[ถ้ำหมินเถียนปิง]

ถ้ำหมินเถียนปิง

【 ถ้ำหมินเถียนปิง 】

ถ้ำลึกลับนอกเมืองฉางอันที่ปรากฏร่องรอยประตูหินราวกับว่าเชื้อเชิญให้ย่างกรายเข้าไปที่ด้านใน แมกไม้แทรกผสานเกาะกินเนื้อหินจนแทบหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกัน ชาวฉางอันกล่าวกันไว้ว่าภายใต้ความมืดมิดของถ้ำโบราณแห่งนี้มีหินที่คล้ายหยกคุณภาพสูงส่องแสงเรืองรองโดยไร้สาเหตุ ความงดงามผสานวังเวงจนใจหายทำให้ผู้คนล้วนไม่กล้าเฉียดใกล้ เว้นเสียแต่ต้องการซุกซ่อนบางสิ่ง จึงจะจัดว่าเป็นสถานที่อันเหมาะสม

Ximenqing ดี

วันที่ 29 เดือน 07 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 10 เวลา 12.30  น




'นี่ซินะ ถ้ำหมิงเถียนปิง ที่ร่ำลือกันว่ามีหินมีค่า" โจวจินหลังจากเดินมาถึงก็ลองสำรวจหน้าถ้ำ


แมกไม้ปกปิดปากทางเข้าถ้ำอย่างมิดชิด แต่กลับกัน หน้าถ้ำกลับมีรอยเท้าเต็มไปหมด ราวกับว่ามีบุคคล หรือสิ่งใดอยู่ในถ้ำนี้ ด้วยถ้ำนี้อยู่ค่อนข้างใกล้กับเมืองฉางอัน บางทีอาจจะเป็นที่ซ่อนสินค้า หรืออาจจะเป็นถ้ำอัญมณีมีค่าก็เป็นได้


โจวจินคิดแล้วก็เลือดร้อน อยากเข้าไป แต่เขาก็ไม่โง่ ถ้าเป็นถ้ำที่ปกปิดมิดชิดจริงๆ หรือมีไว้กระทำการอันดำมืด ถ้าเขาถูกพบตัวโดยไม่มีการปลอมตัว ย่อมรับมือได้ยากเป็นแน่แท้ เขาจึงตัดสินใจเอาดินมาพรางหนาง แล้วเอาผ้าคลุมมาปิดหน้าเป็นการพลางตัว ยัด หญ้าที่ดูสะอาดนุ่มๆเข้ามาในชุดเกราะด้วยเพื่อทำให้เขาดูตัวใหญ่ขึ้น


หลังจากเตรียมการจนพร้อมแล้วนั้น โจวจินก็หาไม้แถวนั้มาทำคบไฟก่อนที่จะเดินเข้าไปสำรวจภายในถ้ำ


ดินในบริเวณนี้แม้จะดูนุ่มแต่กลับเดินง่ายอย่างประหลาด ในถ้ำที่เขาคิดว่าจะมีกลิ่นขี้ค้างคาวก็ดันดูสะอาด สะอ้าน เพลินตา


โจวจินใช้เวลาซักพัก สำรวจถ้ำหมินเถียงปิง


------------------------
@Admin ขอเปิดใช้งานพรสวรรค์ ลาภลอยด้วยฮะแอด



โจวจินจะเจออะไรไหมนะ INT 25 LUK 20 น่าจะพอมีความฉลาดกับดวงน้าาาาา

Ximenqing ดี

วันที่ 31 เดือน 07 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 10 เวลา 6.00  น ณ เทือกเขาฉินหมิง




ไก่ดำ (2)


หลังจากผ่านเรื่องราวมากมายการเป็นสหายกับแม่นางเว่ย การรับรู้ว่าปีศาจไม่ใช่เผ่าพันธ์ที่กินคน เขาก็หลับไปตื่นนึง หลังจากตื่นมาเขาก็รู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัว เหมือนกับว่าขาดอะไรบางอย่าง อ่อใช่ เขายังไม่ได้ล่าไก่เลย เนื้อไก่นั้นค่อนข้างที่จะเหนียมนุ่มและอร่อย ยังไงการที่มนุษย์ล่าสัตว์มาทำอาหารก็คงเป็นเรื่องปกติไม่ใช่เรื่องผิดบาปกระมั่ง


โจวจินเดินมาที่ถ้ำหมิงเถียงปิงหลังจากสำรวจไปซักพัก เขาก็เจอร่องรอยของไก่ดำที่เหลืออยู่แค่ตัวเดียว


แปลก ปกติไก่ประเภทนี้ต้องอยู่กับเป็นฝูงไม่ใช่รึ แต่โจวจินนั้นก็ไม่ได้คิดอะไรให้มากความ ชักกระบี่ จัดการฟาดฟัดไก่ตัวนี้ให้แดดิ้นหมดสิ้นความทรมาร


"ขอโทษนะเจ้าไก่ เเต่เนื้อเจ้ารสชาติดีจริงๆ และคนเราก็ต้องกินเผื่ออยู่จริงไหม" โจวจินกล่าวขอโทษทั้งๆที่ไม่รู้ว่าจะกล่าวทำไม คงเป็นเรื่องที่พี่หมานเตือนเรากระมัง ว่าเราชักจะมีกลิ่นไอโลหิต ติดมากเกินไปแล้ว


หลังจากนั้น โจวจินก็จัดการแล่เนื้อไก่ตัวนี้ออกมาเป็นส่วนๆ


"อ่ะ อะไรนะ" จู่ๆโจวจินก็รู้สึกได้ถึงจิตสังหารแปลกๆ ก่อตัวขึ้นมาทำให้ชายหนุ่มหันขวับ


'คงคิดไปเองมั้งโจวจินคิดในใจ


หลังจากแล่เนื้อไก่ตัวนี้เสร็จโจวจินก็ก่อกองไฟหน้าถ้ำเพื่อเตรียมทำเมนูไก่ขอทาน และชาดอกเบญจมาศ


"เนื้อไก่นั้นช่างอร่อยจริงๆ" โจวจินทำอาหารไปพลางฮัมเพลง


ทันใดนั้น สายตาโจวจินเหลือบไปเห็นเหงาสีขาวกำลังเคลื่อนที่อยู่จึงกล่าวทักทายไปว่า


"แม่นางเว่ย มาๆ ข้ากำลังเตรียมมื้อเช้าทาน เป็นไก่ขอทาน และ ชาเบญจมาศขอรับ แน่นอนไม่มีสุราๆ" โจวจินกล่าวยาวพลางเชิญชวนแม่นางเว่ยมาทาน


"เจ้านี่ ทำไมถึงเดาได้ว่าเป็นข้า ไม่คิดว่าจะเป็นคนอื่นเลยรึไง" แม่นางเว่ยก็ค่อยๆ เดินมานั่ง เตรียมรอทานอาหาร


"แหงล่ะ ท่านเป็นคนเดียวที่แต่งชุดขาวเข้าป่า" โจวจินหยักไหล่


"อีกทั้ง ทั้งเมืองฉางอัน สไตล์การแต่งตัวของแม่นางเว่ยช่างมีเอกลักษณ์นัก อีกทั้งรูปโฉมท่าน แค่มองจากไกลๆก็พอเดาได้แล้ว"โจวจินกล่าวตอบ


"มาแม่นางเว่ย อาหารได้แล้วมาทานกัน" โจวจินตัดแบ่งไก่ขอทาน และชาให้แม่นางเว่ยทาน


ทั้งคู่ได้ทานอาหารกันหน้าถ้ำหมิงเถียนปิง โดยที่ไม่รู้เลยว่ากำลังได้ทำการผิดพลาดครั้งใหญ่

ล่าไก่ดำ ครบ 5 ตัว จนหมดถ้ำ ทำเมนูไก่หน้าถ้ำ แถมกินไก่หน้าถ้ำ จะมีเหตุการณ์ใดเกิดขึ้นกันนะ โปรดติดตามช่วงถัดไป
-----------------------------------

[NPC-06] เว่ย จื่อฟู  +5 ความสัมพันธ์สนทนาประจำวัน
[NPC-06] เว่ย จื่อฟู +20 ความสัมพันธ์จากหัวดี
[NPC-06] เว่ย จื่อฟู +20 ความสัมพันธ์จากผู้มีบุญ
[NPC-06] เว่ย จื่อฟู +25+5+5 ความสัมพันธ์จาก อาหารเกรดทอง ไก่ขอทาน + ชาเบญจมาศ



@Admin เปิดใช้พรสวรรค์ผู้มีบุญพบเจอเหตุการณ์ที่น่าสนใจ



https://han.mooorp.com/plugin.php?id=dzs_npccomrade:fight&aid=86 ไก่ดำเลเวล 9

ไอเท็มดรอป(ประลองระบบ):

เนื้อไก่ดำ (เลขไบต์หลักสุดท้าย = จำนวนได้)




โบนัส: พรสวรรค์ ระดับผู้มีบุญ: x2 ทรัพยากรที่ดรอป
(ในโรลเพลย์เจอหลายตัว)


คำเตือน:
ฆ่าไก่ดำ ครบ 5 ตัว
เมื่อกลับมาพื้นที่บริเวณนั้นใหม่จะเจอ ปีศาจไก่ดำ 1 ตัว Level 20
หากไม่จัดการปีศาจไก่ดำก่อน จะไม่เจอไก่ดำอีกเลย

Ximenqing ดี

วันที่ 31 เดือน 07 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 10 เวลา 14.00  น ณ ถ้ำหมิงเถียนปิง



   ไก่ที่กลายเป็นมังกร..... ปีศาจไก่ต่างหาก


   หลังจากที่ล่ามนุษย์ปลาและได้สนทนากับเพื่อนใหม่ โจวจินก็สังหรณ์ใจได้ถึงอันตรายบางอย่างที่อาจจะมีสาเหตุที่เขา เขาหวนนึกไปถึงตอนที่เขาอยู่ถ้ำหมิงเถียนปิง บางทีไอสัมผัสที่เขาสัมผัสถึงอาจจะไม่ใช่แม่นางเว่ยเพียงคนเดียว เพียงแค่เขาเฉือดไก่และทำอาหารตรงนั้น แม่นางเว่ยไม่น่าจะมีจิตสังหาร ใช่ เขามานั่งคิดได้ตอนล่ามนุษย์ปลา โจวจินนั้นสัมผัสได้ถึงจิตสังหารจริงๆ



โจวได้กลับมาที่ถ้ำหมิงเถียนปิงอีกครั้ง


บริเวณหน้าถ้ำ


'แปลก เสียงจิ้งหรีด ที่ปกติจะต้องเรไร เหตุไฉนจึงเงียบเหงา' โจวจินคิดในใจ

หลังจากโจวจินสำรวจรอบๆ นั้น โจวจินมีลางสังหรณ์ถึงจุดลึกในสุดของถ้ำ ว่าถ้ามีอะไรบางอย่างน่าจะเป็นในถ้ำเนี่ยแหละ เพราะ มันเป็นจุดที่มืด และเงียบสงบ นอกจากไก่แล้วอาจจะมีสมบัติ หรือ ปัศาจอยู่ในถ้ำก็เป็นได้

โจวจินตัดสินใจเดินเข้าไปสำรวจภายในถ้ำ หลังจากเขาทำคบไฟพื้นฐานเสร็จเขาก็ค่อยๆเดินเข้าไปสำรวจข้างใน และพบกับบรรยากาศข้างในค่อยๆวังเวง

โจวจินเดินมาได้ซักพัก ก็ถึงจุดที่มีศิลาเปล่งประกายก็ไม่จำเป็นต้องใช้คบไฟแล้ว

'อ่ะมีอะไรตกอยู่ตรงนั้น โจวจินพยายามก้มลงไปหยิบสิ่งของบางอย่างน่าจะเป็นเศษคริสตัล แต่เขาก็ได้ตัดสินใจผิดพลาดครั้งใหญ่ในชีวิต

เฟี้ยวว ฟุ้บ ตุ๊บ

มีเงาดำทะมึนทึงโฉบลงมาปักกรงเล็บใส่โจวจินถึงจะปักไม่เข้าเพราะติดเกราะ แต่ก็หยิบชายหนุ่มขึ้นมาเหวี่ยงติดกำแพง

"ผู้ใดบังอาจล่าเผ่าพันธ์เรา มันต้องตาย กะต๊ากก" เสียงปริศนาสีดำกล่าวออกมา

โจวจินหลังจากหลังกระเเทกกำแพงก็ส่งเสียงดังอั่ก แล้วหันไปมองทางต้นเสียงเขาพบกับ ปีศาจนก(?) ไม่ซิ น่าจะเป็นปีศาจไก่

"เจ้าทำร้ายข้าทำไม  ที่ข้าทำไม่ใช่ล่าปีศาจไก่ แต่เป็นเนือไก่และไข่ไก่ต่างหาก ข้าก็ต้องหาเลี้ยงชีพนะเว้ย" โจวจินสบถและกล่าวถาม พลางชักกระบี่มาเตรียมป้องกันตัว

"เจ้าบังอาจจ ข้านั้นเป็นเจตภูติที่เหลือจากซากศพของพี่น้องไก่ทั้ง 5 ที่เจ้าล่า มันแค้น มันอยากฆ่า เจ้า อ๊ากกก ต่อให้เจ้ารับปากข้าว่าจะไม่ล่าไก่อีก ข้าก็จะต้องฆ่าเจ้าาา" ปีศาจไก่ที่ได้ยินดังนั้นก็บ้าคลั่งวิ่งเข้ามาจิก กัน ข่วนโจวจินแบบแลกเลือด

การต่อสู้เป็นไปอย่างหนักหน่วง โจวจินค่อยๆเริ่มเสียเปรียบจากกำลังกายที่น้อยกว่าปีศาจทำให้โจวจินต้องคิดถึงวิธีการเอาชนะ เขาก็ตัดสินใจพูดจากล่อหลอก ปีศาจไก่ เขาสังเกตุว่า หากปีศาจตัวนี้เกิดจากความแค้นจริง มันย่อมใช้อารมณ์โกรธเป็นหลักอย่างแน่เเท้ โกรธคือโง่ โมโหคือบ้า งั้นต้องยั่วให้มันเสียสติจะได้หลบการโจมตีง่ายขึ้น

โจวจินได้ทำการใช้สกิลปาก ใส่ปีศาจ ไม่ใช่ให้มันใจเย็นแต่เพื่อให้มันโกรธและบ้า

"เฮ้ เจ้าปีศาจไก่เนื้อเจ้าอร่อยมาก ไม่ใช่แค่ชาวบ้านแต่แม้่กระทั่งฮ่องเต้ก็ยังกิน เนื้อไก่ธรรมดายังพอว่ายิ่งเนื้อไก่ดำนั้น หมอบ้างท่านยังบอกเลยว่าเป็นยาอายุวัฒนะ" โจวจินสู้ไปพล่ามไป

ปีศาจไก่ (ฟหกด่าสว)

หลังจากนั้นทิศทางการต่อสู้ก็เปลี่ยนโจวจินอาศัยจังหวะที่ปีศาจเสียสติหลบการโจมตีและสวนกลับจนชนะไป

'แฮ่กๆ ถ้าเจ้าปีศาจไก่นี่เกิดจากความเคียดแค้่นจริงๆ ถ้างั้่นข้าต้องระวังแล้ว อาจจะมีปีศาจไก่ขาวหรือปีศาจหมาป่าก็เป็นได้' โจวจินคิดในใจ การที่จะให้เขานั้นเลิกล่าสัตว์นั้นเป็นไปได้ยากเพราะเขานั้นก็ต้องกินต้องใช้ อีกทั้งทุกส่วนที่เขาล่าไก่ หรือหมาป่า เนื้อ หนัง เขาก็เก็บมาใช้่ประโยชน์ทั้งหมด เขาไม่ได้ล่าแล้วเอาไปแค่ของกรณีนี้โจวจินคิดได้ทันทีว่าไม่เหมือนกับแพนด้า

โจวจินตัดสินใจนั่งพักเหนื่อยซักครู่ก็ที่จะไปยังศพปีศาจไก่และเริ่มดูดซับตบะและเก็บเนื้อ หลังจากนั้น  โจวจินจะใช้เวลาซักพักเพื่อสำรวจถ้ำนี้ต่อไป

--------------------------------------


@Admin เปิดใข้งานพรสวรรค์ผู้มีบุญ เพิ่มโอกาสเจอสิ่งที่น่าสนใจครับ


https://han.mooorp.com/plugin.php?id=dzs_npccomrade:fight&aid=102 ปีศาจไก่ Level 20

ไอเท็มดรอป(ประลองระบบ): ตบะ 30 หน่วย

เนื้อไก่ดำ (เลขไบต์สองหลักสุดท้าย = จำนวนได้)

โบนัส: พรสวรรค์ ระดับผู้มีบุญ: x2 ทรัพยากรที่ดรอป

(ในโรลเพลย์เจอหลายตัว)

และอัตราออกสัตว์เลี้ยง ไก่ดำ

(ปีศาจคืนร่างหลังและรอดตายหลังโดนดูดซับตบะไปจนหมด)

(เลขไบต์ 0 , 7)

(ปราณระดับ ผู้มีบุญ หรือ สถานะ LUK 100 ออกเลขไบต์ 0 , 4 , 7 , 9)

Ximenqing ดี

วันที่ 1 เดือน 8 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 10 เวลา 9.00  น ณ ถ้ำหมิงเถียนปิง




ไก่ดำ Part 2


   หลังจากที่โจวจินนั้นรู้ว่าถ้ำหมิงเถียนปิงนั้น ไม่มีอะไรนอกจากไก่ และปีศาจไก่ที่เขาล่าไปแล้ว เขาเดาว่าปีศาจไก่นั้นเกิดจากไก่ที่ถูกล่า แต่เขาอยากรู้ว่าต้องล่ากี่ตัว ถึงจะเกิดเป็นไอความแค้นและกลายมาเป็นปีศาจ โจวจินทำการเดินทางมาที่ถ้ำหมิงเถียนปิงอีกครั้งและลองสำรวจดู ครั้งนี้โจวจินตั้งใจว่าจะลองล่าไก่ทุกตัวที่เจอ และครั้งหน้าจะลองลดลงเรื่อยๆ แต่ก็เป้นที่น่าสงสัยว่าไก่ดำนั้นเพาะพันธ์มากจากอะไร ทำไม่มีเเต่ไก่ตัวผู้ไม่มีไก่ตัวเมีย


โจวจินเดินเข้ามาสำรวจ ไม่กี่นาทีหลังเดินเข้ามาเข้าก็เจอเจ้าไก่ กำลังร้องกะต๊ากๆ ไล่จิกหนอนกินอยู่ ชายหนุ่มไม่รอช้า พรุ่งนี้เข้าไปตีไก่จัดการ


ตัวที่ 1 ผ่านไป


ตัวที่ 2 ตัวที่ 3 ค่อยๆผ่านไป


จนมาถึงตัวที่ 5 โจวจินก็ได้เดินมาสุดปลายถ้ำแล้ว ชายหนุ่มก็คิดว่าคงหมดแล้วมั้ง


เขาจึงลากแก็งค์ไก่ออกมาข้างนอกลองมาเชือดเอาเนื้อเตรียมเอาไปขาย หวังว่าครั้งนี้จะไม่เกิดปีศาจอีกนะชายหนุ่มคิดในใจพลางจับเจ้าไก้ทั้งหลายเเขวนแล้วค่อยๆล้างขน


แน่นอนชายหนุ่มปลิดชีวิตพวกมันเรียบร้อยแล้ว เขาล่าเพื่ออยู่ไม่ได้ล่าเพื่อความสนุกนะ จะได้ต้องการเห็นพวกไก่ทรมาร


ใช้เวลาไม่นานด้วยความชำนาญ เนื่องจากโจวจินนั้นล่าไก่มาเยอะเป็นพิเศษก็จัดการเเล่ไก่ดำเป็นที่เรียบร้อย


ว่าไปไก่ดำนั้นเเสนอร่อยทำไมถึงมีแค่เมนูเดียวเนอะ จะเป็นไก่ย่างเกลือ ไก่ตุ๋นโสมก็น่าทำ เสียดายข้าไม่มีควรและวัตถุดิบ โจวจินคิดในใจ ตอนนี้ตำราอาหารทั่วไป ที่ใช้ไก่ดำล้วนแล้วแต่เป็นเมนูระดับเทพ น่าจะมีเมนู เบสิคขั้นพื้นฐานบ้าน โจวจินคิด


หลังจากเก็บเนื้อทั้งหมดได้ โจวจินก็เดินจากไป ชายหนุ่มไม่รู้่เลยว่าตอนนี้ไอแค้นได้ก่อตัว กำเนิดเป็นปีศาจไก่เรียบร้อยแล้ว ครั้งนี้มันเก่งยิ่งกว่าเดิม ถ้าชายหนุ่มไม่ทำอะไร เขาไม่มีทางสู้ปีศาจไก่ได้เป็นแน่แท้


-----------------------------------------------

ไอเท็มดรอป(ประลองระบบ):

เนื้อไก่ดำ (เลขไบต์หลักสุดท้าย = จำนวนได้)

โบนัส: พรสวรรค์ ระดับผู้มีบุญ: x2 ทรัพยากรที่ดรอป

(ในโรลเพลย์เจอหลายตัว)

คำเตือน:

ฆ่าไก่ดำ ครบ 5 ตัว

เมื่อกลับมาพื้นที่บริเวณนั้นใหม่จะเจอ ปีศาจไก่ดำ 1 ตัว Level 20

หากไม่จัดการปีศาจไก่ดำก่อน จะไม่เจอไก่ดำอีกเลย

https://han.mooorp.com/plugin.php?id=dzs_npccomrade:fight&aid=107 ไก่ดำเลเวล 10



https://han.mooorp.com/plugin.php?id=dzs_npccomrade:fight&aid=108 ไก่ดำเลเวล 10



https://han.mooorp.com/plugin.php?id=dzs_npccomrade:fight&aid=109 ไก่ดำเลเวล 10


https://han.mooorp.com/plugin.php?id=dzs_npccomrade:fight&aid=110 ไก่ดำเลเวล 10



https://han.mooorp.com/plugin.php?id=dzs_npccomrade:fight&aid=111 ไก่ดำเลเวล 10





@Admin เปิดใช้งานพรสวรรคฺ์ผู้มีบุญเพิ่มโอกาสพบเจอสิ่งที่น่าสนใจครับผม

Ximenqing ดี

วันที่ 2 เดือน 08 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 10 เวลา 6.00 น ถ้ำหมิงเถียนปิง




เช้าวันนี้โจวจินตัดสินใจเดินทางมาที่ถ้กหมิงเถียนปิงอีกครั้ง แต่ในระหว่างการเดินทาง โจวจินก็ได้เจอแม่นางเว่ย


"คารวะ แม่นางเว่ย ออกเดินทางแต่เช้าเลยนะ ท่าน" โจวจินกล่าวคารวะ


"เจ้าก็ด้วย ข้าว่าจะไปที่บึงซะหน่อยเห็นว่ามีปีศาจทะเลชุดใหม่มา ข้าว่าจะไปดูว่ามันเป็นอันตรายต่อผู้คนไหม" แม่นางเว่ยกล่าว


"ที่มาเป็นปีศาจหอย ค่อนข้างอันตรายกับมนุษย์เลยล่ะขอรับ น่าเเปลกใจที่มีหลายคนมาตั้งถิ่นฐานที่นี่พวกปีศาจน่ากลัวจริงๆ" โจวจินส่ายหน้่า


"ถ้างั้นข้าต้องไปตรวจสอบหน่อยขอให้เจ้าโชคดีนะ เจ้ามาล่าไก่อีกแล้วใช่ไหมเนี่ย" แม่นางเว่ยกล่าวเเซว


"ใช่ๆท่านรู้ได้ยังไง โชคดีเช่นกันนะขอรับ" โจวจินกล่าว


ทั้งสองคุยได้ซักพักก่อนที่จะแยกย้าย


โจวจินกลับมาสำรวจถ้ำนี้อีกครั้ง เพราะเขาฉงนใจกับคำพูดของปีศาจไก่ที่กล่าวว่ามันนั้นเกิดจากจิตอาฆาตของพวกไก่ เขาล่าไก่ไปเมื่อวาน วันนี้จะมีปีศาจไก้่หรือไม่ ถ้ามีนั้นก็ค่อนข้างอันตรายกับคนทั่วไป


โจวจินจุดคบเพิ่มเดินเข้าไปในถ้ำไม่นานเขาก็เห็นปีศาจไก่


"เจ้า กลับมาอีกแล้ว ?" โจวจินกล่าวถาม


"จนกว่าพวกเจ้าจะชุดล่าไก่แล้วตั้งพวกเราเป็นสัตว์สงวน พวกเราก็จะยังอยู่!" ปีศาจไก่กล่าว


หลังจากนั้นการต่อสู้ก็ได้เริ่มต้นขึ้น โจวจินฟาดฟันกับปีศาจไก่อย่างสุดกำลัง จนชนะมาได้


ตอนนี้เขานั่งมองปีศาจไก่ที่สลบ ชายหนุ่มนั่งดูปีศาจไก่ หวังว่าไอปีศาจจะหายไปและทำให้มันกลับมาเป็นไก่ปกติ


---------------------------------------


[NPC-06] เว่ย จื่อฟู  +5 ความสัมพันธ์สนทนาประจำวัน
[NPC-06] เว่ย จื่อฟู +20 ความสัมพันธ์จากหัวดี
[NPC-06] เว่ย จื่อฟู +20 ความสัมพันธ์จากผู้มีบุญ



@Admin เปิดใข้งานพรสวรรค์ผู้มีบุญ เพิ่มโอกาสเจอสิ่งที่น่าสนใจครับ



https://han.mooorp.com/plugin.php?id=dzs_npccomrade:fight&aid=119 ปีศาจไก่ดำ เลเวล 23

ไอเท็มดรอป(ประลองระบบ): ตบะ 30 หน่วย

เนื้อไก่ดำ (เลขไบต์สองหลักสุดท้าย = จำนวนได้)

โบนัส: พรสวรรค์ ระดับผู้มีบุญ: x2 ทรัพยากรที่ดรอป

(ในโรลเพลย์เจอหลายตัว)

และอัตราออกสัตว์เลี้ยง ไก่ดำ

(ปีศาจคืนร่างหลังและรอดตายหลังโดนดูดซับตบะไปจนหมด)

(เลขไบต์ 0 , 7)

(ปราณระดับ ผู้มีบุญ หรือ สถานะ LUK 100 ออกเลขไบต์ 0 , 4 , 7 , 9)

ลุ้นออกสัตว์เลี้ยงครับ ถ้าไม่ดรอป คือไม่ฆ่าปีศาจไก้่นะ ปล่อยไปเดี้ยวพรุ่งนี้มาตีให้สลบใหม่

Longyue ดี

.ใกล้แล้วแหละ

CHAPTER 17.12 วันที่ยี่สิบแปดเดือนเจ็ดแห่งรัชศกเจี้ยนหยวนปีที่สิบ
วันพุธ ช่วงเวลา 16.30 น.

ดวงตะวันส่องแสงร้อนแรงเหนือฟากฟ้าทิศตะวันตก แสงสีเหลืองทองสะท้อนหมู่เมฆสีครามเป็นประกายระยับระยับราวกับอัญมณี หากแต่เพียงชั่วพริบตาก็มีเมฆครึ้มคล้อยเข้ามาบดบัง เกิดเป็นเงาเมฆสะท้อนลงบนผืนดิน 

บัดนี้ขบวนคาราวานที่แจ้งอย่างชัดเจนว่า ‘จะไปเทือกเขาฉินหลิงโว้ยยย!!!!’ กำลังยืนออกันอยู่หน้าถ้ำแห่งหนึ่ง ที่มีบรรยากาศขนลุกขนพองประหนึ่งกู่ร้องเสียงหลงว่า ‘อย่าเข้ามา! ไสหัวไปให้พ้น!’ ทว่าภาพลักษณ์อันน่ายำเกรงของมันไหนเลยจะสามารถขับไล่หลงเยวี่ยได้

หญิงสาวเดินหน้าเชิดเข้าไปภายในถ้ำที่เห็นอยู่หลัดๆ ว่ามีไก่ตัวสีดำมะเมื่อมผลุบๆ โผล่ๆ อยู่ด้านใน หลงเยวี่ยมองตาไม่กะพริบ พร้อมๆ กับเสียงของหนึ่งในคาราวานเอ่ยขึ้นว่า

“ข้าไม่เคยเห็นไก่อาศัยอยู่ในถ้ำ— อวี้ถู นี่มันแปลกๆ นา ข้าว่าพวกเราอย่าเข้าไปเลยดีกว่า”

“ได้ยังไงกัน” อีกหนึ่งเสียงขัดขึ้น “ร้อยวันพันปีถึงจะมาถึงถ้ำแห่งนี้ พวกเจ้าไม่รู้หรือไรว่าด้านในถ้ำน่ะมีหยกคุณภาพสูงนะ! หยกเชียวนะขายได้ตั้งหลายตำลึง!”

“เฮ้ยยยยย ต่อให้มีแล้วไงละแม่เฒ่า พวกเราไม่มีเครื่องมือจะขุดมันออกมาเสียหน่อย”

“จอบเสียมพวกนี้ก็ใช่ได้เหมือนกันแหละน่า!”

ระหว่างที่ทุกคนกำลังเถียงกันหน้าดำคร่ำเครียดหลงเยวี่ยก็เดินเข้าไปถึงในถ้ำแล้ว มีคนเปิดก็ต้องมีคนตาม พ่อค้าคาราวานกรูกันตามเข้ามาด้านใน เมื่อเห็นแสงระยิบระยับจากหยกเนื้อดีสะท้อนเข้าในตาคลับคล้ายว่าความหวาดกลัวทั้งหมดในตัวของพวกเขาจะสลายไปสิ้น ยังคงต้องหาสักวิธีที่จะกระเทาะเอาหยกเหล่านี้ออกไปให้ได้

“นี่มันอะไรน่ะ— ผลสอบบัณฑิตศูนย์คะแนน”

พ่อค้ารายหนึ่งโยนกระดาษทิ้ง ดูเหมือนจะมีบัณฑิตสมองช้าร่ำเรียนแล้วไม่ผ่านเกณฑ์ ครั้นมีข้อสอบติดตัวก็คงจะน่าขายหน้า เลยมาโยนทิ้งไว้ที่นี่

“โอ๊ะ— จดหมายรัก…’พี่เซี่ยพี่ช่างรูปงาม หล่อเหลา เพียงพบหน้าข้าก็ตกหลุมรักท่านแล้ว อยากให้ท่านมาสู่ขอข้า—หากท่านไม่ยินดีละก็ ข้าจะใช้วิชาคุณไสยกับท่าน พี่เซี่ยของข้าไม่ยอมตกหลุมรักข้าเพราะนางตัวดี วันนี้ข้าจะสั่งคนไปฆ่านาง นางตายแล้ว พี่เซี่ยเสียใจมากสุดท้ายก็ยอมตายตามนาง ข้าไม่เหลือเหตุผลใดที่จะมีชีวิตอยู่อีกแล้ว ข้ารักพี่เซี่ยมากหากชาติหน้ามีจริงฉันใด เพียงท่านชายตามองข้า จะให้ข้าเป็นเพียงอนุภรรยาข้าก็ยินดี!’”

เสียงขยับกึกกักดังขึ้นอีกคราก่อนจะกลายเป็นเสียงกรีดร้อง “กรี๊ดดดดดดด ศพคนตาย มะ-มีศพคนตาย” เป็นหญิงสาวที่ตายเพื่อบูชารัก คนพบโครงกระดูกที่เก่าแก่เสียจนตะไคร่น้ำขึ้นจับกระดูกถอยกรูดไปอีกด้าน ก่อนนัยน์ตาจะส่องแสงแวววาวเพราะเห็นเครื่องเงินและทองที่ศพนั้นสวม นางพุ่งเข้าไปถอดออกมาอย่างตะกละตะกลาม

อาจเพราะเสียงเมื่อครู่นี้ดังเกินไป ที่ด้านในถ้ำพลันมีเสียงร้องอย่างไก่ดังขึ้นอย่างโหยหวน ราวกับคนที่เจียนจะขาดใจตาย หลงเยวี่ยกำชับกระบี่คู่ในมือแน่น—สายตามองตรงไปที่ด้านหน้า ทุกคนรีบวางมือจากงานที่กำลังทำถอยร่นไปอยู่ทางด้านหลังของหลงเยวี่ยในทันที---

Longyue ดี

.ปั่นๆ @Admin

CHAPTER 17.13

วันที่ยี่สิบแปดเดือนเจ็ดแห่งรัชศกเจี้ยนหยวนปีที่สิบ
วันอังคาร ช่วงเวลา 17.00 น.

ที่อยู่ต่อหน้าคือไก่ห้าตัว แสงระยิบระยับจากหยกเนื้อดีส่องสะท้อนลงบนขนสีดำราวกับถ่านของพวกมัน ขับย้อมภาพตรงหน้าให้แลดูดุดันและน่ากลัว แววตาของพวกมันดูเหี้ยมเกรียมราวกับสามารถจิกทึ้งกินเนื้อคนเป็นอาหารได้ ดูแล้วน่าสยดสยองยิ่งนัก

หลงเยวี่ยชักกระบี่ออกจากฝัก พลันพุ่งทะยานไปด้านหน้าตามประสาพวกเปิดก่อนได้เปรียบ นางวาดกระบี่ฟันเป็นแนวเฉียงผ่าครึ่งไก่ตัวที่หนึ่ง ทว่าไก่ดำเหล่านี้มีความว่องไวสูงกว่าไก่ธรรมดา อีกทั้งยังสามารถกระพือปีกบินผาดโผนหลบคมอาวุธภายในถ้ำได้อย่างช่ำชอง เพลงกระบี่ของนางจึงไม่สามารถทำอันตรายใดๆ แก่มันได้เลย นางเบี่ยงกายอาศัยช่วงจังหวะเล็กๆ เปลี่ยนทำนองกระบี่ให้รุนแรงยิ่งขึ้น ใบหน้าอ่อนหวานปรากฏความแข็งกระด้างอย่างเลือนราง

ในจังหวะหนึ่งก็สามารถเสือกปลายกระบี่แทงทะลุกลางอกของไก่ดำตัวที่หนึ่งตายได้สำเร็จ หากว่าสถานการณ์ก็ใช่จะได้เปรียบขึ้นมา ไก่ดำที่เหลืออีกสี่ตัวกระพือปีกโบกจนขนปลิวว่อน บุกเข้ามาโจมตีหลงเยวี่ย นางใช้เท้าถีบโดนไก่ตัวหนึ่งลอยกระเด็นไปติดที่ผนังถ้ำ ฝีเท้าของหลงเยวี่ยไม่ใช่ธรรมดา เรี่ยวแรงของนางประดุจลูกช้างสาร(?)ดั่งขุนคีรีเคลื่อนทับ ไก่ตัวดังกล่าวถูกเหวี่ยงเต็มแรงจนเสียงกระแทกดังปึก! ก้องสะท้อนไปทั่วถ้ำ มันร้อง “แอ๊—-” ได้เพียงครึ่งเสียงก็แน่นิ่งไป เป็นการปิดตำนานไก่ตัวที่สอง

ทว่ายังเหลือไก่เจ้าที่อยู่อีก 3 ตัว

ไก่ดำเหล่านี้มีสติปัญญาอยู่บ้าง เมื่อเห็นว่าตนไม่สามารถโจมตีหญิงสาวได้ก็เบนเป้าหมายไปยังบรรดาพ่อค้าที่อยู่ด้านหลัง เสียงหวีดร้องแตกตื่นดังอย่างไร้ระเบียบ วุ่นวายเป็นอย่างมาก ยิ่งคนเหล่านี้กลัวตายก็ยิ่งปัดปายอาวุธอย่างสับสนวุ่นวาย จวนจะพาดถูกพวกเดียวกันเองอยู่แล้ว!

หลงเยวี่ยแทงกระบี่อีกคราลอบทำร้ายไก่ดำที่พุ่งเข้าโจมตีหัวหน้าพ่อค้า จะงอยปากของไก่ดำอยู่ห่างจากลูกตาของพ่อค้าเพียงหนึ่งคืบเท่านั้น พ่อค้าคนดังกล่าวคล้ายหยุดหายใจไปครู่ใหญ่ ใครจะทันคาดคิดว่าไก่ป่าธรรมดาจะดุร้ายและบ้าเลือดถึงเพียงนี้

“แปลกจริงๆ เหมือนพวกมันไม่กลัวมนุษย์เลย” หัวหน้าพ่อค้าเอ่ยอย่างอ้ำอึ้ง

หลงเยวี่ยวิ่งไล่กวดไปที่ด้านหน้าถ้ำ ตวัดกระบี่อีกสองสามครา ก็สามารถปลิดชีวิตไก่ป่าดำที่จงใจจะเล่นงานคนในขบวนคาราวานที่เผลอได้สำเร็จ ทว่าหญิงสาวก็เกิดอาการเหนื่อยหอบอย่างเห็นได้ชัด อยู่ในถ้ำต้องใช้ประสาทสัมผัสมากกว่าปกติ หูตาหาได้ว่องไวเช่นอยู่ข้างนอก หลงเยวี่ยต้องเพ่งสมาธิหนักมาก ความเหน็ดเหนื่อยจึงมากกว่าเดิม

ฉับพลัน! ทางด้านหลังกลับให้ความรู้สึกพรั่นพรึงอย่างน่าหวาดกลัว หลงเยวี่ยขมวดคิ้ว ความสังหรณ์ใจไม่ดีพวยพุ่งขึ้นมา “รีบเก็บของในมือของพวกเจ้าแล้วออกไปตอนนี้เลย” หลงเยวี่ยเดินนำออกไปโดยไม่รอช้า คร้านจะฟังคำต่อรองขออยู่ต่อ ครั้นออกไปก็นั่งแหมะกินขนมแก้เสียพลังงาน

ถ้ำแห่งนี้เต็มไปด้วยหยก ยากจะไม่ละโมภ เพียงแต่ว่าชีวิตสำคัญที่สุด

เมื่อหญิงสาวที่รับหน้าที่คุ้มครองปกป้องชีวิตของพวกเขาจากอันตรายเดินออกไปด้านนอกถ้ำโดยไม่หันหลังกลับมามองอีก ชาวประชารีบเก็บข้าวเก็บของ ก่อนจะได้ยินหลงเยวี่ยร้องต่อมาอีกคำ “ข้าให้เวลาเท่ากับจิบชาหนึ่งถ้วย!”

ทางด้านนอก—เหตุผลที่หลงเยวี่ยเปลี่ยนถ้อยคำเร่งรัด คือหญิงสาวงดงามภายใต้อาภรณ์สีขาวนวลสะดุดตา ‘เว่ยจื่อฟู’ จอมยุทธ์ชุดขาวที่สตรีในเมืองหลวงอยากแต่งงานด้วยจนแทบรอไม่ได้ หากพบความจริงว่านางเป็นสตรี คงจะมีสีหน้าที่ชวนหฤหรรษ์

“ได้ยินบัณฑิตนอกชานเมืองกล่าวถึง ‘หญิงบ้าดีเดือดนางหนึ่งมั่วสุมอยู่กับปีศาจปลา’ ท่าทางคลับคล้ายเป็นจริงกลับเอ่ยว่า 'คงจะ' ทำเรื่องงามหน้าให้มนุษย์อับอาย ข้าซักไซร้แล้วไม่กล้าเอ่ยอย่างชัดเจน เพียงแต่ชี้ทางให้ข้ามาดูเอง แม่นาง—ถ้อยคำอาจจะไม่น่าฟังนัก ความน่าเชื่อถือก็หามีไม่ ปีศาจปลาโหดร้ายต่อสตรียิ่งนัก ข้าเกรงว่าหญิงผู้นั้นจะประสบเคราะห์ภัยโดยไร้ผู้ช่วยเหลือจึงได้ติดตามสะกดรอยมา โชคดีที่เป็นเจ้าที่เป็นวิชายุทธ์จึงรอดพ้นจากอันตราย”

หลงเยวี่ยแค่นเสียงขึ้นจมูก “...บัณฑิตขงจื๊อช่างดีแต่ใส่ร้ายป้ายสีผู้อื่นยิ่งนัก” หากเป็นผู้เปี่ยมคุณธรรม สมดั่งเป็นวิญญูชนจริง ดุจดั่งถ้อยคำที่กล่าวอ้างไฉนจึงคิดไปแต่ในทางที่เลวร้าย “คราวหน้าข้าจะจับหักขาทิ้งให้หมด—” คลับคล้ายนางเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าตรงหน้าคือสตรีดีงามผู้หนึ่ง

“ผู้คนเป็นเช่นท่านจึงนับว่าเป็นยอดคน แม้ครานี้ข้าจะมิได้ประสบเหตุเภทภัย ทว่าน้ำใจของท่านข้าสำนึกในบุญคุณอย่างยิ่ง”

“พบกันคือวาสนา ข้ากับท่านเว่ยมีวาสนาต่อกัน สุราดีมีมากน่าเสียดายข้ามิได้พกติดกายมา” นางมีขนมบัวหิมะที่หน้าตาประณีตติดกายมาด้วยสองชิ้น พร้อมชาดีอีกกระบอก “พบกันครานี้นับท่านเป็นสหายแล้วหวังว่า ชาขาวเข็มเงินและขนมบัวหิมะ ท่านจะรับไว้ นับข้าเป็นสหายเช่นกัน”

“ย่อมเป็นเช่นนั้น"

เมื่อพ่อค้ากองคาราวานเหล่านั้นออกจากถ้ำหมินเถียนปิง เว่ยจื่อฟูก็จากไปแล้ว

แนบหลักฐาน

          

     

 ไอเท็มดรอป(ประลองระบบ): 

เนื้อไก่ดำ (เลขไบต์หลักสุดท้าย = จำนวนได้)

[NPC-06] เว่ย จื่อฟู

     ขนมว่างเกรดทอง (20 ความสัมพันธ์) + ชาเกรดทอง (10 ความสัมพันธ์)

     โบนัสอาหารปรุง (5 ความสัมพันธ์) โบนัสชงชา (5 ความสัมพันธ์)

     หัวบ้า 10 ความสัมพันธ์

     พูดคุยประจำวัน 5 ความสัมพันธ์

รวม 55 ความสัมพันธ์

คนแข็งแรง (ไม้)

     ทุกการต่อสู้ (ประลองระบบ) ได้รับค่าประสบการณ์ +30 EXP

ข่าวลือจากกลุ่มขงจื๊อ

     พบสตรีบ้าดีเดือดมั่วสุมกับพวกปลา (คาดว่าคงจะต้องสักหมัดแล้วค้าบ) +15 EXP

Ximenqing ดี

วันที่ 4 เดือน 08 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 10 เวลา  6.00 น ถ้ำหมิงเถียนปิง



นี่เจ้าไก่ วันนี้ข้าจะพาเจ้ามาดูถ้ำที่ข้าพาเจ้ามานะ


หลังจากที่โจวจินได้พักผ่อนและเคลียร์ตัวเองเป็นที่เรียบร้อยเขาตัดสินใจใช้ชีวิตปกติอีกครั้งเขาออกเดินทางตามรอบนอกเมืองฉางอัน เริ่มที่ถ้ำหมิงเถียนปิง เพื่อนพักผ่อนก่อนล่าปีศาจ


'บรรยากาศมันแปลกๆ' โจวจินมาที่หน้าถ้ำหวังว่าจะได้เจอกับเสียงธรรมชาติ จ๊อกแจ๊กๆ แต่ตอนนี้บรรยากาศกลับมืดมน


"ข้าว่า วันนี้ข้าจะได้เจอเจตภูติแหละ เจ้าไก่ถ้าพรรคพวกเจ้าชั่วร้ายข้าคงต้องจัดการ ครั้งนี้รบกวนเจ้ารออยู่ตรงนี้ก่อนนะ" โจวจินอุ้มไก่ปีนต้นไม้ขึ้นไปวางไก่


"เจ้าอยู่ตรงนี้จะปลอดภัยรู้ไหม ระวังตัวจากพวกพรานป่าด้วยล่ะข้าไปไม่นานหรอก" โจวจินลูบหัวไก่ก่อนที่จะโดดลงจากต้นไม้แล้ววิ่งเข้าไปในถ้ำ


"กะตํ๊ากๆ" เจ้าไก่รับคำตะเบ๊ะ


หลังจากนั้นโจวจินก็วิ่งเข้ามาในถ้ำ และใช่เขาเจอสิ่งที่เขาคิดไว้น่ะแหละปีศาจไก่จุติอีกรอบแล้ว


"ไงเจ้าไก่ครั้งนี้มนุษย์คนไหนทำอีกล่ะ" โจวจินที่เจอปีศาจไก่เป็นรอบที่ 3 แล้ว


"ครา นี้ไม่ใช่เจ้า แต่เจ้าก็เป็นมนุษย์ เจ้าต้องตาย" ปีศาจไก่กล่าวและพุ่งตัวเข้ามาจิกโจวจิน


การต่อสู้เป็นไปอย่างสูสี ทำให้โจวจินตัดสินใจหยิบง้าวที่ระยะอาวุธยาวกว่า ฟาดได้แรงกว่ามาสู้ หลังจากนั้น กระแสก็พลิกกลับ โจวจินได้เปรียบ เเทงง้าวเข้าไปที่ท้องปีศาจไก่ และ ปาดง้าวตัดคอปีศาจ


'อโหสินะเจ้าปีศาจ' โจวจินยกมือขึ้นมาพนมมือ


'เอ๊ะ นี่ข้าทำอะไร' โจวจินเหม่อ


หลังจากนั้นโจวจินก็ดูดซับตบะและชำแหละ เนื้อไก่






-------------------------------------------------------


https://han.mooorp.com/plugin.php?id=dzs_npccomrade:fight&aid=141 ปีศาจไก่ เลเวล 26

ไอเท็มดรอป(ประลองระบบ): ตบะ 30 หน่วย

เนื้อไก่ดำ (เลขไบต์สองหลักสุดท้าย = จำนวนได้)

โบนัส: พรสวรรค์ ระดับผู้มีบุญ: x2 ทรัพยากรที่ดรอป

(ในโรลเพลย์เจอหลายตัว)

Ximenqing ดี

วันที่ 11 เดือน 08 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 10 เวลา  18.00 น



หลังจากที่โจวจินขายของที่โรงเตี๊ยมเขาก็ได้ยินข่าวลือเล็กๆว่า มีคนได้ยินเสียงไก่โหยหวนที่ถ้ำหมิงเถียนปิงอีกแล้ว


'เจ้าไก่มันกลับมาเกิดอีกแล้วซินะ'โจวจินคิดถึงเจตภูติตัวนั้นและตัดสินใจได้ว่าควรจะไปล่ามันก่อนที่มันจะออกทำร้ายเขา เพราะ มันค่อนข้างเก่งกาจเลยล่ะ


ไม่ชักช้าให้มากความ โจวจินตัดสินใจเดินทางไปที่ถ้ำทันที


บรรยากาศวังเวงเหมือนเดิม ไม่มีเสียงสัตว์น้อง แมลง ไม่มีแม้กระทั่งร่องรอยของยุง นี่หมายความว่าปีศาจนั้นได้จุติแล้ว


โจวจินเดินเข้าไปในถ้ำด้วยความระมัดระวัง ครั้งนี้เขามายามค่ำ น่าจะเป็นยามที่ปีศาจแข็งแรงเป็นพิเศษ


ชายหนุ่มเดินทางไปได้ไม่ทันไร ก็เจอกับไก่ดำกำลังนั่งรอโจวจินอยู่


"ไก่ดำน่ะ ได้ถูกขึ้นเป็นสัตว์สงวนหรือยัง" เจ้าไก่กล่าวถามโจวจินด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ


โจวจินทำหน้ามึน เพราะคิดว่าเข้ามาแล้วจะโดนตีนไม่ได้คิดว่าจะได้เจอมันพูดดีๆ


"ยัง" โจวจินตอบกลับไปเเบบสั้นๆ และห้วน


"งั้นเจ้าก็ต้องตาย กะต๊ากก" ปีศาจไก่นั้น คลั่งบุกเข้าโจมตีโจวจินด้วยความรวดเร็ว


การต่อสู้ได้เริ่มต้นขึ้น แต่ในทุกการต่อสู้ โจวจินจะเป็นฝ่ายได้เปรียบ ถึงแม้เขาจะเป็นพ่อค้า แต่โจวจินนั้นก็เชี่ยวชาญการล่าไก่มาก จนต้องยกให้เขาเป็น Chicken hunter เลยทีเดียว


หลังจากโจวจินจัดการปีศาจไก่เสร็จก็จัดการดูดซับตบะจนตัวเอง และเเล่เนื้อของปีศาจไก่ออกมาอย่างเบามือ ก่อนที่เขาจะออกเดินทางต่อเพื่อไปหาที่พักผ่อนหย่อนใจ






--------------------------



https://han.mooorp.com/plugin.ph ... e:fight&aid=167 ปีศาจไก่เลเวล 30

ไอเท็มดรอป(ประลองระบบ): ตบะ 30 หน่วย

เนื้อไก่ดำ (เลขไบต์สองหลักสุดท้าย = จำนวนได้)

โบนัส: พรสวรรค์ ระดับผู้มีบุญ: x2 ทรัพยากรที่ดรอป

(ในโรลเพลย์เจอหลายตัว)

@Admin ผู้มีบุญขอรับ