[เรือวาฬแห่งหมู่บ้านลู่ไห่]

陆海

เรือวาฬแห่งหมู่บ้านลู่ไห่

[ทะเลตงไห่]

เมื่อครั้นสิ้นสุดสงครามเทพมาร ตำนานเล่าขานว่ามีเซียนแห่งท้องทะเลองค์หนึ่งรักกับสตรีชาวมนุษย์ด้วยต้องทำสงคราม หาใช่เพื่อฟ้าทว่าเพื่อแผ่นดิน ครั้นตบะเทพเซียนที่บำเพ็ญมาตลอดหลายพันปีค่อย ๆ หมดลง สิ่งสุดท้ายที่เพียรขอพระราชทานจากองค์เทียนจวิน ละซึ่งหน้าที่ ปลดระวางจากอำนาจ เหลือเพียงกายที่ขอใช้ชีวิตกับสตรีที่รัก องค์เทียนจวินเห็นแก่ความดีความชอบเทพแห่งท้องทะเลองค์นี้จึงพระราชทานช่วงเวลาพักช่วงสุดท้ายให้เขาผู้กลายเป็นอดีตเทพมหาสมุทร เมื่อองค์เทพกลับทะเลตงไห่สัตว์เทพอย่างวาฬประกายดาราพลันร่ำไห้ขอติดตามไปจนสุดลมหายใจ

ครั้นเมื่อผลกระทบจากสงครามบังเกิด น้ำทะเลหนุนสูง ชาวบ้านริมทะเลถูกคลื่นซัด เพื่อช่วยเหลือหมู่บ้านที่อยู่อาศัยร่วมกับคนที่รักจึงเรียกให้ผู้คนขึ้นหลังวาฬ ยามนี้อพยพไปที่ใดย่อมโดนคลื่นซัด เช่นนั้นแล้วก็อาศัยไปบนหลังวาฬเสีย ช่วงเวลาที่ลอยคออยู่นั้นชาวบ้านตาดำ ๆ หาได้สนใจไม่ว่าตนหวาดกลัวเช่นไรจึงยอมรับการช่วยเหลือและเริ่มขึ้นมาอยู่อาศัยบนหลังวาฬ หวังเพียงเมื่อน้ำทะเลลดลงจะกลับคืนสู่แผ่นดิน

ทว่ากาลเวลาผันผ่าน ตบะที่ร่อยหรอ ร่องรอยของการต่อสู้ตีเข้ากายแกร่งของอดีตทวยเทพ เขาค่อย ๆ โรยราลงช้า ๆ ใช้พลังชีวิตสุดท้ายที่หลอมรวมเข้ากับวาฬอันเป็นสัตว์เทพของตนเอง ปลดพันธะรับใช้สวรรค์ มีเพียงคำสุดท้ายก่อนสิ้นใจที่มอบให้คือ “จงปกป้องทุกชีวิตบนหลังเจ้าแทนข้าด้วยเถิด” เป็นตำนานการก่อกำเนิดของหมู่บ้าน ลู่ไห่ หมู่บ้านบนหลังวาฬผู้ภักดีต่อมหาสมุทร



หมู่บ้านแห่งนี้ตั้งอยู่บนหลังวาฬยักษ์ที่ว่ากันว่าเป็นสัตว์เทพที่ปลดประจำการรับใช้เทพผู้ล่วงลับ ความภักดีนี้ก่อเกิดเป็นความรับผิดชอบตลอดช่วงชีวิตหลายร้อยปีปกปักษ์ผู้คนบนหลังของมันที่ตั้งหมู่บ้านแสนอบอุ่นมากด้วยศรัทธาต่อเทพแห่งสมุทรตงไห่ หากผู้ใดกล้าทำร้ายวาฬตัวนี้ หมู่บ้านนี้ หรือลบหลู่ท้องทะเลตงไห่ ชาวบ้านทั้งหลายพร้อมทำทุกวิถีทางเพื่อรักษาความสงบและศักดิ์ศรีที่ส่งต่อกันมาจากรุ่นสู่รุ่น

[รายการสินค้า]
[LINK]

Ximenqing ดี

วันที่ 22 เดือน 08 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 10 เวลา 6.00 น




ชายหนุ่มมาโผล่ในพื้นที่แปลกๆ เขาได้กลิ่นทะเลเเละมองสิ่งปลูกสร้างที่แปลกตา จริงๆ ที่เเห่งนี้มันคงสวยงามมาก แต่ตอนนี้พื้นที่ค่อนข้างโกลาหล ชายหนุ่มเหลือบไปเห็นป้ายประกาศซื้อขายของ มีของดีมากมาย


'ก่อนกลับข้าขอ ช็อปปิ้งก่อนนะครับ อย่าพึ่งให้ข้ารีบกลับเลย' ชายหนุ่มคิดในใจก่อนที่เขาจะวิ่งไปยังพื้นที่ที่โกลาหล


"นะ นั่นมันใครนะ" ชาวบ้านชื้มือไปทางโจวจิน ชายที่เเต่งตัวแปลกประหลาดไม่เข้ากับท้องถิ่น ที่ข้างหลังสะพายง้าวที่ดูท่าทางอันตราย


หลังจากที่ชายหนุ่มมายังที่โกลาหล เขาก็เห็น ปีศาจเจวี่ยฮวา กำลังคุ้มคลั่งและ ออกทำร้ายชาวบ้าน ด้านข้างของพวกมันมีหินสีดำที่แปลกประหลาด


'นั่นคงเป็นอุกกาบาตที่มาจากบนฟ้า ตามที่ท่านเซียนบอก'ชายหนุ่มคิดในใจ


"พวกเจ้าหลบไปข้าจัดการเอง" โจวจิน ตะโกนบอกทหารรักษาการและชาวบ้านที่วิ่งหนี


โจวจินเปิดด้วยการวิ่งเข้าไปหาปีศาจและกระโดดถีบ


การต่อสู้ได้เริ่มต้นขึ้น


ชายหนุ่มได้รับบทเรียนมาจากพี่หลี่แล้ว เขาห้ามปราณีถ้าพบเจอพวกปีศาจเจวี่ยฮวา เขาต้องรีบจัดการพวกมันให้เร็วที่สุด ตายไป ตัวนึง ลดความกดดัน ตายไป 2 ตัว เบาใจไปได้เยอะ ตายไป 3 ตัว นั่นสบายแล้ว


ชายหนุ่ม พยายามป้องกันตัวเองและโจวตีสวนไปยังปีศาจเจวี่ยฮวา โดยเขาพยายามใช้เทคนิคการเก็บที่ละ่ตัว ฟาดมันอยู่ตัวเดียว


ใช้เวลาค่อนข้างนานโจวจินก็เก็บไปได้1 ตัวด้วยการฟาดด้ามง้าวเข้าที่ขา และหมุนตัวเอาง้าวตัดคอ แต่ก็แลกมากกับการที่เขาโดนปีศาจเจวี่ยฮวา อัดเข้าที่ท้องเต็มรัก จนเกราะเขาเเทบบุบ


"อั่ก" ชายหนุ่มกัดฟันทนอากาศเจ็บปวดและสู้ต่อ


หลังจากจัดการไปได้ตัวนึงการต่อสู้นั้นเบาลงไปมากจริงๆ


เขาก็ใช้ทริคเดิมคือเน้นไปที่การโจมตีตัวเดียว และหลบหลีกปีศาจอีก 2 ตัว


แต่ไม่รู้ทำไมจังหวะที่ปีศาจตัวนึงพลาดและเขาสามารถเผด็จศึกได้ ราวกับปีศาจพวกนี้รอจังหวะนั้นแล้วใช้เพื่อนเป็นเหยื่อล่อ


ในการจัดการปีศาจตัวที่ 2 โจวจินได้เปิดช่องว่างที่หลัง ถูกมนุษย์มาร ถีบเข้าเต็มรัก หน้าเค้าถึงกับคว่ำลงบนศพของมนุษย์ปีศาจตัวที่ 2 แต่เขาก็รีบลุกขึ้นมาเพราะถ้าเจาไม่ลุก เขาโดนกระทืบตายแน่


"แก๊" โจวจินได้หมายหัวตัวที่ 3 ไว้แล้ว


หลังจากที่ปีศาจเหลือแค่ 2 ตัวนั้น การต่อสู้ก็เเทบกำหนดชัยชนะไว้แล้ว ชายหนุ่มใช้เวลาซักพักก็จัดการปีศาจเจวี่ยฮวาได้


"ท่าน ข้าขอเวลาซักครู่ก่อนนะ" หลังจากที่ชายหนุ่มเก็ยของมีค่าของปีศาจเจวี่ยฮวา เขาก็รีบกล่าวแบบเร่งรีบ และวิ่งไปยังตลาดซื้อขายแลกเปลี่่ยนขอเมืองนี้ที่เขาเห็นตอนแรก


ชายหนุ่มรีบวิ่งไปแบบไม่สนใจสายตาชาวบ้านที่มองแบบตกตะลึงเลย


"เถ้าแก่ขอรับบบ ข้าขอซื้อของ แบบด่วนๆเลย ข้าเตรียมเงินไว้แล้ว" ชายหนุ่มพูดพลางเตรียมเงิน และจดใบสั่งซื้อให้เถ้าแก่

ใบชาหลงจิ่ง 200/200 สต็อก ข้าขอซื้อ 120

มูลค่าสินค้า(ต่อชิ้น): 40 อีแปะ (รวม4800 อีแปะ)

ใบชาไป๋หาวอิ๋นเจิน 200/200 สต็อก ข้าขอซื้อ 120

มูลค่าสินค้า(ต่อชิ้น): 40 อีแปะ (รวม4800 อีแปะ)

เนื้อเป็ดอูยา 100/100 สต๊อก ข้าขอซื้อ 72 ชิ้น

มูลค่าสินค้า(ต่อชิ้น): 21 อีแปะ (รวม 1512 อีแปะ)

เนื้อกวาง 100/100 สต๊อก ข้าขอซื้อ 60 ชิ้น

มูลค่าสินค้า(ต่อชิ้น): 29 อีแปะ (รวม 1740 อีแปะ)

เกลือ 1000/1000 สต๊อก ข้าขอซื้อ 150

มูลค่าสินค้า(ต่อหน่วย): 300 อีแปะ  (รวม 45000 อีแปะ)

หลังจากนั้น ชายหนุ่มก็จ่ายเงินรับของอย่างเร่งรีบ จนตัวเข้าสลายหายเป็นเเสงไป ทิ้งไว้พร้อมกับความประหลาดใจของชาวบ้าน และเงินอีแปะที่เขาทิ้งไว้ให้พ่อค้า

--------------------------------------------

ใบชาหลงจิ่ง 120 ชิ้น ราคา 4800

ใบชาไป๋หาวอิ๋นเจิน 120 ชิ้น ราคา 4800

เนื้อเป็ดอูยา  72 ชิ้น  ราคา 1512

เนื้อกวาง 60 ชิ้น ราคา 1740

เกลือ 150 ชิ้น ราคา 45000

ราคารวม 57852 อีแปะ (+ ภาษี 5 % 2893 อีแปะ) (รวมโอน 60897 ผู้รับได้รับ 57852 ครับ)

ปีศาจเจวี่ยฮวา 4 ตัว

https://han.mooorp.com/plugin.php?id=dzs_npccomrade:fight&aid=238 ปีศาจเจวี่ยฮวา เลเวล 40

https://han.mooorp.com/plugin.php?id=dzs_npccomrade:fight&aid=239 ปีศาจเจวี่ยฮวา เลเวล 40

https://han.mooorp.com/plugin.php?id=dzs_npccomrade:fight&aid=237 ปีศาจเจวี่ยฮวา เลเวล 30

https://han.mooorp.com/plugin.php?id=dzs_npccomrade:fight&aid=240 ปีศาจเจวี่ยฮวา เลเวล 30

ไอเท็มดรอป(ประลองระบบ):

แร่ 1 ชนิด (เลขไบต์หลักสุดท้าย คือ จำนวนแร่ที่ได้)

(เลขไบต์รองสุดท้าย) (2/4/6 = แร่ดีบุก) (3/6/9 = แร่สังกะสี)

(0/5/7 = แร่ตะกั่ว) (1/8 = แร่ทองแดง)

@Admin ผู้มีบุญขอรับ

Longyue บ้า

26.12

วันที่ยี่สิบห้าเดือนแปดแห่งรัชศกเจี้ยนหยวนปีที่สิบ
วันอาทิตย์ ช่วงเวลา 18.00 น.
หมู่บ้านบนหลังวาฬ (2)

พริบตานั้นหลงเยวี่ยคล้ายถูกกำปั้นกระแทกอย่างแรงก่อเสียงกัมปนาท

ลูกไฟจากฟ้าฟากร่วงตกลงมาราวกับสวรรค์เกิดอาเภท หญิงสาวได้สติเมื่อลูกไฟลูกหนึ่งร่วงลงมา นางวิ่งหลบออกจากจุดเดิม และได้เห็นถึงสภาพอันเลวร้ายในตอนนั้น ที่ที่นางยืนอยู่คล้ายเคยเป็นตลาดสดมาก่อน เมื่อถูกโจมตีผู้คนก็แตกฮือวิ่งหนีตายกันอลหม่าน พื้นดินสั่นไหวอย่างรุนแรง คลื่นน้ำซ่านกระเซ็น ดูเหมือนว่าเจ้าวาฬที่เป็นรากฐานของหมู่บ้านนี้จะสติแตกเข้าแล้ว

หลงเยวี่ยหาที่จับยึดไม่ให้ล้มลง รอบด้านมีทหารจำนวนหนึ่งกระจายตัวออกสูงกับสัตว์ประหลาดเจวี๋ยฮว่า ลูกไฟประหลาดเหล่านั้นคล้ายกลายร่างเป็นปีศาจเจวี๋ยฮว่า ปีศาจพวกนี้หากถูกดูดซับตบะก็จะคืนร่างกลับเป็นมนุษย์ได้ หลงเยวี่ยวิ่งผ่านเข้าไปยังวงล้อมปีศาจ บัดนี้ง้าวปีศาจปลานับเป็นอาวุธที่รุนแรงที่สุดที่หลงเยวี่ยมี นางใช้ง้าวตัดผ่านร่างของเจวี๋ยฮว่าท่าทางอ่อนแอสองตน

การเข้าสู้ด้วยง้าวมักใช้ปาด ปัด เบี่ยง เพื่อรับการโจมตี เป็นอาวุธที่เด่นในเรื่องการป้องกันซ้ำยังมีน้ำหนักมาก ในอดีตกาลนานมาก็มีขุนพลเพียงไม่กี่ผู้ที่ใช้อาวุธฝึกยากพรรณนี้ แม้หลงเยวี่ยจะมีเรี่ยวแรงไมสมเป็นสตรีช่วงที่ฝึกวิชาง้าวยังรู้สึกแทบกระอักเลือดทว่ามันเป็นอาวุธโจมตีที่รุนแรงยิ่ง หลงเยวี่ยเอียงกายคิดจะคว้าเจ้าปีศาจเจวี๋ยฮว่าที่เพลี่ยพล้ำมาดูดซับตบะ แต่กลับถูกอีกตัวส่วนเข้ามา นางไม่มีทางเลือกจึงยกง้าวสับปีศาจเจวี๋ยฮว่าจนขาดเป็นสองท่อน ก่อนใช้ด้ามง้าวกระทุ้งผลักปีศาจอีกตัวออกไป

ปีศาจเจวี๋ยฮว่าหลายตนรุมย่างเข้ามา หลงเยวี่ยไม่มีเวลาให้ช่วยเหลือผู้ใด ลำพังชีวิตนางยังแทบเอาไม่รอด— จึงเปลี่ยนมาเป็นฆ่าล้างเจวี๋ยฮว่าเหล่านั้นแทน

ด้วยความกว้างของอาวุธทำให้การต่อสู้กินอาณาเขตกว้าง

ทหารส่วนหนึ่งเห็นรูปร่างอ้อนแอ้นประหนึ่งสตรีร่ายรำเพลงง้าวต่อสู้กับปีศาจเจวี๋ยฮว่าโดยไม่เพลี่ยงพล้ำก็รู้สึกอัศจรรย์ใจ “ผู้ใดกัน!?” ทว่าศัตรูไม่รั้งรอ ความไม่กระจ่างทหารเหล่านั้นก็ต้องทิ้งความงุนงงสงสัย หันไปรับมือกับปีศาจเจวี๋ยฮว่าตัวอื่นๆ มีมิตรล้ำฝีมือเพิ่มอีกหนึ่งอย่างไรก็ดีกว่ามีศัตรูเพิ่ม!

“หลบไป!” หลงเยวี่ยแผดเสียงกร้าวพลางถลันเข้าไปช่วยนายทหารผู้หนึ่งประมือ นางใช้ง้าวสะบัดมือของปีศาจเจวี๋ยฮว่าแล้วพลิกใบมีดออกแรงเหวี่ยงตัดผ่านปีศาจตรงหน้าออกเป็นสองส่วน

การสู้ติดพันจวบจนตะวันลาลับขอบฟ้า หัวของปีศาจเจวี๋ยฮว่าก็ถูกง้าวทรงอำนาจฟันทิ้งจากบ่า เหลือเพียงร่างหนึ่งยืนย้อนแสงอัสดงราวกับปีศาจเทียนโก้วจำแลงกายมา นางผินหน้าไปทางด้านหนึ่งก้มหน้าคล้ายปรายมองแสงแวววาวที่สะท้อนอยู่บนพื้นดิน มันเป็นถุงผ้าต่วนปักดิ้นเงินเป็นลวดลายของวาฬยักษ์ ด้านในบรรจุกล่องทรงลูกบาศก์สามชิ้น หลงเยวี่ยคลับคล้ายถูกสิ่งนั้นดึงดูด เสียงเย้ายวนของนางเอ่ยอย่างสดใสประหนึ่งเบื้องหลังมิใช่ซากสมรภูมิรบขนาดย่อม “ของสิ่งนี้น่าสนใจจริงเชียว ราคาเท่าไหร่?”

คนผู้หนึ่งวิ่งกุ่นๆ ตามสินค้าที่หล่นหายของตนเองมาปากร้องบอก 'นั่นของข้าๆ' แม้จะเพิ่งผ่านประสบการณ์เฉียดตายแต่พ่อค้ายังคงรักษาสปิริตการขายได้ดี เขาถูมือเล็กน้อยหน้าที่เคยซีดเผือดในคราวแรกบัดนี้เต็มไปด้วยสีเลือดแดงก่ำ ดูร่าเริงได้ใจนัก “สิ่งนี้คือกล่องปริศนาหากไม่ซื้อก็ไม่ทราบว่าด้านในจะเป็นอะไรขอรับ ราคาช่วงนี้อยู่ในขาลงเพียง 50 ตำลึงทองเท่านั้น! หากซื้อไปแล้วข้าขอเอาหัวรับประกันท่านจอมยุทธ์หญิงจะไม่เสียใจอย่างแน่นอน”

“เอาหัวรับประกันหรือ?” หลงเยวี่ยเอ่ยเสียงหวาน “สามชิ้นนี้ข้ารับไว้แล้วกัน 150 ตำลึงถึงจะคุ้มค่ากับหัวของเจ้า—”

"ยังมีของเหล่านี้อีกหากท่านสนใจจะซื้อข้าน้อยก็สามารถใช้หัวเป็นประกันได้เช่นกัน คุณภาพดีและถูกมาก หินเพลิงฟ้าเหล่านี้ก้อนละ 500 ตำลึงเงินเท่านั้น เห็นแก่หน้าท่านข้าลดให้เหลือเพียง 300 ตำลึงทอง ยังมีเกลือพวกนี้วันนี้คงจะขายอะไรไม่ได้แล้ว ขอแค่ทุนเท่านั้น ถุงละ 300 อีแปะ ไม่เกินนี้"

"ข้าจะรับไว้"

เรื่องเอาหัวคนประกันสินค้า ไม่มีผู้ใดรู้ว่าหลงเยวี่ยพูดแล้วกล้าทำจริงหรือไม่

นางเพิ่งรับของมาและจ่ายเงินไปไม่ทันชั่วคนกะพริบตาก็มีทหารกลุ่มใหญ่เดินสวนสนามมาด้านนี้เพื่อจัดระเบียบชุมชนหลังความวุ่นวายผ่านไป แยกตัวหลงเยวี่ยออกจากชาวบ้านและทหารที่สู้รบร่วมกันเมื่อสักครู่ เพียงครู่เดียวที่คลาดสายตาร่างของหญิงสาวภายใต้หน้ากากเทียนโก้วก็หายลับไปจากสายตา

ไม่มีผู้ใดล่วงรู้ว่านางคือผู้ใด

               

ดรอปแร่ 1 ชนิด
(เลขไบต์หลักสุดท้าย : จำนวนแร่ที่ได้)
(เลขไบต์รองสุดท้าย 2/4/6 : แร่ดีบุก, 3/6/9 : แร่สังกะสี : 0/5/7 = แร่ตะกั่ว, 1/8 : แร่ทองแดง)
ซื้อกล่องปริศนา 3 กล่อง 150 ตำลึงทอง ซื้อเพิ่ม หินเพลิงฟ้า (สำหรับอัพเกรด) 11 ก้อน (3300 ตำลึงเงิน)เกลือ 15 ถุง (4500 อีแปะ)คนกำยำ บวก 30exp เมื่อประลองผ่านระบบ

@Admin