เจ้าของ: Watcher

เซียงเฉินเสี่ยวพู้

[คัดลอกลิงก์]
โพสต์ 2025-9-15 19:37:57 | ดูโพสต์ทั้งหมด


วันที่ 15 เดือน 8 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 11

ยามเซิน-ยามซวี เวลา 15.00 - 20.00 น. ณ ถนนสิบลี้ ฝั่งตะวัน ร้านเซียงเฉินเสี่ยวพู้ 


แดดยามบ่ายคล้อยเมื่อไป๋จิ่นหงกลับมาถึงร้านเซียงเฉินเสี่ยวพู้ ประตูไม้ไผ่ถูกผลักเปิดพร้อมสายลมเย็นที่พัดพากลิ่นชาเข้ามา เขาวางตะกร้าสินค้าที่เพิ่งขนมาจากตลาดลงบนพื้นไม้เสียงดัง ตึง ก่อนจะยืดไหล่ผ่อนแรงจากการแบกหนักทั้งวัน “สวี่หลิว ช่วยข้าด้วยนะ วันนี้มีของเยอะ” เขาเอ่ยเสียงทุ้มเป็นสัญญาณ


สวี่หลิวรีบก้าวออกจากด้านหลังร้าน รับตะกร้าหนักมาช่วยยกขึ้นโต๊ะจัดของโดยไม่พูดมากตามนิสัย ไป๋จิ่นหงยกยิ้มบางให้แล้วเริ่มลงรายการสต๊อกใหม่ด้วยความละเอียด บนโต๊ะไม้จึงค่อย ๆ เต็มไปด้วยสินค้านานาชนิดที่เรียงกันเป็นระเบียบ พุทราแห้ง 30 ชิ้น สีแดงเข้มมันวาวให้กลิ่นหวานหอม ขนนกสีดำชั้นดี 47 ชิ้น ฟูหนานุ่มสะท้อนประกายเงาเมื่อกระทบแสงแดด ไข่ไก่เบอร์ใหญ่ 100 ฟอง วางซ้อนในตะกร้าฟางกลมกลืนกับสีไม้ หนังหมาป่าสีขาวทั้งผืน 10 ชิ้น พับเรียงเนี๊ยบราวหิมะบนภูผา ก้อนทองแดง 10 ชิ้น แววโลหะส่องประกายแดงสุก แป้งหมี่ 50 ชิ้น บรรจุถุงผ้าอย่างหนาแน่น และสุดท้าย เหล้าเหลือง 50 ชิ้น ที่ส่งกลิ่นหอมหวานอวลอบอุ่น


ไป๋จิ่นหงหยิบสมุดบัญชีขึ้นจดบันทึกอย่างเป็นระบบ เสียงพู่กันขีดบนกระดาษดังเป็นจังหวะ “พุทราแห้ง…สามสิบ ขนนกดำ…สี่สิบเจ็ด ไข่ใหญ่…หนึ่งร้อย หนังหมาป่าขาว…สิบ ก้อนทองแดง…สิบ แป้งหมี่…ห้าสิบ เหล้าเหลือง…ห้าสิบ” เขาทวนตัวเลขทุกครั้งที่เขียนเสร็จเพื่อให้แน่ใจ


สวี่หลิวจัดเก็บของลงตู้ไม้ทีละชั้นอย่างเงียบงาม แม้ไม่พูดแต่ทุกการเคลื่อนไหวแม่นยำและระมัดระวัง เซียนเฉ่าเจ้าหมาน้อยปีศาจก็กระโดดขึ้นเก้าอี้ มองทุกอย่างด้วยตากลมใส ส่งเสียงหงิง ๆ คล้ายจะช่วยตรวจสอบ ส่วนชือฟ่านแมวขาวก็เพียงนอนเหยียดยาวบนชั้นบนสุด เฝ้าดูด้วยท่าทีเหมือนเจ้าของร้านตัวจริง


เมื่อทุกอย่างเสร็จเรียบร้อย ไป๋จิ่นหงปิดสมุดบัญชีและพยักหน้าให้สวี่หลิว “วันนี้เหนื่อยแต่คุ้ม ของครบเรียบร้อยแล้ว” น้ำเสียงเรียบแต่แฝงความพอใจ เขามองรอบร้านที่สะอาดและเต็มไปด้วยสินค้าใหม่ ใจหนึ่งคิดถึงหลินหยาที่ยังพักรักษาตัว แต่อีกใจก็โล่งใจที่อย่างน้อยร้านนี้ยังคงอบอุ่นและพร้อมต้อนรับเจ้านายสาวเสมอ



สินค้าลงร้านค้าสำหรับขายให้ NPC (วันที่ 15 - 21 เดือน 8 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 11)


สินค้าสต๊อกเก่า

สุราเบญจมาศ 2 ชิ้น ราคาชิ้นละ 10,000 เหรียญอู่จู

หินดาวเคราะห์(ตีบวก) 1 ชิ้น ราคาชิ้นละ 400,000 เหรียญอู่จู


สินค้าสต๊อกใหม่ (เพิ่ม)

พุทราแห้ง 30 ชิ้น ราคาชิ้นละ 315 เหรียญอู่จู

ขนนกสีดำ 47 ชิ้น ราคาชิ้นละ 725 เหรียญอู่จู

ไข่ไก่ 100 ชิ้น ราคาชิ้นละ 250 เหรียญอู่จู

หนังหมาป่า 10 ชิ้น ราคาชิ้นละ 3,782 เหรียญอู่จู

ก้อนทองแดง 10 ชิ้น ราคาชิ้นละ 5,000 เหรียญอู่จู

แป้งหมี่ 50 ชิ้น ราคาชิ้นละ 800 เหรียญอู่จู

เหล้าเหลือง 50 ชิ้น ราคาชิ้นละ 1000 เหรียญอู่จู 


รวมจำนวนสินค้า 300 ชิ้น (คลังมีจำนวน 300)

(อัพเดทสินค้าในหน้าแรกแล้วเรียบร้อย)


แสดงความคิดเห็น

โพสต์ 19016 ไบต์และได้รับ 8 EXP! [VIP]  โพสต์ 2025-9-15 19:37
โพสต์ 19,016 ไบต์และได้รับ +5 EXP [ถูกบล็อค] ความชั่ว +2 คุณธรรม จาก วาสนาเซียน  โพสต์ 2025-9-15 19:37
โพสต์ 19,016 ไบต์และได้รับ +4 EXP [ถูกบล็อค] ความชั่ว +5 คุณธรรม จาก ตำราขนมหวานสูตรลับ  โพสต์ 2025-9-15 19:37
โพสต์ 19,016 ไบต์และได้รับ +5 EXP +5 คุณธรรม จาก ด้ายแดงแห่งโชคชะตา  โพสต์ 2025-9-15 19:37
โพสต์ 19,016 ไบต์และได้รับ +2 EXP [ถูกบล็อค] ความชั่ว +5 คุณธรรม +4 ความโหด จาก แหวนดาราจรัส(D2)  โพสต์ 2025-9-15 19:37
←อุปกรณ์ที่สวมใส่อยู่→
วาสนาเซียน
ตำราขนมหวานสูตรลับ
ด้ายแดงแห่งโชคชะตา
แหวนดาราจรัส(D2)
ยอดคีตศิลป์
ปราณกระเรียนขาว(ไม้)
ขลุ่ยพันธะในเงาศาลา
กระเป๋าเจ็ดขุมทรัพย์(D)
ทักษะผู้ขี่มังกรตะวันตก
←ไอเท็มที่มีอยู่→
x20
x1
x30
x4
x10
x12
x2
x1
x3
x114
x5
x5
x5
x5
x5
x8
x2
x2
x4
x21
x8
x20
x1
x158
x20
x21
x1
x5
x34
x5
x246
x1
x1
x1
x145
x5
x6
x66
x17
x6
x93
x51
x5
x209
x5
x50
x5
x85
x6
x197
x55
x68
x68
x4
x105
x5
x9
x4
x3
x8
x4
x2
x15
x69
x1
x1
x7
x52
x36
x47
x16
x140
x7
x10
x10
x26
x10
x10
x4
x16
x60
x55
x2
x1
x95
x62
x9
x10
x135
x55
x28
x70
x54
x49
x3
x3
x117
x11
x9
x11
x5
x3
x3
x9
x5
x3
x2
x1
x24
x6
x13
x8
x135
x70
x20
x10
x14
x48
x3
x1
x3
โพสต์ 2025-9-16 16:13:18 | ดูโพสต์ทั้งหมด


วันที่ 16 เดือน 8 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 11

ยามซื่อ - ยามซวี เวลา 09.00 - 20.00 น. ณ ถนนสิบลี้ ฝั่งตะวัน ร้านเซียงเฉินเสี่ยวพู้ 


ยามเช้าตรู่แสงอาทิตย์แรกของวันส่องลอดผ่านม่านไม้ไผ่หน้าร้าน เซียงเฉินเสี่ยวพู้ อย่างอ่อนโยน ความเงียบงามของถนนสิบลี้ยังไม่ถูกรบกวนจากเสียงฝีเท้าผู้คน ไป๋จิ่นหงผลักประตูไม้เปิดกว้างพร้อมลมเย็นของยามเช้า เขาก้าวเข้ามาด้วยก้าวที่คุ้นเคย สะพายตะกร้าเครื่องมือจัดร้านไว้ข้างไหล่ สวี่หลิวก็ตามมาติด ๆ ด้วยท่วงท่าเงียบขรึม


“วันนี้ลมดี” ไป๋จิ่นหงเอ่ยเบา ๆ พลางดึงม่านไม้ขึ้นให้แสงแดดไล้พื้นไม้ในร้าน “ช่วยจัดสมุนไพรฝั่งตะวันตกให้ข้าหน่อย สวี่หลิว”


“ขอรับ” สวี่หลิวตอบรับสั้น ๆ ก่อนจะเดินไปยังชั้นสินค้าด้านใน ก่อนเริ่มงานด้วยความพิถีพิถันเช่นทุกวัน


ขณะนั้นเสียงกระดิ่งเงินเหนือประตูสั่นไหวแผ่ว ๆ ตามแรงลม เจ้าหมาน้อยปีศาจเซียนเฉ่า วิ่งพรวดเข้ามาพร้อมขนที่ส่องประกายสะอาดราวกับเพิ่งผ่านการขัดเงา มันเชิดคอเล็ก ๆ อย่างภูมิใจแล้วกระโดดขึ้นเก้าอี้ไม้ที่ตั้งอยู่กลางร้าน อีกฝั่งหนึ่งชือฟ่านแมวขาวดวงตาน้ำเงินใสก็ปราดขึ้นไปบนเคาน์เตอร์สูง ยืดกายอย่างเชื่องช้า เพียงครู่เดียวทั้งคู่ก็เริ่มเล่นกัน เซียนเฉ่ากระโดดพุ่งใส่หางแมวขาวที่แกว่งไปมา ชือฟ่านจงใจสะบัดหางหลบอย่างเย็นชาแต่ดวงตากลมใสกลับทอประกายสนุกสนานไปด้วย เสียงกรงเล็บเล็ก ๆ กระทบพื้นไม้เป็นจังหวะคลอไปกับเสียงหัวเราะในลำคอของไป๋จิ่นหง


“เจ้าสองตัวนี่…ไม่เคยรู้จักคำว่าเช้าเงียบเลยสักวัน” เขาพูดพลางส่ายหัว แต่แววตากลับเต็มไปด้วยความเอ็นดู


เมื่อเปิดร้านเสร็จเรียบร้อย กลิ่นใบชาหอมกรุ่นเริ่มลอยอบอวลทั่วห้องไม้ ไป๋จิ่นหงยืนตรวจตู้สินค้า สวี่หลิวจัดสมุนไพรอย่างขยันขันแข็ง ส่วนเจ้าหมาน้อยกับแมวขาวก็ยังคงไล่ฟัดกันต่อไป บรรยากาศเช้าวันใหม่ของร้านจึงอบอุ่นและมีชีวิตชีวา แม้เจ้านายตัวจริงจะยังไม่กลับมา แต่ทุกชีวิตที่นี่ก็ยังคงดูแลกันและกันอย่างไม่ขาดตกบกพร่องสักนิดเดียว



อื่น ๆ: ดูแลร้านค้า (1/3)

จำนวนลูกค้าที่เข้าร้านวันนี้คือ 99 คน


แสดงความคิดเห็น

โพสต์ 12099 ไบต์และได้รับ 8 EXP! [VIP]  โพสต์ 2025-9-16 16:13
โพสต์ 12,099 ไบต์และได้รับ +5 EXP [ถูกบล็อค] ความชั่ว +2 คุณธรรม จาก วาสนาเซียน  โพสต์ 2025-9-16 16:13
โพสต์ 12,099 ไบต์และได้รับ +2 EXP [ถูกบล็อค] ความชั่ว +2 คุณธรรม จาก ตำราขนมหวานสูตรลับ  โพสต์ 2025-9-16 16:13
โพสต์ 12,099 ไบต์และได้รับ +2 EXP +2 คุณธรรม จาก ด้ายแดงแห่งโชคชะตา  โพสต์ 2025-9-16 16:13
โพสต์ 12,099 ไบต์และได้รับ +2 EXP [ถูกบล็อค] ความชั่ว +5 คุณธรรม +4 ความโหด จาก แหวนดาราจรัส(D2)  โพสต์ 2025-9-16 16:13
←อุปกรณ์ที่สวมใส่อยู่→
วาสนาเซียน
ตำราขนมหวานสูตรลับ
ด้ายแดงแห่งโชคชะตา
แหวนดาราจรัส(D2)
ยอดคีตศิลป์
ปราณกระเรียนขาว(ไม้)
ขลุ่ยพันธะในเงาศาลา
กระเป๋าเจ็ดขุมทรัพย์(D)
ทักษะผู้ขี่มังกรตะวันตก
←ไอเท็มที่มีอยู่→
x20
x1
x30
x4
x10
x12
x2
x1
x3
x114
x5
x5
x5
x5
x5
x8
x2
x2
x4
x21
x8
x20
x1
x158
x20
x21
x1
x5
x34
x5
x246
x1
x1
x1
x145
x5
x6
x66
x17
x6
x93
x51
x5
x209
x5
x50
x5
x85
x6
x197
x55
x68
x68
x4
x105
x5
x9
x4
x3
x8
x4
x2
x15
x69
x1
x1
x7
x52
x36
x47
x16
x140
x7
x10
x10
x26
x10
x10
x4
x16
x60
x55
x2
x1
x95
x62
x9
x10
x135
x55
x28
x70
x54
x49
x3
x3
x117
x11
x9
x11
x5
x3
x3
x9
x5
x3
x2
x1
x24
x6
x13
x8
x135
x70
x20
x10
x14
x48
x3
x1
x3
โพสต์ 2025-9-17 06:53:44 | ดูโพสต์ทั้งหมด
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย XueXi เมื่อ 2025-9-17 07:11

วันที่ 16 เดือน 9 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 11
ยามเหม่า เวลา 05.00 - 07.00 น.
╰┈➤ พบเจอเถียนเฟิง

แสงแดดยามสายส่องลอดผ่านม่านไม้ไผ่ของเรือนรับรองในจวนต้าซือคง เถียนเฟิงเพิ่งฟื้นจากอาการเมามาย ใบหน้ายังคล้ายอ่อนล้า แต่เมื่อดวงตาสีดำเข้มคู่นั้นเหลือบไปเห็นชายหนุ่มผู้ร่างบางนั่งอยู่ข้างเตียงก็เผลอถอนหายใจ เสวี่ยซีในชุดเรียบง่ายสีครามอ่อนดูช่างอ่อนโยน นัยน์ตาสีอำพันส่องแสงระเรื่อคล้ายจะเปล่งประกายท่ามกลางแสงแดด ร่างบอบบางผิวขาวเนียนละเอียดจนแทบมองทะลุเส้นเลือด เอวคอดกิ่วสะโพกผายเล็กน้อย

เสวี่ยซีเห็นเขาฟื้นตัวจึงยิ้มบาง ๆ ก่อนเอ่ยเสียงเบา

“ท่านเถียนเฟิงหากท่านยังอยู่แต่ในจวนเช่นนี้ จิตใจก็ยิ่งหนักแน่นด้วยความทุกข์ ข้าคิดว่าเราควรออกไปข้างนอกบ้าง เดินเล่นที่เมือง คงช่วยคลายกังวลได้บ้าง”

เถียนเฟิงนิ่งไปชั่วครู่แม้จะยังคงระแวงเพราะเหตุการณ์ก่อนหน้า แต่เมื่อสบแววตาอ่อนหวานของเสวี่ยซี เขาก็ไม่อาจปฏิเสธได้ในที่สุด จึงพยักหน้าอย่างจำใจ และออกเดินเคียงคู่ไปกับชายหนุ่ม

ถนนในเมืองฉางอันคึกคักเป็นพิเศษ ร้านค้าต่าง ๆ ขายของสารพัด ทั้งผ้าไหม เครื่องประดับ ไปจนถึงอาหารพื้นบ้าน เสวี่ยซีเดินชิดเถียนเฟิงเล็กน้อย รู้ดีว่าทุกสายตายังคงจับจ้องมาที่ตนเอง แม้จะแต่งตัวอย่างเรียบง่ายกว่าปกติ แต่รูปลักษณ์อันงดงามเหนือบุรุษทั่วไปนัยน์ตาอำพันที่สะท้อนแสงดุจอำพันแท้ เส้นผมดำขลับยาวสลวย ร่างบางที่แทบเหมือนสตรีก็ไม่อาจหลบหนีจากการเป็นที่สนใจได้เลยจน


“นี่คือร้านเซียงเฉินเสี่ยวพู้” เถียนเฟิงเอ่ยขึ้นเมื่อทั้งคู่หยุดยืนหน้าร้านขนมที่เขาคุ้นเคย “ที่นี่เป็นร้านขายของชำที่สุดในฉางอัน”

ทันใดนั้นเสียงเอะอะก็ดังขึ้นจากหน้าร้าน

นักเลงกลุ่มหนึ่งสี่ห้าคนเดินกร่างเข้ามา คนที่นำหน้ามีใบหน้าเต็มไปด้วยรอยแผลเป็น เอ่ยด้วยน้ำเสียงหยาบคาย “ต้าซือคงเถียนเฟิง… ข้าได้ยินมาว่าท่านคิดจะขัดแข้งขัดขาเจ้านายของพวกเรา วันนี้โชคดีจริง ๆ ได้เจอตัวที่นี่ ข้าจะสั่งสอนให้รู้จักที่ต่ำที่สูงเสียหน่อย!”

เถียนเฟิงขมวดคิ้วเข้มทว่าไม่ทันได้ตอบอะไร เสวี่ยซีก็ก้าวขึ้นมายืนข้างหน้า ใบหน้าขาวซีดนั้นสั่นเล็กน้อยแต่สายตาเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น เขาเอื้อมมือหยิบกระบี่ที่คาดเอวไว้สำหรับป้องกันตัว ร่างบอบบางสั่นสะท้านชัดเจน

“อย่า… อย่ามายุ่งกับท่านเถียนเฟิง!” เสียงของเขาสั่นพร่า ดวงตาสีอำพันเริ่มเอ่อคลอด้วยน้ำตา แต่ก็ยังยกกระบี่ขึ้นอย่างทุลักทุเล

นักเลงหัวเราะเยาะ “ฮ่า ๆ ๆ เจ้าหนุ่มงามร่างบอบบางนี่คิดว่าจะสู้ข้าได้รึ?” เขาก้าวเข้ามาหมายจะคว้าตัวเสวี่ยซี

ทว่าชายหนุ่มกลับร้องเสียงสั่น พลันเหวี่ยงกระบี่ออกไปแบบมั่วซั่ว ใบมีดสะท้อนแสงวาววับ ถึงท่าทางจะไม่คล่องแคล่ว แต่กลับถูกจังหวะอย่างน่าประหลาด ฟาดเข้าที่แขนของนักเลงจนเซถลา

“อ๊ะ…!”

เสวี่ยซีสะดุ้งสุดตัว น้ำตาไหลพรากแต่ก็ยังกัดฟันเหวี่ยงกระบี่อีกครั้ง มือสั่นระริก ฟาดมั่ว ๆ ไปมาราวกับไม่รู้ทิศทาง ทว่ากลับโดนร่างนักเลงซ้ำอีก คราวนี้ตรงไหล่จนอีกฝ่ายล้มลงไปนอนร้องครวญคราง

เถียนเฟิงเบิกตากว้าง ไม่คาดคิดว่าเสวี่ยซีจะยอมเอาตัวเข้าขวางแทนตนเอง

เสวี่ยซียังคงร้องไห้สะอึกสะอื้น “ข้าจะไม่ให้ใครแตะต้องท่านเถียนเฟิงเด็ดขาด!” ร่างสั่นระริกท่ามกลางสายตาตกตะลึงของผู้คนรอบร้าน

นักเลงที่เหลือเห็นสหายถูกฟาดล้มก็ลังเล ไม่กล้าพุ่งเข้ามาอีก เมื่อเจอเถียนเฟิงก้าวขึ้นมาพร้อมกับบ่าวผู้ติดตามที่รีบเข้ามาช่วย จึงรีบถอยหนีออกไป

ความเงียบปกคลุมอยู่ชั่วขณะ เสวี่ยซียังคงยืนหอบหายใจ กระบี่ยังค้างอยู่ในมือ น้ำตายังคงไหลพราก ใบหน้าขาวซีดยิ่งขับให้นัยน์ตาอำพันงดงามดุจอัญมณีสั่นระริก

เถียนเฟิงรีบคว้าตัวเขาเข้ามาโอบไว้แนบอก เสียงเข้มเอ่ยอย่างอ่อนโยน “เจ้าโง่เอ๋ย ทำไมถึงทำเช่นนี้ ร่างกายอ่อนแอถึงเพียงนั้น กลับยังจะเอาตัวมาขวางข้าอีก”

เสวี่ยซีซุกหน้าลงกับอกกว้าง ร้องไห้สะอื้น “ข้า…ข้าไม่อยากให้ท่านเจ็บตัว ข้าไม่อยากเสียท่านไป”

หัวใจของเถียนเฟิงเต้นแรงขึ้น ภาพของเสวี่ยซีผู้ทั้งอ่อนโยนและกล้าหาญเช่นนี้ จะฝังตรึงในใจเขา






แสดงความคิดเห็น

โพสต์ 12735 ไบต์และได้รับ 8 EXP! [VIP]  โพสต์ 2025-9-17 06:53
โพสต์ 12,735 ไบต์และได้รับ +5 คุณธรรม +4 ความโหด จาก พิมพ์นิยม  โพสต์ 2025-9-17 06:53
โพสต์ 12,735 ไบต์และได้รับ +4 EXP +4 คุณธรรม จาก ยาหยกบูรพา  โพสต์ 2025-9-17 06:53
โพสต์ 12,735 ไบต์และได้รับ +4 EXP +4 คุณธรรม +4 ความโหด จาก พู่หยกสลักลายมังกร  โพสต์ 2025-9-17 06:53
โพสต์ 12,735 ไบต์และได้รับ +2 EXP +2 ความชั่ว +2 ความโหด จาก ตำราอักษรภาพพื้นฐาน  โพสต์ 2025-9-17 06:53
←อุปกรณ์ที่สวมใส่อยู่→
ปิ่นปักผมหยกขาว
 มีดสั้นเงาจันทร์
ชุดวสันต์ลีลา
คัมภีร์ดาราศาสตร์ตงฟาง
โดดเด่นมีเอกลักษณ์
พู่กันดาราศาสตร์
แหวนหยกสลักนาม
ยาหยกบูรพา
พู่หยกสลักลายมังกร
กระบี่คู่สลักจันทรา
แหวนดาราจรัส(D)
เกราะทองแดง
อาภรณ์พร่ำพิรุณ (ช)
←ไอเท็มที่มีอยู่→
x1
x40
x2
x7
x1
x2
x2
x1
x6
x1
x8
x2
x10
x7
x12
x26
x48
x8
x24
x24
x5
x2
x10
x1
x2
x12
x30
x21
x5
x6
x2
x1
x10
x5
x60
x90
x60
x5
x2
x120
x6
x17
x20
x2
x20
x2
x2
x2
x3
x2
x2
x3
โพสต์ 2025-9-19 00:10:35 | ดูโพสต์ทั้งหมด

วันที่ 19 เดือน 8 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 11

ยามซื่อ - ยามซวี เวลา 09.00 - 20.00 น. ณ ถนนสิบลี้ ฝั่งตะวัน ร้านเซียงเฉินเสี่ยวพู้ 


เช้าวันใหม่ถนนสิบลี้ยังคลอด้วยหมอกบาง ๆ ไป๋จิ่นหงก้าวเดินเข้ามาที่ร้านเซียงเฉินเสี่ยวพู้ พร้อมสวี่หลิวเช่นเคย ประตูไม้ไผ่ถูกผลักเปิดพร้อมเสียงกระดิ่งเงินแผ่วเบา กลิ่นชาสดและสมุนไพรจากตู้ไม้ด้านในยังหอมอวลเหมือนทุกเช้า “วันนี้เริ่มจากทำความสะอาดก่อนนะ” เขาเอ่ยเรียบ ๆ พลางพยักหน้าให้สวี่หลิว


“ขอรับ” ลูกมือหนุ่มมนุษย์ปีศาจปลาตอบสั้น ๆ แล้วหยิบผ้ากวาดไม้ไปเช็ดถูอย่างเงียบงาม ทุกจังหวะการเคลื่อนไหวแม่นยำจนแม้เสียงฝีเท้าก็แทบไม่ได้ยินเพราะยังไงก็เป็นปีศาจ


ส่วนไป๋จิ่นหงเริ่มจัดเรียงสินค้า ตรวจสอบสต๊อกอย่างละเอียด เขาหยิบห่อใบชาทีละกอง ตรวจน้ำหนักและตราประทับก่อนจดลงสมุดบัญชี ลมหายใจสม่ำเสมอ แววตาคมกริบแต่สงบ ทำให้การทำงานเป็นไปอย่างเป็นระบบราวกับดาบที่ฟันตรงทุกครั้ง มุมหนึ่งของร้านเจ้าหมาน้อยปีศาจนามเซียนเฉ่า นั่งกินอาหารเช้าอย่างเอร็ดอร่อย ขนฟูสะอาดสีเข้มเป็นประกาย ข้าง ๆ กันคือแมวขาวชือฟ่านที่นอนเหยียดยาวไม่ใส่ใจแต่หางยังขยับไปมาตามจังหวะการเคี้ยวของเพื่อนสี่ขา เสียงกรุบกรอบของเม็ดอาหารผสมกับเสียงพู่กันขีดบนสมุดบัญชีเป็นดนตรีเช้าที่คุ้นเคย


ตลอดทั้งวันร้านคึกคักเป็นระยะ ลูกค้าผลัดเปลี่ยนเข้ามาเลือกซื้อชา สมุนไพร และของหายาก ไป๋จิ่นหงยกยิ้มอบอุ่นต้อนรับทุกคน ไม่เร่งร้อนแต่คล่องแคล่ว คำนวณราคาแม่นยำราวกับตัวเลขลอยอยู่ในหัว ไม่ว่าลูกค้าจะเป็นพ่อค้าหรือนักเดินทาง เขาล้วนตอบคำถามอย่างสุภาพและหนักแน่น จนผู้คนมักกลับออกไปพร้อมรอยยิ้ม


เมื่อแดดคล้อยสู่ยามเย็น สวี่หลิวก็ยังคงจัดตู้สมุนไพรเงียบ ๆ ไป๋จิ่นหงนั่งตรวจบัญชีรอบสุดท้าย เซียนเฉ่าเริ่มงีบข้างชือฟ่านที่ขยับตัวมาซุกพุงอย่างเกียจคร้าน ภาพทั้งหมดกลายเป็นความคุ้นเคยที่อุ่นใจ วันที่ผ่านไปอย่างเรียบง่ายแต่เต็มไปด้วยชีวิตชีวา ราวกับร้านเล็กแห่งนี้คือโลกทั้งใบที่ทุกคนสามารถกลับมาและพบความสงบได้เสมอ


อื่น ๆ: ดูแลร้านค้า (2/3)

จำนวนลูกค้าที่เข้าร้านวันนี้คือ 99 คน


แสดงความคิดเห็น

โพสต์ 10699 ไบต์และได้รับ 8 EXP! [VIP]  โพสต์ 2025-9-19 00:10
โพสต์ 10,699 ไบต์และได้รับ +5 EXP [ถูกบล็อค] ความชั่ว +2 คุณธรรม จาก วาสนาเซียน  โพสต์ 2025-9-19 00:10
โพสต์ 10,699 ไบต์และได้รับ +2 EXP [ถูกบล็อค] ความชั่ว +2 คุณธรรม จาก ตำราขนมหวานสูตรลับ  โพสต์ 2025-9-19 00:10
โพสต์ 10,699 ไบต์และได้รับ +2 EXP +2 คุณธรรม จาก ด้ายแดงแห่งโชคชะตา  โพสต์ 2025-9-19 00:10
โพสต์ 10,699 ไบต์และได้รับ +2 EXP [ถูกบล็อค] ความชั่ว +5 คุณธรรม +4 ความโหด จาก แหวนดาราจรัส(D2)  โพสต์ 2025-9-19 00:10
←อุปกรณ์ที่สวมใส่อยู่→
วาสนาเซียน
ตำราขนมหวานสูตรลับ
ด้ายแดงแห่งโชคชะตา
แหวนดาราจรัส(D2)
ยอดคีตศิลป์
ปราณกระเรียนขาว(ไม้)
ขลุ่ยพันธะในเงาศาลา
กระเป๋าเจ็ดขุมทรัพย์(D)
ทักษะผู้ขี่มังกรตะวันตก
←ไอเท็มที่มีอยู่→
x20
x1
x30
x4
x10
x12
x2
x1
x3
x114
x5
x5
x5
x5
x5
x8
x2
x2
x4
x21
x8
x20
x1
x158
x20
x21
x1
x5
x34
x5
x246
x1
x1
x1
x145
x5
x6
x66
x17
x6
x93
x51
x5
x209
x5
x50
x5
x85
x6
x197
x55
x68
x68
x4
x105
x5
x9
x4
x3
x8
x4
x2
x15
x69
x1
x1
x7
x52
x36
x47
x16
x140
x7
x10
x10
x26
x10
x10
x4
x16
x60
x55
x2
x1
x95
x62
x9
x10
x135
x55
x28
x70
x54
x49
x3
x3
x117
x11
x9
x11
x5
x3
x3
x9
x5
x3
x2
x1
x24
x6
x13
x8
x135
x70
x20
x10
x14
x48
x3
x1
x3
โพสต์ 2025-9-20 05:47:21 | ดูโพสต์ทั้งหมด
วันที่ 20 เดือน 9 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 11
ยามเฉิน เวลา 07.00 - 09.00 น.
╰┈➤ พบเจอเถียนเฟิง

บรรยากาศเช้าวันนั้น เมืองหลวงปกคลุมด้วยม่านหมอกจาง ๆ แสงอาทิตย์เพิ่งโผล่พ้นหลังคาหลังคาเรือน กระเบื้องเคลือบแวววาวสะท้อนประกายทองดั่งแพรไหม ถนนใหญ่ที่ทอดเข้าสู่ย่านการค้าคึกคักด้วยผู้คนสัญจร เสียงล้อเกวียนบดไปกับพื้นหิน เสียงแม่ค้าตะโกนเรียกลูกค้าแว่วสลับกับเสียงเด็กวิ่งเล่น บรรยากาศเช่นนี้ทำให้ร้านค้าในตลาดแต่ละแห่งครึกครื้นไม่แพ้กัน ร้านเซียงเฉินเสี่ยวพู้เป็นร้านขายของใช้จิปาถะ

เสวี่ยซีในชุดคลุมเรียบง่ายสีครามอ่อนเดินเข้ามา รูปร่างบอบบางราวสายลม แต่กลับโดดเด่นจนทุกสายตาเผลอหันมอง ผิวขาวอมชมพูประดุจหยกสลัก นัยน์ตาสีอำพันที่สะท้อนแสงแดดราวประกายทองทำให้ผู้พบเห็นแทบลืมกระพริบตา ปลายผมยาวดำขลับถูกรวบไว้หลวม ๆ ยิ่งขับให้ลำคอขาวเรียวชวนมองยิ่งขึ้น ความงดงามนี้แม้จะเป็นบุรุษ แต่ก็เหนือกว่านางโลมผู้เลอโฉมทั้งหลายที่เคยผ่านมา

เขาก้าวเข้ามาเพียงเพื่อเดินเล่นยามเหงา หลังจากเหตุการณ์บาดใจในหอว่านหงเหริน ความเจ็บปวดและความอับอายยังตามหลอกหลอนอยู่ทุกลมหายใจ แต่เพียงก้าวแรกที่เข้าสู่ร้าน สายตาคมคู่นั้นกลับตรึงเขาให้หยุดชะงัก

ตั้งแต่ก้าวแรกที่เขาเข้ามา เสียงพูดคุยเบา ๆ ของผู้คนในร้านก็แผ่วลงเล็กน้อย บางสายตาหันมามองด้วยความชื่นชม บ้างก็มองด้วยความละโมบ บ้างด้วยความริษยา ความงามของเสวี่ยซีดึงดูดสายตาทุกคู่โดยไม่ต้องตั้งใจ เขาเองกลับคุ้นชินเสียแล้วกับการถูกจ้องมอง เพียงยกคิ้วบางขึ้นเล็กน้อยก่อนจะหันไปเลือกสำรวจสินค้า

เถียนเฟิงผู้ที่เขาไม่คิดว่าจะได้เจอที่นี่ กำลังยืนรออยู่ในมุมหนึ่งของร้าน ชุดคลุมสีดำเข้มของเขาเรียบหรูและสง่างาม แม้แต่น้ำเสียงของลูกค้าที่กำลังเจรจากันก็พลันเงียบลงเล็กน้อยเมื่อเถียนเฟิงก้าวออกมา

“ซีซี” เสียงทุ้มของเถียนเฟิงเรียกชื่อเขาแผ่วเบาแต่หนักแน่น

เสวี่ยซีชะงัก มือเรียวที่กำลังหยิบสุราเบญจมาศขึ้นมาดูค้างกลางอากาศ ดวงตาคมเหลือบไปยังต้นเสียง เพียงเสี้ยววินาทีก็แปรเปลี่ยนเป็นความเย็นชา เขาไม่พูดไม่แม้แต่จะยิ้ม มีเพียงแววตาที่สะท้อนความผิดหวังลึก ๆ

เถียนเฟิงก้าวเข้ามาใกล้จนระยะห่างเพียงไม่กี่ก้าว เขาสูดหายใจลึกเหมือนรวบรวมความกล้าทั้งหมด “ข้าขอโทษ… ขอโทษสำหรับทุกสิ่งที่เกิดขึ้นในหอว่านหงเหริน วันนั้นข้าทำให้เจ้าต้องเสียใจ เป็นความผิดของข้าเอง”

เสวี่ยซีเงยหน้ามองเขาตรง ๆ ราวกับกำลังทดสอบว่าเถียนเฟิงจริงใจเพียงใด “ขอโทษแล้วอย่างไร สิ่งที่ทำลงไปก็ไม่อาจลบได้”

น้ำเสียงราบเรียบ แต่แทงลึกถึงหัวใจเถียนเฟิง

เขากัดฟันเล็กน้อย ก้าวเข้ามาอีกก้าว “ข้ารู้ว่าเจ้ายังโกรธ แต่โปรดเชื่อเถอะ เสวี่ยซี… ข้าไม่ได้ต้องการใครอื่นนอกจากเจ้า วันนั้นนางโลมที่เจ้าพบในห้อง ข้าไม่ได้ตั้งใจเรียกนางมา ข้าไม่มีวันแตะต้องใครนอกจากเจ้า”

บรรยากาศรอบร้านเริ่มแผ่วลงอีกครั้ง เหมือนทุกคนรับรู้ถึงแรงตึงเครียดระหว่างคนสองคน

เสวี่ยซีหัวเราะในลำคอเบา ๆ แต่ไม่ใช่เพราะขบขัน หากเพราะขมขื่น “ท่านคิดว่าคำพูดลอย ๆ จะลบภาพที่ข้าเห็นได้รึ ข้ายังเห็นท่านทำท่าไม่ต่างจาก…จากหลี่หยางในวันนั้น”

คำพูดนั้นเสียดแทงจนเถียนเฟิงสะอึก แววตาเขาไหววูบ แต่ก็ไม่คิดปกป้องตนเองอีกต่อไป

เขามองไปยังมือขาวของเสวี่ยซีที่สวมแหวนเงินเรียบหรูอยู่บนนิ้วนาง ดวงตาเขาขมับร้อนรุ่มด้วยแรงหึงหวงที่ไม่อาจปิดบัง “แล้วแหวนวงนั้นล่ะ เสวี่ยซี… มันเป็นของใคร ข้าอยากรู้ ทำไมเจ้าต้องรับของจากผู้ชายอื่น?”

เสียงเถียนเฟิงสั่นเล็กน้อย แม้พยายามกดไว้ไม่ให้กลายเป็นคำต่อว่า แต่ก็ปิดไม่มิดว่ามันคือความหึงหวงที่แท้จริง

เสวี่ยซีชะงักทันทีที่เห็นประกายหวงแหนในตาเขา ก็ยิ่งรู้สึกขมขื่น “นี่หรือคือเหตุผลที่ท่านมาหา ข้าเพียงสวมแหวนวงหนึ่ง ท่านก็คิดไปไกลสารพัด”

เถียนเฟิงส่ายหน้าเร็ว “ข้าไม่อาจทนเห็นมันอยู่บนนิ้วเจ้าได้ ราวกับมีใครคนอื่นตีตราเจ้าไว้… ข้ารู้ว่าตนเองไร้เหตุผล แต่ความจริงก็คือข้าไม่อยากให้ใครมามีส่วนในโลกของเจ้าอีก ข้าไม่อยากเสียเจ้าไป”

เขาสารภาพออกมาในที่สุด น้ำเสียงทุ้มต่ำปนสั่นสะท้าน ดวงตาที่เคยคมดุประหนึ่งอสรพิษบัดนี้กลับเผยความอ่อนแอที่ไม่เคยให้ผู้ใดเห็น

เสวี่ยซีเงียบไปชั่วครู่ หัวใจสั่นสะท้านอย่างไม่อาจห้าม แต่ริมฝีปากยังเม้มแน่น “ท่านพูดเหมือนท่านมีสิทธิ์ ข้าเป็นของใคร ข้าควรสวมสิ่งใดมันไม่เกี่ยวกับท่าน”

แต่ทันทีที่พูดจบ แววตาเขาก็สั่นไหวเองเช่นกัน เพราะรู้ดีว่าในส่วนลึกที่สุด เขาก็อยากให้คำพูดนั้นเกี่ยวข้องกับเถียนเฟิงเพียงคนเดียว

รอบร้านตกอยู่ในความเงียบงันอันน่าอึดอัด ผู้คนทำทีเหมือนไม่สนใจ แต่หูทุกคู่ตั้งใจฟังอย่างเงียบ ๆ เสียงลมหายใจของทั้งสองดังประสานกันภายใต้บรรยากาศอัดแน่นไปด้วยความรู้สึกซ่อนเร้น

เถียนเฟิงค่อย ๆ ยื่นมือออกไป ไม่ได้แตะต้องเสวี่ยซี เพียงแค่วางใกล้ ๆ ราวกับกำลังอ้อนวอน “ให้ข้าโอกาส…ขอเพียงโอกาสเดียว ข้าจะพิสูจน์ให้เห็นว่าเจ้าไม่ได้โดดเดี่ยว และจะไม่มีวันถูกทอดทิ้งอีกต่อไป”

เสวี่ยซีหลุบตาลง ใจหนึ่งอยากหันหลังหนี แต่อีกใจก็สั่นไหวจนยากจะห้าม…

แสดงความคิดเห็น

โพสต์ 15568 ไบต์และได้รับ 8 EXP! [VIP]  โพสต์ 2025-9-20 05:47
โพสต์ 15,568 ไบต์และได้รับ +2 EXP +10 คุณธรรม +6 ความโหด จาก พิมพ์นิยม  โพสต์ 2025-9-20 05:47
โพสต์ 15,568 ไบต์และได้รับ +4 EXP +4 คุณธรรม จาก ยาหยกบูรพา  โพสต์ 2025-9-20 05:47
โพสต์ 15,568 ไบต์และได้รับ +6 EXP +6 คุณธรรม +6 ความโหด จาก พู่หยกสลักลายมังกร  โพสต์ 2025-9-20 05:47
โพสต์ 15,568 ไบต์และได้รับ +4 EXP +4 ความชั่ว +4 ความโหด จาก ตำราอักษรภาพพื้นฐาน  โพสต์ 2025-9-20 05:47
←อุปกรณ์ที่สวมใส่อยู่→
ปิ่นปักผมหยกขาว
 มีดสั้นเงาจันทร์
ชุดวสันต์ลีลา
คัมภีร์ดาราศาสตร์ตงฟาง
โดดเด่นมีเอกลักษณ์
พู่กันดาราศาสตร์
แหวนหยกสลักนาม
ยาหยกบูรพา
พู่หยกสลักลายมังกร
กระบี่คู่สลักจันทรา
แหวนดาราจรัส(D)
เกราะทองแดง
อาภรณ์พร่ำพิรุณ (ช)
←ไอเท็มที่มีอยู่→
x1
x40
x2
x7
x1
x2
x2
x1
x6
x1
x8
x2
x10
x7
x12
x26
x48
x8
x24
x24
x5
x2
x10
x1
x2
x12
x30
x21
x5
x6
x2
x1
x10
x5
x60
x90
x60
x5
x2
x120
x6
x17
x20
x2
x20
x2
x2
x2
x3
x2
x2
x3
โพสต์ 2025-9-20 20:22:57 | ดูโพสต์ทั้งหมด

วันที่ 20 เดือน 8 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 11

ยามซื่อ - ยามซวี เวลา 09.00 - 20.00 น. ณ ถนนสิบลี้ ฝั่งตะวัน ร้านเซียงเฉินเสี่ยวพู้ 


ยามเช้าตรู่ถนนสิบลี้คลอด้วยลมบาง ๆ และกลิ่นชาหอมจาง ไป๋จิ่นหงถือถุงผ้าผูกปากที่มีซาลาเปาร้อน ๆ เดินเคียงข้างสวี่หลิวที่กำลังถือถ้วยน้ำเต้าหู้ควันกรุ่น ทั้งสองคุยกันเพียงเล็กน้อยระหว่างทาง เสียงรองเท้ากระทบพื้นหินเป็นจังหวะสม่ำเสมอที่ฟังแล้วสงบใจ เมื่อมาถึงร้านเซียงเฉินเสี่ยวพู้ ไป๋จิ่นหงเปิดบานประตูไม้ไผ่ที่ยังเย็นชื้นด้วยหมอกเช้า กลิ่นสมุนไพรและใบชาที่เก็บไว้จากเมื่อวานลอยออกมาต้อนรับอย่างคุ้นเคย เขาวางซาลาเปาลงบนโต๊ะไม้เตี้ย ๆ พลางสั่งเสียงเรียบแต่ชัดเจน “สวี่หลิว ฝากเจ้าจัดการกวาดถูตามเดิมนะ ข้าจะเช็กสต๊อกก่อน”


“ขอรับ” สวี่หลิวตอบรับสั้น ๆ ก่อนจะเดินไปหยิบไม้กวาด เริ่มจัดเก็บตู้สมุนไพรด้วยความพิถีพิถันเช่นทุกวัน ความเงียบขรึมของเขาตัดกับกลิ่นหอมของน้ำเต้าหู้ที่ยังอุ่นอยู่ในอากาศ


ด้านมุมร้านเซียนเฉ่าเจ้าหมาน้อยปีศาจผู้มีนิสัยติดหรูนั่งกินอาหารเช้าอย่างสบายใจ ใกล้ ๆ กันคือชือฟ่าน แมวขาวตาฟ้าผ่องที่เหยียดยาวเกียจคร้านบนตู้ไม้สูง หางนุ่มฟูสะบัดไปมาเบา ๆ ทุกครั้งที่เซียนเฉ่าเคี้ยวอาหาร เสียงกรุบกรอบคล้ายดนตรีเช้าที่กลมกล่อมกับบรรยากาศร้าน เป็นบรรยากาศที่ดีเหลือเกิน


ไป๋จิ่นหงเดินตรวจสอบสต๊อกสินค้า ไล่นับตั้งแต่ใบชา สมุนไพร เครื่องเทศ ไปจนถึงของหายากทีละรายการอย่างรอบคอบ บันทึกลงสมุดบัญชีด้วยพู่กันที่กวาดเป็นจังหวะมั่นคง ระหว่างนั้นก็ไม่ลืมหยิบอาหารเม็ดให้เซียนเฉ่าและขนมแมวให้ชือฟ่านที่หันมามองด้วยสายตาเรียกร้อง


เมื่อทุกอย่างพร้อม ร้านเล็กก็เริ่มต้อนรับลูกค้าตามปกติ ไป๋จิ่นหงยืนประจำเคาน์เตอร์ตลอดวัน รับออเดอร์ จัดสินค้า และคำนวณราคาอย่างใจเย็น รอยยิ้มอ่อนโยนและน้ำเสียงสุภาพทำให้ผู้คนรู้สึกสบายใจทุกครั้งที่เข้ามา แม้จะเป็นเพียงอีกวันธรรมดา แต่ความเป็นระเบียบและความอบอุ่นในร้านกลับทำให้บรรยากาศเช้านั้นพิเศษขึ้นเสมอ ราวกับทุกสิ่งกำลังเดินไปตามจังหวะที่มั่นคงไม่เปลี่ยนแปลง

อื่น ๆ: ดูแลร้านค้า (3/3)

จำนวนลูกค้าที่เข้าร้านวันนี้คือ 99 คน


แสดงความคิดเห็น

โพสต์ 10899 ไบต์และได้รับ 8 EXP! [VIP]  โพสต์ 2025-9-20 20:22
โพสต์ 10,899 ไบต์และได้รับ +5 EXP +2 คุณธรรม จาก วาสนาเซียน  โพสต์ 2025-9-20 20:22
โพสต์ 10,899 ไบต์และได้รับ +2 EXP +2 คุณธรรม จาก ตำราขนมหวานสูตรลับ  โพสต์ 2025-9-20 20:22
โพสต์ 10,899 ไบต์และได้รับ +2 EXP +5 คุณธรรม +4 ความโหด จาก แหวนดาราจรัส(D2)  โพสต์ 2025-9-20 20:22
←อุปกรณ์ที่สวมใส่อยู่→
วาสนาเซียน
ตำราขนมหวานสูตรลับ
ด้ายแดงแห่งโชคชะตา
แหวนดาราจรัส(D2)
ยอดคีตศิลป์
ปราณกระเรียนขาว(ไม้)
ขลุ่ยพันธะในเงาศาลา
กระเป๋าเจ็ดขุมทรัพย์(D)
ทักษะผู้ขี่มังกรตะวันตก
←ไอเท็มที่มีอยู่→
x20
x1
x30
x4
x10
x12
x2
x1
x3
x114
x5
x5
x5
x5
x5
x8
x2
x2
x4
x21
x8
x20
x1
x158
x20
x21
x1
x5
x34
x5
x246
x1
x1
x1
x145
x5
x6
x66
x17
x6
x93
x51
x5
x209
x5
x50
x5
x85
x6
x197
x55
x68
x68
x4
x105
x5
x9
x4
x3
x8
x4
x2
x15
x69
x1
x1
x7
x52
x36
x47
x16
x140
x7
x10
x10
x26
x10
x10
x4
x16
x60
x55
x2
x1
x95
x62
x9
x10
x135
x55
x28
x70
x54
x49
x3
x3
x117
x11
x9
x11
x5
x3
x3
x9
x5
x3
x2
x1
x24
x6
x13
x8
x135
x70
x20
x10
x14
x48
x3
x1
x3
โพสต์ 2025-9-21 11:11:13 | ดูโพสต์ทั้งหมด
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย LinYa เมื่อ 2025-9-21 11:13

วันที่ 21 เดือน 8 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 11

ยามซื่อ - ยามซวี เวลา 09.00 - 20.00 น. ณ ถนนสิบลี้ ฝั่งตะวัน ร้านเซียงเฉินเสี่ยวพู้ 


ยามเช้าผ่านเข้ามาเหมือนคลื่นแรกของวัน ไป๋จิ่นหงผลักบานประตูไม้ไผ่ให้ลมอุ่นพัดผ่าน เอื้อมมือดึงม่านขึ้นทีละผืนให้แสงตะวันโรยตัวบนพื้นไม้ ชายหนุ่มส่งพยักหน้าให้สวี่หลิวซึ่งรับไม้กวาดกับผ้าเช็ดโต๊ะไปอย่างรู้งาน ร่างสูงโปร่งของลูกมือปีศาจปลาขยับเงียบเชียบเป็นจังหวะที่คุ้นตา ขณะที่ด้านหน้าร้านเสียงวิ่งกรุ๊บกรั๊บของเซียนเฉ่ากับชือฟ่านดังแทรกขึ้นไม่ขาดตอน เจ้าหมาน้อยขนฟูไล่หมายจะคาบปลายหางแมวขาว ส่วนชือฟ่านก็สะบัดหางช้า ๆ เหมือนจงใจยั่วให้อีกฝ่ายงับวืดแล้วงับวืดอีก เล่นเอาเสียงเล็บเล็ก ๆ กรีดพื้นไม้เป็นทำนองเช้าอารมณ์ดีที่ช่วยไม่ได้จริง ๆ ว่าจะเผลอยิ้มตาม


ไป๋จิ่นหงวางกาน้ำชาข้างสมุดบัญชี เปิดปกหนาแล้วสูดลมหายใจเข้าเหมือนกำลังจะรับคมดาบอีกสิบเล่มในทีเดียว ตัวเลขรายรับรายจ่ายของทั้งสัปดาห์รออยู่เป็นพรืด ทว่าตัวหนังสือที่ทิ้งไว้โดยเจ้าของร้านผู้ชีพจรลงเท้ากลับเอียงดุจนกเมฆ วิ่งเป็นเส้นโค้งคดเหมือนลมบนเขา เขายกพู่กันแตะน้ำหมึก ไล่ถอดรหัสทีละบรรทัดอย่างใจเย็น ตั้งแต่ใบชาที่ขายดีจนชั้นโล่ง ไปจนถึงหนังหมาป่าขาวที่เพิ่งรับเข้าเมื่อวาน 


“…อืม...ลายมือตรงนี้อ่านว่าอะไรกันนะ” เสียงทุ้มพึมพำเรียบ ๆ กวาดหมึกลงเป็นตัวเลขชัดถ้อยชัดคำ ต่างจากตัวต้นฉบับที่อยากจะชวนให้เอาผ้าปิดตาแล้วเดาด้วยใจเสียมากกว่า


เขาวาดเส้นรวม สรุปยอด ขีดจุดกำกับจุดสั่งซื้อใหม่ แล้วโน้มตัวจดบันทึกเตือนตัวเองให้จัดชุดชงง่ายขายดี สำหรับลูกค้าที่ชอบซื้อเป็นถุงผูกโบว์ ชากลิ่นดอกกุ้ยฮวาคู่พุทราแห้งและเหล้าเหลืองหนึ่งขวด น้ำเสียงหัวใจคุ้นเคยบอกว่ามันจะหมดเร็วกว่าแป้งหมี่แน่ ๆ ขณะเดียวกันยังลากบรรทัดสั้น ๆ เป็นจดหมายถึงหลินหยา คำรายงานสั้นกระชับว่า ร้านยังแน่นหนา ของครบ ลูกค้ายังยิ้ม เจ้าสองตัวซุกซนปกติ ข้าดูแลให้ แล้วพับแนบไว้ในซองผ้า สำหรับให้เซียนเฉ่านำออกไปเมื่อถึงยามเหมาะ


ฝั่งสวี่หลิวเช็ดกระจกเสร็จแล้วจัดโหลสมุนไพรตามสีและกลิ่นจากอ่อนสู่เข้ม มินต์ เข็มแดง เหงือกปลาหมอ เรียงเป็นแนวราวแถวดาบที่ลับจนขึ้นเงา เขาเหลือบตาไปทางเคาน์เตอร์คล้ายอยากพูดสิ่งใดแต่ก็เก็บไว้ ไป๋จิ่นหงยกชาขึ้นจิบ ยิ้มมุมปากโดยไม่เงยหน้า “หากเห็นว่าชั้นไหนโล่งมากไป บอกข้าได้เลย” คำพูดสั้น ๆ นั้นเหมือนเปิดประตูเล็ก ๆ ให้คนเงียบขรึมได้กล้าก้าว สวี่หลิวจึงขานรับเบาเหมือนลมหายใจ “ฝั่งตะวันตก…ใบชาน้อยไปหนึ่งแถวขอรับ” เท่านั้นเองก็เพียงพอให้ไป๋จิ่นหงยิ้มกว้างขึ้นอย่างพอใจ


เซียนเฉ่ากับชือฟ่านม้วนตัวชนกันจนผ้าปูเคาน์เตอร์ยับนิด ๆ ไป๋จิ่นหงเอื้อมมือแตะหัวทั้งคู่ทีละจึ๊กให้สงบ เสียงกระดิ่งหน้าร้านสั่นเบา ๆ ตามแรงลม เหมือนสัญญาณว่าตลาดกำลังตื่นเต็มตา เขาปิดสมุดบัญชีด้วยฝ่ามือเดียว เก็บพู่กัน ลุกขึ้นจัดคอเสื้อ ก่อนหันมาพูดกับทั้งร้านโดยไม่ดังไม่เบา “เปิดประตูต้อนรับโชคดีของวันใหม่กันเถิด ของครบ บัญชีตรง ใจเป็นกลางที่เหลือปล่อยให้รอยยิ้มทำงาน”


บานประตูไม้ไผ่ถูกเปิดออกกว้าง แสงตะวันสาดทาบพื้นเป็นริ้วทอง ลูกค้าคนแรกยกชายเสื้อเข้ามาพร้อมคำทักทาย ไป๋จิ่นหงรับด้วยรอยยิ้มที่ส่งต่อความสบายใจโดยไม่ต้องอธิบายมาก เขาขยับมือรับรายการ ชั่งตวง คำนวณราคาอย่างแม่นตรง ขณะที่มุมตายังเฝ้าร้านทั้งร้านรอจังหวะพอดีจะพยักหน้าให้สวี่หลิวช่วยหยิบของสูง หรือส่งสายตาห้ามเซียนเฉ่าไม่ให้กระโจนใส่พวงหางชือฟ่านเกินงาม 


เช้าเคลื่อนเป็นสาย สายกลายเป็นเที่ยง การค้าขายไหลลื่นเหมือนสายน้ำบนหินเรียบ และในเสียงจอแจทั้งมวล เขารู้สึกได้ถึงสิ่งเดียวที่มั่นคง ความเงียบสงบแบบแกร่งกล้าที่ร้านเล็ก ๆ แห่งนี้ทำหน้าที่ของมันได้สมบูรณ์ แม้เจ้าของจะยังไม่กลับมา แต่บ้านยังหายใจดีทุกจังหวะ ทั้งตามบัญชี ทั้งตามใจคนอยู่เฝ้า และทั้งตามจังหวะหางแมวที่สะบัดช้า ๆ เหนือขนหมาน้อยติดหรูที่ยังคงเป็นเงาตามตัวอย่างภาคภูมิ



บัญชีเช็คสินค้าสำหรับขายให้ NPC (วันที่ 15 - 21 เดือน 8 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 11)


สินค้าในสต๊อก

สุราเบญจมาศ 2 ชิ้น ราคาชิ้นละ 10,000 เหรียญอู่จู

หินดาวเคราะห์(ตีบวก) 1 ชิ้น ราคาชิ้นละ 400,000 เหรียญอู่จู

พุทราแห้ง 30 ชิ้น ราคาชิ้นละ 315 เหรียญอู่จู

ขนนกสีดำ 47 ชิ้น ราคาชิ้นละ 725 เหรียญอู่จู

ไข่ไก่ 100 ชิ้น ราคาชิ้นละ 250 เหรียญอู่จู

หนังหมาป่า 10 ชิ้น ราคาชิ้นละ 3,782 เหรียญอู่จู

ก้อนทองแดง 10 ชิ้น ราคาชิ้นละ 5,000 เหรียญอู่จู

แป้งหมี่ 50 ชิ้น ราคาชิ้นละ 800 เหรียญอู่จู

เหล้าเหลือง 50 ชิ้น ราคาชิ้นละ 1000 เหรียญอู่จู 


รวมจำนวนสินค้า 300 ชิ้น

มีจำนวนยอดลูกค้าเข้าร้านทั้งหมดในสัปดาห์นี้คือ 99+99+99 = 297 คน 

รางวัล : -


แสดงความคิดเห็น

ไข่ไก่คงเหลือในสต๊อก 70 ชิ้น (ขายออก 30 ชิ้น) | เหล้าเหลืองขายออก 20 ชิ้น ที่เหลือหมดสต๊อก  โพสต์ 2025-9-24 19:09
โพสต์ 24974 ไบต์และได้รับ 12 EXP! [VIP]  โพสต์ 2025-9-21 11:11
โพสต์ 24,974 ไบต์และได้รับ +10 EXP +5 คุณธรรม จาก วาสนาเซียน  โพสต์ 2025-9-21 11:11
โพสต์ 24,974 ไบต์และได้รับ +9 EXP +10 คุณธรรม จาก ตำราขนมหวานสูตรลับ  โพสต์ 2025-9-21 11:11
โพสต์ 24,974 ไบต์และได้รับ +6 EXP +10 คุณธรรม +8 ความโหด จาก แหวนดาราจรัส(D2)  โพสต์ 2025-9-21 11:11
←อุปกรณ์ที่สวมใส่อยู่→
วาสนาเซียน
ตำราขนมหวานสูตรลับ
ด้ายแดงแห่งโชคชะตา
แหวนดาราจรัส(D2)
ยอดคีตศิลป์
ปราณกระเรียนขาว(ไม้)
ขลุ่ยพันธะในเงาศาลา
กระเป๋าเจ็ดขุมทรัพย์(D)
ทักษะผู้ขี่มังกรตะวันตก
←ไอเท็มที่มีอยู่→
x20
x1
x30
x4
x10
x12
x2
x1
x3
x114
x5
x5
x5
x5
x5
x8
x2
x2
x4
x21
x8
x20
x1
x158
x20
x21
x1
x5
x34
x5
x246
x1
x1
x1
x145
x5
x6
x66
x17
x6
x93
x51
x5
x209
x5
x50
x5
x85
x6
x197
x55
x68
x68
x4
x105
x5
x9
x4
x3
x8
x4
x2
x15
x69
x1
x1
x7
x52
x36
x47
x16
x140
x7
x10
x10
x26
x10
x10
x4
x16
x60
x55
x2
x1
x95
x62
x9
x10
x135
x55
x28
x70
x54
x49
x3
x3
x117
x11
x9
x11
x5
x3
x3
x9
x5
x3
x2
x1
x24
x6
x13
x8
x135
x70
x20
x10
x14
x48
x3
x1
x3
โพสต์ 2025-9-24 23:58:12 | ดูโพสต์ทั้งหมด

วันที่ 21 เดือน 8 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 11

ยามซื่อ - ยามซวี เวลา 09.00 - 20.00 น. ณ ถนนสิบลี้ ฝั่งตะวัน ร้านเซียงเฉินเสี่ยวพู้ 


ยามบ่ายคล้อยลงจนแสงตะวันอ่อนสีทองสาดผ่านหน้าต่างไม้ไผ่ไป๋จิ่นหง ยังคงนั่งอยู่หลังโต๊ะบัญชี สมุดหนากางเต็มหน้า พู่กันในมือขยับเป็นจังหวะสม่ำเสมอ เสียงหมึกขีดลงกระดาษฟังคล้ายเสียงลมพัดผ่านใบชา เขาเช็กตัวเลขทีละบรรทัด ไล่รวมยอดรายรับตลอดสัปดาห์อย่างละเอียดจนเสร็จสมบูรณ์ 


“หืม…ขายได้มากกว่าที่คิดเสียอีก” เขาพึมพำเสียงทุ้ม ดวงตาเรียบนิ่งแต่ประกายแฝงความประหลาดใจ ตัวเลขรวมสูงเกินคาด ชาสุดหรูและสมุนไพรหายากหมดเกลี้ยง ราวกับมีคนกว้านซื้อไปทั้งตลาด เหลือเพียง ไข่ไก่เบอร์ใหญ่ 70 ฟอง กับ เหล้าเหลือง 30 ไห ที่ยังเรียงอยู่ในตู้ ไป๋จิ่นหงยกคิ้วเล็กน้อย ยิ้มบาง “โชคดีจริง ๆ…อาทิตย์นี้คงพอจะปิดร้านพักหนึ่งสัปดาห์ได้โดยไม่ต้องกังวลเรื่องทุน” เขาจดตัวเลขสุดท้าย ปิดยอดบัญชี แล้วดึงสมุดอีกเล่มมาเบิกเงินส่วนของแม่นางหลินหยา เจ้าของร้านที่ตอนนี้เดินทางไปต่างเมือง


เขาจัดสรรเงินกำไรอย่างเป็นระบบ เหรียญอู่จูเรียงเป็นกองอย่างเป๊ะไร้คลาด แล้วใส่ลงในถุงผ้าไหมปักลายกระเรียนขาว ตรวจเชือกผูกแน่นหนาอีกครั้งก่อนเรียกเสียงทุ้มมั่นคง “เซียนเฉ่า”


เจ้าหมาน้อยปีศาจผู้มีขนฟูสะอาดวิ่งตื๋อมาจากมุมร้าน ดวงตากลมใสวาววับราวกับรู้หน้าที่ ไป๋จิ่นหงคุกเข่าลงยื่นถุงเงินให้ น้ำเสียงเรียบแต่เต็มไปด้วยความเชื่อมั่น “นี่คือเงินของคุณหนูหลิน สัปดาห์นี้ร้านทำกำไรได้งดงาม ฝากเจ้าพาไปให้นางตามที่เจ้าทำได้ เจ้า…คงรู้ทางอยู่แล้ว” เซียนเฉ่าคาบหูถุงอย่างระมัดระวัง หางกระดิกเล็กน้อยคล้ายตอบรับ ความสามารถพิเศษที่เชื่อมโยงกับหลินหยาทำให้ไป๋จิ่นหงไม่จำเป็นต้องเอ่ยรายละเอียดใดอีก เพียงแค่นี้เขาก็มั่นใจว่าเงินจะถึงมือเจ้านายสาวโดยสวัสดิภาพ


ชือฟ่านแมวขาวที่นอนบนชั้นไม้สูงส่งเสียง “เมี้ยว” เบา ๆ ราวกับอวยพรการเดินทาง ไป๋จิ่นหงลูบหัวทั้งหมาและแมวพลางยิ้มอบอุ่น “ฝากความคิดถึงข้ากับสวี่หลิวไปด้วย” เมื่อเจ้าหมาน้อยกระโดดออกประตูไปท่ามกลางแสงยามเย็น เขาปิดสมุดบัญชีด้วยมือเดียว ถอนหายใจโล่งอก ทั้งความเหน็ดเหนื่อยและความพอใจผสานกันเป็นความรู้สึกเดียว ร้านเล็ก ๆ แห่งนี้ยังคงยืนหยัดมั่นคง แม้เจ้าของจะไม่อยู่ แต่ทุกอย่างก็ถูกดูแลไว้เรียบร้อยจนวันที่เธอกลับมา



สรุปบัญชีการค้าขาย (วันที่ 15 - 21  เดือน 8 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 11)

ขายสินค้าได้ทั้งสิ้น จำนวน 618,845 เหรียญอู่จู

แปลงค่าเงินคือ 154 ตำลึงทอง 7 ตำลึงเงิน 45 เหรียญอู่จู


แจ้งขอถอนเงินจำนวน 154 ตำลึงทอง 7 ตำลึงเงิน 45 เหรียญอู่จู

รางวัล:  154 ตำลึงทอง 7 ตำลึงเงิน 45 เหรียญอู่จู


แสดงความคิดเห็น

โพสต์ 13948 ไบต์และได้รับ 8 EXP! [VIP]  โพสต์ 2025-9-24 23:58
โพสต์ 13,948 ไบต์และได้รับ +5 EXP [ถูกบล็อค] ความชั่ว +2 คุณธรรม จาก วาสนาเซียน  โพสต์ 2025-9-24 23:58
โพสต์ 13,948 ไบต์และได้รับ +2 EXP [ถูกบล็อค] ความชั่ว +2 คุณธรรม จาก ตำราขนมหวานสูตรลับ  โพสต์ 2025-9-24 23:58
โพสต์ 13,948 ไบต์และได้รับ +2 EXP +2 คุณธรรม จาก ด้ายแดงแห่งโชคชะตา  โพสต์ 2025-9-24 23:58
โพสต์ 13,948 ไบต์และได้รับ +2 EXP [ถูกบล็อค] ความชั่ว +5 คุณธรรม +4 ความโหด จาก แหวนดาราจรัส(D2)  โพสต์ 2025-9-24 23:58

คะแนน

จำนวนผู้เข้าร่วม 1ตำลึงทอง +154 เหรียญอู่จู +45 ตำลึงเงิน +7 ย่อ เหตุผล
Watcher + 154 + 45 + 7

ดูบันทึกคะแนน

←อุปกรณ์ที่สวมใส่อยู่→
วาสนาเซียน
ตำราขนมหวานสูตรลับ
ด้ายแดงแห่งโชคชะตา
แหวนดาราจรัส(D2)
ยอดคีตศิลป์
ปราณกระเรียนขาว(ไม้)
ขลุ่ยพันธะในเงาศาลา
กระเป๋าเจ็ดขุมทรัพย์(D)
ทักษะผู้ขี่มังกรตะวันตก
←ไอเท็มที่มีอยู่→
x20
x1
x30
x4
x10
x12
x2
x1
x3
x114
x5
x5
x5
x5
x5
x8
x2
x2
x4
x21
x8
x20
x1
x158
x20
x21
x1
x5
x34
x5
x246
x1
x1
x1
x145
x5
x6
x66
x17
x6
x93
x51
x5
x209
x5
x50
x5
x85
x6
x197
x55
x68
x68
x4
x105
x5
x9
x4
x3
x8
x4
x2
x15
x69
x1
x1
x7
x52
x36
x47
x16
x140
x7
x10
x10
x26
x10
x10
x4
x16
x60
x55
x2
x1
x95
x62
x9
x10
x135
x55
x28
x70
x54
x49
x3
x3
x117
x11
x9
x11
x5
x3
x3
x9
x5
x3
x2
x1
x24
x6
x13
x8
x135
x70
x20
x10
x14
x48
x3
x1
x3
โพสต์ 2025-9-25 08:28:30 | ดูโพสต์ทั้งหมด
วันที่ 25 เดือน 9 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 11
ยามเหม่า เวลา 05.00 - 07.00 น.
╰┈➤ พบเจอจางเชียน

แสงแดดยามสายส่องผ่านกลุ่มควันบางที่ลอยคลุ้งอยู่เหนือย่านตลาดตะวันออกในนครฉางอัน ผู้คนยังคงหลั่งไหลไม่ขาดสาย ทั้งบ่าวไพร่ แม่ค้า ขุนนางชั้นผู้น้อย ไปจนถึงนักเดินทางจากแดนไกล เสียงจอแจสลับกับเสียงหัวเราะร่า กลิ่นคละเคล้าระหว่างเครื่องเทศและเนื้อย่าง น้ำซุปที่กำลังเดือดพล่านตลบอบอวลอยู่ในอากาศ

เสวี่ยซีที่สะพายย่ามใบโต ใบหน้าอิ่มเอิบไปด้วยความพึงพอใจเพราะในย่ามนั้นเต็มไปด้วย พริกหอม ยี่หร่า ลูกจันทน์ และสมุนไพรเครื่องเทศอีกสารพัด ที่เพิ่งหอบซื้อมา เขาแทบจะเดินเหินไม่ได้แต่ยังคงลากแขนเสื้อเหลียนเจี้ยผู้สงบเยือกเย็นให้ก้าวตามไปข้างหน้า

“เหลียนเจี้ย ข้าว่าร้านนี้น่าจะมีหม้อใหญ่ ๆ ให้เราเลือกแน่ ๆ” เสวี่ยซีตาเป็นประกายเมื่อหยุดยืนหน้าร้านใหญ่หลังหนึ่ง ป้ายไม้แกะสลักสามคำชัดเจนว่า “เซียงเฉินเสี่ยวพู้”

เหลียนเจี้ยหรี่ตามองป้าย ก่อนเอ่ยเสียงเรียบเย็น “ที่นี่ออกจะเน้นขายวัตถุดิบ มากกว่าจะเน้นเครื่องครัวเฉพาะอย่าง… แต่หากเจ้าอยากดู ข้าก็จะตามใจ”

เสวี่ยซียิ้มกว้างราวกับดอกบัวบานกลางน้ำใส “ท่านดีกับข้าจริง ๆ!” ว่าแล้วเขาก็ลากอีกฝ่ายเข้าไป

เสวี่ยซีเดินวนรอบร้าน ดวงตาที่เต็มไปด้วยความหวังเมื่อครู่ค่อย ๆ แปรเปลี่ยนเป็นสีหน้าหม่น ๆ เขาหันกลับมาหาเหลียนเจี้ยแล้วเอ่ยเสียงเบา “ไม่มีเลย ท่านเหลียนเจี้ย”

เหลียนเจี้ยหัวเราะเบา ๆ เอื้อมมือแตะบ่าเขา “ข้าบอกแล้วมิใช่หรือ แต่ไม่เป็นไร ยังมีร้านอื่นอีกมาก”

เสวี่ยซีกัดริมฝีปากเล็กน้อยแล้วพยักหน้า “ถ้าเช่นนั้นไปหาที่อื่นเถิด ข้าอยากได้หม้อที่ดีที่สุด เพื่อทำบะหมี่น้ำซุปปลาข้นให้ท่านกิน!”

ประโยคนั้นทำให้เหลียนเจี้ยชะงักเล็กน้อย แววตาคมวาวอ่อนลงคล้ายประกายอบอุ่นวาบขึ้นที่มุมหางตา เขาไม่ตอบอะไร เพียงก้าวตามเสวี่ยซีที่ลากแขนเขาออกไปจากร้าน

ถนนสายหนึ่งในย่านตลาดมีเสียงตีเหล็กดัง “เคร้ง! เคร้ง!” ก้องกังวาน หม้อเหล็กและหม้อทองแดงเรียงรายวาววับตลอดแนวร้านใหญ่ เสวี่ยซีตาโตทันทีที่เห็น รีบวิ่งเข้าไปหยุดตรงหน้าหม้อทองแดงใบหนึ่ง ลูบปากหม้อด้วยแววตาเปี่ยมไปด้วยความหลงใหล

“เหลียนเจี้ย! ใบนี้เงาสวยนัก ท่านว่าใช้ทำบะหมี่น้ำซุปปลาข้นได้หรือไม่”

เหลียนเจี้ยก้าวมาหยุดข้าง ๆ สายตาพินิจพิเคราะห์หม้อแต่ละใบด้วยความรอบคอบ ก่อนเอ่ยเสียงนิ่ง “หม้อทองแดงนำความร้อนได้เร็ว เหมาะสำหรับต้มน้ำหรือปรุงอาหารที่ต้องการความรวดเร็ว แต่หากจะเคี่ยวซุปนาน ๆ อย่างซุปปลาข้น หม้อดินจะดีกว่า เก็บความร้อนได้นาน รสชาติจะค่อย ๆ ซึมออกมาช้า ๆ จนน้ำซุปขาวข้นเหมือนหมอก”

เสวี่ยซีพยักหน้าแรงจนปอยผมสลวยสะบัด “เช่นนั้นเราต้องหาหม้อดิน ข้าอยากได้หม้อที่เหมาะที่สุด!”

เหลียนเจี้ยหัวเราะเบา ๆ “เจ้ามิใช่เพียงอยากทำบะหมี่ แต่ตั้งใจเพื่อข้าใช่หรือไม่”

เสวี่ยซีหน้าแดงจัด ก้มหน้าหลบตา มือกำชายเสื้อตนแน่น “ก็ท่านเล่าเรื่องบะหมี่ต่างแดนให้ข้าฟังอย่างเพลิดเพลิน ข้าก็อยากลองทำดู อีกอย่าง… หากท่านได้ลิ้มรสที่ท่านโปรดปราน ข้าก็ดีใจแล้ว”

เหลียนเจี้ยมองเขาอย่างเงียบ ๆ ราวกับกำลังเก็บคำตอบไว้ในใจ

หลังจากสอบถามพ่อค้าร้านนั้น พวกเขาจึงได้ความว่าหม้อดินเผาขนาดใหญ่สำหรับเคี่ยวซุปต้องไปยังตรอกด้านใน ซึ่งรวมร้านช่างปั้นช่างเผาอยู่มากมาย

เมื่อเดินมาถึงตรอกนั้น กลิ่นดินเผาร้อน ๆ ลอยมาแตะจมูก เตาเผาใหญ่หลายแห่งคุกรุ่นด้วยเปลวไฟ เสียงไม้แตกดังกรอบแกรบสลับกับเสียงคนงานร้องบอกกันไปมา หม้อดินใบโตเรียงรายเต็มหน้าร้าน เสวี่ยซีแทบจะตาลุกวาวเหมือนเด็กน้อยเห็นของเล่นใหม่

“เหลียนเจี้ย! ดูสิ หม้อใบนี้ใหญ่เสียจนข้าแทบมุดลงไปได้!” เขาหัวเราะคิกคัก พลางย่อตัวเคาะปากหม้อฟังเสียง

เหลียนเจี้ยก้าวเข้ามาสำรวจ หม้อแต่ละใบถูกเคลือบเงาและหนาพอเหมาะ เขาลูบผิวหม้อแล้วพยักหน้าเบา ๆ “หม้อพวกนี้เหมาะใช้เคี่ยวซุปยาวนาน ความร้อนจะกระจายทั่ว น้ำซุปจะไม่ไหม้ติดก้น”

เสวี่ยซีรีบหันไปทางพ่อค้า “ท่านเจ้าร้าน! หม้อนี้ราคาเท่าใด?”

พ่อค้าชายวัยกลางคนยิ้มกว้างตอบเสียงดัง “โอ้! คุณชายผู้งดงามสนใจหม้อใหญ่หรือ ใบนี้ทำจากดินคุณภาพยอด ราคาย่อมไม่ถูกนัก… เจ็ดตำลึงเงิน!”

เสวี่ยซีสะดุ้งโหยง รีบหันมามองเหลียนเจี้ย ดวงตาสีอำพันวาวระยับคล้ายกำลังวอนขอความช่วยเหลือ

เหลียนเจี้ยยกยิ้มมุมปาก ก้าวไปข้างหน้าเอ่ยเสียงสงบ “เจ็ดตำลึงหรือ… ข้าว่ามันมากเกินไป สำหรับหม้อใบนี้ซึ่งแม้ใหญ่ แต่มีรอยแตกเล็กตรงก้น หากเคี่ยวซุปนาน ๆ อาจรั่วได้ เจ้าเรียกราคานี้ ไม่กลัวเสียชื่อหรือ”

พ่อค้าชะงักไปเล็กน้อย รีบก้มลงตรวจหม้อ ก่อนหัวเราะกลบเกลื่อน “อ้อ… รอยเล็กน้อยเท่านั้น ใช้การได้ดีอยู่!”

เหลียนเจี้ยปรายตามองนิ่ง “สามตำลึง”

“หา! ไม่ได้ ๆ อย่างน้อยห้าตำลึง!”

เหลียนเจี้ยหรี่ตา “สี่ตำลึง”

หลังต่อรองอยู่ครู่ใหญ่ ในที่สุดพ่อค้าก็ยอมจำนน ขายให้ในราคาสี่ตำลึงจริง ๆ เสวี่ยซีตาโตยกมือป้องปาก พอออกจากร้านก็เงยหน้าขึ้นมองเหลียนเจี้ยด้วยแววตาเปี่ยมไปด้วยความชื่นชม

“เหลียนเจี้ยท่านเก่งเหลือเกิน ข้าคงถูกหลอกเสียหมดหากไม่มีท่าน”

เหลียนเจี้ยยกมือแตะเส้นผมดำขลับของเขาเบา ๆ “เพราะเจ้าไร้เดียงสาเกินไป จึงต้องมีคนคอยปกป้องมิให้ถูกเอาเปรียบ”

เสวี่ยซีหน้าแดง หัวใจเต้นแรงจนแทบระเบิด แต่ก็ยิ้มกว้างอย่างไร้เดียงสา “อื้อ”

นอกจากหม้อดินใหญ่แล้ว เหลียนเจี้ยยังช่วยเลือกอุปกรณ์ทำบะหมี่อีกหลายอย่าง ทั้งตะเกียบไม้ไผ่สำหรับคนน้ำซุป กระบวยทองเหลืองมีน้ำหนักพอเหมาะ กระชอนตาถี่ไว้ช้อนเส้น และเขียงไม้เนื้อแข็งที่ทนการใช้ยาวนาน ทุกชิ้นถูกต่อราคาอย่างชำนาญจนได้ถูกกว่าที่พ่อค้าตั้งไว้เกินครึ่ง

เสวี่ยซีแบกหอบของพะรุงพะรัง แต่ใบหน้ายังคงเต็มไปด้วยรอยยิ้มเหมือนเด็กที่ได้สมบัติล้ำค่า


แสดงความคิดเห็น

โพสต์ 18412 ไบต์และได้รับ 8 EXP! [VIP]  โพสต์ 2025-9-25 08:28
โพสต์ 18,412 ไบต์และได้รับ +5 EXP +10 คุณธรรม +10 ความโหด จาก โดดเด่นมีเอกลักษณ์  โพสต์ 2025-9-25 08:28
โพสต์ 18,412 ไบต์และได้รับ +5 EXP +4 คุณธรรม +4 ความโหด จาก แหวนหยกสลักนาม   โพสต์ 2025-9-25 08:28
โพสต์ 18,412 ไบต์และได้รับ +4 EXP +4 คุณธรรม จาก ยาหยกบูรพา  โพสต์ 2025-9-25 08:28
โพสต์ 18,412 ไบต์และได้รับ +6 EXP +6 คุณธรรม +6 ความโหด จาก พู่หยกสลักลายมังกร  โพสต์ 2025-9-25 08:28
←อุปกรณ์ที่สวมใส่อยู่→
ปิ่นปักผมหยกขาว
 มีดสั้นเงาจันทร์
ชุดวสันต์ลีลา
คัมภีร์ดาราศาสตร์ตงฟาง
โดดเด่นมีเอกลักษณ์
พู่กันดาราศาสตร์
แหวนหยกสลักนาม
ยาหยกบูรพา
พู่หยกสลักลายมังกร
กระบี่คู่สลักจันทรา
แหวนดาราจรัส(D)
เกราะทองแดง
อาภรณ์พร่ำพิรุณ (ช)
←ไอเท็มที่มีอยู่→
x1
x40
x2
x7
x1
x2
x2
x1
x6
x1
x8
x2
x10
x7
x12
x26
x48
x8
x24
x24
x5
x2
x10
x1
x2
x12
x30
x21
x5
x6
x2
x1
x10
x5
x60
x90
x60
x5
x2
x120
x6
x17
x20
x2
x20
x2
x2
x2
x3
x2
x2
x3
โพสต์ 2025-9-26 08:30:50 | ดูโพสต์ทั้งหมด
วันที่ 26 เดือน 9 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 11
ยามโฉ่ว เวลา 01.00 - 02.00 น.
╰┈➤ พบเจอไป๋จิ่นหง


เสวี่ยซีเดินทอดน่องไปอย่างใจจดใจจ่อ แม้สีหน้านั้นจะอ่อนหวานและไร้เดียงสาตามปกติ แต่ในดวงตาสีอำพันกลับสะท้อนความมุ่งมั่นที่ไม่ค่อยปรากฏมาก่อน

หลังจากได้รับปริศนาจากหมานเฉียน เสวี่ยซีคิดวนเวียนถึงประโยคที่ว่า “ดาวประจำตัวเจ้า บอกเล่าเรื่องราวใด?” คำถามนั้นก้องอยู่ในหูจนยากจะปล่อยวาง และเขาก็รู้แน่ว่าเพียงความรู้เล็กน้อยที่ได้รับมาก่อนหน้านี้ไม่เพียงพอที่จะหาคำตอบได้

ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจออกเดินทางไปยัง ร้านเซียงเฉินเสี่ยวพู้ ซึ่งเป็นร้านที่ผู้คนในตลาดพูดกันบ่อยว่ามีของสารพัดอย่างครบครัน ตั้งแต่เครื่องใช้ ของตกแต่ง ไปจนถึงเครื่องเขียนและหนังสือบางประเภท เสวี่ยซีหวังใจว่าจะได้ตำราที่ช่วยไขความลับของท้องฟ้า

เมื่อมาถึงร้าน เขาเห็นป้ายไม้สีเข้มแขวนอยู่เหนือบานประตู ตัวอักษร “เซียงเฉินเสี่ยวพู้” ถูกสลักไว้อย่างเรียบร้อย ประตูไม้ถูกเปิดกว้าง ด้านในเต็มไปด้วยชั้นวางเรียงราย ข้าวของนับไม่ถ้วนวางระเกะระกะอย่างเป็นระเบียบแบบร้านที่ขายของจิปาถะ

เสวี่ยซีก้าวเข้าไป กลิ่นไม้แห้งและหมึกจาง ๆ ลอยปะทะจมูก เขากวาดตามองหาหนังสือที่เกี่ยวข้องกับดาราศาสตร์ แต่กลับเห็นเพียงตำราเขียนตัวอักษรเบื้องต้น หนังสือสวดมนต์บางเล่ม และบันทึกบัญชี ขณะที่ยังลังเลอยู่นั้น เสียงทุ้มอบอุ่นก็ดังขึ้น

“มาหาอะไร”

เสวี่ยซีหันไปตามเสียง พบชายรูปร่างสูงหน้าตาหล่อเหลา ดวงตาอ่อนโยน เขาคือ ไป๋จิ่นหง ผู้ดูแลร้าน

“ข้าอยากหาตำราเกี่ยวกับดาราศาสตร์” เสวี่ยซีเอ่ยอย่างสุภาพ “หนังสือที่กล่าวถึงดาวบนฟ้าและการพยากรณ์”

ไป๋จิ่นหงหัวเราะเบา ๆ ส่ายหน้าไปมา “โอ้ ร้านของเราขายแต่ของทั่วไป เถ้าแก่เนี้ยก็ไม่ได้สะสมตำราหายากเช่นนั้นหรอก หากเจ้าจะหาตำราเรื่องดาวและฟ้า คงต้องไปลองดูที่ร้านหนังสือเฉพาะทางแถวถนนด้านทิศใต้โน่น”

แม้จะผิดหวังแต่เสวี่ยซียังค้อมกายคารวะ ขอบคุณด้วยมารยาท ก่อนจะก้าวออกจากร้าน เสียงของไป๋จิ่นหงยังตามมา

“หากเจ้าไปถึง ลองถามหาหนังสือเก่า ๆ ดู บางทีอาจเจอสิ่งที่เจ้าต้องการ”

เสวี่ยซีพยักหน้า แล้วเดินตามถนนเล็ก ๆ ที่คดเคี้ยวไปยังย่านทิศใต้ เส้นทางนี้คึกคักไปด้วยผู้คน ร้านค้า และกลิ่นอาหารที่โชยมาเป็นระยะ แต่เขาไม่แวะหยุดเพราะจิตใจมุ่งมั่นเพียงอย่างเดียว คือการหาตำราดาราศาสตร์

ในที่สุดเขาก็มาหยุดที่ร้านหนึ่ง ตัวร้านไม่ใหญ่มาก แต่มีป้ายไม้สลักคำว่า “หอหนังสืออวี่เจิน” แขวนอยู่หน้าประตู ภายในร้านเงียบสงบกว่าที่คิด ชั้นวางสูงเรียงรายจนแทบปิดแสงสว่างจากหน้าต่าง เมื่อเสวี่ยซีก้าวเข้าไป กลิ่นกระดาษเก่าแก่ก็ลอยมาปะทะจมูกทันที

เจ้าของร้านเป็นชายชราเคราขาว ยืนอยู่หลังเคาน์เตอร์ไม้เก่า เสวี่ยซีรีบเดินเข้าไปคำนับ “ท่านเจ้าของร้าน ข้าต้องการหาตำราที่เกี่ยวกับดาราศาสตร์ขอรับ”

ชายชราลูบเครา มองเสวี่ยซีด้วยแววตาพินิจอยู่นาน ก่อนเอ่ยช้า ๆ “เจ้าดูไม่เหมือนผู้ที่สืบเสาะวิชาดาราศาสตร์นัก แต่ก็มีแววตาที่เต็มไปด้วยความอยากรู้...”

เขาหันหลังเดินเข้าไปในชั้นหนังสือด้านใน ใช้เวลาไม่นานก็ดึงหนังสือเก่าแก่เล่มหนึ่งออกมา ปกหนังสือทำจากหนังสัตว์สีหม่น มีรอยคราบเวลาอย่างชัดเจน ตัวอักษรบนปกสลักไว้ว่า “ตำราพิเคราะห์ดาราแห่งหลิวอัน”

ชายชราวางหนังสือลงตรงหน้าเสวี่ยซี แววตาสำคัญนัก “นี่คือหนึ่งในตำราที่หายากที่สุด กล่าวถึงความสัมพันธ์ของดวงดาวกับชะตาชีวิตผู้คน และยังบันทึกวิธีพิจารณาดาวเหนือ ดาวไถ รวมถึงดวงดาวอื่น ๆ ที่คนโบราณใช้ในการทำนาย แต่เล่มนี้มิใช่ราคาถูก หากเจ้าจะเอาไปศึกษา ต้องจ่ายมากพอดู”

เสวี่ยซีจ้องหนังสือเล่มนั้นราวต้องมนต์ เขายกมือสัมผัสเบา ๆ รู้สึกถึงความขลังที่แฝงอยู่ภายใน หน้าอกเขาเต้นแรงด้วยความปรารถนา “ข้าต้องการเล่มนี้”

ชายชราหรี่ตามอง “เจ้ามีเงินหรือ?”

เสวี่ยซีพยักหน้า แม้ใบหน้าจะซีดจากความกังวล เขาตอบเสียงหนักแน่น “มีขอรับ ข้ามีเงินพอที่จะซื้อ”

เขาควักถุงผ้าจากอกเสื้อออกมา เปิดออกเผยให้เห็นเงินที่เก็บสะสมมาจากการทำงานในหอว่านหงเหริน แม้จะไม่มากนักแต่ก็เป็นจำนวนที่เสวี่ยซีเก็บมาอย่างยากลำบาก เพื่อสิ่งนี้เขาตัดสินใจแล้วว่าจะสละโดยไม่ลังเล

ชายชรารับเงินไป ตรวจสอบครู่หนึ่งก่อนพยักหน้า “ดี เจ้าซื่อสัตย์และเด็ดเดี่ยว ตำราเล่มนี้ก็เป็นของเจ้าแล้ว”

เขายื่นหนังสือเก่าแก่ให้ เสวี่ยซีรับไว้ด้วยสองมือเหมือนรับของล้ำค่า ดวงตาสีอำพันเป็นประกายระยิบระยับ ริมฝีปากเผยรอยยิ้มหวาน

“ขอบพระคุณท่านมาก ข้าจะใช้ตำราเล่มนี้ศึกษาให้สมกับที่ได้ครอบครอง”

ชายชรามองเสวี่ยซีอีกครั้ง แววตาเต็มไปด้วยความสงสัยปนชื่นชม ก่อนส่ายหน้าเบา ๆ “เด็กน้อยเอ๋ย เจ้าจงระวัง อย่าปล่อยให้ความใคร่รู้ทำให้เจ้าหลงทาง”

เสวี่ยซีค้อมกายลาลง จากนั้นก้าวออกจากร้านอย่างเบิกบาน แม้เงินในมือจะหมดสิ้นไป แต่ในอ้อมแขนเขากลับมีตำราที่อาจช่วยไขปริศนาและนำพาเขาไปสู่หนทางศิษย์ของหมานเฉียนได้

ปกหนังสือเก่า เผยอักษรสีซีดจางแต่ยังเปล่งประกายคล้ายแสงดาว เสวี่ยซีกอดหนังสือแนบอก ราวกับมันคือสมบัติอันล้ำค่าที่สุดในชีวิต



แสดงความคิดเห็น

ในสต๊อกสินค้าของร้านนี้ไม่พบ ตำราดาราศาสตร์หลิวอันขาย  โพสต์ 2025-9-26 10:01
โพสต์ 16015 ไบต์และได้รับ 8 EXP! [VIP]  โพสต์ 2025-9-26 08:30
โพสต์ 16,015 ไบต์และได้รับ +5 EXP +10 คุณธรรม +10 ความโหด จาก โดดเด่นมีเอกลักษณ์  โพสต์ 2025-9-26 08:30
โพสต์ 16,015 ไบต์และได้รับ +5 EXP +4 คุณธรรม +4 ความโหด จาก แหวนหยกสลักนาม   โพสต์ 2025-9-26 08:30
โพสต์ 16,015 ไบต์และได้รับ +4 EXP +4 คุณธรรม จาก ยาหยกบูรพา  โพสต์ 2025-9-26 08:30
←อุปกรณ์ที่สวมใส่อยู่→
ปิ่นปักผมหยกขาว
 มีดสั้นเงาจันทร์
ชุดวสันต์ลีลา
คัมภีร์ดาราศาสตร์ตงฟาง
โดดเด่นมีเอกลักษณ์
พู่กันดาราศาสตร์
แหวนหยกสลักนาม
ยาหยกบูรพา
พู่หยกสลักลายมังกร
กระบี่คู่สลักจันทรา
แหวนดาราจรัส(D)
เกราะทองแดง
อาภรณ์พร่ำพิรุณ (ช)
←ไอเท็มที่มีอยู่→
x1
x40
x2
x7
x1
x2
x2
x1
x6
x1
x8
x2
x10
x7
x12
x26
x48
x8
x24
x24
x5
x2
x10
x1
x2
x12
x30
x21
x5
x6
x2
x1
x10
x5
x60
x90
x60
x5
x2
x120
x6
x17
x20
x2
x20
x2
x2
x2
x3
x2
x2
x3
ขออภัย! คุณไม่ได้รับสิทธิ์ในการดำเนินการในส่วนนี้ กรุณาเลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง เข้าสู่ระบบ | ลงทะเบียน

รายละเอียดเครดิต

เว็บไซต์นี้ มีการใช้คุกกี้ 🍪 เพื่อการบริหารเว็บไซต์ และเพิ่มประสิทธิภาพการใช้งานของท่าน (เรียนรู้เพิ่มเติม)

ตอบกระทู้ ขึ้นไปด้านบน ไปที่หน้ารายการกระทู้