[ขบวนคหบดีลู่]

[คัดลอกลิงก์]







ขบวนคหบดีลู่

{ ถนนสิบลี้}









【 ขบวนคหบดีลู่ 】

เดินทางนับร้อยลี้เพียงเพื่อพบหน้า

ขบวนเดินทางของคหบดีลู่ที่มาพร้อมกับสินค้ามากมาย ถือโอกาสเข้ามาค้าขายพร้อมทั้งหาช่องทางพบปะคนรู้จักภายในเมือง ใครใคร่อยากเจรจาธุรกิจ ใครใคร่อยากซื้อข้าวของ ขอเพียงมุ่งเข้ามายามที่ล้อหยุดหมุน เมื่อนั้นแผงค้าแผงขายจะถูกเปิดออกต้อนรับผู้มีกำลังทรัพย์ทุกคน







แสดงความคิดเห็น

โพสต์ 19701 ไบต์และได้รับ 12 EXP! [VIP]  โพสต์ 2024-8-1 09:51
โพสต์ 2024-8-1 10:24:32 | ดูโพสต์ทั้งหมด




[ขบวนคาราวานสกุลลู่]


(1) ขบวนคาราวานใหญ่ที่จะขายสินค้าให้กับพ่อค้ารายย่อยที่มี หนังสืออนุญาตการค้า

[ใบตราพ่อค้าสกุลลู่] ต้องสวมใส่ตลอดที่มาทำการค้าขายเพื่อยื่นแสดงตัวตน

2) หลังคนในคาราวานตรวจหนังสือก็จะอนุญาตให้คุณเข้าไปช้อปปิ้งเลือกสินค้าไปค้าขายได้

3) โอนเงินชำระสินค้า รวมภาษีทุกครั้ง


หมายเหตุ: หากได้รับหนังสือแนะนำจากคุณหนูสกุลลู่ (ลู่ไป๋หรั่น) ได้รับส่วนลด 5%


ดูรายการสินค้า

(คลิก)






แสดงความคิดเห็น

โพสต์ 4585 ไบต์และได้รับ 1 EXP! [VIP]  โพสต์ 2024-8-1 10:24
←ไอเท็มที่มีอยู่→
x12
x20
x894
x2
x1
x50
x1
x1
x1
x1
x100
x2
x3
x10
x5
x2
x1
x4
x50
x50
x2
x20
x38
x20
x2
x2
x119
x140
x120
x50
x2
x9
x5
x2
x875
x4
x4
x30
x68
x196
x20
x100
x130
x13
x1
x4983
x4
x19
x5
x3
x200
x200
x300
x450
x1
x2
x28
x7
x6
x1
x1
x3
x600
x218
x200
x350
x500
x400
x500
x200
x500
x200
x500
x9
x2
x508
x3
x3
x3
x2
x8
x1
x19
โพสต์ 2024-8-4 08:41:15 | ดูโพสต์ทั้งหมด
วันที่ 1 เดือน 08 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 10 เวลา 19.00  น




การซื้อขาย


หลังจากที่โจวจินกลับเมืองเขาก็เห็นคาราวานสกุลลู่มาเปิดขายของ ชายหนุ่มจึงแวะไปเดินชมซักหน่อยของนั้นก็มีทั่วๆไป แต่ว่าโจวจินดันเหลือบไปเห็นของที่น่าจะมีรค่ามากๆอยู่ด้านนึงเขาก็เลยเดินไป


"ทางนี้ผ่านได้เฉพาะพ่อค้าที่มีตราตระกูลลู่นะขอรับ" คนคุ้มกันผ่ายมือขวางโจวจินไว้และขอดูบัตร


"ข้าเป็นพ่อค้าสกุลโจวขอรับ นี่ ใบอนุญาติ" โจวจินโชว์ใบอนุญาติ


"ขออภัยด้วยขอรับ ผ่านได้เลย" คนคุ้มกันหลีกทางให้


โจวจินเดินเข้าไปเลือกของมากมาย มีของมากมายนาๆ ชนิด แต่ที่ชายหนุ่มสนใจที่สุด คือใบชาที่ดูท่าทางสดใหม่นี่ ชายหนุ่มไม่รอช้าสั่งซื้อมาทันที


โจวจินซื้อ  ใบชาหลงจิ่ง 60 ชุด ในราคาชุด ล่ะ 30 อีแปะ


หลังจากจ่ายเงินและรับของโจวจินก็จากไปด้วยความสุข


---------------------------------------------------


ใบชาหลงจิ่ง 60 ชุด ในราคาชุด ล่ะ 30 อีแปะ ราคารวม 1800 อีแปะ ภาษี 5 % รวม โอน 1,900 อีแปะ

@Admin



แสดงความคิดเห็น

โพสต์ 5292 ไบต์และได้รับ 3 EXP!  โพสต์ 2024-8-4 08:41
โพสต์ 5,292 ไบต์และได้รับ +2 คุณธรรม +2 ความโหด จาก หมวกไผ่ผ้าคลุม  โพสต์ 2024-8-4 08:41
โพสต์ 5,292 ไบต์และได้รับ +2 คุณธรรม +2 ความโหด จาก ใบตราพ่อค้าสกุลลู่  โพสต์ 2024-8-4 08:41
โพสต์ 5,292 ไบต์และได้รับ +2 ความชั่ว +3 ความโหด จาก มีดแล่เนื้อ  โพสต์ 2024-8-4 08:41
←อุปกรณ์ที่สวมใส่อยู่→
กระบี่
มือกระบี่
ช่อเมล็ดข้าวมงคล
หมวกไผ่ผ้าคลุม
เกราะทองแดง
อาภรณ์พร่ำพิรุณ (ช)
มีดแล่เนื้อ
←ไอเท็มที่มีอยู่→
x4
x4
x2
x2
x2
x6
x2
x2
x1
x4
x5
x1
x1
x16
x32
x24
x9
x1
x2
โพสต์ 2024-8-4 22:18:04 | ดูโพสต์ทั้งหมด

วันที่ 1 เดือน 08 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 10 เวลา 19.20  น


โจวจินนึกขึ้นได่ว่าสินค้าพวกนี้ค่อนข้าง ดีมากๆ เขาเลยคิดที่จะซื้อไปขาย เขาจดลิสรายการส่งให้พ่อค้า และรับของตามนี้


หลงจิ่ง 63 = 1890 อีแปะ
ไป๋หาวอิ๋นเจิน 36 = 1080 อีแปะ

สุราซีเฟิ่ง 2 = 40 ตำลึงทอง  



----------------------------------------------------------
ใบชาหลงจิ่ง 140/200 สต็อก
มูลค่าสินค้า(ต่อชิ้น): 30 อีแปะ
หลงจิ่ง 63 = 1890 อีแปะ  (เหลือ 77)


ใบชาไป๋หาวอิ๋นเจิน 200/200 สต็อก
มูลค่าสินค้า(ต่อชิ้น): 30 อีแปะ

ไป๋หาวอิ๋นเจิน 36 = 1080 อีแปะ (เหลือ 164)




สุราซีเฟิ่ง 6/6 สต๊อก
มูลค่าสินค้า(ต่อไห): 20 ตำลึงทอง

สุราซีเฟิ่ง 2 = 40 ตำลึงทอง  (เหลือ 2)



รวมโจวจิน จ่าย 2970 ภาษี 5 % รวม 3150 อีแปะ
                     40 ตำลึงทอง ภาษี 5% รวม 43 ตำลึงทอง

@Admin

แสดงความคิดเห็น

โพสต์ 5391 ไบต์และได้รับ 3 EXP!  โพสต์ 2024-8-4 22:18
โพสต์ 5,391 ไบต์และได้รับ +2 คุณธรรม +2 ความโหด จาก หมวกไผ่ผ้าคลุม  โพสต์ 2024-8-4 22:18
โพสต์ 5,391 ไบต์และได้รับ +2 คุณธรรม +2 ความโหด จาก ใบตราพ่อค้าสกุลลู่  โพสต์ 2024-8-4 22:18
โพสต์ 5,391 ไบต์และได้รับ +2 ความชั่ว +3 ความโหด จาก มีดแล่เนื้อ  โพสต์ 2024-8-4 22:18
←อุปกรณ์ที่สวมใส่อยู่→
กระบี่
มือกระบี่
ช่อเมล็ดข้าวมงคล
หมวกไผ่ผ้าคลุม
เกราะทองแดง
อาภรณ์พร่ำพิรุณ (ช)
มีดแล่เนื้อ
←ไอเท็มที่มีอยู่→
x4
x4
x2
x2
x2
x6
x2
x2
x1
x4
x5
x1
x1
x16
x32
x24
x9
x1
x2
โพสต์ 2024-8-4 22:55:26 | ดูโพสต์ทั้งหมด
วันที่ 1 เดือน 08 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 10 เวลา 19.40  น


โจวจินนึกขึ้นได่ว่าสินค้าพวกนี้ค่อนข้าง ดีมากๆ เขาเลยคิดที่จะซื้อไปขาย รอบที่ 2 เขาจดลิสรายการส่งให้พ่อค้า และรับของตามนี้


หลงจิ่ง 60 = 1800 อีแปะ
ไป๋หาวอิ๋นเจิน 60 = 1800 อีแปะ



----------------------------------------------------------
ใบชาหลงจิ่ง 77/200 สต็อก
มูลค่าสินค้า(ต่อชิ้น): 30 อีแปะ
หลงจิ่ง 60 = 1800 อีแปะ (เหลือ 17)


ใบชาไป๋หาวอิ๋นเจิน 164/200 สต็อก
มูลค่าสินค้า(ต่อชิ้น): 30 อีแปะ

ไป๋หาวอิ๋นเจิน 60 = 1800 อีแปะ (เหลือ 104)




รวมโจวจิน จ่าย 3600 ภาษี 5 % รวม 3800 อีแปะ
                  



@Admin

แสดงความคิดเห็น

โพสต์ 5749 ไบต์และได้รับ 3 EXP!  โพสต์ 2024-8-4 22:55
โพสต์ 5,749 ไบต์และได้รับ +2 คุณธรรม +2 ความโหด จาก ผู้มีบุญ  โพสต์ 2024-8-4 22:55
โพสต์ 5,749 ไบต์และได้รับ +2 คุณธรรม +2 ความชั่ว +2 ความโหด จาก เกราะทองแดง  โพสต์ 2024-8-4 22:55
โพสต์ 5,749 ไบต์และได้รับ +2 คุณธรรม +1 ความชั่ว +2 ความโหด จาก กระบี่  โพสต์ 2024-8-4 22:55
โพสต์ 5,749 ไบต์และได้รับ +2 คุณธรรม +2 ความชั่ว +2 ความโหด จาก อาภรณ์พร่ำพิรุณ (ช)  โพสต์ 2024-8-4 22:55
←อุปกรณ์ที่สวมใส่อยู่→
กระบี่
มือกระบี่
ช่อเมล็ดข้าวมงคล
หมวกไผ่ผ้าคลุม
เกราะทองแดง
อาภรณ์พร่ำพิรุณ (ช)
มีดแล่เนื้อ
←ไอเท็มที่มีอยู่→
x4
x4
x2
x2
x2
x6
x2
x2
x1
x4
x5
x1
x1
x16
x32
x24
x9
x1
x2
โพสต์ 2024-8-5 00:06:21 | ดูโพสต์ทั้งหมด
วันที่ 2 เดือน 08 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 10 เวลา 5.00  น


โจวจินตื่นมาแต่เช้าตรู่ เพื่อที่จะมาซื้อสินค้าที่ คาราวาน โจวจินยื่นใบสั่งซื้อ


ใบชาไป๋หาวอิ๋นเจิน 60 ชุด ปริมาณ เงิน 1800 อีแปะ



ใช้เวลาไม่นานโจวจินก็ได้สินค้าจนครบ





-------------------------------------




ใบชาไป๋หาวอิ๋นเจิน 104/200 สต็อก
มูลค่าสินค้า(ต่อชิ้น): 30 อีแปะ (คงเหลือ 44) -60 ชุด

โจวจินจ่ายเงิน 1900 อีแปะ รวมภาษีแล้วขอรับ

@Admin

แสดงความคิดเห็น

โพสต์ 3317 ไบต์และได้รับ 1 EXP!  โพสต์ 2024-8-5 00:06
โพสต์ 3,317 ไบต์และได้รับ +2 ความชั่ว +3 ความโหด จาก มีดแล่เนื้อ  โพสต์ 2024-8-5 00:06
←อุปกรณ์ที่สวมใส่อยู่→
กระบี่
มือกระบี่
ช่อเมล็ดข้าวมงคล
หมวกไผ่ผ้าคลุม
เกราะทองแดง
อาภรณ์พร่ำพิรุณ (ช)
มีดแล่เนื้อ
←ไอเท็มที่มีอยู่→
x4
x4
x2
x2
x2
x6
x2
x2
x1
x4
x5
x1
x1
x16
x32
x24
x9
x1
x2
โพสต์ 2024-8-19 10:56:34 | ดูโพสต์ทั้งหมด
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย zhoujin เมื่อ 2024-8-19 11:45

วันที่ 18 เดือน 08 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 10 เวลา 7.30 น




โจวจินตัดสินใจมาซื้อของที่ขบวนคหบดีหลู่อีกครั้ง


ครั้งนี้เขามาด้วยความมั่นใจและส่งใบสั่งซื้อไปดังนี้


เนื้อเป็ดอูยา 100/100 สต๊อก โจวจินซื้อ 96 ชิ้น
มูลค่าสินค้า(ต่อไห): 16 อีแปะ  รวม 1536 อีแปะ

เนื้อกวาง 100/100 สต๊อก โจวจินซื้อ 90 ชิ้น
มูลค่าสินค้า(ต่อไห): 21 อีแปะ รวม 1890 อีแปะ

หลังจากนั้นโจวจินก็จ่ายเงินพร้อมภาษีไปและรับของมา

-------------------------------------------------------

รวมราคา 3426 ภาษี 5 % เป็นราคารวม 3667 +@Admin

แสดงความคิดเห็น

ดี: 5.0
ดี: 5
  โพสต์ 2024-8-19 11:37
โพสต์ 2762 ไบต์และได้รับ 1 EXP!  โพสต์ 2024-8-19 10:56
←อุปกรณ์ที่สวมใส่อยู่→
กระบี่
มือกระบี่
ช่อเมล็ดข้าวมงคล
หมวกไผ่ผ้าคลุม
เกราะทองแดง
อาภรณ์พร่ำพิรุณ (ช)
มีดแล่เนื้อ
←ไอเท็มที่มีอยู่→
x4
x4
x2
x2
x2
x6
x2
x2
x1
x4
x5
x1
x1
x16
x32
x24
x9
x1
x2
โพสต์ 2025-6-30 00:55:23 | ดูโพสต์ทั้งหมด


วันที่ 30 เดือน 5 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 11

ยามเว่ย เวลา 13.00 - 14.00 น. ณ ถนนสิบลี้ ขบวนคหบดีลู่


แสงแดดยามเว่ยส่องลอดร่มไม้ลงมาบนผิวถนนสิบลี้ ขบวนของคหบดีลู่ทอดยาวเต็มเส้นทาง ประดับด้วยผืนผ้าหรูหรา กลิ่นน้ำอบน้ำปรุงลอยคลุ้งในอากาศแทรกกับกลิ่นหอมของขนมจีบที่คนรับใช้ในขบวนถือเดินผ่านอย่างเร่งรีบ เสียงบ่าวไพร่สื่อสารกันเบา ๆ ด้านข้างรถลากทองประดับลวดลายฟ้าคราม ทุกอย่างดูงดงามหรูหรา


หลินหยาเดินฝ่าขบวนเหล่านั้นมาอย่างเงียบ ๆ ก้าวเท้าช้า ๆ แบบที่เรียกได้ว่าท่าทางสง่างามอยู่ แต่ดวงตาเธอกลับล่องลอยเหมือนไม่ได้อยู่ในโลกแห่งความจริง ใบหน้าที่เคยเต็มไปด้วยแววตาเจ้าเล่ห์สดใสของหญิงสาว กลับเต็มไปด้วยความเหม่อลอยแบบคนที่ยังไม่หายจาก ‘บางอย่าง’ นางกำลังคิด..คิดหนักมาก ๆ "ข้าเป็นอะไรไปกันนะ…" นางพึมพำในลำคอ พลางยกมือขึ้นเกาศีรษะเบา ๆ สีหน้าเหมือนกับแมวที่พึ่งเห็นเงาของตัวเองในน้ำแล้วไม่แน่ใจว่าเงานั่นใช่ตนหรือไม่


หลินหยาเม้มริมฝีปากน้อย ๆ สีแดงจางของนางคล้ายมีสีระเรื่อบางอย่างที่เธอไม่อยากยอมรับนัก...แต่แก้มกลับร้อนวาบชัดเจนเสียจนนางต้องเบือนหน้าหนีแสงแดด "ฝันอะไรกันเนี่ยเมื่อคืน...ข้าฝันว่า ข้ามีอะไรกับผู้ชาย...ร้อนแรง..เสียงเตียงกระทบผนังตึก ๆ ๆ ...แถมยังมองไม่เห็นหน้าด้วยสิ!!" นางเผลอบ่นออกมาเบา ๆ พลางยกมือปิดปากเพราะกลัวจะพูดแรงเกินไป แต่เอาความจริงนะ..ไม่มีใครได้ยินหรอก กลางตลาดแถวขบวนสินค้ายาวเหยียดขนาดนี้


นางนั้นเดินเหมือนร่างวิญญาณที่ลอยออกจากร่างจริงไปแล้ว "บ้าที่สุดเลย..ทำไมต้องฝันแบบนั้นด้วยวะ แถมเป็นตอนนอนอยู่บ้านของท่านหลิวอันด้วย อยู่ข้าง ๆ หรงเล่ออีกต่างหาก!! หากวันหนึ่งนอนกับนางอีกรอบลุกมาเจอข้ากัดผ้าห่มร้องครางขึ้นมาเพราะฝันแบบนั้นจะทำยังไงเล่า!" นางมองขบวนคหบดีลู่ผ่านสายตาเหม่อลอย ชุดหรูราคาแพงและข้าวของมากมายกลับไม่มีค่าใด ๆ เท่ากับคำถามที่วนอยู่ในหัวตนเอง


“นี่ข้ากำลังเข้าสู่วัยสาวเต็มตัวแล้วหรือ...ข้า...เป็นสตรีจริง ๆ แล้วสินะ?..แตกเนื้อสาวหรอ?..เหี้ยอะไรวะเนี้ย” หลินหยาเดินหลบจากขบวนคหบดีลู่ ยกชายผ้าขึ้นเล็กน้อยขณะเดินเหมือนสติหลุด ลมพัดเอาเส้นผมบางเบาปลิวไสว ดวงตาหวานฉ่ำของหญิงสาวยังคงสะท้อนภาพความฝันลาง ๆ


ใต้เท้าเถียนเฟิงในชุดขุนนางประจำยศ เดินทอดน่องอย่างเงียบสงบริมฟุตบาทที่ทอดตัวยาวข้างถนนสิบลี้ แววตาเรียบนิ่งกวาดผ่านขบวนรถของคหบดีลู่ด้วยความสนใจในเชิงเศรษฐกิจมากกว่าการเมือง พลางถือบัญชีไม้ไผ่ที่มัดเป็นเล่มอยู่ในมือซ้าย ขณะที่พัดขนนกในมือขวากวัดแกว่งเบา ๆ ตามจังหวะลมร้อนบ่ายวันนั้น คล้ายใช้มันขับไล่ฝุ่นผงกับเสียงเจื้อยแจ้วของพ่อค้าแม่ค้าบนสองฟากถนนมากกว่าจะสร้างความเย็นใด ๆ แต่แล้ว...สายตาใต้เท้าที่คมกริบราวใบมีดกลับหยุดนิ่งที่ร่างหนึ่งซึ่งกำลังเดินสวนทางมากลางแดด


หลินหยา…วันนี้นางสวมชุดเรียบ ๆ เดินมาด้วยท่าทางซังกะตายแต่มีเอกลักษณ์แบบที่ต่อให้เขาไม่หันมองก็รู้ว่าเป็นนางแต่ท่าทางของนางตอนนี้กลับเหมือนแมวที่โดนราดน้ำตอนเช้าแล้วตอนบ่ายก็ยังไม่หายง่วงหรือสติหลุด


พอหลินหยานั้นเห็นใต้เท้าเถียนเฟิงเธอก็โบกมือให้เขาเบา ๆ  ด้วยรอยยิ้มเหนื่อย ๆ แบบคนที่ฝืนใช้ชีวิตต่อไปทั้งที่ยังเจ็บข้างใน พร้อมถามเสียงสดใสกลั้วเหนื่อยหอบเล็กน้อย “ใต้เท้า...ท่านมาทำงานหรือเจ้าคะ? ข้าไม่เคยยักกะจะเจอท่านกลางฉางอันเช่นนี้มาก่อนเลยเจ้าค่ะ” คำพูดง่าย ๆ จากนางแฝงด้วยความจริงใจที่ยากจะต้านทานในโลกนี้ได้ เสียงนั้นไม่ได้อ่อนหวานหรือหยดย้อย แต่มันจริงอย่างน่าขัน


เถียนเฟิงเลิกคิ้วเล็กน้อย พัดขนนกหยุดเคลื่อนไหวชั่วครู่ ก่อนจะพยักหน้าเบา ๆ “มาเดินตรวจตลาดกลางวัน...ดูการไหลเวียนของเงินในเมือง” น้ำเสียงเขายังคงราบเรียบ แต่มีบางอย่างในน้ำเสียงนั้นที่ไม่ใช่ภาระหน้าที่ของขุนนาง แต่เป็นน้ำเสียงของใครบางคนที่...ไม่คิดว่าจะเจอคนรู้จักตรงนี้ และไม่คาดว่าจะรู้สึก ‘ดีใจเล็ก ๆ’ เช่นกัน เขากวาดตามองนางอย่างเงียบ ๆ แล้วเอ่ยเสริม เหมือนชี้ตำหนิแต่ก็ไม่เฉียดใกล้เกิน


“หน้าตาเจ้าเหมือนคนที่เพิ่งฝันไม่ดีมา หรือดื่มเหล้าแล้วลืมตื่น” ดวงตาคู่นั้นจ้องลึกลงมาที่นาง เหมือนอยากรู้คำตอบแต่ไม่อยากถามตรง ๆ


พอหลินหยาได้ยินเช่นนั้นเธอก็หลุดขำแห้ง ๆ แผ่ว ๆ ไม่รู้จะตอบยังไงเลยโอ้ยย “ข้า...แค่โตขึ้นมานิดเดียวเท่านั้นเองเจ้าค่ะ” นางตอบพลางยิ้มเก้อ มือลูบหน้าตัวเองเบา ๆ แก้มแดงน้อย ๆ อย่างน่าขันเพราะว่านางก็โตขึ้นจริง ๆ ไม่เคยฝันแบบนั้นเลยบ้าจริง..ไม่ได้หน้าแดงเพราะเขินใต้เท้าเถียนเฟิงนะโว้ยยย หน้าแดงเพราะเขินเรื่องความฝัน


เขาหรี่ตาลงเล็กน้อย มองนางจากหัวจรดเท้า "โต...อย่างนั้นหรือ"


“อ้อ..ก็แบบโตพอจะฝันเรื่องที่ไม่กล้าบอกใครได้น่ะเจ้าค่ะ” นางแกล้งว่าพลางเม้มปากเบา ๆ แล้วหันมาทำเสียงสดใสกลบเกลื่อน “ใต้เท้า ท่านไม่ต้องไปทำงานดูขบวนคหบดีลู่หรือเจ้าคะ? ท่าทางคนเยอะเหลือเกิน ข้าเกรงว่าท่านจะโดนผู้คนเหยียบจนต้องไถลไปกินขนมจีบอยู่มุมถนนนะเจ้าคะ”


เถียนเฟิงหัวเราะในลำคอเบา ๆ เขาพัดพับพัดลงอย่างเรียบเฉียบ สบตานางราวกับวัดใจ แล้วเอ่ยช้า ๆ แต่มั่นคง “อืม..ก็ยังรู้ว่าข้าทำงานนะ” เขาบอกเช่นนั้น ส่วนหลินหยาก็ยิ้มแห้ง แบบแต่งชุดมาเต็มยศขนาดนี้ก็จะไม่ให้รู้ว่าทำงานก็ยังไงอยู่นะ แค่ผ่านทางมาเจอหน้ากันเนี้ย



@Admin 


พรสวรรค์: ลาภลอย (ไม้) 

มีโอกาสพบเจออีเว้นท์แปลก ๆ บางอย่างแทรกในเควสที่กำลังทำอยู่

อื่น ๆ: เอาไปปลดดดดด 6 ดวงโว้ยยยยยย

รางวัล: -


แสดงความคิดเห็น

โพสต์ 25654 ไบต์และได้รับ 16 EXP! [VIP]  โพสต์ 2025-6-30 00:55
โพสต์ 25,654 ไบต์และได้รับ +5 EXP +10 คุณธรรม +10 ความโหด จาก คนดวงแข็ง  โพสต์ 2025-6-30 00:55
โพสต์ 25,654 ไบต์และได้รับ +10 EXP +25 คุณธรรม +20 ความโหด จาก กระเป๋าเจ็ดขุมทรัพย์(D)  โพสต์ 2025-6-30 00:55
โพสต์ 25,654 ไบต์และได้รับ +10 คุณธรรม จาก ทักษะนักดนตรีข้างถนน  โพสต์ 2025-6-30 00:55
โพสต์ 25,654 ไบต์และได้รับ +3 EXP +6 ความชั่ว +10 ความโหด จาก ขลุ่ย  โพสต์ 2025-6-30 00:55
←อุปกรณ์ที่สวมใส่อยู่→
ชุดทิวาเมฆาล่อง
รองเท้าหยุนเวย
โล่ไม้
วาสนาเซียน
ด้ายแดงแห่งโชคชะตา
แหวนดาราจรัส(D2)
ตำราอาหารลับของเสี่ยวจ้าวจื่อ
ยอดคีตศิลป์
ปราณกระเรียนขาว(ไม้)
ขลุ่ยพันธะในเงาศาลา
เกราะทองเทวะ
กระเป๋าเจ็ดขุมทรัพย์(D)
ทักษะผู้ขี่มังกรตะวันตก
←ไอเท็มที่มีอยู่→
x3
x16
x16
x16
x1
x49
x5
x27
x3
x10
x10
x2
x2
x3
x114
x5
x6
x6
x5
x7
x4
x6
x4
x21
x3
x159
x40
x41
x1
x5
x34
x11
x246
x1
x1
x1
x145
x5
x7
x66
x20
x6
x93
x149
x5
x209
x5
x50
x5
x85
x6
x208
x68
x75
x81
x4
x105
x5
x8
x4
x4
x14
x16
x9
x15
x69
x1
x1
x53
x55
x47
x16
x140
x10
x11
x11
x36
x9
x10
x4
x16
x60
x55
x2
x1
x104
x64
x9
x11
x215
x55
x28
x70
x78
x49
x5
x3
x128
x12
x10
x11
x5
x3
x3
x9
x5
x11
x3
x1
x6
x14
x10
x137
x109
x21
x11
x14
x48
x3
x1
x7
โพสต์ 2025-6-30 03:13:14 | ดูโพสต์ทั้งหมด


วันที่ 30 เดือน 5 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 11

ยามเว่ย เวลา 13.00 - 14.00 น. ณ ถนนสิบลี้ ขบวนคหบดีลู่


เถียนเฟิงหรี่ตาลงช้า ๆ คล้ายครุ่นคิดบางอย่าง ท่ามกลางแสงแดดอ่อนที่ทอดเงาทาบหน้าร้านขายผลไม้อยู่ใกล้ ๆ สายลมพัดแผ่วจนชายเสื้อเขาโบกไหวเบา ๆ ขณะปลายนิ้วเรียวของเขาหยุดการเคลื่อนไหวบนพัดขนนก เงียบอยู่อึดใจหนึ่ง ก่อนชายหนุ่มจะเอ่ยเรียบ ๆ ขึ้นราวกับพูดเรื่องไม่สำคัญนัก “ยามเว่ยพรุ่งนี้...เจ้าว่างหรือไม่?” เสียงของเขาเบา แต่แฝงน้ำหนักชวนให้หลินหยาหันขวับมามองทันที คิ้วเรียวขมวดเข้าหากันเล็กน้อย


“หืม?..ก็ว่างเจ้าค่ะ? ท่านมีอะไรหรอ? ถ้าใช้งานข้าไม่รับนะท่านชอบใช้งานแบบให้ข้าไปเสียตัว..หรือท่านจะนัดข้าไปไหนหรอเจ้าคะ?” หลินหยาเอ่ยขึ้นท่าทางดูจะไม่ค่อยไว้วางใจกับการนัดหมายของอีตาคนนี้เอาเสียเลย..


เถียนเฟิงที่ได้ยินก็เหมือนจะอยากลอบถอนหายใจ อย่างน้อยนางก็ยังคงระแวงเขาเหมือนเคยแต่ก็ไม่ได้เยอะขนาดนั้น ชายหนุ่มเอ่ยตอบพลางสบตานางอย่างไม่หลบเลี่ยงอะไรบ่งบอกว่ามันคือความจริง “โรงอุปรากรซ่านเถียนเฉียวหร่ง ถนนฉางอันตะวันตก” คำตอบของเขาเรียบง่ายจนเกือบจืด แต่น้ำเสียงกลับแฝงความหมายลึกซึ้งบางอย่าง หลินหยาเบิกตาเล็กน้อย ก่อนจะคลี่ยิ้มมุมปากช้า ๆ คล้ายหมั่นไส้ในความเงียบขรึมของอีกฝ่ายเสียมากกว่า


“หืม?..โรงอุปรากรหรือเจ้าคะ?” น้ำเสียงของนางสูงขึ้นเล็กน้อย “ข้านึกว่าใต้เท้าเถียนเฟิงจะชวนข้าไปถกตำรา หรืออ่านบัญชีรายได้วังหลวงเสียอีก” เถียนเฟิงถอนหายใจเบา ๆ เหมือนจะเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าคนตรงหน้าเป็นพวกพูดตรงมากเพียงใดแถมบางครั้งก็คิดอะไรแปลก ๆ “ไปดูการแสดง” เขาตอบสั้น ๆ ดวงตายังคงนิ่ง แต่มีแววอ่อนลงเมื่อเอ่ยต่อ “...ดื่มกินนิดหน่อย พักหูพักตา เจ้ามีแต่เรื่องหนักใจมาตลอด ข้าคิดว่าเจ้าคงต้องการอย่างอื่นบ้าง”


หลินหยาขมวดคิ้วครุ่นคิด สีหน้าของนางดูสับสนอยู่ชั่วครู่ ก่อนจะหรี่ตาลงแล้วเอ่ยยิ้มกว้างอย่างจงใจ “อ้อออออ” เสียงลากยาวแบบเจ้าเล่ห์ “...ไปกินเหล้าเคล้านารีดูการแสดงน่ะเอง ทีแรกข้าก็นึกว่าท่านชวนข้าไปฟังประมูลผ้าทอหยกเสียอีก!”


เถียนเฟิงกระพริบตาแผ่ว ๆ หนึ่งที แล้วพับพัดลงอย่างสุภาพเรียบเฉียบพลัน “บางครั้งเจ้าก็ดูฉลาดเกินไป...” เขาว่าพลางเหลือบมองนาง “บางครั้งก็เหมือนไม่ฉลาดเลย” คำพูดของเขาไม่ถึงกับเหน็บแนม แต่หลินหยากลับหัวเราะออกมาอย่างสดใสเพราะว่าเขาชอบพูดว่าเธอไม่ฉลาดจนชินแล้วล่ะ พลางเอ่ยแล้วโบกมือแบบโอเค ๆ ก็ได้ ๆ


“เจ้าค่ะ ๆ งั้นเดี๋ยวข้าไปแน่นอนเจ้าค่ะ ถ้าท่านจะจ่ายค่าดูให้นะ ไปดูโรงอุปรากรกับใต้เท้าเถียนเฟิง..โห..ไปเล่าให้คนอื่นฟังใครจะเชื่อไหมล่ะเนี้ยเจ้าคะ” เธอกล่าวขณะก้าวถอยหลังไปอย่างซุกซน รอยยิ้มของนางยังคงติดบนใบหน้าท่าทางสดใสแบบคนที่เหมือนกับมองว่าอีกคนก็ไว้ใจได้พอสมควรนะเนี้ย “ท่านจะพาข้าไปดูเบื้องหลังแบบที่พวกคนใหญ่คนโตชอบทำกันไหม?...ข้าอยากดูตอนพวกเขาแต่งหน้าตากันจังเลย...แต่อาจจะรบกวนนะเนีร้ย อ้อ...แล้วก็ท่านอย่าลืมสั่งของอร่อย ๆ ให้ข้าล่ะ ข้าหิวง่าย..แต่ไม่เอาเต้าหู้เพราะท่านก็น่าจะจำได้ว่าข้ากินไม่ได้...งั้นเดี๋ยวพรุ่งนี้ข้าจะใส่ชุดงาม ๆ ไปเลยเจ้าค่ะ จะได้สมกับที่เป็นการชมอุปรากรที่นั้น” หลินหยาเอ่ยอย่างสดใสแบบที่เด็กสาวชอบทำเป็นประจำ ดวงตาของเธอเป็นประกายด้วยความตื่นเต้นเพราะเป็นครั้งแรกที่มีคนชวนไปดูการแสดง


เถียนเฟิงพยักหน้าเบา ๆ แต่ไม่รู้ว่าเขาจะพาไปจริงหรือไม่ “เจ้า...อย่าใส่ชุดงามเกินไปนักเลย ข้าไม่อยากให้ใครมองเจ้าเกินข้า” …..ฮะ?..อะไรนะ? ฉินจ๊ะะะะ


หลินหยาเหมือนได้ยินอะไรไม่ชัด แต่พอทวนคำในหัวแล้วก็ทำหน้าอึ้งกิมกี่ใส่อีกคน..เชี้ย อีตาใต้เท้านี้มันสมองพลิกอะไรมาวะเนี้ย ทำไมมันพูดออกมาแบบนี้ละเนี้ย ส่วนเถียนเฟิงก็ยังยืนนิ่งอยู่ที่เดิม ทว่าคิ้วเรียวเหนือดวงตาสุขุมกลับเลิกขึ้นนิดเมื่อเห็นสีหน้า ‘เหว่อจัด’ ของหลินหยา ราวกับไม่ค่อยชินกับปฏิกิริยานี้เสียเท่าไร แต่ก็ไม่ได้เอ่ยขัดอะไร เพียงปล่อยให้หญิงสาวตรงหน้าได้โวยวายอย่างที่ใจนางต้องการ


“ท่านพูดอะไรของท่านเนี้ยยยย ขนลุกนะเจ้าคะ!” หลินหยาทำหน้าตกใจให้ใส่เขาแบบเต็มแรงเสียไม่ได้เลยทีเดียว นางกอดตัวเองแน่นพลางทำหน้าเบ้เหมือนจะขนลุกจริง ๆ ด้วย “วันนี้อ่ะข้าขนลุกตั้งแต่ตื่นแล้ว ท่านจะจะมาพูดอะไรให้ข้าขนลุกอีกหรอเจ้าคะ..ฮึยยยย เดี๋ยวข้าก็เป็นไข้เอาหรอกเจ้าค่ะ” นางว่าพลางทำท่าทางเหมือนคนหนาวสั่น แล้วถอนหายใจแรงเฮ์อก ๆ ทำท่าทางลูบแขนไปมาเหมือนจะปัดไอคำพูดโรแมนติกของใต้เท้าตรงหน้าออกไปจากผิวตัวเองซะที


“โอ้ยยย ข้าไปละ ไม่อยากตัวร้อนเป็นไข้เพราะท่านหรอกนะเจ้าคะ” หลินหยาบอกพลางทำตาเหล่ใส่อีกคน ส่วนเถียนเฟิงก็ทำเพียงกระพริบตาเล็กน้อย พยายามไม่หัวเราะกับท่าทางของหลินหยาในตอนนี้ แม้ดวงตาของเขาจะเผยความขบขันบางเบาอยู่ลึก ๆ ก็ตามที “หากเจ้าเป็นไข้เพราะคำพูดข้า...” เขากล่าวเรียบ ๆ พัดในมือขยับเบาเป็นจังหวะ “...ข้าก็มีตำราแพทย์อยู่บ้าง จะรักษาให้”


“ไม่เอาเจ้าคะ! ท่านหมอบอกข้าว่าห้ามเครียด ห้ามงานหนัก แล้วก็ต้องพักเยอะ ๆ เพราะพิษยังอยู่ในตัวข้านะเจ้าคะ ถ้าข้าไปให้ใต้เท้าเถียนเฟิงรักษา ข้าคงกลายเป็นคนไข้ที่หายยากที่สุดในประวัติศาสตร์แน่ ๆ!...น่ากลัววง่าาา” หลินหยาทำหน้าระอาใจแบบจริงจังเหมือนว่าเธอเชื่อเต็มที่ว่าอีกฝ่ายจะรักษาเธอแน่ กดจุดผิดที่ทำไงอ่ะ อีตานี้เอาแต่ชอบจับคนอื่นเป็นเบี้ย แต่มันดันจะมารักษาเธอ สมองกลับปะเนี้ย แล้วก็สะบัดหน้าเดินไปอีกทางอย่างคนงอนแบบไม่ได้งอนจริง แต่ก็ยังไม่ลืมหันกลับมาชี้นิ้วใส่เขาเบา ๆ พร้อมยิ้มตาเป็นประกาย


“ข้าไปเดินเล่นนอกเมืองก่อนดีกว่า พรุ่งนี้เจอกันที่โรงอุปรากรนะเจ้าคะ ห้ามเบี้ยวนะใต้เท้าเถียนเฟิง” พูดจบก็รีบสาวเท้าเดินจากไป ทิ้งกลิ่นดอกไม้และความร่าเริงไว้เบื้องหลัง ชายหนุ่มมองตามแผ่นหลังนางเงียบ ๆ อยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะหลุบตาลงช้า ๆ และกล่าวกับลมเบา ๆ


“ข้าไม่เคยเบี้ยวนัดเจ้าเสียหน่อย...” คำพูดนั้นหล่นหายไปกับเสียงฝีเท้าอันแผ่วเบาของหลินหยา ขณะที่เถียนเฟิงยังคงยืนนิ่งอยู่ท่ามกลางผู้คนที่วุ่นวาย บนถนนสายคึกคักของฉางอัน คล้ายเขามิได้อยู่ท่ามกลางฝูงชน แต่กลับอยู่ในโลกอันเงียบงัน...ที่มีแค่เสียงหัวเราะของนางก้องสะท้อนในใจ



@Admin 


พรสวรรค์: ลาภลอย (ไม้) 

มีโอกาสพบเจออีเว้นท์แปลก ๆ บางอย่างแทรกในเควสที่กำลังทำอยู่

อื่น ๆ: เขาชวนหนูไปดูหนังงงงง


รางวัล: +5 ความสัมพันธ์สนทนาทั่วไป [NPC-08] เถียน เฟิง

หัวดี โบนัสเพิ่มความโปรดปราน+20

โบนัส ความสัมพันธ์พิเศษ (VIP) กับ NPC +10 แต้ม

โบนัส ความโปรดปราน NPC เผ่ามนุษย์ (ผู้มีบุญ) +20 แต้ม


แสดงความคิดเห็น

ยังอยู่ในอีเว้นท์ปลดหัวใจ ไม่ต้องใส่เอฟเฟคมา  โพสต์ 2025-6-30 11:31
โพสต์ 30264 ไบต์และได้รับ 24 EXP! [VIP]  โพสต์ 2025-6-30 03:13
โพสต์ 30,264 ไบต์และได้รับ +5 EXP +10 คุณธรรม +10 ความโหด จาก คนดวงแข็ง  โพสต์ 2025-6-30 03:13
โพสต์ 30,264 ไบต์และได้รับ +10 EXP +25 คุณธรรม +20 ความโหด จาก กระเป๋าเจ็ดขุมทรัพย์(D)  โพสต์ 2025-6-30 03:13
โพสต์ 30,264 ไบต์และได้รับ +10 คุณธรรม จาก ทักษะนักดนตรีข้างถนน  โพสต์ 2025-6-30 03:13
←อุปกรณ์ที่สวมใส่อยู่→
ชุดทิวาเมฆาล่อง
รองเท้าหยุนเวย
โล่ไม้
วาสนาเซียน
ด้ายแดงแห่งโชคชะตา
แหวนดาราจรัส(D2)
ตำราอาหารลับของเสี่ยวจ้าวจื่อ
ยอดคีตศิลป์
ปราณกระเรียนขาว(ไม้)
ขลุ่ยพันธะในเงาศาลา
เกราะทองเทวะ
กระเป๋าเจ็ดขุมทรัพย์(D)
ทักษะผู้ขี่มังกรตะวันตก
←ไอเท็มที่มีอยู่→
x3
x16
x16
x16
x1
x49
x5
x27
x3
x10
x10
x2
x2
x3
x114
x5
x6
x6
x5
x7
x4
x6
x4
x21
x3
x159
x40
x41
x1
x5
x34
x11
x246
x1
x1
x1
x145
x5
x7
x66
x20
x6
x93
x149
x5
x209
x5
x50
x5
x85
x6
x208
x68
x75
x81
x4
x105
x5
x8
x4
x4
x14
x16
x9
x15
x69
x1
x1
x53
x55
x47
x16
x140
x10
x11
x11
x36
x9
x10
x4
x16
x60
x55
x2
x1
x104
x64
x9
x11
x215
x55
x28
x70
x78
x49
x5
x3
x128
x12
x10
x11
x5
x3
x3
x9
x5
x11
x3
x1
x6
x14
x10
x137
x109
x21
x11
x14
x48
x3
x1
x7
โพสต์ 2025-7-4 15:13:06 | ดูโพสต์ทั้งหมด
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย LinYa เมื่อ 2025-7-4 15:14


วันที่ 04 เดือน 6 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 11

ยามเว่ย เวลา 13.00 - 13.30 น. ณ ถนนสิบลี้ ขบวนคหบดีลู่


แดดเริ่มร้อนจัด แสงอาทิตย์บนฟากฟ้ากระทบกับเงาร่มไม้ที่ทอดลงบนถนนสิบลี้อันจอแจ ขบวนพ่อค้าคาราวานสกุลลู่ซึ่งเดินทางมาถึงฉางอันอย่างยิ่งใหญ่กำลังเป็นจุดรวมสายตาของเหล่าผู้คนรอบข้าง ล้อเกวียนจอดเรียงราย พ่อค้าคนขายทยอยตั้งแผงเปิดของ ชูสินค้านำเข้าหายากจากหัวเมืองไกลหลากหลายชนิด ผ้าไหม น้ำมันเครื่องหอม เครื่องประดับ ไปจนถึงสุราเก่าเก็บ ทั้งหมดล้วนดึงดูดลูกค้าทั้งขาจรและขาประจำให้แห่กันเข้ามาไม่ขาดสาย และท่ามกลางความวุ่นวายทั้งปวง กลับมีร่างหนึ่งของสตรีในชุดผ้าฝ้ายสีขาวปักดิ้นเขียวพาดไหล่เดินผ่านฝูงชนมาอย่างเบิกบาน ผมที่สั้นกว่าเดิมยังดูนุ่มลื่นและปล่อยตามธรรมชาติ ดวงตากลมโตของหลินหยากวาดมองซ้ายขวาด้วยความกระตือรือร้น ใบหน้าที่เคยมีแต่ความเหนื่อยล้าในคุกหลวงค่อย ๆ กลับมามีสีสันอีกครั้ง


“อ๊ะ!” เธออุทานเบา ๆ แล้วโบกมือทันทีที่เห็นร่างคุ้นเคยอยู่ไม่ไกล ใต้เท้าเถียนเฟิงในชุดทางการสีดำเข้มมีลายปักอย่างสุขุม ยืนพินิจบัญชีรายงานการค้าอยู่กับขุนนางกรมคลังท้องถิ่นด้านข้าง ด้วยใบหน้าสงบที่ดูเหมือนไม่มีเรื่องใดในใต้หล้าทำให้เขาไขว้เขวได้ง่าย ๆ เถียนเฟิงหันตามแรงเรียก พอเห็นหลินหยา เขาก็ลดพัดขนนกในมือลงเล็กน้อย ก่อนยกมุมปากขึ้นนิดอย่างคนรู้ทัน “แม่นางหลินหยา...เจ้าไม่ได้กำลังพักฟื้นอยู่หรือ?..หรือมาแอบขโมยของหรือไง?”


“ข้าไม่ได้มาขโมยของนะเจ้าคะ..ข้ามาซื้อของเนี้ยดูสิข้าลงทะเบียนเป็นแม่ค้าแล้วนะ” นางตอบพร้อมกางผ้าม้วนเล็กในมือออก เป็นตรายืนยันตนของสมาชิกพ่อค้าคาราวานลู่ซึ่งปักลายด้วยด้ายทองคำแท้ ยื่นให้เขาดูพลางยิ้มกว้างแบบภูมิใจสุดชีวิต


เถียนเฟิงขมวดคิ้วขึ้นอย่างช้า ๆ คล้ายไม่แน่ใจว่าเขาควรดีใจหรือควรถอนใจกันแน่ ก่อนจะพูดเรียบ ๆ ด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูเหมือนบ่นมากกว่าจะตำหนิ “ในที่สุดเจ้าก็หยุดนิ่งไม่ได้จริง ๆ...เพิ่งหลุดออกจากความวุ่นวายมาแท้ ๆ ยังไม่ทันให้หลังเจ้าแห้งดีเลยละมั้ง เหตุใดจึงเริ่มวิ่งเข้าหางานอีกแล้ว”


หลินหยาขำเบา ๆ พลางเอียงศีรษะนิดหนึ่ง ยกมือขึ้นแตะขมับตัวเองเบา ๆ เหมือนคนรู้ตัวว่าถูกจับได้ “ท่านรู้ตัวหรือไม่ว่าทุกเวงลาที่ข้าอยู่นิ่ง ๆ ข้ามักจะรู้สึกว่าโลกมันช้ากว่าข้ามากเลย...ข้าแค่หาที่ลงให้ชีวิตเฉย ๆ เองนะเจ้าคะ ไม่ได้อยากวุ่นวายสักหน่อย..มีอะไรทำก็ดีกว่าไม่มีไม่ใช่หรือเจ้าคะ?” เถียนเฟิงมองเด็กสาวตรงหน้าอย่างเงียบงันอยู่นาน แววตาเรียบนิ่งของเขาไล่มองเส้นผมที่สั้นลงเพราะโดนตัดแต่พยายามจะเกลาขึ้นจะได้ไม่ผิดสังเกต..นางตัดเองแท้ ๆ แต่เขาก็ไม่อะไรหรอก ผิวขาวซีดจากการป่วยแต่เริ่มมีชีวิตชีวาแต่ไม่หายขาด..ร่องรอยความเหน็ดเหนื่อยที่แม้จะลดลง แต่ก็ยังไม่จางไปเสียทีเดียว แล้วสุดท้ายก็ถอนหายใจเบา ๆ


“เจ้าจะหาที่ลงให้ชีวิต หรือหาทางเดินใหม่ให้ตัวเอง ข้าก็มิคิดจะห้ามหรอก” เขาพับพัดในมืออย่างแผ่วเบา “แต่อย่าลืมว่า ชีวิตไม่จำเป็นต้องเร่งรัดให้ไปถึงจุดหมายเสมอ...บางทีเจ้าอาจแค่ต้องหยุดมองทางสักครู่ ว่าทิศไหนควรไป ทิศไหนควรปล่อยวาง แล้วค่อยเดินต่อ”


“ข้ารับรู้เจ้าค่ะ...อะโด้วว” หลินหยาเงียบไปเล็กน้อยแต่แววตาของนางกลับแน่วแน่ยิ่งขึ้นปนดื้อรั้นหน่อย ๆ จากที่ดู “แต่อย่างน้อยวันนี้ข้ารู้ว่าข้าต้องการซื้อของไม่ใช่เพื่อเงินหรอกนะเจ้าคะแต่เพื่อยืนยันกับตัวเองว่าข้ายังมีอะไรให้ทำอยู่นี้เจ้าคะ..ข้าอยู่นิ่ง ๆ ไม่ได้ท่านก็รู้ดีนี้”


เถียนเฟิงนิ่งไปชั่วขณะ ก่อนเอ่ยช้า ๆ ด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูอ่อนลง “ในเมื่อเจ้ากล่าวเช่นนั้น ข้าคงไม่มีสิทธิ์ขัด...เพียงแต่ขอเถิด หากเหนื่อยนักก็พักบ้าง อย่าให้ถึงวันที่ไม่มีแรงจะลุกขึ้นอีก” และแม้หลินหยาจะตอบอะไรไม่ออกในคราวนี้ แต่นางก็พยักหน้าเบา ๆ อย่างซาบซึ้ง “งั้นข้าไปซื้อของแล้วนะเจ้าคะ” หลินหยาเอ่ยเสียงใสพร้อมระบายยิ้ม ขยับนิ้วโบกเบา ๆ คล้ายจะกล่าวลาแต่แววตายังทอแววขี้เล่นพลางหันหลังไปทางแผงคาราวาน นางเดินเข้าไปยังแผงสินค้าหลักของคาราวานลู่ก่อนยื่นหนังสือรับรองการลงทะเบียนแม่ค้าหน้าใหม่ออกจากอกเสื้อด้านใน ผ้าเนื้อดีถูกปักตราสัญลักษณ์ของพ่อค้าเครือสกุลลู่อย่างประณีต ร้อยเรียงคำประทับตราราชการลงอย่างงดงาม


ชายในคาราวานที่ทำหน้าที่ตรวจเอกสารรับไปพลางก้มศีรษะให้อย่างให้เกียรติเมื่อเห็นชื่อผู้ครอบครองเป็นหลินหยาเองและได้รับการรับรองโดยตรงจากผู้ดูแลสาขาฉางอัน "เชิญแม่นาง" เขากล่าวด้วยท่าทีสุภาพ ก่อนเปิดทางให้นางเข้าซื้อ


เถียนเฟิงที่ยืนดูอยู่จากระยะไม่ไกลพลางพับพัดเบา ๆ พูดพึมกับตนเองด้วยน้ำเสียงต่ำ “ซื้อของหรือเตรียมตั้งร้านค้า...หรืออาจเตรียมตั้งครัวกันแน่?” เขามองหลินหยาเดินผ่านกลุ่มลูกค้าที่แย่งกันชะโงกหน้าเลือกผ้าไหมและเครื่องหอม แล้วตรงรี่ไปยังแผงสินค้าที่ดูจะคนสนใจน้อยที่สุดใบชา..??


“เอาไป๋หาวอิ๋นเจินทั้งหมดที่เจ้ามีให้ข้าเถอะเจ้าค่ะ” หลินหยาเอ่ยเสียงใส แต่สีหน้าไม่มีแววลังเลใด ๆ


“ทั้งหมดเลยหรือ?” พ่อค้าชะงัก ก่อนจะเลิกคิ้วเมื่อเห็นถุงเงินเต็มใบที่นางยื่นส่งให้


“เจ้าค่ะ ไม่ต้องแบ่งให้ใครหรอก ข้าชอบกลิ่นนี้ มันหอมจนทำให้นึกถึงบ้านที่ผานอวี้ได้ดีจริงเชียวเจ้าค่ะ…ทั้งหมดเลย” นางพูดพลางหอมถุงชาหอมฟอดใหญ่แล้วส่งยิ้มหวานแบบใสซื่อที่ไม่ได้ใสซื่อเลย ยังไม่พอ...เมื่อเดินข้ามไปแผงถัดมา หลินหยาก็ชี้ไปยังของสด “เอาเนื้อสัตว์ 100 ชิ้นเจ้าค่ะ” พ่อค้าทั้งสองแทบอ้าปากค้าง


เถียนเฟิงยืนมองจากระยะไกล พัดในมือเขาหยุดเคลื่อนไปครู่หนึ่ง ใบหน้าเรียบนิ่งราวไม่รู้สึกอะไร แต่ภายในกลับเอ่ยในใจเหมือนอยากถอนหายใจ “นางจะเอาไปขายหรือจะเอาไปกินเองกันแน่…” เงียบไปหนึ่งลมหายใจ เถียนเฟิงพึมพำเบา ๆ ราวกับรำพึง “อย่างหลังแน่นอน” แล้วมุมปากเขาก็ยกยิ้มขึ้นเล็กน้อย ไม่ใช่ยิ้มอย่างผู้ใหญ่เอ็นดูเด็กสาว แต่มันเป็นยิ้มของใครบางคนที่เฝ้าดูแมวน้อยตะกละที่พยายามทำตัวเหมือนเป็นแม่ค้าผู้ยิ่งใหญ่ ทั้งที่แท้จริงกำลังเตรียมตุนของกินครึ่งเดือนไว้ใต้หมอน...เขาว่าเขาน่าจะไปเช่าเกวียนให้นางด้วยอีกคันเสียดีไหมหากจะซื้อของเยอะขนาดนั้น




@Admin 


พรสวรรค์: ลาภลอย (ไม้) 

มีโอกาสพบเจออีเว้นท์แปลก ๆ บางอย่างแทรกในเควสที่กำลังทำอยู่

อื่น ๆ: 


ซื้อ ใบชาไป๋หาวอิ๋นเจิน ราคา 1 ตำลึงเงิน 649 เหรียญอู่จู

จำนวน 40 ชิ้น รวม 40 ตำลึงเงิน 25960 เหรียญอู่จู

ซื้อ เนื้อสัตว์ ราคา 31 เหรียญอู่จู

จำนวน 100 ชิ้น รวม 3100 เหรียญอู่จู


ตามกฎการซื้อ ทุกครั้งที่ทำการซื้อสินค้าจะต้อง +10% ภาษีการค้าแก่ขบวนคหบดีลู่

ต้องจ่ายเงินให้แก่ขบวนคหบดีลู่ (แปลงเป็นเงินเหรียญอู่จูเพื่อความสะดวกในการคำนวณ)


ใบชาไป๋หาวอิ๋นเจิน จำนวน 40 ชิ้น ราคารวม 41960 เหรียญอู่จู

เนื้อสัตว์ จำนวน 100 ชิ้น ราคารวม 3100 เหรียญอู่จู

รวมยอดสินค้าก่อนภาษี 41960 + 3100 = 45060 เหรียญอู่จู

ภาษีการค้า 10% เท่ากับ 4,506 เหรียญอู่จู


รวมโอน 49566 เหรียญอู่จู หรือ แปลงค่าเงินคือ 123 ตำลึงเงิน 366 เหรียญอู่จู

(โอนแล้วจ้า)


รางวัล: +5 ความสัมพันธ์สนทนาทั่วไป [NPC-08] เถียน เฟิง

หัวดี โบนัสเพิ่มความโปรดปราน+20

โบนัส ความสัมพันธ์พิเศษ (VIP) กับ NPC +10 แต้ม

โบนัส ความโปรดปราน NPC เผ่ามนุษย์ (ผู้มีบุญ) +20 แต้ม


แสดงความคิดเห็น

คุณได้รับความสัมพันธ์กับ [NPC-08] เถียน เฟิง เพิ่มขึ้น 55 โพสต์ 2025-7-4 16:00
โพสต์ 36999 ไบต์และได้รับ 24 EXP! [VIP]  โพสต์ 2025-7-4 15:13
โพสต์ 36,999 ไบต์และได้รับ +10 คุณธรรม +6 ความโหด จาก ใบตราพ่อค้าสกุลลู่  โพสต์ 2025-7-4 15:13
โพสต์ 36,999 ไบต์และได้รับ +5 EXP +10 คุณธรรม +10 ความโหด จาก คนดวงแข็ง  โพสต์ 2025-7-4 15:13
โพสต์ 36,999 ไบต์และได้รับ +10 EXP +25 คุณธรรม +20 ความโหด จาก กระเป๋าเจ็ดขุมทรัพย์(D)  โพสต์ 2025-7-4 15:13
←อุปกรณ์ที่สวมใส่อยู่→
ชุดทิวาเมฆาล่อง
รองเท้าหยุนเวย
โล่ไม้
วาสนาเซียน
ด้ายแดงแห่งโชคชะตา
แหวนดาราจรัส(D2)
ตำราอาหารลับของเสี่ยวจ้าวจื่อ
ยอดคีตศิลป์
ปราณกระเรียนขาว(ไม้)
ขลุ่ยพันธะในเงาศาลา
เกราะทองเทวะ
กระเป๋าเจ็ดขุมทรัพย์(D)
ทักษะผู้ขี่มังกรตะวันตก
←ไอเท็มที่มีอยู่→
x3
x16
x16
x16
x1
x49
x5
x27
x3
x10
x10
x2
x2
x3
x114
x5
x6
x6
x5
x7
x4
x6
x4
x21
x3
x159
x40
x41
x1
x5
x34
x11
x246
x1
x1
x1
x145
x5
x7
x66
x20
x6
x93
x149
x5
x209
x5
x50
x5
x85
x6
x208
x68
x75
x81
x4
x105
x5
x8
x4
x4
x14
x16
x9
x15
x69
x1
x1
x53
x55
x47
x16
x140
x10
x11
x11
x36
x9
x10
x4
x16
x60
x55
x2
x1
x104
x64
x9
x11
x215
x55
x28
x70
x78
x49
x5
x3
x128
x12
x10
x11
x5
x3
x3
x9
x5
x11
x3
x1
x6
x14
x10
x137
x109
x21
x11
x14
x48
x3
x1
x7
ขออภัย! คุณไม่ได้รับสิทธิ์ในการดำเนินการในส่วนนี้ กรุณาเลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง เข้าสู่ระบบ | ลงทะเบียน

รายละเอียดเครดิต

เว็บไซต์นี้ มีการใช้คุกกี้ 🍪 เพื่อการบริหารเว็บไซต์ และเพิ่มประสิทธิภาพการใช้งานของท่าน (เรียนรู้เพิ่มเติม)

ตอบกระทู้ ขึ้นไปด้านบน ไปที่หน้ารายการกระทู้