[เมืองซินเย่]

[คัดลอกลิงก์]








เมืองซินเย่




เมืองซินเย่ตั้งอยู่ในภูมิภาคจิงโจว ซึ่งเป็นพื้นที่ลุ่มแม่น้ำอุดมสมบูรณ์ ล้อมรอบด้วยแม่น้ำสายหลักและลำธารสาขาที่ช่วยสร้างระบบชลประทานธรรมชาติ เหมาะสำหรับการเพาะปลูกข้าวและพืชไร่อื่น ๆ พร้อมภูเขาเตี้ยและเนินเขาระยะไกลที่ช่วยเป็นแนวป้องกันตามธรรมชาติ สภาพอากาศอบอุ่นชื้นพร้อมฤดูฝนชัดเจนส่งเสริมการเกษตรอย่างยั่งยืน


เศรษฐกิจของซินเย่จึงพัฒนาขึ้นจากการเกษตรเป็นหลัก โดยมีการผลิตข้าวและพืชไร่เพื่อบริโภคในท้องถิ่นและส่งออกยังพื้นที่อื่น นอกจากนี้ยังเป็นศูนย์กลางของงานหัตถกรรม เช่น การทอผ้าไหมที่มีชื่อเสียง การผลิตเครื่องมือโลหะโดยการหล่อเหล็ก รวมถึงการทำเครื่องปั้นดินเผาและงานไม้ต่าง ๆ ซึ่งสนับสนุนทั้งการใช้งานภายในและการค้าขายกับเมืองใกล้เคียง


การตั้งอยู่บนทำเลที่เชื่อมโยงกับแม่น้ำและเส้นทางบกสำคัญ ทำให้ซินเย่เป็นจุดยุทธศาสตร์ที่มีความสำคัญทั้งทางเศรษฐกิจและการทหาร โดยมีการวางผังเมืองและโครงสร้างพื้นฐานที่ตอบสนองต่อการป้องกันและการพาณิชย์อย่างเป็นระบบ ส่งผลให้เมืองนี้มีความมั่นคงและรุ่งเรือง











แสดงความคิดเห็น

โพสต์ 6261 ไบต์และได้รับ 4 EXP! [VIP]  โพสต์ 2025-9-29 11:33
โพสต์ 2025-9-29 12:42:56 | ดูโพสต์ทั้งหมด

วันที่ 28 เดือน 9 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 11

ยามเว่ย เวลา 13.00 - 14.00 น.

╰┈➤ ตามหาเบาะแส



กองฟางนุ่มที่มีกลิ่นหญ้าแห้งผสมกลิ่นเล้าหมูอบอวล เสียงหายใจของหมูอ้วนหลายตัวดังฮืดฮาดประสานกัน เสวี่ยซีลืมตาขึ้นอย่างมึนงง ร่างบอบบางครึ่งหนึ่งจมอยู่ในฟาง อีกครึ่งหนึ่งถูกหมูอ้วนสองตัวเบียดแน่น ริมฝีปากสวยเผยอขึ้นเล็กน้อย พ่นลมหายใจที่เต็มไปด้วยความงงงวย


“นี่มันที่ใดกัน” เขาพึมพำกับตัวเองเบา ๆ เสียงสั่นระริกยังไม่ทันจะจบ เจ้าหมูสีชมพูที่นอนแผ่ใกล้ ๆ กลับหันหัวมามองตาแป๋ว 


ก่อนร้อง "อู้ดดดดด~~" ใส่เสียงดังจนฟางร่วงลงมาใส่หน้าชายหนุ่ม


เสวี่ยซีรีบยันกายขึ้น แต่พอขยับนิดเดียว เจ้าหมูอีกตัวก็เอาจมูกใหญ่ ๆ ดุนหลังเขาจนเซล้มลงไปในกองฟางอีกครั้ง ใบหน้าขาวเนียนเปรอะด้วยเศษหญ้าแห้ง เขารีบสะบัดออกด้วยความตกใจ “โอ๊ย ๆ อย่ามาดุนข้านะ ข้ามิใช่อาหารเจ้าสักหน่อย!”


แต่ยิ่งว่าเหมือนยิ่งยุ หมูอีกสามตัวพากันเข้ามาเบียดแย่งที่นอนราวกับคิดว่าเขาเป็นส่วนหนึ่งของฟาง ทั้งเล้าดังก้องไปด้วยเสียงหมูร้องอื้ออึง ทำเอาเสวี่ยซีเผลอหัวเราะทั้ง ๆ ที่ตกใจ 


เขาค่อย ๆ คลานออกมาอย่างทุลักทุเลพอฟื้นตัวได้ก็ลุกขึ้นยืน ผมยาวดำขลับที่เคยสลวยพลิ้วกลับพันกันยุ่งเหยิง ฟางหญ้าติดเต็มหัว ราวกับสวมมงกุฎแปลกประหลาด ร่างบอบบางในชุดอาภรณ์ชื้นเปื้อนดินตรงปลายชายผ้า เสวี่ยซีมองซ้ายมองขาเห็นว่ารอบ ๆ เล้าหมูยังเงียบสงัด ไม่มีผู้ใดเห็นเขาตกลงมาจึงถอนหายใจโล่งอก


“โชคยังดีหากมีใครมาเห็น ข้าคงหมดสภาพยิ่งกว่านี้แน่” เขาบ่นงึมงำกับตัวเอง แล้วรีบสะบัดเศษฟางออกจากร่าง แต่ยิ่งสะบัดก็ยิ่งฟุ้งกระจายจนจามไม่หยุด


เมื่อจัดเนื้อจัดตัวพอสมควรแล้ว เสวี่ยซีก็เดินออกจากเล้า สายตาสีอำพันทอดมองไปยังเส้นทางที่ทอดเข้าสู่ตัวเมืองซินเย่ เบื้องหน้าคือถนนหินกรวดที่คึกคักด้วยเสียงเกวียน เสียงคนค้าขาย และกลิ่นอาหารหอมกรุ่นที่ลอยมาเตะจมูก


เขาเดินเข้าไปอย่างระวัง พลางครุ่นคิดถึงคำพูดของเงาลึกลับในถ้ำ “หมู่บ้านซานเย่...หญิงสาวหายไป...เผ่าปีศาจ...” ทุกถ้อยคำยังคงวนเวียนในหู แต่เมื่อก้าวเข้าสู่ย่านการค้าของเมือง เขากลับถูกสิ่งรอบตัวดึงความสนใจจนเกือบลืมเป้าหมาย


เสียงแม่ค้าตะโกนขายเกี๊ยวทอดดังแข่งกับพ่อค้าขายผ้าเสียงโหวกเหวก กลิ่นขนมหวานและหม้อซุปเดือดพล่านทำให้ท้องของเขาร้องเบา ๆ จนเจ้าตัวหน้าแดง รีบกอดท้องไว้หวังกลบเกลื่อน


เขาพยายามรวมสติ ตั้งใจจะสอบถามเรื่องหญิงสาวที่หายไป แต่ยังไม่ทันเอ่ยปาก แม่ค้าคนหนึ่งที่ขายผักกลับหันมาหัวเราะ “หนุ่มน้อยเจ้าหน้าสวย มาหาผักกาดไปทำซุปหรือไม่ล่ะ?”


“เอ่อ...มิใช่ ข้าอยากถามว่า—”


“โอ้ย อย่าถามเลย ข้าขายแต่ผัก ไม่ขายข่าวลือหรอกนะ” แม่ค้าพูดพลางยัดผักกาดสดใส่มือเสวี่ยซี เขาตกใจจนทำหน้าเหวอ รีบคืนให้ แต่แม่ค้ากลับหัวเราะแล้วผลักไหล่เบา ๆ “อย่าทำหน้าซีดเช่นนั้นสิ เจ้าหน้าหวานราวกับสาวงาม ข้าล้อเล่นหรอก!”


เสวี่ยซีอึกอักไปครู่ใหญ่ จนเผลอหลุดหัวเราะออกมาอย่างเก้อ ๆ แล้วเดินต่อไปยังร้านน้ำชาที่อยู่ไม่ไกล เขาคิดว่าอาจได้ข้อมูลจากนักเดินทางที่มานั่งพัก


ภายในร้านน้ำชาคึกคักด้วยเสียงสนทนา ชายชรากลุ่มหนึ่งนั่งล้อมวงเล่นหมากล้อม บ้างหัวเราะเฮฮา บ้างโวยวายเสียงดัง เสวี่ยซีค่อย ๆ ย่องเข้าไปนั่งโต๊ะว่างแล้วสั่งชาร้อนมาหนึ่งกา


ยังไม่ทันได้จิบเขาก็เงี่ยหูฟังเสียงชายสองคนโต๊ะข้าง ๆ ที่กำลังคุยกันเสียงดัง


“ข้าได้ยินมาว่า สตรีที่หายไป ถูกปีศาจแมวขโมยไปนะ! หูยาว ตาเขียวแวววาว กระโจนปราดเดียวก็หายไปในความมืด”


อีกคนส่ายหน้าแรง “ไม่ใช่หรอก! มันคือปีศาจกบต่างหาก กระโดดตุ้บเดียวก็พาหญิงสาวหายเข้าไปในบึงลึก”


เสวี่ยซีทำตาโต หันไปฟังด้วยความสนใจแต่เมื่อคนที่สามแทรกขึ้น “พวกเจ้าเลอะเทอะทั้งนั้น มันคือวิญญาณหญิงผมยาวต่างหาก นางหึงหวงเพราะไม่มีใครสนใจเลยลักพาสตรีไปอยู่เป็นเพื่อน!”


ทั้งสามคนเถียงกันไปมาอย่างเอาจริงเอาจัง จนโต๊ะสั่นสะเทือน เสวี่ยซีได้แต่ยกถ้วยชาขึ้นจิบแก้เขิน รู้สึกว่าข้อมูลที่ได้กลับทำให้เขางงหนักกว่าเดิม


หลังจากเดินออกจากร้านน้ำชา เขายังคงพยายามสอบถามผู้คนต่อไป บ้างก็ตอบว่าเป็นฝีมือโจร บ้างบอกว่าเป็นการลงโทษจากสวรรค์ บ้างบอกว่า “อ๋อ หญิงสาวหายไปก็เพราะแต่งงานหนีตามชายหนุ่มน่ะสิ!”


แต่เมื่อถามต่อว่าหนีไปกับใคร ทุกคนกลับยักไหล่หัวเราะแห้ง ๆ แล้วเปลี่ยนเรื่องทันที เสวี่ยซีเดินจนขาล้า รู้สึกว่าทุกถ้อยคำที่ได้มามีแต่ความวกวนปนเปกันไปหมด ไม่อาจจับต้นชนปลายได้


แต่แม้จะยังไม่รู้อะไรแน่ชัด เขาก็รู้สึกได้ว่าภายใต้เสียงหัวเราะและความคึกคักของเมืองซินเย่นี้ มีบางสิ่งบางอย่างซ่อนอยู่ในเงามืด ราวกับกำลังเฝ้าดูทุกฝีเท้าของเขาอย่างเงียบเชียบ

แสดงความคิดเห็น

โพสต์ 22733 ไบต์และได้รับ 12 EXP! [VIP]  โพสต์ 2025-9-29 12:42
โพสต์ 22,733 ไบต์และได้รับ +10 EXP +15 คุณธรรม +15 ความโหด จาก โดดเด่นมีเอกลักษณ์  โพสต์ 2025-9-29 12:42
โพสต์ 22,733 ไบต์และได้รับ +9 EXP +9 คุณธรรม +9 ความโหด จาก แหวนหยกสลักนาม   โพสต์ 2025-9-29 12:42
โพสต์ 22,733 ไบต์และได้รับ +6 EXP +6 คุณธรรม จาก ยาหยกบูรพา  โพสต์ 2025-9-29 12:42
โพสต์ 22,733 ไบต์และได้รับ +6 EXP +6 คุณธรรม +6 ความโหด จาก พู่หยกสลักลายมังกร  โพสต์ 2025-9-29 12:42
←อุปกรณ์ที่สวมใส่อยู่→
ปิ่นปักผมหยกขาว
 มีดสั้นเงาจันทร์
ชุดวสันต์ลีลา
คัมภีร์ดาราศาสตร์ตงฟาง
โดดเด่นมีเอกลักษณ์
พู่กันดาราศาสตร์
แหวนหยกสลักนาม
ยาหยกบูรพา
พู่หยกสลักลายมังกร
กระบี่คู่สลักจันทรา
แหวนดาราจรัส(D)
เกราะทองแดง
อาภรณ์พร่ำพิรุณ (ช)
←ไอเท็มที่มีอยู่→
x1
x40
x2
x7
x1
x2
x2
x1
x6
x1
x8
x2
x10
x7
x12
x26
x48
x8
x24
x24
x5
x2
x10
x1
x2
x12
x30
x21
x5
x6
x2
x1
x10
x5
x60
x90
x60
x5
x2
x120
x6
x17
x20
x2
x20
x2
x2
x2
x3
x2
x2
x3
โพสต์ 2025-9-29 14:49:57 | ดูโพสต์ทั้งหมด

วันที่ 28 เดือน 9 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 11

ยามเว่ย เวลา 14.00 - 15.00 น.

╰┈➤ พบเบาะแส


แสงอาทิตย์สีส้มทองทอดยาวผ่านเสาไม้และชายคา ร้านรวงเริ่มปิดตัวลงทีละแห่ง กลิ่นควันไฟจากเตาถ่านคลุ้งปะปนไปกับกลิ่นอาหารที่ปรุงเสร็จใหม่ ๆ ผู้คนเดินสวนกันจนบางทีเสวี่ยซียังรู้สึกเวียนหัว แต่ก็ยังพยายามกวาดตามองหาคนที่อาจให้เบาะแสได้จริงเสียที


ขณะกำลังจะเดินเลี้ยวเข้าซอยเล็ก ๆ เสียงไอแห้ง ๆ ดังขึ้นจากมุมเงามืดใต้ต้นเสาไม้เก่าแก่


“หนุ่มน้อยเจ้ามีเวลาสักครู่หรือไม่?”


เสวี่ยซีหันไปเห็นชายวัยกลางคนผู้หนึ่งนั่งพิงเสา เสื้อผ้าที่สวมยับย่นเปื้อนฝุ่น ร่างกายดูซูบผอมดวงตาลึกโหล แม้จะดูอ่อนแรง แต่แววตากลับแฝงไปด้วยประกายร้อนแรงแปลกประหลาด ราวกับกำลังไขว่คว้าเส้นด้ายสุดท้ายของชีวิต


เสวี่ยซีลังเลเล็กน้อย ก่อนจะเดินเข้าไปใกล้ เอียงคอมองด้วยแววตาเป็นห่วง “ท่านลุงมีอะไรเหรอ เป็นอะไรหรือเปล่า?”


ชายคนนั้นยกมือสั่น ๆ ขึ้น “ไม่ต้องห่วงข้าแต่ลูกสาวของข้า...นาง...นางยังอยู่ที่นั่น” เสียงเขาแตกพร่า น้ำตาคลอเบ้า


เสวี่ยซีสะดุ้งเล็กน้อย หัวใจเต้นแรงขึ้นเพราะสัมผัสได้ถึงความสิ้นหวังที่แท้จริง ไม่เหมือนกับข่าวลือเหลวไหลที่ได้ยินมาตลอดทั้งวัน


“ท่านหมายถึงที่ใดหรือ”


ชายคนนั้นกัดฟันแน่น หอบหายใจเฮือกใหญ่ราวกับกำลังรวบรวมเรี่ยวแรง “เนิน...ป๋อหวัง...เส้นทางข้ามเขาไปยังเมืองตะวันตก...ข้าพาลูกสาวไปค้าขาย แต่ถูก...พวกมัน...พวกปีศาจชุ่ม...ซุ่มโจมตี...”


คำว่าปีศาจชุ่ม ทำเอาเสวี่ยซีขนลุกวาบ ความเย็นยะเยือกแล่นผ่านสันหลัง แม้เขาไม่รู้จักชื่อนี้มาก่อน แต่เพียงได้ยินก็รู้สึกได้ถึงอันตรายที่ไม่ธรรมดา


ชายคนนั้นยังพูดต่อ น้ำเสียงสั่นพร่าเต็มไปด้วยความเจ็บปวด “พวกมันมืดคล้ำราวกับควัน พุ่งเข้ามาหาเราไม่หยุด ข้าคิดว่าคงตายแน่ แต่ลูกสาวของข้า...นางผลักข้าออกไป แล้วสละตัวเองยื้อพวกมันไว้...จนข้าหนีมาได้...ตั้งแต่นั้น...ข้าไม่รู้ว่านางเป็นหรือตาย”


น้ำตาไหลรินบนใบหน้าหยาบกร้านของชายผู้เป็นบิดา มือสั่นเทาเอื้อมเข้าไปในอกเสื้อ ก่อนดึงห่อผ้าเล็ก ๆ ออกมา คลี่ออกเผยให้เห็นหินสีแดงเข้มขนาดเท่ากำปั้นเรืองแสงอุ่นเรืองรองอยู่ภายใน


“นี่คือ...หินเพลิงเทพเป็นสมบัติที่ตกทอดมาในตระกูลพ่อค้าของข้า...มันอาจช่วยท่านได้ในยามคับขัน...ข้าไม่มีเรี่ยวแรงจะไปต่อแล้วแต่เจ้า” ชายชรามองตรงมาที่เสวี่ยซี แววตาสั่นไหวแต่หนักแน่น “ข้ารู้สึกได้ว่าเจ้าถูกส่งมาด้วยชะตาบางอย่าง ช่วยลูกสาวของข้าที...”


เสวี่ยซีเบิกตากว้าง มองหินเพลิงเทพที่เปล่งประกายราวกับมีชีวิต ความร้อนจากมันอาบผ่านผิวกาย แม้ไม่สัมผัสตรง ๆ แต่ก็รับรู้ได้ถึงพลังแปลกประหลาดที่ซ่อนอยู่ในนั้น


“ท่านลุง...แต่ข้า” เขาอึกอัก ลมหายใจติดขัด ร่างบอบบางสั่นเล็กน้อย “ข้าไม่รู้ด้วยซ้ำว่าข้าจะต่อสู้กับปีศาจได้หรือไม่ ข้าเพียงแค่”


แต่ชายคนนั้นกลับยื่นหินเพลิงเทพเข้ามาใกล้ แทบจะยัดใส่มือเขา “เจ้าต้องทำได้! ไม่ว่าด้วยเหตุผลใด ข้ารู้ข้ามองเห็นเจ้ามิใช่คนธรรมดา”


เสวี่ยซีตะลึงจนพูดไม่ออก ฝ่ามือขาวบางรับหินนั้นมาโดยไม่รู้ตัว 


ชายคนนั้นหัวเราะทั้งน้ำตา “หากนางยังมีชีวิตอยู่ นางต้องรอเจ้าไปเถิด ไปที่เนินป๋อหวังจุดที่พวกปีศาจชุ่มโจมตี”


น้ำเสียงเต็มไปด้วยแรงวิงวอนปนสิ้นหวัง ดวงตาสีอำพันของเสวี่ยซีสะท้อนภาพชายผู้นี้ไว้ชัดเจน หัวใจของเขาบีบแน่นอย่างไม่อาจห้ามได้


เงียบงันครู่หนึ่ง เสวี่ยซีจึงเอ่ยช้า ๆ เสียงสั่นระริกแต่หนักแน่น “ข้าสัญญาจะไปตามหาลูกสาวท่าน ไม่ว่าชะตาจะเป็นเช่นไร ข้าจะพยายามพานางกลับมาให้ได้”


ชายคนนั้นยกมือสั่นเทากุมหน้าผาก ราวกับยกภาระหนักออกจากบ่า ก่อนพึมพำขอบคุณซ้ำ ๆ น้ำเสียงแผ่วเบาจนแทบกลืนไปกับสายลมยามเย็น


เบาะแสแรกปรากฏแล้ว — เนินป๋อหวัง จุดที่ปีศาจชุ่มโจมตี... และชะตาของหญิงสาวที่ยังไม่รู้ว่ามีชีวิตหรือไม่ กำลังรอคอยคำตอบอยู่ที่นั่น



(เลขไบต์หลักรองสุดท้าย คือ เบาะแสที่ได้รับ)

จากโพสต์ด้านบนได้ 


22,733 / เท่ากับ 3 

แสดงความคิดเห็น

โพสต์ 21852 ไบต์และได้รับ 12 EXP! [VIP]  โพสต์ 2025-9-29 14:49
โพสต์ 21,852 ไบต์และได้รับ +10 EXP +15 คุณธรรม +15 ความโหด จาก โดดเด่นมีเอกลักษณ์  โพสต์ 2025-9-29 14:49
โพสต์ 21,852 ไบต์และได้รับ +9 EXP +9 คุณธรรม +9 ความโหด จาก แหวนหยกสลักนาม   โพสต์ 2025-9-29 14:49
โพสต์ 21,852 ไบต์และได้รับ +6 EXP +6 คุณธรรม จาก ยาหยกบูรพา  โพสต์ 2025-9-29 14:49
โพสต์ 21,852 ไบต์และได้รับ +6 EXP +6 คุณธรรม +6 ความโหด จาก พู่หยกสลักลายมังกร  โพสต์ 2025-9-29 14:49
←อุปกรณ์ที่สวมใส่อยู่→
ปิ่นปักผมหยกขาว
 มีดสั้นเงาจันทร์
ชุดวสันต์ลีลา
คัมภีร์ดาราศาสตร์ตงฟาง
โดดเด่นมีเอกลักษณ์
พู่กันดาราศาสตร์
แหวนหยกสลักนาม
ยาหยกบูรพา
พู่หยกสลักลายมังกร
กระบี่คู่สลักจันทรา
แหวนดาราจรัส(D)
เกราะทองแดง
อาภรณ์พร่ำพิรุณ (ช)
←ไอเท็มที่มีอยู่→
x1
x40
x2
x7
x1
x2
x2
x1
x6
x1
x8
x2
x10
x7
x12
x26
x48
x8
x24
x24
x5
x2
x10
x1
x2
x12
x30
x21
x5
x6
x2
x1
x10
x5
x60
x90
x60
x5
x2
x120
x6
x17
x20
x2
x20
x2
x2
x2
x3
x2
x2
x3
ขออภัย! คุณไม่ได้รับสิทธิ์ในการดำเนินการในส่วนนี้ กรุณาเลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง เข้าสู่ระบบ | ลงทะเบียน

รายละเอียดเครดิต

เว็บไซต์นี้ มีการใช้คุกกี้ 🍪 เพื่อการบริหารเว็บไซต์ และเพิ่มประสิทธิภาพการใช้งานของท่าน (เรียนรู้เพิ่มเติม)

ตอบกระทู้ ขึ้นไปด้านบน ไปที่หน้ารายการกระทู้