[โรงเตี้ยมชางลั่งถิง] โถงกลาง

Ximenqing ดี

"เถ้าแก่ขอรับ วันนี้ผมขอทำงานเป็นเด็กเสิร์ฟนะขอรับ พอดีข้าได้เนื้อมา อยากลองทำอาหารด้วย" โจวจินกล่าวทักทายพนักงานที่โรงเตี๊ยมและเถ้าแก่


เถ้าแก่ยิ้มไม่พูดอะไร ชี้ไปที่ป้ายประกาศ


โจวจินพยักหน้าหงึกๆก่อนที่จะวิ่งไปใส่ผ้ากันเปลี่ยนและเข้าครัวไปทำอาหาร


เริ่มจากวันนี้มีการสั่งปลาสามรส เคาหยก และอื่นๆอีกมากมาย


เวลาผ่านไปเข้าสู่ช่วงเวลาพัก โจวจินใช้ครัวของร้านทำอาหารสูตรที่เขาได้ยินมาไก่ขอทาน สำเร็จไป 2 หน่วย


'ข้านี่รสมือดีเหมือนกันนะเนี่ย' โจวจินคิดในใจ


หลังจากหมดช่วงทำอาหารโจวจินก็ออกมาเป็นเด็กเสิร์ฟ


"อ่ะ สวัสดีครับพี่พี่หมาน" โจวจินเห็นคนรู้จักจึงทักทาย


"เจ้านี่ทำหลายอย่างนะ วันนั้นแนะนำคน วันนี้มาเป็นเด็กเสิร์ฟ ข้าเอาอาหารเซ็ทหรู 1 จัดมาด่วนๆ" พี่หมานกล่าวทักทายพลางโบกมือ


"อะไรที่ทำแล้วได้เงินข้าก็ทำแหละขอรับ ฮ่ะฮะ" โจวจินจ่ายออเดอร์ไปที่ห้องครัว


"อ่ะ จอมยุทธ์หญิงเว่ย ท่านก็มาด้วยรึ วันนี้จะทานอะไรดีขอรับ" โจวจินเดินไปอีกโต๊ะนึงก็เจอแม่นางเว่ยนั่งรอสั่งอาหารอยู่


"เซ็ทอาหารธรรมดานึง เจ้าไปต้องเรียกข้าว่าจอมยุทธ์เว่ยทุกคำก็ได้นะ" นางสั่งอาหารและกล่าวกับโจวจิน


โจวจินใช้เวลาทำอาหารและงานซักพักนึงก่อนที่จะเดินมาเสิร์ฟ


"พี่หมานนี่ขอรับชุดอาหารสุดหรู" โจวจินเสิร์ฟอาหาร


"ขอบใจเจ้ามาก" พี่หมานรับอาหารแล้วก็รับประทานอย่างเงียบๆ


"แม่นางเว่ยนี่อาหารขอรับ อันนี้เมนูที่ข้าทำเองพิเศษสำหรับการช่วยชีวิตข้าในวันนั้น โจวจินเสิร์ฟไก่ขอทาน (อาหารเกรดส้ม +อาหาปรุง)

"ขอบใจเจ้ามาก" แม่นางเว่ยรับอาหารและจานพิเศษของโจวจินก่อนที่จะรับประทานด้วยความอร่อย

--------------------------------------------------------------------------
หลังจากที่โจวจินทำงานเสร็จเขาก็เดินไปที่โรงเตี๊ยมยุทธภพ

"แม่นางขอรับ ตอนนี้ภารกิจ คุ้มกันสินค้าเปาเปียว ยังสามารถทำได้ไหมขอรับ" โจวจินกล่าวถาม

"รับได้เจ้าค่ะ หลังจากท่านชายรับภารกิจ โปรดไปรายงานตัวที่สำนักคุ้มกันอินทรีด้วยนะเจ้าค่ะ" แน่นา่งที่โรงเตี๊ยมรับป้ายประจำตัวโจวจินมาลงภารกิจให้ก่อนที่จะส่งคืนและบอกให้ชายหนุ่มไปรายงานตัว

"เข้าใจแล้วขอรับ" โจวจินรับป้ายคืนก่อนที่จะเดินทางไปยังสำนักคุ้มกันอินทรี
---------------------------------
-ค่าจ้าง: 200 อีแปะ - 15 EXP พาร์ทไทม์


[NPC-06] เว่ย จื่อฟู โรลเพลย์พูดคุยประจำวัน ได้รับความสัมพันธ์+5 แต้ม
[NPC-06] เว่ย จื่อฟู  หัวดี โบนัสเพิ่มความโปรดปราน+20

[NPC-06] เว่ย จื่อฟู มอบไก่ขอทาน อาหารปรุงเกรดสีส้ม +25+5



[NPC-07] ตงฟาง ซั่ว  โรลเพลย์พูดคุยประจำวัน ได้รับความสัมพันธ์+5 แต้ม
[NPC-07] ตงฟาง ซั่ว หัวดี โบนัสเพิ่มความโปรดปราน+20

-รับภารกิจ คุ้มกันสินค้าเปาเปียว

Longyue ดี

ยังไม่มีเงินเปิดห้องพัก ขอเปิดทิพย์ไปก่อนนะฮับ
โพสต์นี้จุดประสงค์หลักๆ คือสคิปเวลาให้ทันคนอื่นๆ ค่ะ ฮรุก @Admin

CHAPTER 11

เดินทางบนหลังม้ามาเนิ่นนานในที่สุดหลงเยวี่ยก็มาถึงโรงเตี๊ยมชางลั่งถิง ใบหน้าโดดเด่นสะดุดตาเวลานี้มีร่องรอยของความเหนื่อยอ่อน สีหน้าแทบจะไร้เลือดฝาดไปหมดแล้ว คาดไม่ถึงว่าพอเห็นหน้าจือซินความกังวลใจจะมลายหายไปหมด ร่างแบบบางในอาภรณ์พร่ำพิรุณโงนเงนก่อนจะตกจากหลังมา เคราะห์ดีที่จือซินมารับไว้ได้ทัน

“เจอโจรป่าระหว่างเดินเที่ยวเท่านั้น…ประลองไม่กี่กระบวนท่าโชคดีที่ข้าหนีมาได้”

หญิงสาวกระซิบบ่าวรับใช้

“อาการไม่ร้ายแรงมาก” จือซินพยักหน้า พลางเรียกคนงานในร้านไปช่วยจัดเตรียมห้องพักอีกที หลงเยวี่ยจึงถือโอกาสมอบกระดาษภารกิจที่นางทำสำเร็จให้คนงาน นำไปขึ้นเงินให้นางด้วย ก่อนจะพาร่างที่ขาเป็นเหน็บชาจากการนั่งม้านานไปที่ชั้นบนของโรงเตี๊ยม

คราวประตูห้องพักถูกปิดลง จือซินมีสีหน้าวิตกกังวล “บ่าวให้คนไปเรียกท่านหมอแล้ว สกุลตวนมู่เคยมีบุญคุณกับท่านหมอแซ่กัวที่เปิดร้านในฉางอัน อีกประมาณหนึ่งเค่อก็จะมาถึงแล้าเจ้าค่ะ”

“ดี—” หลงเยวี่ยโบกมือ “เจ้าช่วยข้าเปลี่ยนชุดก่อน หากใครมาเห็นเข้าจะดูไม่งาม”

ไม่นานคนงานของโรงเตี๊ยมก็ถืออ่างน้ำกับผ้าสะอาดเข้ามา จือซินปรนนิบัติอาบน้ำล้างตัวให้นางยังไม่ทันเสร็จ หมอผู้แซ่กัวก็มารอที่หน้าประตูพร้อมกับเด็กรับใช้สตรีแล้ว หมอผู้นี้อดีตเคยเป็นหมอหลวงที่แตะต้องงานอันเป็นความลับ แล้วปลดเกษียณตนเองออกมาเพื่อความสบายใจในบั้นปลาย หากไม่เพราะว่าใช้ชื่อเสียงของ ‘ตวนมู่เจี้ยนเต๋อ’ บีบบังคับให้ออกมารับใช้นาง ก็คงลากตัวคนผู้นี้้ออกมาไม่ได้

“ท่านหมอผู้แซ่กัว—” หลงเยวี่ยเอ่ยออกมาจากในม่านแพรขาวบางอันงดงาม โครงหน้าของนางพร่าเลือนไม่ชัดเจน หากแต่เป็นการพบกันที่เหมาะสมแล้วระหว่างหญิงฝ่ายในและบุรุษอื่น “อาการเจ็บป่วยของข้าอยู่ภายใต้ร่มผ้า คงจะไม่สะดวกให้ท่านหมอดูแลทำแผลให้เป็นการส่วนตัว—”

หมอผู้แซ่กัวเวลานี้ยื่นห่างจากม่านบางราวๆ หนึ่งจั้ง ก้มหน้าลงต่ำอย่างเช่นที่เคยปฏิบัติต่อนางสนมในวัง เอ่ยคำว่า “ขอรับ” ด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนทว่าหนักแน่น

“ได้ยินว่าท่านมีบุตรสาวนางหนึ่งที่ท่านสั่งสอนวิชาแพทย์ให้แก่นางด้วยตนเอง พานางมาด้วยกระมัง?”

“ขอรับ เพียงแต่เหยียนหยุนมีวิชาแพทย์เพียงผิวเผิน ยังรักษาคนไข้น้อยราย—-”

“ข้าเพียงต้องการคนดูแลเป็นการชั่วคราวเท่านั้น” หลงเยวี่ยคร้านจะครุ่นคิดให้มากความ จึงเอ่ยความคิดของตนเอง “ท่านหมอกัว…รับใช้ในวังมาเนิ่นนานคงจะมีลูกศิษย์และคนของท่านอยู่มาก ท่านร่วมกับลูกสาว…อ้อ—น้องเหยียนหยุนดูแลอาการบาดเจ็บของข้าแล้ว เกรงว่าหากข้าเคลื่อนย้ายสถานที่รักษาร่างกายในช่วงนี้ร่างกายอาจจะกระทบกระเทือนจนเกิดผลกระทบร้ายแรง ช่วงสองสามวันนี้ควรให้ข้าพักที่โรงเตี๊ยมชางลั่งถิงก่อน รอฤกษ์งามเข้าวังอีกครั้งเมื่ออาการทรงตัวดีแล้ว—”

ท่านหมอผู้นี้เจนจัดกับการทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ แม้อาจได้รับผลกระทบจากข้อกล่าวหา ‘หลอกลวงเบื้องสูง’ ก็ทำเพียงก้มหน้าต่ำลง

หลงเยวี่ยกังวลว่าจะรอบคอบไม่พอจึงกำชับจือซินไปอีกคำ “เจ้านำราชโองการไปชี้แจงกับกูกูในวัง แจ้งว่าข้าถูกโจรดักปล้นระหว่างเดินทางมาที่เมืองหลวง เวลานี้พักรักษาบาดแผลอยู่ที่โรงเตี๊ยมชางลั่งถิง จัดคนจากในวังมาดูแลข้าตามสมควร จนกว่าจะเข้าวัง”

“เจ้าค่ะ”

หลงเยวี่ยผ่อนลมหายใจ ยังคงคิดว่าคำพูดของนางไม่น่าฟัง “---เลือกถ้อยคำดีๆ พูดกับพวกนางด้วยล่ะ เงินที่จำต้องให้ก็ให้ไป”

“บ่าวจะปฏิบัติตาม”

—----

ส่งเควสคุ้มกันสอนค้าเปาเปียว

รางวัลงาน: +100 พลังใจ, 20 ตำลึงทอง , +60 EXP และ +50 ค่าคุณธรรม

ได้รับ: หม้อไฟเป่ยผิง 1 หม้อ

+20 ตบะฝึกฝน (จากการตีมอน ได้ไหม ได้เถอะ นู๋สู้สุดจัยแร้ว)

Ximenqing ดี

หลังจากที่โจวจินเจ็บหนักก็หลบไปพักผ่อนฟื้นฟูบาดเเผลได้ 3 วัน วันนี้อาการดีขึ้นเขาก็ออกมารับทำงานเบาๆที่โรงเตี๊ยมชางลั่งถิงอีกครั้ง

"เถ้าแก่ขอรับ ผมขอทำงานเป็นเด็กเสิร์ฟอย่างเดียวนะขอรับ ตอนนี้ข้าค่อนข้างบาดเจ็บแต่พอทำงานได้" โจวจินกล่าว


เถ้าแก่โบกมือรับแบบไม่ใส่ใจ โจวจินก็เริ่มงานทันที

โดยงานที่โจวจินทำนั้น เขาได้ใช้ความว่องไวของขาในการเดินสลับฟันปลาซ้ายขวา รับออเดอร์ ใช้มือถือใช้ได้ถนัดอยู่ข้างเดียวในการเสิร์ฟอาหารด้วยความว่องไว


วันนี้เขาทำงานแบบปกติชนทั่วไป ไม่มีอะไรเป็นพิเศษแต่...... เรื่องราวที่เขาได้จากการเป็นเด็กเสิร์ฟครั้งนี้นั่นพิเศษมาก เมืองนี้สมกับเป็นเมืองหลวง มีความบันเทิงในพระราชวังหลุดออกมาให้เขาฟังตลอดวัน


ไม่ว่าจะเป็น


งานชุมนุมปราชญ์ครานี้เป็นฝีมือฉางซานเซียนหวางอยู่เบื้องหลัง ลือกันว่า งานจัดขึ้นเพื่อหากบฎที่ปลายกฎตัวในรัชสมัยนี้ ยุคนี้ช่างอันตราย ต้องรีบแจ้งท่านพอให้ตุนเสบียงซะแล้ว


แก็งค์ขงจื๊อรวมหันปล่อยคราวลือ สตรีป่าเถื่อนบุกงานชุมนุมทำร้ายบัณฑิตไปมากมาย ผู้หญิงสมัยนี้แข็งแรงจังเลยนะ โจวจินฟังข่าวลือนี้ก็คิดถึงแม่นางเว่ย


หรือแม้กระทั่ง กลุ่มนางกำนัลที่กำลังถือพระกายาหารไปถวายไท่โฮว กลับเจอศพสตรีอยู่ในสระน้ำในพื้นที่วัง โห วังอันตรายขนาดนี้ บ้านเมืองจะอันตรายขนาดไหน โจวจินคิดตามไปอีก


นอกเหนือจากนั้นยังมีเรื่องบันเทิงอย่าง พระสนม 3 คนรุมตบ พระสนมคนนึง แต่สนมทั้ง 3 กับสภาพเละเป็นโจ๊ก โจวจินฟังข่าวนี้ก็นิ่งพลางคิดว่าผู้หญิงนั้นช่างน่ากลัว
อีกทั้ง นอกเหนือจากนั้น เหมือนพระสนมลู่ จะตกกระป๋องไปแล้ว ตอนนี้เป็นยุคสมัยของ เว่ยเจียเหม่ยเหริน ที่ดูจะเป็นที่โปรดปรานของฝ่าบาทเป็นพิเศษ ไปทำเรื่องลับๆกันสองต่อสองด้วย

แน่นอน ด้วยความที่เป็นคนโปรด สัปดาห์นี้ ฝ่าบาททรงพลิกป้ายเรียก เว่ยเจียเหม่ยเหริน ปรณนิบัติ อีก 1 ครั้ง!

อีกครั้งที่ ข่าวเป็นของ เว่ยเจียเหม่ยเหริน อีกครั้ง เป็นพระสนมคนแรกในชีวิตของฝ่าบาททีถูกเลื่อนขั้นเป็นเจียยวี่คนแรกของวังหลวง


ึครั้งนี้แม้โจวจินจะบาดเจ็บหนัก แต่งานที่เขาทำนั้นไม่หนัก ข่าวลือที่เขาได้ฟังนั้นก็ช่างจุใจและสนุกเสียนี่กระไร


--------------------------------------------
ค่าจ้าง: 200 อีแปะ - 15 EXP

+5 EXP สำหรับผู้ฟังข่าวลืองานชุมนุมปราช+15 EXP สำหรับผู้ฟังข่าวลือ แก๊งค์ขงจื๊อ

+15 EXP สำหรับผู้ฟังข่าวลือ เจอศพในวัง
+15 EXP สำหรับผู้ฟังข่าวลือ พระสนม 3 vs 1+15 EXP สำหรับผู้ฟังข่าวลือ เว่ยเจียเหม่ยเหริน เป็นคนโปรด+15 EXP สำหรับผู้ฟังข่าวลือ เว่ยเจียเหม่ยเหริน นอกจากเป็นคนโปรดแล้วนั้นยังถูกพลิกป้ายติดๆกัน หรือนี่จะเป็นสัญลักษณ์ของผู้ถูกเลือกกัน!
+15 EXP สำหรับ ผู้ฟังข่าวลือ เว่ยเจียเหม่ยเหริน เป็นพระสนมคนแรกในชีวิตของฝ่าบาททีถูกเลื่อนขั้นเป็นเจียยวี่คนแรกของวังหลวง
(ค่า EXP ทำงาน 15 + ค่า EXP ข่าวลือ 5+15+15+15+15+15+15 = 110 EXP)@Admin ขอเปิดใช้งานพรสวรรค์ลาภลอย เพิ่มโอกาสพบเจอเหตุการณ์ที่น่าสนใจครับ

WeijiaLianhua ดี

ยามเหลียนฮวาเบ่งบาน
วันที่ยี่สิบห้า ชีเยว่ เจี้ยนหยวนศกที่สิบ กลางยามอู่ (12.00 น.)

     หากออกมาเปิดหูเปิดตารับข่าวสารมากมายมีหรือจะไม่มีสถานที่ที่มีนามว่า โรงเตี๊ยมชางลั่งถิง อยู่ในความคิดคำนึง สตรีในอาภรณ์เช่นคุณหนูราวกับย้อนกาลเวลากลับไปยามที่นางยังไม่กลายเป็นพระสนมในวังก็ไม่ปานเดินเท้าก้าวเข้ามาภายในโรงเตี๊ยมอันยิ่งใหญ่แห่งฉางอัน นางจำได้ดีว่าที่แห่งนี้มีขาประจำด้านการเล่าข่าวสารสนทนาอย่างออกรส แม้นว่าข่าวจริง ๆ จะมีเพียงราวสี่ในสิบส่วนก็ตาม

   เว่ยเจียเหลียนฮวาเดินไปเปิดโต๊ะสักโต๊ะอันเป็นโต๊ะประจำของนางเองสมัยก่อน เอ่ยบอกแก่เสี่ยวเอ้อร์ถึงเมนูประจำอย่างกุ้ยฮวาพร้อมชาไป๋หาวอิ๋นเจินมาอย่างละชุดก่อนจะเอนหลังหลับตาลงตั้งใจจดจ่อกับเสียงพูดคุยเสียมากกว่าสิ่งใด

   ให้เหมือนกับตอนที่นางตัดการรับรู้การได้ยินยามอ่านม้วนตำรา…

   “พวกเจ้ารู้หรือไม่ว่าตอนนี้ในวังหลวงน่ะมีแต่ชื่อของ เว่ยเจียเหม่ยเหริน ว่ากันว่าได้ถวายตัวสองสัปดาห์รวดไม่พอ ก่อนหน้านี้ไม่นานก็เพิ่งถูกฝ่าบาทเรียกตามเส็จประพาสส่วนพระองค์ เห็นว่ามีคนมองเห็นจำได้ว่าทั้งสองควบอาชาตัวเดียวกันตอนขี่ผ่านเส้นถนนเมืองฉางอันด้วย”

   “แหม นึกว่าแต่กระไร พวกเจ้าตกข่าวแล้ว มิใช่ เว่ยเจียเหม่ยเหริน เป็น เว่ยเจียเจี๋ยยวี๋ ต่างหาก นางได้รับการแต่งตั้งเป็นเจี๋ยยวี๋คนแรกของฝ่าบาทเลยเชียว แถมยังมีตำหนักของตนเองอีกต่างหาก !!!”

   ได้ยลยินเช่นนี้จากที่ตั้งใจสดับฟังก็ขมวดคิ้วขึ้นมาทันที นึกขอบคุณตนเองหนัก ๆ ภายในใจที่สวมหมวกไผ่ผ้าไหมโปร่งคลุมใบหน้าไว้ มิเช่นนั้นบุคคลพวกนี้คงได้เห็นใบหน้าสตรีเจ้าของข่าวลืมเด็ดดวงมานั่งฟังไปขมวดคิ้วไปกระมัง

   ข้ามิได้ออกนอกวังมาฟังกระไรพวกนี้เสียงหน่อย—

   แม้นหงุดหงิดเพียงใด ทว่าเมื่อต้องการข่าวสารก็ต้องทนฟังไปให้จบ ไม่แน่อาจมีข่าวอื่นตามมา แถมการได้มานั่งฟังเช่นนี้ก็ทำให้ได้ทราบว่าข่าวของนางมาไกลถึงเพียงใด มือบางยกขึ้นมานวดขมับไประหว่างนั่งฟังเชียว

   “เออ ๆ เห็นว่ามีสตรีนัดพบกับบุรุษที่ตำหนักของไท่โฮ่ว พวกเจ้าว่าผู้ใดกัน ข้าว่าคงสาวใช้สักคน”

   “หรือไม่ก็…อาจจะเป็นลู่เหม่ยเหรินที่ถูกกักตัวในนั้นแอบมาพบบุรุษสักผู้ก็ได้ ก็โดนฉวยความโปรดปรานจากฝ่าบาทไปแล้วนี่นา”

   “หวาย ๆๆๆ เจ้านี่ก็กระไร เช่นนี้แล้วคงฉาวโฉ่มิใช่น้อย”

   “ล่าสุดก็คงเป็นพระสนมตวนมู่เหม่ยเหรินที่เพิ่งจะเข้าวังไป เห็นว่าตระกูลแสวงอำนาจมิใช่น้อย เจ้าว่าที่นางเข้าวังคงมิได้ซ่องสุมอำนาจก่อกบฎหรอกกระมัง”

   “ชู่!!! อย่าเอ่ยดังไป ประเดี๋ยวก็โดนกุดหัวออกจากบ่ามันทั้งโต๊ะหรอก”

   นี่นางออกจากวังเพื่อมาฟังเรื่องในวังหรือไร…

   “พักเรื่องในวังเสียก่อน พวกเจ้าได้ยินหรือไม่ เห็นว่าช่วงนี้มีท่านจอมยุทธอาภรณ์ขาวรูปงาม ออกปราบปีศาจ สาวน้อยใหญ่ใจเต้นมิใช่น้อย… ข้าเอ่ยให้ที่บ้านไปสู่ขอเขาดีไหม ?”

   “แล้วไหนที่เจ้าเอ่ยว่าจะมั่นคงในรักต่อฉางซานเซียนหวางเล่า”

   “ก็คนนั้นฟูจวิน คนนี้เป็นอนุชายอย่างไรเล่า”

   “เอ่ยแต่ละอย่าง งามหน้าจริงแท้”

   เสียงขบขันลอยออกมาจากสนทนาออกรสของเหล่าสตรีโสดทั้งหลายมารวมหัวซุบซิบข่าวคราวทั่วฉางอัน เว่ยเจียเหลียนฮวาผู้เป็นหนึ่งในสตรีในข่าวลือก็อดไม่ได้ที่จะทอดถอนหายใจ นางใช้เวลาต่อจากนี้ในการหยิบม้วนตำราที่พกติดกายมาอ่าน จิบชา ทานขนมกุ้ยฮวาไปพลาง ๆ

+15 EXP สำหรับผู้ฟังข่าวลือ “ดูเหมือนว่าข่าวการพลิกป้ายคัดเลือกสนมเวรปรนนิบัติหวงตี้จะแพร่หลายออกสู่ฉางอันภายในคืนเดียว เป็นเรื่องที่น่าแปลกประหลาดนัก อีกทั้งเรื่องก่อนหน้านี้ที่ฝ่าบาทผคองเว่ยเจียเหม่ยเหรินมาส่งที่ตำหนัก แต่ฝ่าบาทดูเหนื่อย ๆ จากอะไรสักอย่างราวกับใช้แรงไปเยอะพอสมควร + สัปดาห์นี้การพลิกป้ายกลับเป็น เว่ยเจียเหม่ยเหรินอีกครั้ง!!! ”

+15 EXP สำหรับผู้ฟังข่าวลือ เช้าวันนี้มีข่าวลือแพร่สะพัดไปทั่วฉางอัน ร่ำลือกันว่าหวงตี้ทรงโปรดปรานเว่ยเจียเหม่ยเหรินเป็นพิเศษ ถึงขนาดเลื่อนขั้นเว่ยเจียเหม่ยเหรินเป็นเจียยวี่คนแรกของวังหลวง หรือเว่ยเจียเหม่ยเหรินจะเป็นคนที่จักรพรรดิเฝ้ารอตลอดหลายปีนับแต่ครองราชย์ !!!

+15 EXP สำหรับผู้ฟังข่าวลือ นางกำนัลชั้นผู้น้อยในตำหนักเซวียนเต๋อตื่นขึ้นมากลางดึกเมื่อคืนนี้ ดูเหมือนนางจะเห็นเงาอะไรบางอย่างบริเวณเรือนฉางชุน แต่ด้วยฝนตกหนักฟ้ามืดสลัวทำให้มองไม่ชัดนัก แต่เงาร่างสูงใหญ่เหมือนผู้ชาย หรือลู่เหม่ยเหรินจะมีชู้นัดคนมากลางดึกกลางดื่นในคืนที่ฝนตกหนัก คิดว่าคงไม่มีใครเห็น !!

+15 EXP สำหรับผู้ฟังข่าวลือ เรื่องเล่าซุบซิบได้ยินว่าในเมืองมีจอมยุทธ์ชุดขาวผดุงตุณธรรม ปราบมารปีศาจ ช่วยเหลือผู้คุ้มกันสินค้าถึงสองคนต่อเนื่อง เขาช่างเต็มเปี่ยมด้วยความกล้าหาญจริง ๆ คุณหนูหลายบ้านต่างพูดถึงอยากได้เขาเป็นเขย บางทีเขาอาจจะเป็นหนึ่งในผู้ใช้ปราณที่หาได้ยากในยุทธจักร

+15 EXP สำหรับผู้ฟังข่าวลือ ถูกเหม่ยเหรินบางคนจงใจปล่อยข่าวลือ กล่าวถึงสกุลตวนมู่ หลังเร่งสร้างผลงานจนทำกองทัพเสียหายย่อยยับต่อศัตรูสูญสิ้นอำนาจ ระเบียงเหอชีระส่ำระส่ายเกือบตกเป็นเมืองขึ้นของศัตรู แต่ทายาทสกุลตวนมู่กลับกำลังวางแผนจะทำทุกอย่างเพื่อแสวงหาอำนาจ แอบสมคบอดีตทหารเก่าสกุลตวนมู่ทำการบางอย่างเพื่อช่วยผลักดันตนเอง และคำพูดทายาทเหอชีอิงกง ตวนมู่หลงเยวี่ยที่เคยสนทนากับย่าของนางก็ถูกเปิดเผยปรากฎในตำราสารเวียนทั่วฉางอัน

รวม +75 exp

@@Admin        

เมื่อไหร่ผมจะได้เจอฟูจวินที่แท้จริงของดวงใจผม รักนะคะ หว่ออ้ายหนี่ ซารางเฮโย ฉางซานเซียนหวาง

Ximenqing ดี

โจวจินรู้สึกว่าเมือกปลานั้นค่อนข้างน่าสนใจ แต่เขาก็ไม่รู้่ว่าจะเอาไปทำอะไรดีเนื่องจากเขาไม่มีห้องให้วิจัยเขาตัดสินใจว่าจะบริจาคเมือกปลาบางส่วนให้สมาคมยุทธจักร


เขาเดินเขามาในโรงเตี๊ยม ชาง ข้ามไปทางสมาพันธ์ยุทธจักรไปที่เค้าเตอร์รับภารกิจ


"แม่นาง ตัวข้าตอนนี้ระดับเกินกว่าที่จะรับภารกิจปีศาจปลาแล้ว และยิ่งภารกิจคุ้มกันก็แบนข้า ข้านั้นล่าปีศาจปลาไว้มากมาย ขอบริจาคเมือกปลาให้ทางสมาพันธ์ เผื่อทางสมาพันธ์จำนำไปใช้ประโยชน์ได้นะขอรับ" โจวจินกล่าวกับแม่นางน้อย


"ได้" นางตอบสั้นๆ


"เมือกปลา จำนวน?" นางมองหน้าโจวจิน


"เมือกปลา 11 ชิ้น ขอรับ"โจวจินกล่าว กับของที่เอามาขายก็ยังไม่ได้ราคา โจวจินสามารถบริจาคให้ทางสมาคมเอาไปวิจัยดีกว่า

นางพยักหน้างึกๆ ก่อนรับป้านไม้จากโจวจินไป บันทึกการบริจาค

โจวจินหลังจากบริจาคเสร็จก็รีบเดินหางานต่อเพราะตอนนี้เขาจน!

Ximenqing ดี

หลังจากที่โจวจินออกตามหาคนที่ต้องการความช่วยเหลือไม่เจอ ชายหนุ่มตัดสินใจได้ว่าบางทีถ้าเอาจดหมายนี้มาส่งที่สมาคมจอมยุทธ์น่าจะดีกว่า จึงออกเดินทางกลับมาที่โรงเตี๊ยม และไปที่ ยุทธจักร



"แม่นางน้อยขอรับ ข้ามาขอแจ้งข่าวเกี่ยวกับปีศาจปลาที่บึงสุ่ยปี้ครับ" โจวจินกล่าวกับทางพนักงาน


"ขอเชิญที่ห้อง 1 คะ" พนักงานส่งป้ายห้องที่เกี่ยวกับการแจ้งข้อมูล


โจวจินเข้าไปที่ห้อง 1 และยื่นป้ายจอมยุทธ์เพื่อยืนยันตัวตน


"ระยะนี้ ทางปีศาจปลาที่บึง ค่อนข้างมีความแข็งแกร่งมากขึ้นขอรับ แถมเริ่มจัดกลุ่มกัน


โจวจิน สาธยาย ถึงปีศาจปลาที่ค่อนข้างมีฝีมือมากขึ้น Level 5 7 10 มีแม้กระทั่งแม่ทัพปีศาจปลานะขอรับ ถึงจะมีจอมยุทธ์ชุดขาวมากำจัดมันไปแล้วก็เถอะ


" โจวจินพักหายใจแล้วกล่าวต่อ


"อีกทั้งหลังจากการกำจัดปีศาจปลาในครั้งนี้ข้าได้พบกับจดหมายฉบับนี้ขอรับ หลังจากข้าได้รับจดหมายฉบับนี้ ข้าก็ตระเวนตามหาผู้ประสบภัยท่านนี้ซักพัก แต่ข้าก็เจอแต่หมันโถวนี้ " โจวจินหยิบหมันโถวที่เจอขึ้นมา พลางลองสังเกตุดูว่าจะมีข้อความอะไรที่หมันโถวไหม


"ก็ตามนั้นแหละขอรับ กลุ่มมนุษย์ปลานอกจากจะเหิมเกรม ก็ยังกร่างมาก ประชาชนทั่วๆไปไม่ใช่คู่มือของพวกมันเป็นแน่ ตัวข้ามาแจ้งข่าวเพื่อหวังให้ท่านยุทธจักรมมีแนวคิดเรื่องการกำจัดปีศาจ หรือไม่ก็จำกัดที่อยู่พวกมันขอรับ ขออภัยถ้าหากความคิดขอข้างนั้นยิ่งใหญ่เกินตัว แต่ตัวข้านั้นก็เป้นเพียงแค่พ่อค้า ถ้าเส้นทางสามารถสัญจรได้อย่างาสะดวกข้านั้นก็จะทำมาค้าขายได้ดียิ่งขึ้น" โจวจินกล่าวจนแล้วก็จิบชา


"เข้าใจแล้วค่ะ จะรับเรื่องไว้นะคะ" แม่นางน้อยกล่าวก่อนที่โจวจินจะตัดสินใจเดินออกจากโรงเตี๊ยมไปหาอย่างอื่นทำ


--------------------------------
สรุปสาระสำคัญ


แจ้งข่าวเรื่องปีศาจปลา
พลิกหมันโถวดูว่ามีข้อความ หรือ คำใบ้อะไรในหมันโถวที่เจอไหม


และ @Admin ขอเปิดใช้งานพรสวรรค์ลาภลอยขอรับ

Ximenqing ดี

โจวจินหลังจากกลับมาจากการล่าไก่ เขาก็ตัดสินใจได้ว่าควรทำยังไงต่อ


โจวจินเดินกลับไปทางสมาคมยุทธจักร


"แม่นางขอรับ ข้าอยากออกภารกิจ" โจวจินกล่าวกับเเม่นางหน้าเค้าเตอร์


"ได้เจ้าค่ะ กล่าวรายละเอียดไว้เลย" แม่นางยื่นกระดาษให้โจวจิน


"ท่านเขียนเองได้ใช่ไหมเจ้าค่ะ"แม่นางกล่าว


"ได้ขอรับ" โจวจินกล่าวและเขียน

ไขปริศนาจดหมายลับ

มีตัวอักษรอยู่ในหมั่นโถวทั้ง 5 ลูกเป็นการขอความช่วยเหลือจากเหล่าบุคคลที่อาจจะโดนมนุษย์ปลาจับตัวไป วอนผู้มีปัญญาทั้งหลาย

ที่คิดว่าตัวเองมีความสามารถมากพอ ถอดรหัสและอักษรที่อยู่ในหมั่นโถว ทั้ง 5 นี้แล้วเเจ้งข่าวกลับมาที่ข้า โจวจินเพื่อทำการช่วยเหลือพวกเขา

ถอดรหัสหมันโถวให้ได้ ภายใน 5 วัน

รางวัล เสี่ยวหลงเปา(อาหารขั้นพื้นฐานที่รสชาติไม่พื้นฐาน) , สุราไผ่เขียว (หมักจากไผ่ที่ปีศาจแพนด้าชื่นชอบ)(เกรดส้ม)

"รายละเอียดดังนี้ขอรับแม่นาง" โจวจินหลังจากเขียนใบประกาศคำร้องเสร็จเขาก็ยื่นกลับไปให้แม่นาง

"ภารกิจที่ไม่ให้เงิน และประโยคที่ค่อนข้างห้าว ท้าทายคนแบบนี้อาจจะไม่มีคนทำนะคะ แต่ยังไงข้าก็จะไปประกาศให้ ยังไงท่านโจวจิน ก็เป็นคนที่รับภารกิจอย่างขยัน และยังบริจาคหลายๆอย่างให้สมาคมนี่นา" แม่นางกล่าวรับคำและบอกโจวจินว่าจะทำให้แน่

โจวจินรู้สึกโล่งใจอย่างน้อยๆเขาก็ไม่นิ่งดูดายรอคนตาย เขาคิดเขาทำเท่าที่ทำได้แล้ว ถ้าคนที่ขอความช่วยเหลือยังมีบุญให้รอด ก็ขอให้มีคนมารับภารกิจนี้เถอะ

-------------------------------------

โจวจินประกาศภารกิจแปลภาษา

@Admin เปิดใช้งานพรสวรรค์ลาภลอยด้วยครับผม

ตอนนี้ผมต้องส่งหมันโถว 5 ลูก สุราไผ่เขียว และ เสี่ยวหลงเปาให้แอดมินใช่ไหมครับ เป็นการส่งTopic quest และ รางวัลเควสไว้ ?

Ximenqing ดี

วันที่ 29 เดือน 07 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 10 เวลา 14.00  น




โจวจินเริ่มคิดว่าเขากลับมามีฝีมืออีกครั้ง เขาจึงกลับมาหางานที่เกี่ยวดับพ่อค้า เพื่อที่จะได้ดูทิศทาง การเคลื่อนไหวของสินค้าว่าจะนำอะไรมาค้าขายดี


เขาจึงเดินไปที่สมาพันธ์ยุทธจักร เพื่อที่จะรับภารกิจคุ้มกันอีกครั้ง


ชายหนุ่มเดินไปที่ป้ายประกาศ


คุ้มกับภารกิจสินค้าเปาเปียว (ไม่รับ โจวจิน)


ภารกิจคุ้มกันการเก็บเกี่ยวสินค้าของพ่อค้าที่เทอกเขาฉินหลิง ข้อควรระวัง โจรและปีศาจแพนด้าชุม!


ชายหนุ่มได้มองแล้วก็คิดว่า คุ้มกันที่นี่น่าจะเหมาะกับสไตล์เขา เขามีความเชี่ยวชาญ ในการล่าในป่าพอสมควรเขาน่าจะไหว


"สวัสดียามบ่ายแม่นาง ข้าโจวจินจอมยุทธ ระดับ 13 ขอรัะบภารกิจคุ้มกันพ่อค้าเก็บของป่าขอรับ" โจวจินยื่นแผ่นป้ายนประจำตัวและ ชี้ไปที่ประกาศรับภารกิจ


"ได้เจ้าค่ะ อย่าลืมไปรายงานตัวที่ประตูทางทิศใต้พบเจอนายจ้างด้วยนะเจ้าคะ" พนักงานต้อนรับที่เริ่มสนิทกับชายหนุ่มกล่าวอย่างเป็นกันเอง


โจวจินรับแผ่นป้ายกลับมาและพยักหน้างึกๆ ก่อนที่จะเดินต่อไปยังประตูทิศใต้

WeijiaLianhua ดี

ยามเหลียนฮวาเบ่งบาน
วันที่สามสิบ ชีเยว่ เจี้ยนหยวนศกที่สิบ กลางยามซื่อ (10.30 น.)

     ไม่ได้ตรง ๆ ก็ต้องก้มใบหน้าลงกลับมาสวมหมวกไผ่ผ้าไหมโปร่งคลุมใบหน้าเช่นเดิม นางออกมาทางประตูเสวียนอู่เดินตรงมายังสถานที่เป้าหมายของนาง โรงเตี๊ยมอันที่ได้ยินข่าวว่ามีเรื่องน่าสนุกให้ทำในยามนี้

   “ไหนเอ่ย ไหนเรื่องน่าสนุกหนา”

   สตรีบางใต้อาภรณ์เช่นคุณหนูในห้องหอทั่วไป เรือนผมที่ปักปิ่นเหลียนฮวาครึ่งศีรษะห้อยระย้ากระทบกันส่งเทียงไพเราะ นางก้าวเดินเข้ามาภายในโรงเตี๊ยมอันเป็ฯสถานที่ที่นางมักจะได้ยินอะไรน่าสนใจและน่าใส่ใจอยู่เสมอ ๆ ดวงตาสีดำตัดสลับขาวสอดส่ายสายตาอยู่นานก็ไม่แน่ใจว่ามีป้ายประกาศที่ใดจึงเดินตรงไปถามเสี่ยวเอ้อร์ของโณงเตี๊ยมแห่งนี้

   “ข้าขอเอ่ยถามสักหน่อย ได้ยินว่ามีปริศนาหมั่นโถวให้ถอดรหัสลับให้ไข หากข้าสนใจเรื่องนี้แล้วต้องไปติดต่อที่ใดหรือ ? ”

   “กู่เหนียงต้องการไขปริศนาหรือเจ้าคะ เช่นนั้นแล้วลองอ่านเนื้อความก่อนเถิด”

  

ไขปริศนาจดหมายลับ

มีตัวอักษรอยู่ในหมั่นโถวทั้ง 5 ลูกเป็นการขอความช่วยเหลือจากเหล่าบุคคลที่อาจจะโดนมนุษย์ปลาจับตัวไป

วอนผู้มีปัญญาทั้งหลาย ที่คิดว่าตัวเองมีความสามารถมากพอ ถอดรหัสและอักษรที่อยู่ในหมั่นโถว ทั้ง 5 นี้แล้วเเจ้งข่าวกลับมาที่ข้า โจวจินเพื่อทำการช่วยเหลือพวกเขา

  

 “น่าสนใจดีนี่ เช่นนั้นแล้วประเดี๋ยวข้าทำเอง”

   ดวงตาของสตรีผู้เป็นเสี่ยวเอ้อร์ของโรงเตี๊ยมชางลั่งถิงพลันเบิกกว้างเมื่อนางไม่คาดคิดว่าจะมีผู้ใดมาขอแก้ปริศนานี้ด้วยความยากและฝีปากกล้าในตัวอักษร ทว่าสตรีนางนี้กลับเอ่ยอย่างนึกสนุกอย่างไรอย่างนั้น นางที่รับหน้าที่จัดการสิ่งเหล่านี้ก็เร่งจัดการยื่นปริศนาให้เว่ยเจียเหลียนฮวาเพื่อนำมันไปแก้ไขให้เสร็จสิ้นโดยไว้

   “นี่ปริศนาหมั่นโถวเจ้าค่ะกู่เหนียง”

   “ขอบใจ หากข้าแก้ไขได้แล้วให้มาส่งคำตอบให้เจ้าใช่หรือไม่?”

   “เบื้องต้นแล้ว เป็นเช่นนั้นเจ้าค่ะ ทว่าหากมีสิ่งใดแปรเปลี่ยนก่อนท่านจะมาส่ง เสี่ยวเอ้อร์จะแจกอีกคราเจ้าค่ะ”

   “เช่นนั้นขอขนมเปี๊ยะ แป้งทอด แล้วก็ชาเบญจมาศไปที่โต๊ะทางนั้น” นางเอ่ยพร้อมชี้ไปทางโต๊ะที่อยู่ในความมืดไร้ผู้คนกวนใจ “ข้าจะอยู่ที่นั่น รบกวนเจ้าเอาอาหารไปให้โต๊ะนั้นก็แล้วกัน”

   แล้วสตรีสกุลเว่ยเจียก็เดินไปหย่อนกายลงที่โต๊ะ ก่อนจะจมหายไปกับปริศนาที่นางต้องแก้ต่อไป

พรสวรรค์จอมปราชญ์คนเดียวในต้าฮั่น(ตอนนี้)มารับปริศนาเจ้าค่า...
@@Admin 

Longyue ดี

.เหม่อ. .เหม่อ. ปั่นเควสปั่นเวลฮะ @Admin

CHAPTER 17.6

วันที่ยี่สิบแปดเดือนเจ็ดแห่งรัชศกเจี้ยนหยวนปีที่สิบ
วันพุธ เวลา 13.00 น.

ออกนอกรั้ววังแล้ว นางก็เปลี่ยนมาสวมแพรพรรณตัวเงินสีสะอาดตา เดินย่างเข้ามาที่โรงเตี๊ยมอันดับหนึ่งในเมืองหลวง เสียงภายในครึกครื้นจอแจ บ่งบอกถึงกิจการที่รุ่งเรือง เพียงตบเท้าย่างเข้าไป เสียงโหวกเหวกก็ดังแทรกหมู่ผู้คนออกมา

“พวกบัณฑิตขงจื๊อพวกนั้นยังเล่นไม่ยอมเลิกลา นี่ก็ผ่านมาหลายวันแล้วตั้งแต่มีข่าวถูกหญิงป่าเถื่อนทำร้าย แผลของพวกมันไม่หายสักที! มิใช่ว่าซุ่มซ่ามหกล้มหัวคม่ำเองหรอกหรือ”

“พวกบัณฑิตร่างกายอ่อนแอ โดนกระทบกระทั่งนิดหน่อยก็เจ็บไปเป็นเดือนแล้ว จะเอาอะไรกับพวกนี้มากมาย”

“แต่ถูกสตรีทำร้ายนี่ก็น่าเหลือเชื่อไปหน่อยหรือเปล่า”

“เจ้าไม่รู้อะไร นางเฮ่อเมียพ่อค้าหมูนี่อย่างโหดเลยนา วันก่อนมีอันธพาลไปไถ่เงินผัวนางถูกอัดเสียกระเด็น!”

อีกด้านหนึ่งมีสตรีวัยกลางคนนั่งอวดลูกชายของตน ตรงข้ามเป็นหญิงสาวอ่อนวัยนางหนึ่ง มองเผินคล้ายเจตนาจับคู่ดูตัว ไม่รู้ว่าสนทนาไปมาอย่างไร เรื่องพลันวกเข้ามาที่ข่าวลือฉาวโฉ่ของวังหลัง บัณฑิตน้อยท่าทางเปี่ยมด้วยภูมิปัญญาเอ่ย

“สตรีหลังแต่งงานดุจมีปีศาจร้ายแฝงกาย ดังเช่นพระนางทั้งหลายในวังหลัง ก่อนหน้าเคยเป็นกุลสตรีเพียบพร้อมด้วยศีลธรรม แต่เมื่อแต่งเข้าสู่รั้ววังก็มีปีศาจสิงสู่! คราวก่อนก็เป็นกรณีพิพาทของลู่เหม่ยเหริน—ไม่สิ แว่วๆ มาว่านางกลายเป็นลูเจี๋ยอวี๋ไปแล้ว เสียแต่เย่เหม่ยเหรินและเฮ่อถูเหม่ยเหรินต้องกลายเป็นฐานให้นางอีนป่าย เฮ้อ—จิตใจสตรียากแท้หยั่งถึง นั่นก็ล้วนเป็นเพราะหญิงในวังไม่ยึดมั่นในแนวทางของท่านขงจื๊อถึงได้ไม่รู้จักสำรวมระงับความทะเยอทะยาน ข้านับถือในแนวทางของขงจื๊อ ยินยอมพร้อมผลักดันแคว้นต้าฮั่นไปในทิศทางที่สมควร ถ้าหากเจ้าไม่ยินยอมน้อมนำคำสอนนี้ไปใช้และปฏิบัติตามละก็ เรื่องหมั้นหมายระหว่างเรา ถือว่าขาดกันเถอะ!”

หญิงสาวที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามน้ำตาคลอ นางไม่เหมือนคนเสียใจแต่เหมือนคนสะเทือนใจมากกว่า “ขงจื๊อๆ อะไรๆ ก็ขงจื๊อ เหอะ! ผู้ชายอย่างเจ้าดีตายล่ะ! อ่อนปวกเปียกวันๆ ดีแต่พูดพ่นน้ำลายพล่ามหลักการ บีบคั้นคนอื่นไปทั่ว! ช่างไม่เหมือนจอมยุทธ์ชุดขาวผู้เปี่ยมคุณธรรม เขาทั้งช่วยเหลือผู้คนและกองคาราวาน เปี่ยมด้วยความกล้าหาญ ผู้คนล้วนนับถือชื่นชม ไม่เหมือนเจ้าไปที่ไหนก็มีแต่คนเกลียดชัง เอาแต่ใส่ร้ายสตรี ยุ่งเรื่องของคนอื่น ไม่มองเงาหัวตัวเองบ้าง คิดเหรอว่าข้าจะอยากแต่งงานกับเจ้าน่ะ! ขาดก็ขาดสิอย่าคิดว่าข้าจะง้องอนเจ้า! ฮึ”

ดรุณีน้อยวิ่งสะบัดหน้าออกจากโรงเตี๊ยมไป ทิ้งเจ้าหนุ่มบัณฑิตเอื้อมมือคว้าอากาศ “เขาอาจจะเป็นถึงผู้มีปราณที่หาได้ยากในยุทธภพ เจ้า เจ้าจะเอาข้าไปเทียบกับเขาไม่ได้นะ กลับมาก่อน!”

ช่างสมกับที่เป็นโรงเตี๊ยมอันดับหนึ่ง

หลงเยวี่ยเดินไปทางจุดรับภารกิจสำหรับจอมยุทธ์ที่ลงทะเบียนกับทางโรงเตี๊ยม “ข้ากำลังมองหาภารกิจที่ได้เงินดี—” เอ่ยพลางยื่นแผ่นกระดองเต่าให้นางตรวจสอบ

“อ่า— แม่นางอวี้ถู” ประชาสัมพันธ์เอ่ยเสียงใส “ภารกิจที่เหมาะสมกับแม่นาง— ท่านยังมีระดับน้อยเกินไป หากทำภารกิจนี้อาจจะเกินความสามารถ—”

“พูด”

“เป็นภารกิจคุ้มกันพ่อค้าเจ้าค่ะ…ทางสมาคมมีงานคุ้มกันพ่อค้า พาพวกเขาไปเก็บของป่าบริเวณเทือกเขาฉินหลิง ฟังแล้วอาจจะไม่ยากแต่แท้จริงบริเวณเทือกเขานั้นมีปีศาจแพนด้าเป็นเข้าถิ่น ถึงพวกมันจะรักสงบแต่ว่า—-ของในป่าคือของของพวกมัน จะต้องไม่ยอมให้พ่อค้าไปเก็บแน่นอน”

“แม่นาง—แม้ท่านจะดูมีแววและเก่งกล้าสามารถ แต่อย่างไรปีศาจแพนด้าก็แข็งแกร่งมาก—”

หลงเยวี่ยอยากยืดแข้งยืดขาเสียเต็มประดา “เจ้าไม่ได้ตายกับข้าเสียหน่อย ข้ารับงานนี้”

“แม่นางๆ อย่าพูดเรื่องไม่เป็นมงคล ท่านจะตายง่ายๆ ได้อย่างไร ถ้าเช่นนั้นก็ไปพบพ่อค้ากองคาราวานที่ประตูเมืองทิศใต้เถิด ถือกระดาษนี่ไปแสดงตัว เออ…จริงสิ ช่วงนี้มีข่าวรั่วออกมาว่าพบกลิ่นอายของปราณสตรีหยกปรากฏในฉางอัน แม่นางอวี้ถู—เรื่องนี้ใหญ่มาก ตอนนี้ผู้คนยังไม่ทราบว่าปราณนี้แท้จริงซ่อนอยู่ที่ใด ระหว่างการทำภารกิจหากท่านพบมันละก็ มาแจ้งที่ข้าเถ้าแก่จะต้องมีรางวัลให้อย่างงาม!”

หลงเยวี่ยเออออห่อหมกพอเป็นพิธี จากนั้นก็เดินออกจากโรงเตี๊ยมไป

+++ ปล่อยข่าวลือ ++

บัณฑิตขงจื๊อได้รวมตัวกันเขียนข่าวลือเกี่ยวกับสตรีป่าเถื่อน โหดเหี้ยมอำมหิต ทำร้ายบัณฑิตมากมายในโรงเตี๊ยมชางลั่งถิงจนบาดเจ็บไปหลายคน บางคนโชว์บาดแผลที่ไปสร้างขึ้นโชว์ต่อสาธารณชน

+15 EXP สำหรับผู้ฟังข่าวลือ

++ ข่าวลือทั่วฉางอัน ++

เกิดเหตุทะเลาะวิวาทของเหล่าสนมในวัง 3 รุม 1 บัณฑิตขงจื๊อเริ่มสร้างกระแส สารพัด หากแผ่นดินใช้หลักการขงจื๊อนำพา ย่อมไม่เกิดเรื่องเช่นนี้ คราก่อนก็ลู่เหม่ยเหรินไปแล้วคราหนึ่ง นี่เห็นไหมเกิดการแก่นแย่งชิงดีชิงเด่นของเหล่านางสนมมาเพิ่มอีก ล้วนเป็นเพราะราชสำนักมิใช่ยึดถือแนวทางขงจื๊อในการบริหารไงล่ะ !!!

+15 EXP สำหรับผู้ฟังข่าวลือ

++ ข่าวลือ ++

เรื่องเล่าซุบซิบได้ยินว่าในเมืองมีจอมยุทธ์ชุดขาวผดุงตุณธรรม ปราบมารปีศาจ ช่วยเหลือผู้คุ้มกันสินค้าถึงสองคนต่อเนื่อง เขาช่างเต็มเปี่ยมด้วยความกล้าหาญจริง ๆ คุณหนูหลายบ้านต่างพูดถึงอยากได้เขาเป็นเขย บางทีเขาอาจจะเป็นหนึ่งในผู้ใช้ปราณที่หาได้ยากในยุทธจักร

+15 EXP สำหรับผู้ฟังข่าวลือ

++ ข่าวลือสมาคมซางลั่วถิง ++

จอมยุทธ์ร่ำลือกันว่าจอมยุทธ์ระดับสูงสัมผัสถึงกลิ่นไอของพลังปราณสตรีหยกได้ แม้คุณภาพจะอยู่ระดับไม้ มีความเบาบางน้อยนิดแต่ไม่ผิดแน่ กลิ่นอายปราณสตรีหยกปรากฎขึ้นในฉางอัน ไม่รู้ว่ามันอยู่ส่วนไหนของนครอันยิ่งใหญ่นี้

+5 EXP สำหรับผู้ฟังข่าวลือ

รวม 50 EXP