บึงสุ่ยปี้

WeijiaLianhua ดี

ยามเหลียนฮวาเบ่งบาน
วันที่สิบเอ็ด ปาเยว่ เจี้ยนหยวนศกที่สิบ
กลางยามซื่อ (10.00 น.)

     หากส่งพุทธองค์ต้องส่งให้ถึงประจิม

   เป็นสำนวนที่นางนั้นรู้สึกว่าตนเองครุ่นคิดถึงมันมาหลายคราแล้วอย่างน่าประหลาด นางทบทวนตนเองอยู่หลายคราเหลือเกินว่าเหตุใดนางถึงไม่ปล่อย ๆ เรื่องที่จะลำบากตนเองไปเสียแล้วนอนพักอยู่ในวังที่นางควรจะได้ใช้เวลาทั้งวันนี้ไปกับการนอน ทว่ามือเรียวที่ถือถุงอีแปะเหลือ ๆ ไม่ถึงพันอีแปะจากการใช้จับจ่ายไปเมื่อวานก็ช่วยย้ำเตือนและให้เหตุผลที่ให้นางพอจะสบายใจและไม่โอดครวญขอวกกลับตำหนักตัวเองไปเสียให้พ้น ๆ

   ได้รับค่าจ้างมาแล้ว จะบิดพริ้วก็กระไรอยู่

   ใช้เวลาร่วมเกือบครึ่งชั่วยามจากรั้ววังหลวงมาถึงบริเวณนอกฉางอัน นางและจ้าวหนิงเฟยในอาภรณ์จอมยุทธ์สตรีทั้ง ๆ ที่จริง ๆ แล้วตนเองหาได้มีวรยุทธ์อันใดไม่ตัดสินใจเดินลงจากรถม้าเดินตรงเข้าไปยังบึงสุ่ยปี้อันเป็นสถานที่นัดหมายในคราวนี้

   “เปิ่นกู่เหนียงทักทายโจวจินกงจื่อ” นางเอ่ยพร้อมยกแขนขึ้นทำความเคารพทักทายอีกฝ่าย

   “ก่อนอื่นใดถึงแม้ว่ายามนี้เราจะลงเรือลำเดียวกันเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ทว่าข้าขอเอ่ยถามย้ำอีกครา ท่านแน่ใจใช่หรือไม่ว่าจะสามารถเอาชนะพวกมันได้ และพวกมันในที่นี้อาจรวมไปถึงจ้าวปีศาจน่ารังเกียจนั่น” นางเอ่ยพร้อมกับผินใบหน้าไปมองบึงที่นางไม่คิดจะย่างกรายเข้ามาเลยสักครา “ข้ามีแผน หากไม่รู้ว่าที่ใดเป็นทางเข้าก็คงรอคนข้างในเปิดประตูออกมา เช่นนั้นแล้วก็จะเห็นประตูที่เปิดออก มันคือสัจธรรมของการข้ามผ่าน และการที่จะทำให้ปลาติดเบ็ดย่อมต้องใส่เหยื่อ ข้าจะไปเดินแถวนั้น พยายามหลอกล่อให้ปีศาจปลาเก๋าน่าขอดเกล็ดพวกนั้นกระโจนออกมาเอง ส่วนท่านผู้เยี่ยมยุทธ์โปรดซ่อนกายให้มิดชิด ยามที่พวกมันออกมาหวังประทุษร้ายข้าแล้วก็ขอให้ท่านออกมาฆ่าพวกมันเสีย ข้าที่พอจะเป็นคนจดจำสิ่งที่ผ่านตาได้แม่นยำจะบอกทางท่านอีกที”

   ติดตามอ่านจาก โจวจิน @zhoujin

   “ได้ยินว่าท่านเป็นผู้เยี่ยมยุทธ์ถึงเพียงนี้ข้าก็เบาใจ”

   เว่ยเจียเหลียนฮวาเอ่ยก่อนจะหันไปบอกให้จ้าวหนิงเฟยรั้งรออยู่แถวนี้เป็นพอ ยิ่งไปมากคนยิ่งมากปัญหาในแผนการเช่นนี้ ทั้งการที่นางผู้อ่อนแอเหลือหลายไปทำกระไรเช่นนี้คงจะดูละม้ายคล้ายกับของหวานปากของเจ้าพวกปีศาจมอมเมาโลกีย์ก็ไม่ปาน

   ร่างบางหันกายเดินออกจากจุปลอดภัย ไร้การหันกลับไปฟังคำทัดทานใด ๆ ของสตรีผู้เป็นนางกำนัลข้างกายของนาง องค์เหลียนฮวาจอมเสแสร้งจุติประทับร่างเล็กทันใด ดวงหน้างามจงใจถอดหมวกไผ่ผ้าคลุมมาถือไว้ เสแสร้งทำเป็นสตรีหนักอกหนักใจในบางสิ่งที่ยากเกินจะตัดสินใจ

   และแน่นอนว่าเรื่องหนักใจของสตรีทุกผู้ย่อมต้องเป็นความรัก

   “ผู้หนึ่งคือบุรุษที่ควรครองคู่ตามครรลอง ทว่าบุรุษคนที่สองกลับเป็นบุคคลที่ดวงใจเจ้ากรรมสั่นไหวอย่างไม่อาจทัดทานได้ เช่นนั้นข้าควรทำเช่นไร” ดวงตากลมใสมองกวาดไปตามผิวน้ำราวกับต้องการเหม่อมองหาคำตอบจากที่ไกลแสนไกล แม้ความจริงแล้วเป็นการจับตามองผิวน้ำ เมื่อมีบางสิ่งเคลื่อนไหว เป็นนางที่จะจดจำตำแหน่งเอาไว้ให้จงได้

   “หรือว่าข้าควรจะละทิ้งทุกสิ่ง ทิ้งกายลงไปใบบึงกว้างเสียให้พ้นทุกข์ปวดใจนี้ไป”

         ไหนลองดูเสียว่าจะมีสิ่งใดออกมา

   ติดตามอ่านจาก โจวจิน @zhoujin

@Admin

WeijiaLianhua ดี

ยามเหลียนฮวาเบ่งบาน
วันที่สิบเอ็ด ปาเยว่ เจี้ยนหยวนศกที่สิบ
กลางยามซื่อ (10.30 น.)

     ราว ๆ ไม่ถึงเค่อผิวน้ำในบึงสั่นไหว ร่างบางที่จดจ้องผิวน้ำอยู่แล้วพลันเร่งเตรียมตัวให้พร้อม ไม่นานเพียงชั่วอึดในปีศาจปลาก็โผล่ขึ้นมาพ้นเหนือน้ำพร้อมกับรอยยิ้มประดับใบหน้าแสนชวนอ้วก พวกมันราว ๆ ห้าตัวพุ่งขึ้นมาเหนือน้ำ เหลียนฮวาจึงกรีดร้องออกมาเสียงดัง ทั้งตกใจเองด้วยทั้งเป็นการส่งสัญญาณให้คนที่ซุ่มดูอยู่ได้รับรู้ว่าบัดนี้เจ้าพวกนั้นโผล่มาแล้ว

   “พวกเจ้า พวกเจ้าห้าตัวคือสิ่งใดกัน !?”

   “แม่นางอย่าได้เอะอะไป พวกข้าไปยินว่าเจ้าตัดพ้อแลเศร้าใจนัก เช่นนั้นก็ช่างหัวบุรุษพวกนั้นแล้วมากับพวกข้าเถิด”

   แถมไม่ได้มาเพียงหนึ่ง มาถึงห้าตัว !!!

   “ไปนอนฝันเอาเสีย ข้าจะร้องให้ผู้คนมาช่วยเหลือ!!!”

   “นอกจากพวกข้าแล้วผู้ใดกันจะเปิดประตูสู่รังรักในอนาคตของเจ้ากับท่านจ้าวปีศาจได้กัน ต่อให้จะดำน้ำตามในตอนที่พวกข้าปิดประตูแล้วก็ไม่อาจหาทางเข้าได้ อย่าเหนื่อยตะโกนเลยแม่นาง”

   กระไรหนา เช่นนั้นแล้วต่อให้ตีตายก็ว่ายน้ำเสียเปล่าสิ

   ฉับพลันแผนเปลี่ยนทันใด นางปาหมวกไผ่ในมือของตนใส่ปีศาจปลาตัวหน้าสุดแล้วเร่งฝีเท้าวิ่งทำท่าคล้ายจะวิ่งหนีหันหน้าไปยังจุดที่โจวจินอยู่ ทว่ามิใช่เพื่อขอความช่วยเหลือ แต่เพื่อบอกแผนที่ต้องปรับใหม่ต่างหาก

  

   อย่าออกมา รอตามลงไปทีหลัง

  

   ด้วยไม่อาจทราบได้เลยว่าพวกปีศาจปลาจะรู้ตัวหรือไม่ว่ามีบุรุษรั้งรออยู่หลังต้นไม้พงหญ้าแถวนั้น นางจึงไม่ได้วิ่งเข้าไปใกล้มาก ผนวกเข้ากับปีศาจปลาทั้งหน้าที่มาล้อมกายบางไว้จนไมาอาจวิ่งหนีไปไหน ความหวาดกลัวพลันถาโถมทว่าไม่อาจบิดพริ้วได้ในเมื่อนางเป็นคนเรียนแจ้งไปเมื่อครู่ว่าไม่ต้องช่วยเหลือ

   พวกมันบอกว่าเอาไปให้จ้าวปีศาจ แสดงว่าต่อให้โดนจับไป ช่วงเวลาก่อนนางจะถึงมือนายเหนือหัวของพวกมัน นางจะยังคงมีลมหายใจต่อไปได้

   ไม่นานนักเหล่าปีศาจก็สร้างฟองน้ำหุ้ยกายบางลอยละล่องไปเหนือบึงสุ่ยปี้ ก่อนที่นางจะลมหายไปกับผิววารี  หวังเพียงให้บุรุษที่เป็นคู่หูในยามนี้จะเข้าใจแผนและตามมาโดยไม่ถูกจับได้หรือไม่ช้าเกินจนประตูใต้น้ำปิดตายเสียก่อน เช่นนั้นแล้วคงได้นอนเป็นปุ๋ยดินใต้น้ำเป็นแน่

   ติดตามอ่านจาก โจวจิน @zhoujin

ฉันต้องปักทู้สินะ...

@Admin

Ximenqing ดี

วันที่ 11 เดือน 08 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 10 เวลา  10.30 น





โจวจินเห็นดังนั้นก็จะรีบพุ่งตัวออกไป แต่เขาก็เหลือบเห็นสัญลักษณ์มือ ของท่านหญิง โจวจินจึงได้แต่มองและอดทนไว้ก่อน

‘ข้าขอโทษที่ไม่รักษาสัญญา แต่มันจำเป็น’ โจวจินคิดถึงคำพููดที่ว่าจะไม่ให้น้ำซักหยดโดนตัว แต่ก็ทำไม่เสียแล้ว

‘กระนั้นแล้ว ข้าจะไม่ปล่อยให้โอกาสที่ท่านทำนั้นศูนย์เปล่า’ โจวจินคิดในใจ พลางจ้องและรอที่จะกระโดดน้ำ ตามกลุ่มมนุุษย์ปลา และท่านหญิงไป

หลังจากที่แม่นางโดนจับลงไปได้ไม่นาน โจวจินก็รีบกระโดดน้ำตามลงไปทันที เพื่อที่จะได้ติดตามไปยังวังบาดาล และช่วยเหลือท่านหญิงได้
ติดตาม อ่านจาก เว่ยเจียเหลียนฮวา  @WeijiaLianhua

Ximenqing ดี

วันที่ 11 เดือน 08 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 10 เวลา  13.00 น



“อ่ะ เสียงนี่มัน” เป็นเสียงดังยาวและมีเสน่ห์ที่โจวจินได้ความรู้สึกคุ้นเคยมากๆ

“ยินดีกับพวกเจ้าด้วยในการปราบปรามจ้าวปีศาจปลาแห่งวังเพ่ยชิงเป็นผลสำเร็จ แผ่นดินนี้วุ่นวายจากเหล่าปีศาจมาหลายพันปี มนุษย์สู้ตบตีกับแดนปีศาจมาเนิ่นนาน นี่เป็นเพียงก้าวแรกของพวกเจ้าที่ชนะในการปราบปรามปีศาจเหล่านี้ ขอให้หมั่นฝึกฝนและพึงระวังอยู่เสมอ อย่าหลงกับดักของเผ่าปีศาจจนเพลี้ยงพล้ำ” พลันเสียงกล่าวจบ ทั้งคู่ก็โผล่ขึ้นมาบนบกแล้ว และก็มีของ 2 ชุดปรากฎที่หน้าของโจวจินและท่านหญิง

“ท่านก็เป็นคนต่างโลก” ชายหนุ่มหันไปถามท่านหญิงด้วยสีหน้าฉงน

ติดตามอ่านไปพร้อมกันกับเนื้อเรื่องจาก WeijiaLianhua @WeijiaLianhua

“ข้าเข้าใจ แต่ละคนก็มีเรื่องราวของตัวเอง” โจวจินพยักหน้า

“ถ้างั้นเรากลับกันเถอะ แล้วก็ถ้าท่านเป็นคนจากต่างโลก ข้าแนะนำให้ท่านหญิงลองไปที่ศิลาปราชดู บางทีก็มีภารกิจแห่งทวยเทพที่ให้รางวัลมากมาย ที่ๆข้าไปยังยูนนานได้ และไปจัดการปีศาจหมาป่าขาว ก็ไปจากศิลาเทพนี่แหละ” โจวจินกล่าวยาว

“และยังมีปีศาจจมูกยาวด้วยนะ เผื่อท่านสนใจ” โจวจินกล่าวเสริม

“พวกเราแยกย้ายกันเถอะข้าจะพาพวกนางกลับเมืองตัวท่านจะแยกย้ายตรงนี้เลยหรือไม่ หรือจะให้ข้าไปส่งที่เมืองด้วย” ชายหนุ่มกล่าว

ติดตามอ่านไปพร้อมกันกับเนื้อเรื่องจาก WeijiaLianhua @WeijiaLianhua

“งั้นเหรอ เข้าใจแล้ว” จากนั้นชายหนุ่มก็พาคนที่เขาช่วยเหลือเดินทางกลับเมือง


หินตีบวก x5 , หินอัปเกรด x3 , หินเซียน x1 และ หีบเงิน x1 (ระบุท้ายโรลเพลย์ 15 ตำลึงทอง)

WeijiaLianhua ดี

ยามเหลียนฮวาเบ่งบาน
วันที่สิบเอ็ด ปาเยว่ เจี้ยนหยวนศกที่สิบ
กลางยามอู่ (12.30 น.)

   “ยินดีกับพวกเจ้าด้วยในการปราบปรามจ้าวปีศาจปลาแห่งวังเพ่ยชิงเป็นผลสำเร็จ แผ่นดินนี้วุ่นวายจากเหล่าปีศาจมาหลายพันปี มนุษย์สู้ตบตีกับแดนปีศาจมาเนิ่นนาน นี่เป็นเพียงก้าวแรกของพวกเจ้าที่ชนะในการปราบปรามปีศาจเหล่านี้ ขอให้หมั่นฝึกฝนและพึงระวังอยู่เสมอ อย่าหลงกับดักของเผ่าปีศาจจนเพลี้ยงพล้ำ”

   แว่วเสียงประหลาดทว่ากลับคุ้นเคยอยู่ภายในดวงจิตดังขึ้นก้องในหัว นางหันมองรอบกายรอบหนึ่งได้ก่อนที่จะได้ทราบว่าต่อให้นางหันมองแทบตายก็ไม่อาจทราบเลยว่าเสียงนี้มาจากที่ใด ฉับพลันที่เดินซนเพียงจะหาทางออกก็พบว่าแสงประหลาดกระจายวาบขึ้นโอบกายจนไม่อาจลืมตาได้อยู่ครู่หนึ่งก่อนที่นางจะรู้สึกถึงอากาศสดชื่นจึงค่อย ๆ ลืมตาอีกครา

   พื้นดิน นางอยู่บนพื้นดินแล้ว ทั้งยังมีข้าวของตรงหน้าแบ่งแยกอย่างดีราวกับมอบให้ผู้กล้าทั้งสอง

   “พระสนมเพคะ”

   จ้าวหนิงเฟยเร่งเดินเข้ามาสำรวจกายบางทันใด นอกจากรอยแดงที่ข้อมือแล้วก็ไม่มีบริเวณใดผิดปกติจึงพอเบาใจลงได้ รอช้ำพวกนี้จางหายในไม่นาน หากมีแผลขึ้นมาก็เกรงว่าจะเจ็บปวดทั้งเสี่ยงมีแผลเป็นอีกจะทำให้พระสนมของนางเจ็บช้ำ

   “หนิงเฟย เรามิใช่พระสนม”

   เหลียนฮวากระซิบย้ำเตือนอีกคราว่าพวกนางทั้งสองอยู่นอกวังก่อนจะกระแอมไอชั่วครู่เพื่อหันไปคุยกับบุรุษเจ้าของตำแหน่งนายจ้างพ่วงเชือกป่านกู้ชีพ

   “คนต่างโลกอันใดข้าไม่ทราบ”

   นางงุนงงเหลือเกินกับการถามคำถามเช่นนี้ ทว่าทุกสิ่งช่างมากมายนัก นางในตอนนี้ไม่พร้อมรับสิ่งใดให้ปวดหัวแล้วจึงทำความเคารพเพื่อขอตัวไปก่อน

   “หากเป็นเช่นั้นจริงข้าขอบคุณสำหรับข้อมูลเหล่านี้เหลือเกิน เช่นนั้นข้าของตัวก่อน” สิ้นวจีหวานก็ให้หนิงเฟยไปเรียกรถม้าที่บอกให้จอดรอไว้ก่อนให้ขับลุยเข้ามาที่บึงสุ่ยปี้เพื่อช่วยเหลือขนข้าวของเหล่านี้กลับวัง

   เหนื่อยเหลือเกิน นางใช้เรี่ยวแรงของทั้งฤดูกาลนี้ภายในวันเดียวเลยกระมัง

   ติดตามอ่านไปพร้อมกันกับเนื้อเรื่องจาก โจวจิน @zhoujin

[หินตีบวก x5 , หินอัปเกรด x3 , หินเซียน x1 และ หีบเงิน x1  15 ตำลึงทอง และ มีไอตบะซึมเข้าไปในร่างคุณทำให้รู้สึกแข็งแกร่งขึ้น+25 ตบะ]


@Admin

Ximenqing ดี

วันที่ 11 เดือน 08 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 10 เวลา  15.00 น




ปีศาจปลาที่แตกพ่าย


หลังจากที่ชายหนุ่มคุยกับพี่หมาน เขาก็นึกขึ้นได้ว่าวังบาดาลที่พึ่งแตก ย่อมมีพวกมนุษย์ปลาที่แตกพ่ายและหนีออกมาเป็นแน่พวกนี้มันต้องทำอันตรายต่อผู้คน ชายหนุ่มจึงตัดสินใจออกเดินทางมาที่บุงสุายปี้อีกครั้ง เพื่อเก็บกวาดซากปีศาจที่ยังเหลือรอด


"คารวะพี่หลิน" โจวจินที่กำลังเดินเข้าบึงก็เห็นคนคุ้นเคยที่รู้จักกัน


"สวัสดีน้องชายมาทำภารกิจเหรอ วันนี้ไม่รู้เป็นอะไร ทำไมพวกมนุษย์ปลาปีศาจออกมาเยอะแบบผิดปกติ" พี่หลินกล่าวพูด


โจวจินทำหน้าซีด เพราะคิดว่าที่มันออกมาเยอะ เพราะเขาไปถล่มวังพวกมันเป็นแน่เเท้


"พี่หลินไว้ครั้งหน้าค่อยคุยกันนะ ข้าจะรีบเข้าไปล่าปีศาจ ครั้งหน้าข้าขอเลี้ยงชาท่านเป็นการตอบเเทนข้อมูลนะ" โจวจินได้ยินดังนั้นก็ไม่รอช้า รีบวิ่งเข้าไปในบึงทันที


'เจ้านีแปลก มันต้องรู้อะไรแน่ๆ'หลินซางคิด


'เอาเถอะถ้าข้าอยากรู้ ตอนได้เจอกันครั้งหน้าข้าจะลองถามดู'หลินซางคิด และออกเดินทางทำภารกิจต่อ


ตัดกลับมาที่ทางด้านโจวจิน


ใช่เป็นอย่างที่ท่านหลินพูด มนุษย์ปลาออกมาเยอะ ผิดปกติจริงๆ และเริ่มออกมาเเบบจัดกลุ่มกันด้วย มีทั้ง ปีศาจที่ดูท่าทางแข็งแรงที่อยู่เดียวๆ และแม้่กระทั่ง มนุษย์ปลาปีศาจที่ออกล่าเป็นกลุ่ม


ชายหนุ่มไม่รอช้า วิ่งเข้าไปจัดการพวกมันทันที


ตัวไหนมาตัวเดียวชายหนุ่มวิ่งเข้าไปซัดตรงๆ


ตัวไหนมาสองตัว เขาลอยสังหารไปตัวนึง และจัดการมันแบบตรงๆ


ชายหนุ่มใช้เวลาซักพักก็จัดการมนุษย์ปลาทั้งหมดในระยะที่เขาสำรวจได้


'เเฮ่กๆ หลังจากนี้ข้าคงต้องมาลาดตระเวนทุกวัน ไม่ให้พวกนี้มาทำความเดือดร้อนให้ชาวบ้าน' ชายหนุ่มคิด


"โจว วันนี้เจ้าเป็นอะไร ทำไมเจ้าดูเกรี้ยวกร้าดจัง"เป็นเสียงที่ชายหนุ่มคุ้นเคยกล่าวทักขึ้น


"คารวะเเม่นางเว่ย" โจวจินกล่าว


"ข้าแค่คิดว่ามันเป็นความผิดของข้าน่ะ ท่านคงได้ยินเสียงในหัวใช่ไหมเป็นพวกข้าเองที่ไปถล่มวังบาดาล" โจวจินกล่าวระบาย


"การที่ข้าถล่มวังบาดาล ทำให้พวกปีศาจนั้น แตกกระจาย ไม่มีคนคุม อนาคตมันอาจจะดี แต่ตอนนี้มันอันตรายต่อพวกชาวบ้านข้าต้องรับผิดชอบ" ชายหนุ่มกล่าวอย่างมีความรับผิดชอบ


"แต่เจ้าก็อย่ากดดันตัวเองมากเกินไป เรามีแค่ 2 มือ สองเท้า และเราก็ยังเป็นคนนะ"เเม่นางเว่ยกล่าวเตือน


"ขอบคุณแม่นาง ไหนๆ ท่านก็มาแล้ว เรามาพักดื่มชากัน" โจวจินกล่าวพลางก่อกองไฟ ชงชาขาวเข็มเงิน


"ได้ซิ" แม่นางเว่ยตกลง


จากนั้น ทั้งสองก็นั่งพักจิบชา ชมธรรมชาติของบึง แม่นางเว่ยกล่าวถามถึงวังบาดาล โจวจินก็ตอบว่า สภาพเป็นยังไง สวยไหม เวลาผ่านไปซักพักชาหมดกา ทั้งคู่ก็เเยกย้าย




------------------------------
https://han.mooorp.com/plugin.php?id=dzs_npccomrade:fight&aid=177 ปีศาจปลา เลเวล 25 2 ตัว



https://han.mooorp.com/plugin.php?id=dzs_npccomrade:fight&aid=178 ปีศาจปลา เลเวล 30

รวมปีศาจปลา 3 ตัวขอรับ

ไอเท็มดรอป(ประลองระบบ):

เมือกปลา 2 ชิ้น (เลขคู่) หรือ กระเพาะปลา 2 (เลขคี่) (เลขไบต์รองสุดท้ายประเภทไอเท็มดรอป)

และอัตราออก ง้าวปีศาจปลา คุณภาพน้ำเงิน Level 20

(เลขไบต์รองสุดท้ายออก 9 หากมีบัพผู้มีบุญเพิ่มอัตราเป็น เลข 9 / 0 / 5)

[NPC-05] หลิว ชุ่น+5 ความสัมพันธ์สนทนาประจำวัน
[NPC-05] หลิว ชุ่น +20 ความสัมพันธ์จากหัวดี
[NPC-05] หลิว ชุ่น +20 ความสัมพันธ์จากผู้มีบุญ

[NPC-06] เว่ย จื่อฟู  +5 ความสัมพันธ์สนทนาประจำวัน
[NPC-06] เว่ย จื่อฟู +20 ความสัมพันธ์จากหัวดี
[NPC-06] เว่ย จื่อฟู +20 ความสัมพันธ์จากผู้มีบุญ
[NPC-06] เว่ย จื่อฟู +20+5 ชงชา ชาขาวเข็มเงินเกรดทอง

@Admin ผู้มีบุญขอรับ

GongziLoongxuan ดี

วันที่ 14 เดือน 8 เจี้ยนหยวนศกที่ 10

เวลา 09.00 

ปีศาจปลาเป็นอสุรกายปลายแถวของเผ่าพันธุ์ปีศาจ มีความคล้ายมนุษย์ 7 ส่วน ชื่นชอบการกินเนื้อมนุษย์ เป็นประวัติคร่าว ๆ ที่เขาได้รับฟังมา

หลงเสวียนเองก็ได้ยินเรื่อง ข่าวลือจากกลุ่มขงจื๊อ 

“นี่ ๆ พ่อแม่พี่น้องได้ยินข่าวลือบ้างไหม มีสตรีบ้าพลัง จอมโหดนางหนึ่งบ้าดีเดือด ไปมั่วสุมกับพวกปีศาจปลา นางคงจะทำเรื่องงามหน้าให้อับอายในหมู่มนุษย์เราแน่ ๆ เป็นอะไรที่บัดสีบัดเถลิงที่สุด !!”

ไม่รู้ว่านี่เป็นข่าวจริงแต่เป็นข่าวหรือที่ใส่ความ สำหรับเขาแล้ว สตรีที่มีพลังเช่นนั้น ถือได้ว่าน่ายกย่อง บุรุษมากมายอาจนิยมสาวงามที่อ่อนแอ แต่นั่นไม่ใช่สำหรับเขา

เสียงขลุ่ยอันไพเราะจากบุคคลปริศนาเริ่มบรรเลงคลอให้ปีศาจปลาที่ซ่อนตัว ในบึงสุ่ยปี้ออกมาตามล่าเจ้าของเสียงนั้น ทันทีที่มันพบ ปีศาจปลาไม่รอช้าพุ่งกระโจนเข้าหาอย่างรวดเร็ว 

ทว่าก่อนจะไปถึงเจ้าของขลุ่ยกลับหยุดลง หลงเสวียนใช้สิ่งของที่มีติดตัวนำมาประยุกต์ใช้ต่อสู้กันหลายกระบวนท่า 

ช่างเป็นการสู้ที่เนิ่นนาน 

และหลงเสวียนจึงต้องเดินหาปีศาจปลาตัวอื่น ๆ ที่ซ่อนเร้นใสบึงสุ่ยปี้ ดูเหมือนจะยังขาดอีก 4 ตัว 

"ไปซ่อนตัวที่ใดกันเล่า ?"

https://han.mooorp.com/plugin.php?id=dzs_npccomrade:fight&aid=179

ไอเท็มดรอป(ประลองระบบ):

เมือกปลา 2 ชิ้น (เลขคู่) หรือ กระเพาะปลา 2 (เลขคี่) (เลขไบต์รองสุดท้ายประเภทไอเท็มดรอป)

และอัตราออก ง้าวปีศาจปลา คุณภาพน้ำเงิน Level 20

(เลขไบต์รองสุดท้ายออก 9 หากมีบัพผู้มีบุญเพิ่มอัตราเป็น เลข 9 / 0 / 5)

เปิดใช้งานพรสวรรค์ ลาภลอย @Admin

มีโอกาสพบเจออีเว้นท์แปลกๆ แทรก 

++ 15 EXP จากการฟังข่าวลือ

GongziLoongxuan ดี

วันที่ 14 เดือน 8 เจี้ยนหยวนศกที่ 10

เวลา 09.15

นอกจากจะเป็นทายาทตระกูลกงจื่อที่ต้องหนีมือสังหาร ของผู้มีอิทธิพลที่ขัดแย้งกับตระกูลของตัวเองแล้ว ทั้งยังหลบหนีจากคนในครอบครัวที่พยายามหาตัวหลงเสวียนกันอยู่

บุรุษเกศาสีครามวิ่งหนีปีศาจปลาสองตัว ที่ไล่ล่าอย่างเอาเป็นเอาตาย 

ชีวิตเขาจะไม่จบไม่สิ้นกับเรื่องเอาตัวรอดใช่หรือไม่ แน่นอนเขาจะไม่ยอมตายเด็ดขาด 

มือข้างนึงเก็บก้อนหินเขวี้ยงไปอีกทิศทางหวังหลอกล่อให้พวกมันตามเสียงนั้นไป 

เสียงฝีเท้าปีศาจปลาค่อย ๆ หายไป หูของหลงเสวียนพยายามฟังให้แน่ใจก่อนจะออกมาจากมุมนึงในบึงสุ่ยปี้

จำใจต้องถอยออกมาตั้งหลัก ฐานะชาวยุทธ์แก่คุณชายหิมะช่างลำบากยากเข็ญ 

ดังนั้นจะต้องวางแผนใหม่ หลงเสวียนต้องเฟ้นหาอมุษย์ตัวนั้นที่ฝีมือระดับต่ำ หรือเทียบเท่ากับตนเอง เพราะถ้าเจอปีศาจปลาที่แข็งแกร่งเหมือนที่หนีมันก่อนหน้านี้

เกรวจะพ่ายแพ้เฉกเช่นดังเดิม

ชนะ

https://han.mooorp.com/plugin.php?id=dzs_npccomrade:fight&aid=193

แพ้

https://han.mooorp.com/plugin.php?id=dzs_npccomrade:fight&aid=179

https://han.mooorp.com/plugin.php?id=dzs_npccomrade:fight&aid=180

ไอเท็มดรอป(ประลองระบบ):

เมือกปลา 2 ชิ้น (เลขคู่) หรือ กระเพาะปลา 2 (เลขคี่) (เลขไบต์รองสุดท้ายประเภทไอเท็มดรอป)

และอัตราออก ง้าวปีศาจปลา คุณภาพน้ำเงิน Level 20

(เลขไบต์รองสุดท้ายออก 9 หากมีบัพผู้มีบุญเพิ่มอัตราเป็น เลข 9 / 0 / 5)

เปิดใช้งานพรสวรรค์ ลาภลอย @Admin

มีโอกาสพบเจออีเว้นท์แปลกๆ แทรก 

GongziLoongxuan ดี

วันที่ 14 เดือน 8 เจี้ยนหยวนศกที่ 10

เวลา 10.00

ร่างของบุรุษเกศาสีครามเผยร่องรอยให้ปีศาจปลาได้ตามล่าด้วยความแค้นจนพบเจอ ภัยอันตรายกำลังเข้าสู่ตัวเขา

ซึ่งเป็นการยากที่จะออกไปจากบึงแห่งนี้ได้ เนื่องจากอมุษย์หรือปีศาจดักเฝ้าหน้าปากทาง หากต้องวิ่งฝ่าไป เสี่ยงภัยถึงชีวิต

เสียงกระบี่กระทบร่างสันกำยำปีศาจ ผู้มาใหม่ต่อกรกับมันอย่างราวกับง่ายดาย ต่างจากหลงเสวียนที่หืดขึ้นคอ เมื่อเทียบกับอีกฝ่าย 

“เจ้าเป็นอะไรหรือเปล่า” เสียงนั้นถามทุ้มต่ำ 

“ได้รับบาดเจ็บนิดหน่อย” หลงเสวียนตอบกลับ พลางทอดนัยน์ตาสำรวจลำตัว อาภรณ์สีขาวอาบโลหิตแดง

ราวกับผ้ามัดย้อม

จอมยุทธ์ปริศนาเลิกคิ้วคม “น่าจะไม่แค่บาดเจ็บเล็กน้อยน่ะเจ้า ทางที่ดีเจ้าควรไปโรงหมอ”

“คุณชาย ?”

“หืม”

หลงเสวียนมีใบหน้านิ่งสงบแม้มีบาดแผลที่ทำให้รู้สึกเจ็บปวด จะว่าอย่างไรดีล่ะ ทั้งตัวเขาและผู้ช่วยเหลือนิรนาม แตกก็วางตัวสุขุมเช่นเดียวกัน กลายเป็นบรรยากาศที่อึดอัด

“ข้าอยากทราบนามของผู้มีพระคุณ”

“เป็นเช่นนี้เอง ข้าหลิวชาง เป็นเพียงจอมยุทธ์พเนจรที่ผ่านทางมาเท่านั้น”

“ขอบคุณท่านหลิวชาง”

“แล้วเจ้าล่ะ”

“กระไรหรือ” หลงเสวียนถามกลับ

“ข้าแนะนำตัวแล้ว เจ้าก็ควรที่จะแนะนำตัวเหมือนกันมิใช่รึ”

“เสวี่ยตง นั่นแหละนามของข้า” ถึงอย่างนั้นเขาเองก็ต้องระแวดระวังในการแนะนำแซ่ ต้นตระกูลกงจื่อไว้ 

“เจ้าเดินไหวหรือไม่ หรือจักให้ข้าช่วยพยุงไปส่งที่โรงหมอ”

“ได้ท่านช่วยไว้ก็เพียงพอมากแล้วไม่ต้องช่วยพยุงหรอก”

“เดี๋ยวข้าจะพาเจ้าไปส่งที่โรงหมอก่อน แถวนี้อันตราย ระหว่างทางนอกจากปีศาจแล้วเจ้าเองก็ต้องระวังโจร”

“ต้องขอรบกวนท่านแล้ว”

[NPC-05] หลิว ชุ่น

หัวดี โบนัสเพิ่มความโปรดปราน+20

Ximenqing ดี

วันที่ 12 เดือน 08 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 10 เวลา  5.00 น




หลังจากผ่านเรื่องราวมามากมาย และชายหนุ่มหลับไปตื่นนึง เขาก็สะดุ้งตื่นและคิดว่าควรทำตามกิจวัตรประจำวันเก็บซากพวกปีศาจปลาทั้งหลาย


โจวจินเลยตัดสินใจออกล่าปีศาจปลาอีกครั้ง


"อรุณสวัสดิ์ แม่นางเว่ย" โจวจินทักทายเเม่นางเว่ย


"สวัสดีโจวจิน" แม่นางเว่ยกล่าวทักทาย


"ท่านเรียกข้าว่าอาจินก็ได้ คราวหน้า" โจวจินกล่าวกับแม่นางเว่ย


"ฮ่ะ ฮะ ได้ซิ" แม่นางเว่ยกล่าวตกลง


"ว่าไป เจ้ามาทำอะไรแต่เช้า" แม่นางเว่ยกล่าวถาม


"ข้า และสหายจากต่างโลกอีกคน เมื่อวานนี้พวกข้่าได้ถล่มวังบาดาลมา ตอนนี้มันเป็นความรับผิดชอบของข้าที่ทำให้พวกปีศาจนั้นแตกรัง ข้าตัดสินใจที่จะมาล่าพวกปีศาจปลาให้มากขึ้น เพื่อจะได้ไม่ต้องมีคนมาเคราะห์ร้าย" ชายหนุ่มกล่าวยาว


แม่นางเว่ยได้ยินก็พยักหน้า เหมือนกับรู้แล้วแหละว่ามีคนมาุถล่มวังบาดาล นางเลยมาดูที่บึงแต่เช้า


"เอาสิ ถ้าไม่รังเกียจ ครานี้ ข้าจะล่ากับเจ้าอาจิน" แม่นางเว่ยตัดสินใจช่วยเหลือ ชายหนุ่ม


"ครั้งที่แล้วเจ้าช่วยข้า ครั้งนี้ ข้าช่วยเจ้า เพราะเราเป็นสหายกันไงล่ะ" แม่นางเว่ยกล่าว


"ยินดีเป็นอย่างยิ่ง" ชายหนุ่มพยักหน้า


หลังจากนั้น ทั้งสองคนก็ไล่ออกล่ามนุษย์ปลา ชายหนุ่มไปทาง แม่นางเว่ยไปทาง


ทางที่ชายหนุ่มไปนั้น เจอมนุษย์ปลาปีศาจ เพียงแค่ 3 ตัว ชายหนุ่มก็จัดการซัดมันซะม่อง แล้วจัดการเก็บของมีค่ามาให้หมด เวลาล่วงเลยผ่านไปชายหนุ่มก็กลับไปเจอแม่นางเว่ย


"ทางข้าไม่เจอปีศาจปลานะ ถ้าเจ้าเจอไหม" แม่นางเว่ยกล่าวถาม


โจวจินพยักหน้า และ ชูนิ้ว 3


"3 ตัวงั้นเหรอ ก็ยังดีถือว่าขจัดภัยพวกปีศาจร้าย" แม่นางเว่ยกล่าว


ชายหนุ่มพยักนหน้า


หลังจากนั้น ทั้งสองก็คุยกันอีกนิดหน่อยแล้วก็แยกย้ายกันไปตามทาง




----------------------------


https://han.mooorp.com/plugin.php?id=dzs_npccomrade:fight&aid=186 ปีศาจปลา เลเวล 25 2 ตัว



https://han.mooorp.com/plugin.php?id=dzs_npccomrade:fight&aid=187 ปีศาจปลา เลเวล 30





รวมปีศาจปลา 3 ตัวขอรับ

ไอเท็มดรอป(ประลองระบบ):

เมือกปลา 2 ชิ้น (เลขคู่) หรือ กระเพาะปลา 2 (เลขคี่) (เลขไบต์รองสุดท้ายประเภทไอเท็มดรอป)

และอัตราออก ง้าวปีศาจปลา คุณภาพน้ำเงิน Level 20

(เลขไบต์รองสุดท้ายออก 9 หากมีบัพผู้มีบุญเพิ่มอัตราเป็น เลข 9 / 0 / 5)

[NPC-06] เว่ย จื่อฟู โพสปลดล็อคค่าความสัมพันธ์ 6 ดาว

@Admin ผู้มีบุญขอรับ