." แล้วเดินจากไปพร้อมเสียงรองเท้าสัมผัสกับพื้นอย่างสิ้นหวังแต่ศักดิ์ศรีสูงส่งดั่งขุนนางผู้ภาคภูมิของแม่ค้าน่ะนะ…แม่งเอ้ยยย เกิดเป็นแม่ค้าแท้แสนลำบาก




@Admin 


พรสวรรค์: ลาภลอย (ไม้) 

มีโอกาสพบเจออีเว้นท์แปลก ๆ บางอย่างแทรกในเควสที่กำลังทำอยู่


อื่น ๆ: จ่ายเงินค่าเช่าร้านค้ารายเดือน เดือนที่ 7 จำนวน 5 ตำลึงทอง


รางวัล: -


แสดงความคิดเห็น

โพสต์ 16277 ไบต์และได้รับ 12 EXP! [VIP]  โพสต์ 2025-8-20 08:26
โพสต์ 16,277 ไบต์และได้รับ +5 EXP +5 คุณธรรม จาก ด้ายแดงแห่งโชคชะตา  โพสต์ 2025-8-20 08:26
โพสต์ 16,277 ไบต์และได้รับ +2 EXP [ถูกบล็อค] ความชั่ว +5 คุณธรรม +4 ความโหด จาก แหวนดาราจรัส(D2)  โพสต์ 2025-8-20 08:26
โพสต์ 16,277 ไบต์และได้รับ +10 EXP [ถูกบล็อค] ความชั่ว +2 คุณธรรม จาก ยอดคีตศิลป์  โพสต์ 2025-8-20 08:26
โพสต์ 16,277 ไบต์และได้รับ [ถูกบล็อค] ความชั่ว +2 คุณธรรม จาก ปราณกระเรียนขาว(ไม้)  โพสต์ 2025-8-20 08:26
←อุปกรณ์ที่สวมใส่อยู่→
วาสนาเซียน
ตำราขนมหวานสูตรลับ
ด้ายแดงแห่งโชคชะตา
แหวนดาราจรัส(D2)
ยอดคีตศิลป์
ปราณกระเรียนขาว(ไม้)
ขลุ่ยพันธะในเงาศาลา
กระเป๋าเจ็ดขุมทรัพย์(D)
ทักษะผู้ขี่มังกรตะวันตก
←ไอเท็มที่มีอยู่→
x20
x1
x30
x4
x10
x12
x2
x1
x3
x114
x5
x5
x5
x5
x5
x8
x2
x2
x4
x21
x8
x20
x1
x158
x20
x21
x1
x5
x34
x5
x246
x1
x1
x1
x145
x5
x6
x66
x17
x6
x93
x51
x5
x209
x5
x50
x5
x85
x6
x197
x55
x68
x68
x4
x105
x5
x9
x4
x3
x8
x4
x2
x15
x69
x1
x1
x7
x52
x36
x47
x16
x140
x7
x10
x10
x26
x10
x10
x4
x16
x60
x55
x2
x1
x95
x62
x9
x10
x135
x55
x28
x70
x54
x49
x3
x3
x117
x11
x9
x11
x5
x3
x3
x9
x5
x3
x2
x1
x24
x6
x13
x8
x135
x70
x20
x10
x14
x48
x3
x1
x3
โพสต์ 2025-9-19 08:17:11 | ดูโพสต์ทั้งหมด
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย LinYa เมื่อ 2025-9-19 08:38

วันที่ 10 เดือน 8 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 11

ณ ถนนสิบลี้ ฝั่งตะวันออก กรมการคลัง (มาจ่ายเงิน)


บ่ายวันนี้แสงแดดอุ่นล้อมรอบลานกว้างของกรมการคลัง เสียงระฆังเงินที่ประตูทางเข้าดังรับผู้มาเยือน หลินหยาก้าวเท้าเข้าไปอย่างมั่นคงแม้ร่างกายเพิ่งผ่านพ้นความเจ็บป่วย นางเดินตรงไปยังโต๊ะเก็บค่าเช่า พลางหยิบถุงผ้าเล็กจากแหวนดาราจรัสดึงเหรียญตำลึงทองห้าเหรียญ ที่ส่องประกายออกมาวางบนถาดเงินด้วยท่วงท่าที่ทั้งเรียบร้อยและคล่องแคล่ว 


“นี่คือค่าเช่าร้านสำหรับเดือนแปด ข้าขอชำระล่วงหน้าตามกำหนดเจ้าค่ะ” เสียงหวานแต่หนักแน่นของนางทำให้เสมียนที่รับเงินพยักหน้ารับด้วยความเคารพ


เมื่อเสร็จธุระ หลินหยาไม่รอให้ใครเอ่ยถาม นางเก็บใบเสร็จเข้ากระเป๋าแล้วก้าวออกจากกรมการคลังอย่างรวดเร็ว แสงบ่ายส่องลงบนเส้นทางหินสีเทาเป็นประกายเย็นตา ร่างบางเดินตรงไปยังลานจอดม้าที่รออยู่ด้านนอก ม้าดำทมิฬเยวี่ยเหยียนยืนสง่างามรอเจ้านายอยู่ก่อนแล้ว ดวงตาสีแดงขลับฉายแววเป็นห่วงเมื่อเห็นหลินหยาปรากฏตัว หญิงสาวหัวเราะเบา ๆ พลางยกมือแตะสันจมูกของมัน “เจ้าคงกังวลข้าไม่น้อยเลยสินะ ข้าหายดีแล้วจริง ๆ ไม่ต้องเป็นห่วงอีกแล้วนะ”


เยวี่ยเหยียนส่ายศีรษะเบา ๆ พลางเอาจมูกชนมือของนางราวกับกำลังยืนยันความห่วงใย หลินหยาจึงระบายยิ้มอ่อนโยน ก่อนโน้มหน้าลงเอาหน้าผากชนกับหน้าผากของมัน “ถ้าเช่นนั้น…ข้าจะถ่ายทอดประสบการณ์คราวนี้ให้เจ้า”


ทันใดนั้นตบะอุ่นจากร่างหญิงสาวขยับหัวเอาทาบหัวเจ้าม้าตัวใหญ่ก่อนปล่อยตบะไหลผ่านสู่ร่างม้าดำทมิฬเป็นประกายเรืองรองดั่งละอองดาว ภาพการต่อสู้กับปีศาจเป็ด ความเจ็บปวดจากพิษมังกร และการต่อสู้เพื่อมีชีวิตรอดถูกส่งผ่านไปยังจิตสำนึกของเยวี่ยเหยียนเป็นระลอกคลื่น พลังตบะของมันพลันขยายขึ้นเล็กน้อย ดวงตาส่องประกายลึกขึ้นอย่างชัดเจน ม้าหนุ่มส่ายหัวเบา ๆ พลางส่งเสียงหืดหาดคล้ายคำขอบคุณ 


หลินหยาลูบแผงคอหนาอย่างเอ็นดู “เก็บไว้เป็นประสบการณ์นะเยวี่ยเหยียน เจ้าจะแข็งแกร่งขึ้นอีก ข้าสัญญา” หญิงสาวยิ้มกว้างเมื่อสัมผัสถึงแรงตอบรับจากสหายสี่เท้า ความสัมพันธ์ระหว่างนายหญิงกับม้าศึกแน่นแฟ้นยิ่งขึ้น ราวกับทั้งสองต่างถ่ายทอดหัวใจให้แก่กันท่ามกลางสายลมแห่งนครฉางอัน "เดี๋ยวเราต้องเดินทางไกล งั้นกินหญ้าก่อนนะ? ข้ามีของดีให้เจ้าตั้งเยอะแหนะ" ว่าพลางขยับเอาหญ้าโลหิตมังกรให้ม้าหนุ่มทาน เมื่อมันทานเสร็จเธอก็ลูบแผงคอมันอย่างรักใคร่


พรสวรรค์: ลาภลอย (ไม้) 

มีโอกาสพบเจออีเว้นท์แปลก ๆ บางอย่างแทรกในเควสที่กำลังทำอยู่


อื่น ๆ: จ่ายเงินค่าเช่าร้านค้ารายเดือน เดือนที่ 8 จำนวน 5 ตำลึงทอง


ป้อนหญ้าให้สัตว์อสูร : เยวี่ยเหยียน

ป้อน หญ้าโลหิตมังกรจำนวน 4 ชิ้นให้เยวี่ยเหยียน เพิ่มค่าประสบการณ์ม้า 200x4 = 800 EXP


มอบพลังแก่สัตว์อสูร

ใช้ได้เฉพาะคน Level Max เท่านั้น และ EXP ตัน 99

เปิดติดตามสัตว์อสูรและต้องปิดการใช้งานสกิลทั้งหมด

สัตว์อสูรจะได้รับ 99 EXP จากผู้ถ่ายโอน

(-50 ตบะฝึกฝน -99 EXP ในการถ่ายโอนพลังฝีมือแก่สิ่งมีชีวิต) 


สรุปรางวัลที่ได้ : +500 คุณธรรม, +100 พลังใจ


แสดงความคิดเห็น

คุณได้รับ +500 คุณธรรม โพสต์ 2025-9-19 11:07
โพสต์ 17331 ไบต์และได้รับ 8 EXP! [VIP]  โพสต์ 2025-9-19 08:17
โพสต์ 17,331 ไบต์และได้รับ +2 EXP +5 คุณธรรม +4 ความโหด จาก แหวนดาราจรัส(D2)  โพสต์ 2025-9-19 08:17

คะแนน

จำนวนผู้เข้าร่วม 1พลังน้ำใจ +100 ย่อ เหตุผล
Watcher + 100

ดูบันทึกคะแนน

←อุปกรณ์ที่สวมใส่อยู่→
วาสนาเซียน
ตำราขนมหวานสูตรลับ
ด้ายแดงแห่งโชคชะตา
แหวนดาราจรัส(D2)
ยอดคีตศิลป์
ปราณกระเรียนขาว(ไม้)
ขลุ่ยพันธะในเงาศาลา
กระเป๋าเจ็ดขุมทรัพย์(D)
ทักษะผู้ขี่มังกรตะวันตก
←ไอเท็มที่มีอยู่→
x20
x1
x30
x4
x10
x12
x2
x1
x3
x114
x5
x5
x5
x5
x5
x8
x2
x2
x4
x21
x8
x20
x1
x158
x20
x21
x1
x5
x34
x5
x246
x1
x1
x1
x145
x5
x6
x66
x17
x6
x93
x51
x5
x209
x5
x50
x5
x85
x6
x197
x55
x68
x68
x4
x105
x5
x9
x4
x3
x8
x4
x2
x15
x69
x1
x1
x7
x52
x36
x47
x16
x140
x7
x10
x10
x26
x10
x10
x4
x16
x60
x55
x2
x1
x95
x62
x9
x10
x135
x55
x28
x70
x54
x49
x3
x3
x117
x11
x9
x11
x5
x3
x3
x9
x5
x3
x2
x1
x24
x6
x13
x8
x135
x70
x20
x10
x14
x48
x3
x1
x3
ขออภัย! คุณไม่ได้รับสิทธิ์ในการดำเนินการในส่วนนี้ กรุณาเลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง เข้าสู่ระบบ | ลงทะเบียน

รายละเอียดเครดิต

เว็บไซต์นี้ มีการใช้คุกกี้ 🍪 เพื่อการบริหารเว็บไซต์ และเพิ่มประสิทธิภาพการใช้งานของท่าน (เรียนรู้เพิ่มเติม)

ตอบกระทู้ ขึ้นไปด้านบน ไปที่หน้ารายการกระทู้